The Loveรักใสๆวัยไฮสคูล~
6.3
เขียนโดย LOVE_ler
วันที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 13.58 น.
2 ตอน
0 วิจารณ์
4,471 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 4 เมษายน พ.ศ. 2558 15.09 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) .....?
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ "อะไรนะคะมี๊?ให้เรียลย้ายโรงเรียน?เรียลอยู่มัทธยม5แล้วนะคะ?" นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน!
"เอ่อ...เรียลแม่ขอโทษนะลูกคือแบบเอ่อ...เอ่อ" ?
"มี๊อย่าอ่ำอึ้งแบบนี้ได้ไหมเหอะ!"
"คือ...ลูกไม่ต้องห่วงนะโรงเรียนนั้นเป็นของเพื่อนมี๊เองเป็นโรงเรียนประจำที่อยู่ก็สะดวกสบายนะเรียลมี๊ขอโต้ดด(┳◇┳)" หา!?
"โรงเรียนประจำ?"
"ใช่แล้วลูก...เอ่อ...ไม่เป็นไรนะแม่เอาตารีมไปด้วยก็ได้...ใช่ไหมรีม!!"แม่เอ่ยชื่อพี่ลายที่กำลังเล่นเกมส์อยู่ทำเอาสดุ้งโหยง!
"หื้อๆๆไม่เอาอะแม่ผมไม่ไปหรอกให้เรียลไปคนเดียวเหอะๆ" รีมประติเสธอย่างเอาตาย...เราสนิทกันมากเลยไม่เรียกพี่เรียกน้อง...น่ะค่ะ
"รีม!!...เอางี้เดี๋ยวแม่พาไปดูโรงเรียนก่อนดีกว่ารับลองลูกต้องถูกใจแน่นอน!"แม่พูดอย่างมั่นใจ
"เหอะ..ให้จริงนะคะแม่"
"แน่นอนจ้ะลูกสาวแม่"
สวัสดีเราฉัน เรียล ลลิตา สุพรรณศรีเทพ อยู่ม.5 โรงเรียนเอฟเฟอร์รี่สคูล อันที่จริงฉันยังไม่ได้ขึ้นม.5หรอกเพียงแต่กำลังจะขึ้น ฉายาของฉันคือ แองเจิ้ล ที่แปลว่านางฟ้า...ฉันไม่อยากยะได้หรอกฉายาพวกนี้น่ะแต่มันมีพวกบ้ามันมานั้งให้ฉัน...ฉันน่ะเย็นชา...ถึงจะสวยก็เหอะที่ผ่านมามีผู้ชายมาจีบฉันเยอะมาก...แต่ฉันไม่สนใยพวกนั้นหรอกฉันน่ะมีอคติกับพวกผู้ชายจะตายไป...ที่ฉันอคนิกับพวกนี้ก็เพราะแฟนเก่าของฉัน!คนแรกและคนเดียวที่ฉันเคยมีที่จริงฉันไม่ได้เย็นชาอย่างนี้หรอก...ก็เพราะเขาอีตานั่นล่ะ!!นายซีแลนด์ปากก็บอกรัปนักรักหนาเหอะผู้ชายหลอกลวง...แล้วก็ทิ้งฉันไปหายัยลิ้นจี่หึๆ...ฉันน่ะไม่เพื่อนหรอก...มีแต่ลูกน้อง...เห็นฉันอย่างนี้...ฉันเป็นหัวหน้าของไอ้พวกแก๊งอันธพาลของโรงเรียนเชียวล่ะฉันไม่ได้อยากมีลูกนงลูกน้องหรอกแต่มันมาอ้อนวอนฉันก็เลยตกลงไปงั้นแหล่ะ...จนฉันสนิทกับพวกมัน...
"เรียลแต่งตัวเสร็จยังลูกกก"เสียงแม่...จริงสิลืมเลย...
"ขออีก10นาทีนะคะแม่" แล้วฉันก็ขอตัวไปแต่งตัวก่อนนะคะ...
10 นาทีผ่านไป...
"โอ้ย...ยัยเรียลเร็วๆซิฉันรอจนหลับไปหนึ่งตื่นแล้วนะเฟ้ยย"รีมนายจะรีบไปไหนเห้อ...
