ก็อกๆ หัวใจห้องนี้มีคนอยู่รึเปล่าครับ [Yaoi]

ทุกคนครับตอนนี้ผมได้เป็นนักศึกษาเเล้วครับผมยืนเก็กหล่ออยู่หน้ากระจก เช็คความหล่ออยู่นั้นพี่เเดนก็เรียกให้ออกมาได้เเล้ว

"มาเเล้วครับ" ผมเดินออกไปหาพี่เเดน เป็นครั้งเเรกที่เห็นพี่เเดนใส่ชุดนักศึกษานะเนี่ย พี่เเดนใส่ชุดนักศึกษาเเล้วดูดีมากๆเลยครับเเต่ก็น้อยกว่าผมอยู่ดีกร๊ากกกก

"พร้อมรึยังนักศึกษา"พี่เเทนถามผม"

"พร้อมเเล้วครับท่านนายพล"ผมพูดเเล้วทำท่าวันทยาหัตถ์ เหมือนทหาร

" ครับๆงั้นไปกันเลย"

.

.

.

ทุกคนครับหลังจากปฐมนิเทศเสร็จก็...........

"พวกคุณมีเสียงเเค่นี้หรอครับ!!!!!!"เสียงพี่ว๊ากตะโกนดังลั่นพร้อมกับทำหน้าโหดใส่หยั่งกับพวกผมไปเป็นหนี้เเกเเล้วไม่ยอมคืนTT พี่ว๊ากไม่ใช่ใครที่ไหนพี่เรสสุดสวยของเรานั่นเองฮือผมสาบานกับตัวเองไว้เลยว่าจะไม่ทำให้พี่เขาโมโหเด็ดขาด พี่เรสคร้าบบบคอหอยพวกผมจะเเตกเเล้วเมตตาพวกผมด้วยเถ้อะ

จึ้กๆ มีคนสะกิดผมจากด้านข้างพอหันไปมองก็พบว่าเป็นผู้ชายรูปร่างผอมบางหน้าตาออกเเนวหวานๆออกเเนวลูกครึ่ง คาวาอี้มั๊กมัก^W^ (ชมเขาไม่ดูตัวเองเล๊ย :ไข่เจียว)

"ยินดีที่ได้รู้จักเราชื่อเนมนายชื่อไรเหรอ" ผู้ชายหน้าหวานหรือเนมพูดเเล้วยิ้มให้ผม

"เราชื่อน้ำหนึ่งเรียกหนึ่งเฉยๆก็ได้"พอผมพูดเสร็จก็ยิ้มกว้างโดนไม่รู้ว่ารอยยิ้มนั้นทำให้ผู้ชายหลายคนเคลิ้มกันเลยทีเดียว

"น้องที่คุยกัน2คนนั้นนะช่วยลุกขึ้นเเล้วเดินมาข้างหน้าด้วยครับ"เสียงพี่ว๊ากตะโกนลั่นทำให้ทุกคนมองมาที่ผมกับเนม

ผมกับเนมรีบลุกขึ้นเเล้วเดินไปข้างหน้าทันที

ขณะที่เดินไปหาพี่เรสข้างหน้าก็ได้ยินเสียงสรรเสริญทั้งหลายไม่ว่าจะเป็น

เวรกรรม

ซวยแล้วไง

ตายแน่

แล้วก็บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆที่ผมฟังไม่ออก

พอผมกับเนมเดินไปถึงข้างหน้าพี่เรสก็เริ่มถามผมผมมองหน้าพี่เรสทำไมรู้สึกว่าพี่เขากำลังสนุกที่จะได้แกล้งผมกันนะTT

"ช่วยบอกชื่อด้วยครับ" พี่เรสคร้าบบบบอยู่ใกล้ๆกันเเค่นี้ไม่ต้องตะโกนขนาดนั้นก็ได้ครับTTเอานางฟ้าเรสของผมคืนมาน้าาาาา

"ผมชื่อนายเหนือเมฆ ฤกษ์มีชัย ชื่อเล่นน้ำหนึ่งครับ"ผมพูด

"มีเสียงเเค่นี้หรอครับ!!"

