Miss you kiss พบรักกับหนุ่มสุดฮอต
-
เขียนโดย เด็กสุโขทัย
วันที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 13.43 น.
14 ตอน
5 วิจารณ์
15.76K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 26 เมษายน พ.ศ. 2558 22.48 น. โดย เจ้าของนิยาย
7) แอบบอกลับๆว่าชอบ 7
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ในที่สุด I miss kiss สักที่ เอาละจะเอาให้เป็นรายแรกดีนะ"เอ๊ะ"ฉันบอกแล้วว่านายต้องได้จูบผู้หญิงทั้งโรงเรียนแน่ เพราะว่า นายเป็นหนุ่มสุดฮอตของโรงเรียนนี่หนา เราไปหาคนอื่นดีกว่า "อืม"ว้าย มาเมื่อไรกัน ว่าไงมาทำอะไรต่อนี้น่ะ เปล่าจ๊ะเปล่านายนั้นเนื้อหอมจังเลยนะ ดูสิเนอะ "เอ๊ะ"
น้ำค้าง ฉันเห็นแล้วเห็นจะๆเลยด้วยเขายอมให้พวกผู้หญิงจูบจริงได้วย ทั้งที่เมื่อตอนนั้นบอกว่าจะไม่ยอมให้จูบนั้นให้ใครนอกจากคนที่เขารักนี่หนา ที่เขายอมให้คงเพราะชอบยัยนั้นละมั้ง เรานี่หลงตัวเองมากไปแล้ว แต่ก็ชั่งเถอะจะไม่ไปยุ้งกับเขาอีกแล้วไม่อีกแล้ว
"น้ำค้าง" เป็นอะไรมีน้ำตาไหลออกมาด้วย เออ ไม่เป็นไร ไปกันเถอะ "หึ" สมน้ำหน้ายัยน้ำค้าง ฉันจะไม่ยกพิรุณให้ใครง่ายๆหรอกหน้า เพราะ เขาเป็นของฉันคนเดียว ได้มาเยอะเลยแฮะเด็กผู้ชายที่โรงเรียนนี้ซื่ิอกันดีจิงๆ ยังไม่ทันได้ออกแรงก็ได้มาเลยทันที
ฉันสวยถึงขนาดอยู่เฉยๆก็เข้ามาให้จูบเองเลย นภา ได้มาเยอะหรือเปล่า "นิดเดียวเอง" งั้นก็พยายามเข้าล่ะ ฉันไปนะ อืม ขอบใจ ฉันไปเดินดูผู้ชายที่ยังไม่ได้ขโมยจูบไปทั่วโรงเรียน เฮ้ย ได้มาเยอะกว่าที่คิดแฮะ ยินดีด้วยนะ อืมขอบใจ แล้วเธอมาเมื่อไรกันเนี้ย มันก็ดีอยู่หรอกแต่ไม่ได้จูบจากชายที่ชอบมันก็ยังน้อยอยู่ดี ฮือ แล้วใครล่ะคนที่เธอ ชอบน่ะ ฉันหน้าแดงเมื่อได้ยินนภาพูดแบบนั้น ทะ ทำไมฉันต้องบอกเธอด้วยล่ะ ไม่ต้องบอกก็ได้ฉันไม่ได้บังคับ เดียวฉันสังเกตเองก็ได้ ถามแค่นี้ถึงกับหน้าแดงเลยหรอ ไม่ใช่สักหน่อย ตอนฉันหน้าแดงนายพิรุณก็มาเห็นทันทีฉันเลยหน้าแดงมากขึ้นไปอีก
อ๋อ ฉันรู้แล้ว เธอแอบชอบนายพิรุณใช่หรือเปล่า O///O อืม~ ใช้่จิงๆด้วย นึกแล้วเชียว อย่าพูดดังสิ เธออยากได้จูบของหมอนั้นใช่ไหมล่ะ "มันก็...." งั้นก็ไปสิ ถ้าไปได้ฉันก็ไปตั้งนานแล้ว มันติดอยู่ที่สายฝนน่ะสิ เดียวฉันไปแยกให้เอาไหม ไม่ต้องหรอหนา ไม่เป็นไรงั้นเดียวฉันมานะ ดะ เดี๋ยวสิ ก็ได้ว่าแต่เธอจะทำอะไรของเธอน่ะ
