Miss you kiss พบรักกับหนุ่มสุดฮอต

                    "เช้าวันต่อมา" ไม่อยากไปโรงเรียนเลยไม่อยากเจอนายจิ้งจกเลย เฮ้ย ต้องไปโรงเีรียนได้แล้วจะสายแล้วไม่ไช่หรอ "หนูไม่อยากไปโรงเรียนนี่หนา" -_- ไปโรงเรียนได้แล้วอย่ามาบ่น ว้าย ทำไมแม่ต้องทำแบบนี้ด้วยล่ะ แง~ ร้องไห้เป็นเด็กเลย ไปเรียนได้แล้ว ไปก็ได้ แม่ใจร้าย เฮ้ย มาถึงหน้าโรงเรียนแล้วหรอทำไมเร็วจัง ไม่อยากเข้าห้องเลยเพราะตั้งแต่ตอนนั้นเราก็ไม่กล้ามองเขา อรุณสวัสดิ์จ๊ะ น้ำค้าง เป็นอะไรหรือเปล่า ไง อรุณสวัสดิ์ เอ่อ เป็นไรหรือเปล่า อ๋อ เปล่าไม่เป็นไร งั้นหรอ เอาล่ะมาเรียนกันได้แล้ว "คราบแรก"ของวันนี้เป็นวิชาตณิตศาสตร์นะ เชอะ ฉันเกียจวิชานี้ที่สุดเลย คุณวารีริร คุณวารีริน คะ มัวเหมออะไรอยู่คะ ตั้งใจเรียนหน่วยสิ คะขอโทษคะ "หึ หึ หึ" หึ่มฝากไว้ก่อนเถอะ ฝากไม่ได้ไม่ไช่ธนาคาร หน็อย คุณ วา รี ริน คะ เข้าใจแล้วคะ           ************************************************                                                 ขณะพักกลางวัน                     เฮ้ย  นี่นี่น้ำค้างวันนี่ดูมืดมนตร์จังเลยนะ นั้นสิ "ว่าไง ยัยจิ้งจอก" อย่ามาว่าฉันว่าจิ้งจอกนะฉันชื่อน้ำค้างย่ะนายจิ้งจก ฉันก็ไม่ได้ชื่อนั้นเหมือนกัน "ฉอดๆๆๆๆ" แล้วมีอะไรถึงได้มาทักเนี้ย ก็เปล่า ก็แค่เห็นเธอดูมืดมนตร์ผิดปกติก็เลยเป็นห่วง หะ เป็นห่วงหรอ มะ ไม่มีอะไรงั้นฉันไปล่ะ "เขาวิ่งหนีไปแล้ว" แต่รู้สึกดีจังที่...เขา...เป็น...ห่วง แล้วอีกอย่างเขาก็หน้าแดงมากด้วยมากกว่าฉันอีก แต่กอนอื่นไปจากตรงนี้ดีกว่ามีคนมองเยอะแยะเลยน่าอายจัง -////- "ตุบ ตุบ ตุบ"วิ่งเอาหอบเลย ไม่กล้าไปที่โรงอาหารแล้วด้วย เฮ้ย อยากเจอก็อยาก ไม่อยากเจอก็ไม่อยากเจอ ทุกครั้งที่คิดถึงเขาใจก็เต้นทุกทีพอใจเต้นแล้วมันจะควบคุมตัวเองไม่อยู่ทุกครั้งที่อยู่กับเขา ว่าไง น้ำค้าง ฉันหันไปดูว่าใครเป็นคนพูด ธานี ! ก็ใช่น่ะสิเห็นฉันเป็นตุวอะไร เปล่าสักหน่อยก็แค้ตกใจ ใจร้ายจังเลย หึ่ม ไงนายจิ้งจก บอกแล้วไงว่าอย่าเรียกฉันชื่อนั้นน่ะจิ้งจอก งั้นนายก็เลิกเรียกฉันว่าจิ้งจอกด้วยสิ ฉันถึงจะเลิก เรียกนายว่าจิ้งจกน่ะ ได้หรอป่าว ก็ได้ ไหนๆลองเรียกฉันว่า น้ำค้าง ที "น้ำค้าง" ว่าไงนะฉันไม่ได้ยินเลย น้ำค้าง (เขาแผดเสียงอย่าดัง) เออ มีอะไรกันหรือเปล่่า เปล่าครับไม่มีอะไรครับ นายจะตะโกนทำไม ก็เธอบอกให้พูดเสียงดังนี้หนา ฉันให้นายพูดดังๆเพราะฉันไม่ได้ยิน ไม่ใช่ให้นายตะโกนแบบนี้ โทษที ไม่เป็นไรแต่ทีหลังห้ามทำแบบนั้นอีกนะ ครับเข้าใจแล้วครับ งั้นฉันไปล่ะ โฮ...