"มาแล้วๆ...นายจะรีบไปไหนกัน"
"ก็รีบไปดูโรงเรียนอเบซิเคิ้ลไฮสคูลไง!แม่สปอยให้ฉันฟังแล้วนะเฟ้ยว่าโรงเรียนหรูมว้ากกห้องนอนอย่างกับโรงแรม...โอ้ยยอยากเห็นอะเว้ยยถ้าหรูฉันตกลงเลยนะฮ่าๆ"
"นายยังไม่เห็นเลย...มันอาจเหมือนโรงเรียนขยะก็ได้นะ!"
"คิดในแง่ร้ายว่ะ" เหอะ~แล้วฉันก็สเด็จไปที่ฟลอมูล่าวันของแม่เป็นที่เรียบร้อย...วันนี้ฉันใส่เสื้อสีขาวกางเกงยีนส์ขายาวขาดๆปล่อยผมลอนสีบอร์นด์ยาวสลวย...
30นาทีผ่านไป...
ณ โรงเรียนอเบซิเคิ้ลไฮสคูล
วันนี้ไม่มีเด็กนักเรียนสักคน...ก็แน่ล่ะปิดเทอมใหญ่นี่เขาจะอยู่โรงเรียนกันทำไม?อืม...จะว่าไปโรงเรียนนี่ก็สวยดีนะแบ่งแวกเป็นโซนหอพักชายหญิง...ไม่สิต้องพูดว่าโรงแรมสิ...หรูสุดๆเหอะ...นั่นอาคารเรียนหรืออะไรทำไมมันหรูจัง...ติดแอร์ทุกห้องแะมแต่ละห้องลายพื้นห้องยังเป็นเหมือนอยู่ใต้น้ำ...คนสร้างโรงเรียนจนพอดี...
"รันทางนี้จ๊ะ"ใครน่ะมาเรียกแม่ฉัน?
"อ้าวนมสวัสเป็นไงบ้างสบายดีไหมนี่...ลูกของฉันเอ้าลูกสวัสดีเจ้าของโรงเรียนสิ!!"
"ห๊ะ!!"ฉันกับพี่ชายนัวแสบโพล่งออกมาพร้อมกัน...
"เอ่อ...เรียลแม่ขอโทษนะลูกคือแบบเอ่อ...เอ่อ" ?
"มี๊อย่าอ่ำอึ้งแบบนี้ได้ไหมเหอะ!"
"คือ...ลูกไม่ต้องห่วงนะโรงเรียนนั้นเป็นของเพื่อนมี๊เองเป็นโรงเรียนประจำที่อยู่ก็สะดวกสบายนะเรียลมี๊ขอโต้ดด(┳◇┳)" หา!?
"โรงเรียนประจำ?"
"ใช่แล้วลูก...เอ่อ...ไม่เป็นไรนะแม่เอาตารีมไปด้วยก็ได้...ใช่ไหมรีม!!"แม่เอ่ยชื่อพี่ลายที่กำลังเล่นเกมส์อยู่ทำเอาสดุ้งโหยง!
