รักนะ...น้องสาวตัวแสบ
-
เขียนโดย CaRaMelLa
วันที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 22.14 น.
2 chapter
1 วิจารณ์
4,533 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 4 เมษายน พ.ศ. 2558 23.11 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) ที่นี่คือบ้านชั้น!!!!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ .................................................................
แม็ก:เตียงเธออยู่นี่ยัยเด็กกำพร้า (แม็กพูดพลางชี้ไปที่เตียงขนาด5 ฟุตข้างเตียงขนาดเดียวกันของเค้า)
เคท:ขอบคุณค่ะพี่แม็ก
แม็ก:อย่ามาดีใจไปหน่อยเลย
.................................................................
เวลาอาหารเย็น
พ่อ:เคทลูกรุ้รึยังว่าจะได้ เรียนโรงเรียนเดียวกับแม็ก
เคท:ทราบแล้วค่ะ
แม็ก:เชอะอย่างเธอจะมาเรียนโรงเรียนเดียวกับชั้นทำไม
แม่:หยุดแม็ก ต่อจากนี้ไปลูกต้องเดินไปส่งเคททุกวันเธอยังไม่มีเพื่อน
แม็ก:งานทุกอย่างลงที่แม็กอีกแล้วอ่า แต่ช่างเถอะตอนนี้ปิดเทอม
เคท:พี่แม็กพี่แม็กช่วยเคทหน่อยได้มั้ยคะ เคทต้องไปซื้อเครื่องแบบ
แม็ก:ได้ ได้ ได้ ค่าคุณน้องเคทที่รัก(ประชดนะเนี่ย แต่ก้ออยากไปด้วย)
....................................................................
พอตกดึก ณ ห้องครัว
ในขณะที่่เคทกำลังจะหาน้ำดื่มในตู้เย็นอยู่ก้อมีบุคคลปริศนา มากอดเธอจากด้านหลัง
เคท:ใครหนะ ปล่อยนะ(เคทพยายามดิ้นให้หลุดออกจากอ้อมกอดของชายปริศนา)
....:ชั้นจะทำอะไรก้อได้ ที่นี่บ้านชั้น (ชายปรืศนาพูดพร้อมกับหอมแก้มเคท ฟอดด)
เคท:พี่แม็ก
....:ใช่แล้วจะทำไมห้ะ อยากปลุกพ่อกับแม่ให้ตื่นหรอห้ะ อยู่เงียบๆเลย พี่ขออีก5นาที
เคทถึงกับอึ้งในการกระทำของพี่ชาย ก้อเค้าเล่นเก๊กฟอร์มเป็นคุณชายตั้งแต่เจอกันเลยนิ แต่ก้อ
ชั่งเถอะฤดูหนาวแบบนี้มีคนมากอดรุ้สึกอุ่นดีจัง ตลอด 5 นาทีที่แม็กกอดเคท มันช่างยาวนาน
เหมือนเป็นปี ในที่สุดแม็กก้อปล่อยเคทออก
แม็ก:ขอบคุณนะที่ให้พี่กอด
เคท:ค่ะไม่เป็นไร พี่แม็กพรุ่งนี้หลังจากซื้อชุดเสร็จเราไปกินเค้กกันมั้ยค่ะ
แม็ก:ได้ซิ
เคท:ขอบคุณค่ะพี่แม็ก
เคทยิ้มอย่างมีความสุขก่อนจะเดินขึ้นห้องนอนไป
แม็ก:เตียงเธออยู่นี่ยัยเด็กกำพร้า (แม็กพูดพลางชี้ไปที่เตียงขนาด5 ฟุตข้างเตียงขนาดเดียวกันของเค้า)
เคท:ขอบคุณค่ะพี่แม็ก
แม็ก:อย่ามาดีใจไปหน่อยเลย
.................................................................
เวลาอาหารเย็น
พ่อ:เคทลูกรุ้รึยังว่าจะได้ เรียนโรงเรียนเดียวกับแม็ก
เคท:ทราบแล้วค่ะ
แม็ก:เชอะอย่างเธอจะมาเรียนโรงเรียนเดียวกับชั้นทำไม
แม่:หยุดแม็ก ต่อจากนี้ไปลูกต้องเดินไปส่งเคททุกวันเธอยังไม่มีเพื่อน
แม็ก:งานทุกอย่างลงที่แม็กอีกแล้วอ่า แต่ช่างเถอะตอนนี้ปิดเทอม
เคท:พี่แม็กพี่แม็กช่วยเคทหน่อยได้มั้ยคะ เคทต้องไปซื้อเครื่องแบบ
แม็ก:ได้ ได้ ได้ ค่าคุณน้องเคทที่รัก(ประชดนะเนี่ย แต่ก้ออยากไปด้วย)
....................................................................
พอตกดึก ณ ห้องครัว
ในขณะที่่เคทกำลังจะหาน้ำดื่มในตู้เย็นอยู่ก้อมีบุคคลปริศนา มากอดเธอจากด้านหลัง
เคท:ใครหนะ ปล่อยนะ(เคทพยายามดิ้นให้หลุดออกจากอ้อมกอดของชายปริศนา)
....:ชั้นจะทำอะไรก้อได้ ที่นี่บ้านชั้น (ชายปรืศนาพูดพร้อมกับหอมแก้มเคท ฟอดด)
เคท:พี่แม็ก
....:ใช่แล้วจะทำไมห้ะ อยากปลุกพ่อกับแม่ให้ตื่นหรอห้ะ อยู่เงียบๆเลย พี่ขออีก5นาที
เคทถึงกับอึ้งในการกระทำของพี่ชาย ก้อเค้าเล่นเก๊กฟอร์มเป็นคุณชายตั้งแต่เจอกันเลยนิ แต่ก้อ
ชั่งเถอะฤดูหนาวแบบนี้มีคนมากอดรุ้สึกอุ่นดีจัง ตลอด 5 นาทีที่แม็กกอดเคท มันช่างยาวนาน
เหมือนเป็นปี ในที่สุดแม็กก้อปล่อยเคทออก
แม็ก:ขอบคุณนะที่ให้พี่กอด
เคท:ค่ะไม่เป็นไร พี่แม็กพรุ่งนี้หลังจากซื้อชุดเสร็จเราไปกินเค้กกันมั้ยค่ะ
แม็ก:ได้ซิ
เคท:ขอบคุณค่ะพี่แม็ก
เคทยิ้มอย่างมีความสุขก่อนจะเดินขึ้นห้องนอนไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