สนิทกันจนชวนทะเลาะเลยหรอสงสัยเป็นเพื่อนสนิทของน้ำค้างล่ะมั้งนายนะ งั้นหรอ หน้าแดงใหญ่เลยนะ -////- พูดเป็นเล่นอยากจะพูดคุยด้วยแต่พอเห็นหน้าก็ชวนทะเลาะทุกที ชอบเขาป่าวเนี้ย ว่าไงนะ 555 จิงด้วยบอกไปหรือยัง แกก็เห็นถ้าบอกไปแล้วคงไม่ชวนทะเละหรอก นั้นสิ เอางี้เดี๋ยวฉันช่วยเองไว้ใจฉันได้เลย เพราะแกช่วยนี้แหละถึงเป็นห่วง นั้น เดี๋ยวฉันมานะ เออ จะทำอะไรอีกเนี้ยน่าเป็นห่วงจิง อุ้ย โชคดีจังเจอพิรุณของฉันด้วย พิรุณ สายฝนมีอะไรหรอ เปล่าจร้าไม่มีอะไร "หึ" ไปกันเถอะ อืม "แปะ แปะ แปะ" ฉันนี่มันไม่ได้เรื่องเลยอยู่ดีๆก็ห้องไห้เฉย นี่ น้ำค้างฉันมีเรื่อง... "ฉันวิ่งเข้าไปกอดธานีทันที" เป็นอะไรไป ฮือ ฮือ ฮือ ไม่ต้องร้องนะคงไปเห็นอะไรมาล่ะสิ ฉันร้องไห้ไปฟังธานีพูดไปจนจบ ขอโทษนะที่อยู่ดีๆก็เขามากอด ไม่เป็นไรว่าแต่มีเรื่องอะไรงั้นหรอที่จะพูดน่ะ หืม เรื่องที่จะพูดงั้นหรอ อืม เรื่องที่จะพูดน่ะ อืม~ ขอโทษนะฉันลืมแล้ว ไม่เป็นไรฉันขอตัวก่อนนะ อืม เรื่องอะไรกันที่จะพูดสงสัยตื่นเต้นมากไปจนลืม ช่างเถอะคิดออกแล้วค่อยบอกก็ได้ เฮ้อ ยังโกรธไม่หายเลยยัยสายฝนรู้ว่าฉันดูอยู่แล้วทำเป็นหยิ่งทำเป็นอวดหน้าโมโหชะมัด ยัยสายฝนกับพิรุณนี่หนาทำอะไรกันอยู่น่ะ หลบก่อนดีกว่า ฉันดูว่า 2 คนนั้จะทำอะไรกัน ฉันรู้ว่ามันไม่ดี แต่ขอแค่ครั้งนี้ครั้งเดียวนะคะ พอฉันจะดูว่าพวกเขาทำอะไรกันก็เห็นยัยสายฝนยืนหน้าเข้าไกล้นายพิรุณจนจมูก ปาก หน้าผาก จะชนอยู่แล้ว เธอจะทำอะไรของเธอน่ะ เอาหน้าออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ ผมยิ่งพูดเขายิ่งเอาหน้าเข้ามาไกล้ทุกที ผมทำตาขวางไปมาก็เห็นน้ำค้างกำลังมองมาที่ผมแล้วห้องไห้ด้วย (ทำตาขวางแล้วปวดตาไปหมดเลยมองไม่ค่อยชัด) มือก็ถูกทับไว้ด้วยมือของสายฝน ทำให้ผมขยับตัวไม่ได้แม้แต่ขัดขืนหน้ายิ่งเข้ามาไกล้ทุกที "ทำอะไรกันน่ะ"เสียงนี้ไม่ผิดแน่เสียงของน้ำค้างที่กำลังยืนร้องไห้อยู่ ทำอะไรกันน่ะ ฉันเห็นอีกแล้วเห็นอีกแล้ว ฉันยิ่งน้ำตาไหลมากขึ้นอยู่ไม่ได้ทนไม่ไหวมี่ต้องเห็นพวกเขาจูบกัน น้ำค้าง สายฝนเธอทำอะไรของเธอน่ะ นี่น้ำค้างรอฉันด้วยน้ำค้าง "หึ" สมน้ำหน้าที่นี่เขาก็เป็นของฉันแล้ว