Ghost World!!

แย่แล้วไงกู!!.......
.
.
.
.
.
.
.
.
           "ท..ทำไมกัน..."ผมว่าผมเล็งเข้าตรงกลางหัวยัยผีนั่นแล้วนะทำไมกัน...
ตุ้บ...
         "จำ...ไม่...ได้...ฮิฮิ จำไม่ได้ๆๆๆๆๆ!!!จำไม่ได้!!!!"ระหว่างที่ผมกำลังตะลึงแล้วเผลอทำปืนตกยัยป้าผีนั่นก็คลั่งวิ่งมาทางผมด้วยความเร็วแสงเลยเหรี้ยยยยยย
         "อ๊ากกกกกกก!!!!"
 
ตึกๆ!!
 
            ผมรีบวิ่งขึ้นไปชั้นสองหาห้องที่อยู่ใกล้สุดแล้วก็ไม่ต้องมีไอ้พวกตัวประหลาดพักอยู่ อ่า...มันพากันเดินออกมาจากห้องแล้วผมควรทำไงดีเนี่ยเหมือนวิ่งมาขุดหลุมฝังตัวเองชะมัด!!โอเคห้องนั้นละกัน
ปัง!
            "ทำไมกัน...ทำไมเธอต้องทิ้งฉันไว้เพียงลำพังอึก...ลำพังอึก...ฆ่าๆฮิฮิ"โอ๊ยนี่มันจะอะไรกันนักหนายังมีพวกของมันอยู่ในห้องนี้อีกหรอเวรล่ะข้างนอกก็มี ในนี้ก็ยังมีอีกกูช่างงงงโชคร้ายอ๊ากกกกกก
ผมควรเปิดสวิตซ์ลดความน่ากลัวลงสักนิดดีกว่ามั้ย?หรือว่าไม่ดี...
พรึบ
          สุดท้ายมันก็ดีกว่า..เพราะมันทำให้ผมเห็นว่าบุคคลที่นั่งพึมพำอยู่ตรงมุมห้องเป็นเพียงหญิงโรคจิตที่เสียสติดูเธอไม่มีท่าทีเหมือนผู้คนที่อยู่ข้างนอกเท่าไหร่เธอเงยหน้ามาสบตากับผมแววตาที่ดูเรียบเหม่อลอยเหมือนเริ่มมีประกายอะไรบางอย่าง มีหยดน้ำไหลออกมาจากดวงตาเธอ.. 
              "..คุณ..มาอยู่เป็นเพื่อนฉันใช่มั้ย...มาอยู่เป็นเพื่อนฉันใช่มั้ยฮึก"
             "...อ..เอ่อครับคุณพอรู้มั้ยครับว่าเกิดอะไรขึ้น"ผมค่อยๆเดินไปทางผู้หญิงคนนั้นแววตาเธอสั่นไหวเล็กน้อย
             "ฉ..ฉันไม่รู้ ฉันไม่รู้!!"ผมรีบกระโดดถอยห่างจากเธอทันที เธอน่าจะบ้านะ..นั่นสิ..ใครที่มาตกอยู่สถานการณ์แบบนี้ก็ต้องเป็นแบบนี้อยู่แล้ว...ผมก็คงจะอีกไม่นาน..."ข..ขอโทษ..ไม่ต้องกลัวฉันนะ...ฉันไม่ได้บ้าหรอก..มันเป็นแค่วิธีเดียวที่จะทำฉันอยู่รอดได้...วิธีเดียวเท่านั้นจากฝูงซอมบี้พวกนั้น...ฮึก..ฉันกลัว...จนจะเสียสติจริงๆแต่ฉันกลับไม่เป็นอย่างที่อยากเป็นแต่ฉันว่าฉันกำลังจะตายแล้วล่ะ..ฉันน่าจะกำลังจะตายแล้ว..."
             "ท..ทำไมครับ"
ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!ปังงๆๆๆๆๆๆๆ!!!!
           โธ่เว้ย..จะเคาะอะไรนักหนารำคานจริง!!หืม...เธอคนนั้นเหมือนกำลังอ่อนแรงลงเรื่อยๆ
             "ด..เดี่ยวคุณๆ!!"ผมวิ่งไปพยุงตัวเธอแต่ดูเหมือนว่าเธอจะหลับไปแล้ว...หลับแบบไม่ตื่นเลยด้วย...นี่มันอะไรกัน..ทางเดียวที่จะรอดคือต้องทำตัวสติหรอทำไมต้องทำกันล่ะ?มันช่วยเรารอดได้จริงๆหรอ?...ขอให้เธอหลับให้สบายนะร่างกายเธอผอมแห้งจนหนังหุ้มกระดูกไปหมด ...คงจะอดอาหารมาหลายเดือนหลายวันแน่ๆเธอทนทุกข์ทรมานในที่แบบนี้มานานแค่ไหนกันนะ...แต่ผมชื่นชมในตัวเธอจริงๆจิตใจเธอเข้มแข็งมากเจอเรื่องแบบนี้แล้วยังคงจิตปกตินี่...สุดยอดจริงๆ
 
ปงงงๆๆๆๆๆๆๆ
 
               "อ๊ากกกกก!!!ออกไป Go away!!Go away!!!Get out!!!!!!!!!!!!"
.
.
.
.
"แฮกๆ... เงียบไปแล้ว..."หรือว่า...ถ้าเราคลั่ง..พวกนั้นจะไม่เข้ายุ่งกัน?ช่างเถอะเงียบซะที...วันนี้ผมเหนื่อยจริงๆขอนอนพักเอาแรงแล้วไปสู้ปัญหากับวันพรุ่งนี้ดีกว่า..
 
.
.
.
.
      "อึก...อึ้ก...ที่ๆใหม่อึก...ใหม่อึ้ก..."
 
 
 
GHOST WORLD!!!