พิรุณฉันขอเวลานายหน่อยสิ "อะไรยัยนภา" ฉันไม่ได้มาหาหล่อนยัยฝน ไปกับฉันสักครู่ได้ไหม ก็ได้แต่จะไปไหน เอาเถอะตามฉันมาเดี๋ยวก็รู้เองสายฝนเธอไม่ต้องตามมานะ ฉันมีเรื่องส่วนตัวจะคุยกับพิรุณ เรื่องส่วนตังงั้นหรอ ไปนะ "หน็อย"กล้ามาเอาพิรุณของฉันไปงั้นหรอ "อ่้าว" หายไปไหนแล้วไวจิงๆ แล้วเธอจะพาฉันไปไหนกันแล้วยังไม่ถึงอีกหรอ เอ๊ะ น้ำค้างทำไมมาอยู่ที่นี่ล่ะ คือ~ว่า งั้นฉันไปก่อนนะ ดะ เดียวสิ
มีอะไรล่ะถึงให้นภาล่กฉันมาถึงนี้ คือว่า "คือว่า อะไร" จุ๊บ~ O////O เธอทำอะไรของเธอเนี้ย ขอโทษฉันแค่อยากจูบของนายก็เท่านั้นเอง แล้วทำไมถึงอยากจูบของฉันล่ะ "ไม่รู้เหมือนกัน ฉันแค่อยากได้ก็เท่านั้นเอง" ฉันก้มหน้านึกว่าเขาจะว่าด่าฉันที่ฉันทำลงไปแต่ฉันคิดผิดทั้งหมด ความเงียบเริ่มครอบคลุมมันเงียบเกินไป ฉันเงยหน้าขึ้นมาดูฉันเห็นเขาหน้าแดงมากกว่าตอนที่แล้วที่ฉันเผลอกอดเขาเสียอีก เป็นอะไรหรือเปล่า หน้าแดงมากเลยนะเหมือนกับมะเขือเทศเลย
ฉันขอกอดได้หรือเปล่า "อืม" ฉันเข้าไปกอดเขาทันทีที่พูดจบ ฉันกอดเขาได้พักหนึ่งแล้วก็วิ่งหนีเขามาให้ไกลที่สุดที่เขาจะไม่เห็นฉัน ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก ใจยังเต้นแรงไม่หยุดเลย ทำไมเราถึงทำแบบนั้นไปกันหรือเพราะควบคลุมตัวเองเวลาเขาหน้าแดงไม่อยู่ แต่เขายอมให้กอดนี่น่ะแปลกสุดแล้ว
น้ำค้าง ฉันเห็นแล้วเห็นจะๆเลยด้วยเขายอมให้พวกผู้หญิงจูบจริงได้วย ทั้งที่เมื่อตอนนั้นบอกว่าจะไม่ยอมให้จูบนั้นให้ใครนอกจากคนที่เขารักนี่หนา ที่เขายอมให้คงเพราะชอบยัยนั้นละมั้ง เรานี่หลงตัวเองมากไปแล้ว แต่ก็ชั่งเถอะจะไม่ไปยุ้งกับเขาอีกแล้วไม่อีกแล้ว
"น้ำค้าง" เป็นอะไรมีน้ำตาไหลออกมาด้วย เออ ไม่เป็นไร ไปกันเถอะ "หึ" สมน้ำหน้ายัยน้ำค้าง ฉันจะไม่ยกพิรุณให้ใครง่ายๆหรอกหน้า เพราะ เขาเป็นของฉันคนเดียว ได้มาเยอะเลยแฮะเด็กผู้ชายที่โรงเรียนนี้ซื่ิอกันดีจิงๆ ยังไม่ทันได้ออกแรงก็ได้มาเลยทันที
