blood chain พันธนาการสีเลือด
เขียนโดย 
nunam
วันที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 20.50 น.
แก้ไขเมื่อ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 16.35 น. โดย เจ้าของนิยาย
4)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความทำไมพี่ยังไม่กลับมาน่ะ??
........
แล้วคนที่มาบ้านเรานี้ใครล่ะ
.............
ทำไมพ่อต้องหยิบปืนขึ้นมาด้วย???
....................
พี่ค่ะ..พี่อยู่ไหน..พี่อันทร?
ตึกฝึกซ้อม 01
"เออ...คือพาฉันมาทำไมที่นี้กัน วารี??"ฉัน(อันทร)ถามยัยคนที่ลากฉันออกมาจากห้องพักฝื้น(ยัยวารี)
"ฝึกไง"วารีตอบ ก็เข้าใจน่ะว่าขี้เกียจพูดมากแต่2พยางค์มันน้อยไปป่ะะ
"...ขยายความหน่อยสิจ้ะะะ ^^' "ฉันพูด
"ก็ฝึกให้เธอเอาชีวิตรอดในโลกของเรา..อาเทอร์ ได้ไง"วารีตอบแล้วยิ้มหวาน
"...ฝึกไรอ่ะ"ฉันถามอีก
"ต่อสู้บ้าง.. ชงชาบ้าง.. ฝึกใช้ความสวยให้เป็นประโยชน์บ้าง.. และอีกมากมาย><"วารีบอก(ใช้ความสวยให้เป็นประโยชน์หรอ..มีงี้ด้วย?!)
"อะ..อืม"ฉันตอบ แต่น่ะอดคิดถึงครอบครัวไม่ได้เลยอ่ะ ทำไงดีหนอ..ว่าแต่ยัย นภา น้องสาวตัวดีที่ติดฉันตลอดเวลาจะคิดถึงฉันบ้างมั้ยน่ะะ?? แล้วพ่อ-แม่ล่ะ ปลอดภัยดีสิน่ะ..
"เป็นอะไรหรอค่ะ??"วิรินน้องสาวของวารีถามฉันพลางเอียงคอเล็กน้อยด้วยความสงสัย
"ป่าวจ้ะ ^^' "ฉันตอบแล้วยิ้มหวานให้ยัยวิริน ที่แสนตัวเล็กน่ารัก
"เห็นพี่เหม่อ หนูเลยเป็นห่วง.....ถ้ามีอะไรกังวลล่ะก็! หนูจะเป็นที่ปรึกษาให้น่ะ!!"วิรินบอก...
เห็นตัวเล็กแล้วขี้อ้อนอย่างนี้ แต่เธอคนนี้อายุเป็น40ปีแล้วน่ะะ แถมยังเป็นอาเทอร์ที่แข็งแกร่งตนหนึ่งเลยแหละะ
"จ้ะะ ^^ "ฉันบอก แล้วยัยวารีก็โยนดาบซามูไรเก่าๆมาให้ฉัน ฉันรีบคว้ามันแล้วมองหน้ายัยวารีงงๆว่าเอาดาบเก่าๆนี้มาให้ทำไม
"ฝึกไง ฝึก! เธอนี้ชอบทำหน้างงเรื่อยเลยน่ะ"วารีบอก
"อ่า...คือว่า ฉันเป็นอาเทอร์เผ่าอะไรหรอ?"ฉันถาม
"อ่อ เด้วฝึกเสร็จแล้วค่อยไปตรวจดูล่ะกันน่ะค่ะ ^^ "วิรินบอกแล้วกอดตุ๊กตากระต่ายเปื้อนเลือดในมือเเน่น พลางยิ้มหวานๆให้ฉัน
"อ่อจ้ะ"ฉันบอก
"เอ้า!! รับดาบ !! "วารีตะโกนแล้วฝาดดาบลงมาที่ฉัน
"แหะ!! อย่าเพ่ง! "ฉันตะโกนแล้วรีบชักดาบมาปัดดาบที่พุ่งมาทางฉันอย่างรวดเร็ว
หึๆฉันก็เป็นหนึ่งในสมาชิกองค์กรปราบอาเทอร์ NAS น่ะ!!! ต้องเคยฝึกการใช้อาวุธอย่างชำนาญมาอยู่แล้วคิกๆ
"ช้าไป! "วารีตะโกนบอก แล้วพุ่งดาบมาที่ช่องว่างที่ตรงท้องฉันมาตรงๆ
"กรี้ด! นั้นดาบจริงน่ะย่ะ! ระวังหน่อย!!"ฉันบอกแล้วรีบหลบคำดาบ(ของจริง!)อย่างรวดเร็ว...เกือบหน้าแตกแล้วไง!
"ถึงต้องระวังไง ยิ่งเป็นดาบของจริงเวลาฝึกก็แสดงฝีมือได้มากขึ้น"วารียิ้มแล้วหยุดพุ่งดาบมาทางฉัน
"เหรอ!"ฉันบอกแล้วพุ่งดาบไปตอนที่ยัยนี้เผลอ
"โอ่ ใช้จังหวะที่ศัตรูเผลอพุ่งดาบมาตรงๆเลยเรอะ =..="ยัยวารีบอกแล้วหักหลบ พลางปัดดาบในมือของฉันให้หลุดจากมือ
"แล้วไง!"ฉันบอกแล้วยกขาเตะไปที่ท้องของยัยวารี แต่ยัยนี้ก็ดันหลบได้อีกแล้ว ชิ!
"เก่งนี้...แต่ว่าพอแค่นี้แล้วไปดูเผ่าของเธอก่อนมั้ย"วารีบอกแล้วทิ้งดาบของเธอลงบนพื้นอย่างไม่ระวังเลย
"อะ..อืม! "ฉันบอก
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
