Resident Evil:Dawn Of Justice
-
เขียนโดย Darkbull
วันที่ 2 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 21.15 น.
11 chapter
4 วิจารณ์
13.31K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 2 เมษายน พ.ศ. 2558 23.01 น. โดย เจ้าของนิยาย
8) คนคลั่ง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ "ลีออน คุณคิดว่านี่เป็นฝีมือใคร"
"ผมก็ไม่รู้ แต่เชื่อว่าเราจะต้องรู้ตัวผู้อยู่เบื่องหลัง ไม่ว่ามันจะเป็นใคร มันจะต้องรับผิดชอบ"
"ทำไมคุณมั่นใจขนาดนั้น?"
"เพราะว่าเรากับ BSAA ช่วยกันไง เราก็กำลังช่วยในภารกิจเขา เขาก็กำลังช่วยภารกิจเรา
งานนี้จะลุล่วงทุกอย่างจะต้องเรียบร้อยเฮเลนน่า"
"ตื๊ด ตื๊ด ตื๊ด..."
เเละตามเคยกระเป๋ากางเกงข้างซ้าย
"ฮันนิแกน ผมอยู่ในเมืองแล้ว"
"อ่าฮะ สถานการณ์เป็นไงมั่ง"
"เหมือนแย่ไปบรรลัยเเล้วนี่ไม่ต่างอะไรกับสงครามกลางเมืองระหว่างคนกับซอมบี้เลยนะนั่น
ผมอยู่กับเจ้าหน้าที่ BSAA พวกเขาก็ได้รับคำสั่งเหมือนกัน"
"โอเค ไว้ฉันจะรายงานท่านประธานธิปดี และก็ระวังตัวด้วย"
ฉันพยักหน้าแล้วตัดสายเธอทิ้ง แล้วเดินไปออกประตูหลังลงชั้นใต้ดิน ฉันกำลังคิเรียงลำดับเหตุการ์ณอยู่ดีๆ เเล้วขาฉันไปสะดุดอะไรบางอย่าง
"นี่กล่องบุหรี่นิ"
พอฉันเปิดกล่องดูปรากฎว่ามีบุหรี่อยู่เต็มซอง
"เฮ้ พวกนาย"
ด้วยความที่ฉันไม่ชอบสูบบุหรี่เฮเลนน่าก็คงไม่ต้องเดา ฉันเลยโยนกล่องบุหรี่ให้ทหารคนนึง
"เอ้า รับ"
"โอ้ แม่จ้าวโว้ย... อะ นี่ของนาย แจกไปได้ทุกคนไม่ต้องแย้งกัน ใครมีไฟแช็กบ้าง"
พอฉันหันกลับมาก็เห็นกระป๋องน้ำอัดลมค่อยๆกลิ้งผ่านหน้าฉันไป ทันใดนั้นก็มีพวกกุ๊ยประมาณ สามถึงสี่คนมาล้อมหน้าล้อมหลังพวกเราไว้ โดยที่พวกมันทุกคนถือไม้เบสบอลอยู่
"ปืนของพวกแกส่งมาให้ข้า"
ทุกคนมองหน้ากันเเละก็หัวเราะ ไม่เว้นแม้แต่ฉันกับเฮเลนน่า"
"หืมนางนี่ก็ไม่เบาแฮะ ไปล็อกตัวแม่นั่นมา"
ฉันก็ไม่ขัดขืนที่จะให้มันมาล็อกตัวเฮเลนน่าไป
"อ่าฮ่าๆ อยู่นิ่งๆน้า"
"ตุ๊บ!!"
"โอ็ยยย!"
เพราะอย่างงี้ไงฉันถึงไม่ขัดเธอเล่นซะเปิดหน้ามันเลือดกำเดาออก
"จัดการพวกมันเลย!!"
ก็เกิดการตะลุมบอนกันขึ้น เป็นพวกกุ๊ยเองที่หมดทางสู้นอนหมดสภาพกันหมด
"เป็นไงเล่าพวกแก ลุกขึ้นมาซิ ลุกมาซิวะ ฮะ!ทำได้แค่นี้หรอ?!"
แต่มันคนนึงมีปืน
เฮเลนน่าเห็นมันชี้ปืนมาทางทหารคนที่ตะโกนโอ้อยู่พอดีเธอจึงวิ่งไปเตะปืนให้หลุดจากมีมัน
"ปั่ง!!"
"เเอ่ด แอ่ด แอ่ดๆๆๆ!!!"