ฉันสวยถึงขนาดอยู่เฉยๆก็เข้ามาให้จูบเองเลย นภา ได้มาเยอะหรือเปล่า "นิดเดียวเอง" งั้นก็พยายามเข้าล่ะ ฉันไปนะ อืม ขอบใจ ฉันไปเดินดูผู้ชายที่ยังไม่ได้ขโมยจูบไปทั่วโรงเรียน เฮ้ย ได้มาเยอะกว่าที่คิดแฮะ ยินดีด้วยนะ อืมขอบใจ แล้วเธอมาเมื่อไรกันเนี้ย มันก็ดีอยู่หรอกแต่ไม่ได้จูบจากชายที่ชอบมันก็ยังน้อยอยู่ดี ฮือ แล้วใครล่ะคนที่เธอ ชอบน่ะ ฉันหน้าแดงเมื่อได้ยินนภาพูดแบบนั้น ทะ ทำไมฉันต้องบอกเธอด้วยล่ะ ไม่ต้องบอกก็ได้ฉันไม่ได้บังคับ เดียวฉันสังเกตเองก็ได้ ถามแค่นี้ถึงกับหน้าแดงเลยหรอ ไม่ใช่สักหน่อย ตอนฉันหน้าแดงนายพิรุณก็มาเห็นทันทีฉันเลยหน้าแดงมากขึ้นไปอีก
อ๋อ ฉันรู้แล้ว เธอแอบชอบนายพิรุณใช่หรือเปล่า O///O อืม~ ใช้่จิงๆด้วย นึกแล้วเชียว อย่าพูดดังสิ เธออยากได้จูบของหมอนั้นใช่ไหมล่ะ "มันก็...." งั้นก็ไปสิ ถ้าไปได้ฉันก็ไปตั้งนานแล้ว มันติดอยู่ที่สายฝนน่ะสิ เดียวฉันไปแยกให้เอาไหม ไม่ต้องหรอหนา ไม่เป็นไรงั้นเดียวฉันมานะ ดะ เดี๋ยวสิ ก็ได้ว่าแต่เธอจะทำอะไรของเธอน่ะ
พิรุณฉันขอเวลานายหน่อยสิ "อะไรยัยนภา" ฉันไม่ได้มาหาหล่อนยัยฝน ไปกับฉันสักครู่ได้ไหม ก็ได้แต่จะไปไหน เอาเถอะตามฉันมาเดี๋ยวก็รู้เองสายฝนเธอไม่ต้องตามมานะ ฉันมีเรื่องส่วนตัวจะคุยกับพิรุณ เรื่องส่วนตังงั้นหรอ ไปนะ "หน็อย"กล้ามาเอาพิรุณของฉันไปงั้นหรอ "อ่้าว" หายไปไหนแล้วไวจิงๆ แล้วเธอจะพาฉันไปไหนกันแล้วยังไม่ถึงอีกหรอ เอ๊ะ น้ำค้างทำไมมาอยู่ที่นี่ล่ะ คือ~ว่า งั้นฉันไปก่อนนะ ดะ เดียวสิ
มีอะไรล่ะถึงให้นภาล่กฉันมาถึงนี้ คือว่า "คือว่า อะไร" จุ๊บ~ O////O เธอทำอะไรของเธอเนี้ย ขอโทษฉันแค่อยากจูบของนายก็เท่านั้นเอง แล้วทำไมถึงอยากจูบของฉันล่ะ "ไม่รู้เหมือนกัน ฉันแค่อยากได้ก็เท่านั้นเอง" ฉันก้มหน้านึกว่าเขาจะว่าด่าฉันที่ฉันทำลงไปแต่ฉันคิดผิดทั้งหมด ความเงียบเริ่มครอบคลุมมันเงียบเกินไป ฉันเงยหน้าขึ้นมาดูฉันเห็นเขาหน้าแดงมากกว่าตอนที่แล้วที่ฉันเผลอกอดเขาเสียอีก เป็นอะไรหรือเปล่า หน้าแดงมากเลยนะเหมือนกับมะเขือเทศเลย
ฉันขอกอดได้หรือเปล่า "อืม" ฉันเข้าไปกอดเขาทันทีที่พูดจบ ฉันกอดเขาได้พักหนึ่งแล้วก็วิ่งหนีเขามาให้ไกลที่สุดที่เขาจะไม่เห็นฉัน ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก ใจยังเต้นแรงไม่หยุดเลย ทำไมเราถึงทำแบบนั้นไปกันหรือเพราะควบคลุมตัวเองเวลาเขาหน้าแดงไม่อยู่ แต่เขายอมให้กอดนี่น่ะแปลกสุดแล้ว
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