"ผมชื่อนายเหนือเมฆ ฤกษ์มีชัย ชื่อเล่นชื่อน้ำหนึ่งครับ!!!!"ผมพูดตะเบ็งเสียงดังตามด้วยเนม

"ผมชื่อนายกรกฎ คาตาฮิโยะ ชื่อเล่นว่าเนมครับ!!!!!"อ่อ เนมเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นนิเองผมพึมพำในใจ

"พวกคุณมัวเเต่อู้คุยกันทั้งๆเพื่อนของคุณร้องเพลงกันผมขอซ่อมพวกคุณให้ปั่นจิ้งหรีด10รอบเเล้ววิ่งรอบสนาม10รอบ"ไอ้วิ่ง10รอบผมก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอกนะแต่ไอ้ปั่นจิ้งหรีดมันคืออะไรTTผมมองหน้ากลุ่มพวกพี่เเดนก็ทำให้รู้ว่า อืม........ เเกล้งกูจริงด้วยทำไมคนหล่อถึงชอบโดน เเกล้งหนึ่งไม่เข้าใจ กระซิกกระซิก

พอผมกับเนมปั่นจิงหรีดได้ครบก็เริ่มวิ่ง

"เนมเป๋เเล้ว5555"ผมมองเนมที่วิ่งเป๋เป็นปูเลยครับ

“หนึ่งว่าเนมไม่ดูตัวเองเลย” เนมพูดผมดูตัวเองก็ตรงกับที่เนมพูดเดินเป๋อย่างกับเป็นโปลิโอเลยดูไม่เลยได้กู TT

พวกเราสองคนวิ่งจนถึงรอบสุดท้ายก็คือรอบที่10

ตอนนี้ผมมึนหัวสุดๆไปเลยครับแดดที่ส่องจ้าบนหัวชวนอยากให้ผมหลับซะจริง

“น เนม”ผมเรียกชื่อเนมอย่างยากลำบากก่อนที่จะกลืนก้อนเหนียวๆลงคอ

“มีอะไรหรอ”เนมหันหน้ามามองผมด้วยสายตาเหนื่อยล้า

“อ อยากสิฮ ฮาก”(ภาษาอีสาน ฮาก = อ้วก ประโยคที่น้ำหนึ่งบอกเนมคืออยากจะอ้วก “อะไรคืออยากซิฮาก”เนมทำหน้างงใส่ผม ตอนนี้สมองผมเบลอเอามากๆเลยทำให้ผมหลุดพูดภาษาท้องถิ่น(ภาษาอีสาน)ออกมา

“บ่ ไหว แล้ว”(ภาษาอีสานบ่ไหวแล้ว=ไม่ไหวแล้ว) ผมตะโกนดังลั่นก่อนที่จะปล่อยของที่กินมาทั้งหมด

“อ อ้วกกกกกก” พออ้วกเสร็จผมก็รู้สึกว่าท้องโล่งขึ้นเยอะเลยครับก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นแล้วถอยหลังออกมาจากกองอ้วกแต่ว่าใครปิดไฟที่ตาผมวะเนี่ยแต่ชั่งเถอะผมง่วงนอนอยู่พอดีแต่เสียสุดท้ายก่อนที่ผมจะหลับคือ กรี๊ด! เห้ย!

Z

Z

Z

“อืม”ผมลืมตาขึ้มาก็พบว่าตัวเองนอนอยู่โรงพยาบาลโดยมีเนมกับใครไม่รู้อีกสามคน

“น น้ำหน่อย.”ผมพูดด้วยเสียงที่แหบพอผมพูดเสร็จเนมก็รีบเอาน้ำมาให้ผมดื่มพอผมดื่มเสร็จผมก็ส่งแก้วให้เนมเก็บผมก็ค่อยๆลุกขึ้นนั่งโดยมีผู้ชายใส่แว่นช่วยพยุง

“เราเป็นอะไรไปหรอ” ผมถามเนม

“หนึ่งเป็นลมนะตอนหนึ่งเป็นลมทุกคนแตกตื่นมากมีแต่ลาเต้นี่แหละที่เดินมาช่วยปฐมพยาบาลเบื้องต้นให้น้ำหนึ่ง” เนมชี้ไปที่ผู้ชายใส่แว่นที่ช่วยพยุงผมชื่อลาเต้นี่เอง