"หื้อๆๆไม่เอาอะแม่ผมไม่ไปหรอกให้เรียลไปคนเดียวเหอะๆ" รีมประติเสธอย่างเอาตาย...เราสนิทกันมากเลยไม่เรียกพี่เรียกน้อง...น่ะค่ะ
"รีม!!...เอางี้เดี๋ยวแม่พาไปดูโรงเรียนก่อนดีกว่ารับลองลูกต้องถูกใจแน่นอน!"แม่พูดอย่างมั่นใจ
"เหอะ..ให้จริงนะคะแม่"
"แน่นอนจ้ะลูกสาวแม่"
สวัสดีเราฉัน เรียล ลลิตา สุพรรณศรีเทพ อยู่ม.5 โรงเรียนเอฟเฟอร์รี่สคูล อันที่จริงฉันยังไม่ได้ขึ้นม.5หรอกเพียงแต่กำลังจะขึ้น ฉายาของฉันคือ แองเจิ้ล ที่แปลว่านางฟ้า...ฉันไม่อยากยะได้หรอกฉายาพวกนี้น่ะแต่มันมีพวกบ้ามันมานั้งให้ฉัน...ฉันน่ะเย็นชา...ถึงจะสวยก็เหอะที่ผ่านมามีผู้ชายมาจีบฉันเยอะมาก...แต่ฉันไม่สนใยพวกนั้นหรอกฉันน่ะมีอคติกับพวกผู้ชายจะตายไป...ที่ฉันอคนิกับพวกนี้ก็เพราะแฟนเก่าของฉัน!คนแรกและคนเดียวที่ฉันเคยมีที่จริงฉันไม่ได้เย็นชาอย่างนี้หรอก...ก็เพราะเขาอีตานั่นล่ะ!!นายซีแลนด์ปากก็บอกรัปนักรักหนาเหอะผู้ชายหลอกลวง...แล้วก็ทิ้งฉันไปหายัยลิ้นจี่หึๆ...ฉันน่ะไม่เพื่อนหรอก...มีแต่ลูกน้อง...เห็นฉันอย่างนี้...ฉันเป็นหัวหน้าของไอ้พวกแก๊งอันธพาลของโรงเรียนเชียวล่ะฉันไม่ได้อยากมีลูกนงลูกน้องหรอกแต่มันมาอ้อนวอนฉันก็เลยตกลงไปงั้นแหล่ะ...จนฉันสนิทกับพวกมัน...
"เรียลแต่งตัวเสร็จยังลูกกก"เสียงแม่...จริงสิลืมเลย...
"ขออีก10นาทีนะคะแม่" แล้วฉันก็ขอตัวไปแต่งตัวก่อนนะคะ...
10 นาทีผ่านไป...
"โอ้ย...ยัยเรียลเร็วๆซิฉันรอจนหลับไปหนึ่งตื่นแล้วนะเฟ้ยย"รีมนายจะรีบไปไหนเห้อ...
"มาแล้วๆ...นายจะรีบไปไหนกัน"
"ก็รีบไปดูโรงเรียนอเบซิเคิ้ลไฮสคูลไง!แม่สปอยให้ฉันฟังแล้วนะเฟ้ยว่าโรงเรียนหรูมว้ากกห้องนอนอย่างกับโรงแรม...โอ้ยยอยากเห็นอะเว้ยยถ้าหรูฉันตกลงเลยนะฮ่าๆ"
"นายยังไม่เห็นเลย...มันอาจเหมือนโรงเรียนขยะก็ได้นะ!"
"คิดในแง่ร้ายว่ะ" เหอะ~แล้วฉันก็สเด็จไปที่ฟลอมูล่าวันของแม่เป็นที่เรียบร้อย...วันนี้ฉันใส่เสื้อสีขาวกางเกงยีนส์ขายาวขาดๆปล่อยผมลอนสีบอร์นด์ยาวสลวย...
30นาทีผ่านไป...
ณ โรงเรียนอเบซิเคิ้ลไฮสคูล
วันนี้ไม่มีเด็กนักเรียนสักคน...ก็แน่ล่ะปิดเทอมใหญ่นี่เขาจะอยู่โรงเรียนกันทำไม?อืม...จะว่าไปโรงเรียนนี่ก็สวยดีนะแบ่งแวกเป็นโซนหอพักชายหญิง...ไม่สิต้องพูดว่าโรงแรมสิ...หรูสุดๆเหอะ...นั่นอาคารเรียนหรืออะไรทำไมมันหรูจัง...ติดแอร์ทุกห้องแะมแต่ละห้องลายพื้นห้องยังเป็นเหมือนอยู่ใต้น้ำ...คนสร้างโรงเรียนจนพอดี...
"รันทางนี้จ๊ะ"ใครน่ะมาเรียกแม่ฉัน?
"อ้าวนมสวัสเป็นไงบ้างสบายดีไหมนี่...ลูกของฉันเอ้าลูกสวัสดีเจ้าของโรงเรียนสิ!!"
"ห๊ะ!!"ฉันกับพี่ชายนัวแสบโพล่งออกมาพร้อมกัน...
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