“ยินดีที่ได้รู้จักนะน้ำหนึ่ง”ลาเต้พูด

“เรียกเราหนึ่งเฉยๆก็ได้”พอพูดเสร็จผมก็ยิ้มตาหยี

“ส่วน2คนนี้เป็นคนที่อาสาให้พาหนึ่งมาที่โรงพยาบาลนี้นะ เออ…….เป็นลูกเจ้าของโรงพยาบาลนะ ”เนมชี้ไปที่ผู้ชาย2คนที่คนนึงน่ารักเหมือนเด็กน้อยอีกคนออกแนวหล่วมาดกวน

“ยินดีที่ได้รู้จักนะน้ำหนึ่งเราชื่อดรีม” ผู้ชายที่หน้าตาน่ารักเหมือนเด็กที่ผมบอกเหมือนเด็กก็เพราะว่าผู้ชายไม่สิดรีมเตี้ยกว่าผมอีกครับ

“ส่วนกูเอ๊ยผม”ผู้ชายมาดกวนพูดตะกุกตะกัก

“พูดมึงกูก็ได้เว้ยกูไม่ถือ ”

“กูชื่อดราฟท์เป็นพี่ชายฝาแฝดของเตี้ยนี่”พูดจบดราฟท์ก็เหล่ตามองดรีม

“เราไม่ได้เตี้ยน้า”ดรีมพูดก่อนที่จะพองลมแก้มอย่างน่ารักก่อนที่จะสะบัดหน้าหนีอย่างงอลๆ

“เดี๋ยวซื้อไอติมให้เพราะฉะนั้นหายงอลได้แล้ว”ดราฟท์พูดก่อนที่จะเอานิ้วจิ้มเเก้มพองๆของดรีม

“จริงนะขอสตอเบอรี่นะ”ดรีมพูดด้วยสายตาแพรวพราว

“ครับๆนี่กุมีน้องหรือมีลูกวะเนี่ย”พอดราฟท์พูดจบทุกคนในห้องก็หัวเราะ

“ตอนนี้พวกเราอยู่กลุ่มเดียวกันแล้วนะเพราะฉะนั้นไปฉลองกันเตอะ”ดรีมพูด

“จะไปฉลองได้ยังไงหนึ่งมันไม่สบายอยู่”ดราฟท์พูด

“งือ! เซ็งจัง”-3- ดรีมทำปากยื่นอย่างงอลๆ

“พรุ่งนี้นายจะหยุดเรียนไหม”ลาเต้ถาม

“เห้ย! มานุงมานายอะไรเป็นเพื่อนกันมึงกุก็ได้นะบอกแล้วหยาบได้กูไม่ซีเรียส”

“งั้นพรุ่งนี้มึงจะมาเรียนไหม”ลาเต้ถามผมอีกครั้ง

“ไม่รู้วะน่าจะมานะเพราะกูไม่ได้เป็นอะไรมากมาย”

“แต่เราว่าพรุ่งนี้หนึ่งไม่มาชัวร์” ดรีมพูด

“ทำไมอ่ะ”

“เพราะพี่ชายเราไม่ยอมให้หนึ่งมาแน่เลย คริๆ”ดรีมพูดแล้วหัวเราะคริคระ อะไรแว้ตูรู้จักพี่ชายของดรีมตอนไหนจำไม่เห็นได้แล้วทำไมพี่เขาถึงไม่ยอมให้ตูมาเรียนได้ งงครับงง

“พี่ชายเราก็ เฮียแดนไงที่เป็นรูมเมทน้ำหนึ่งไง”

“มึงมีพี่ว๊ากเป็นรูมเมทหรอวะหนึ่งเจ๋งสาด”เนมพูดก่อนที่จะยกนิ้วให้มันน่าภาคภูมิใจตรงไหนแว้

แต่ประเด็นคือพี่แดนเป็นพี่ของดรีมกับดราฟท์โลกมันจะกลมไปแล้วนะเห้ยยยยยยยยยยยยย

.

.

.

.

.

เม้นติชมกันได้นะค่า รักรีดเดอร์ทุกคนเบย

เพลงจิ๊จ๊ะ