ปืนก็หลุดจากมือมันแต่กลับลั่นไปโดนรถที่จอดใกล้ๆ ฉันรู้เลยมันต้องเกิดอะไรขึ้นต่อไป
"แย่แล้ว ทุกคนกลับเข้าข้างใน"
พอทุกคนเข้าข้างในแล้วฉันเห็นมันคนนึงนอนอยู่ใกล้ประตูที่สุด
"นายมาช่วยฉันที ช่วยพาไอ้หมาวัดนี่เข้ามาหน่อย"
ช่วยกันหิ้วปีกมันเข้ามาคนนึง และจัดการล็อกประตู ก็เป็นจังหวะเดียวกันที่พวกผีดิบมันแห่กันเข้ามาพวกมันตามเสียงรถมา และตรงเข้าหาพวกที่โดนซ้อมเละจนหมดสภาพหนีไปไหนไม่ได้ เหมือนกับเป็นชิ้นเนื้อวางอยู่บนพื้นรอหมามากิน ฉันมองลอดช่องลูกกรงออกไป
"อะไรกันวะเนี่ย!?"
"ไม่ๆ อย่าเข้ามา!!"
"เฮ้ย ปืนตกตรงไหล่แก ยิงมันซิยิงมันเร็ว"
"ชิกๆๆ"
"ตายโหงแล้ว!!!!"
"ม่ายยย!!"
พวกผีดิบกรูกันเข้าไปหาไอ้พวกกุ๊ย แล้วรุมฉีกเนื้อพวกมันกินอย่างสยดสยองท่ามกลาง
เลือดที่นองตรงร่างพวกมันและเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดกับความกลัวของพวกมัน
พวกเราได้แต่มองช่วยอะไรไม่ได้ หันมาอีกทีทหารคนนึงกระชากคอเสื้อมันคนนึงที่เหลือมาแล้วพยายามเค้นความจริงออกมาจากปากมัน
"แกบอกมาว่ามันเกิดอะไรขึ้น?!"
"ฉันไม่รู้ ไม่รู้จริงๆ"
แล้วเขาก็ชักปืนออกมาจ่อหน้าผากมัน
"ฉันจะถามแกครั้งสุดท้าย ว่า มัน เกิด อะไร ขึ้น นับ3!!!"
"ไม่ๆอย่าทำฉันเลยได้โปรด"
"หนึ่ง!!!"
"สอง!!!"
"ไม่อย่าฆ่าฉัน"
"เพื่อนไม่เอาน่าอย่า!"
ทุกคนก็เริ่มที่จะตะโกนห้าม
"นายอย่าทำอย่างงี้!!"
"สามมมม!!!!"
"โอ้ มันถูกกัดมันติดเชื้อนี่ไง"
เขาหยิบมีดมาแทงที่ซอกคอมันจนมิดด้าม แล้วยิงซ้ำกลางหน้าผาก
"ปั่ง!!!"
ปรากฏว่าสายไปแล้ว เขาคลุ้มคลั่ง เราห้ามเขาไว้ไม่ได้ทุกคนหน้าเสียกันหมด
"คุกคามพยายามทำร้ายร่างกาบและไม่ให้ความร่วมมือกับเจ้าหน้าที่...ตายสถานเดียว"
ทหารอีกคนก็เดินไปผลักอกเขาแล้วต่อว่าต่างๆนาๆ
"นายมีทางเลือกไหมที่จะฆ่ามันน่ะ!?"
"เฮ้ ฉันก็แค่"
"ปั่ง!!"
เขาถูกยิงทิ้งไปอีกคน ด้วยฝีมือของเฮเลนน่า ทุกคนมองเธอหมด เธอยืนกำด้ามปืนแน่นตัวเกร็ง น้ำตาคลอ
"ฉัน...ฉันๆ"
"คุณทำถูกแล้วเฮเลนน่าไม่เป็นไรๆ"
ฉันปลอบใจเธอ
"ใช่คุณทำถูกแล้ว เดลเพื่อนผมเขาไม่เหมือนเดิมแล้ว เก็บเขาไว้ก็อันตราย ขอบคุณมาก"
และแล้วก็มีวิทยุจากคริสเขามาหาฉัน
"ลีออน ลีออนนายอยู่ไหน!?"
"คริสนายมีอะไรแล้วนายอยู่ไหน?"
"รีบออกมาจากที่นั้น ด่วนเลย!!!!"
ที่ตึกที่กลุ่ม2ยังอยู่เกิดอะไรขึ้น ติดตามต่อตอนหน้านะครับ
"ผมก็ไม่รู้ แต่เชื่อว่าเราจะต้องรู้ตัวผู้อยู่เบื่องหลัง ไม่ว่ามันจะเป็นใคร มันจะต้องรับผิดชอบ"
"ทำไมคุณมั่นใจขนาดนั้น?"
"เพราะว่าเรากับ BSAA ช่วยกันไง เราก็กำลังช่วยในภารกิจเขา เขาก็กำลังช่วยภารกิจเรา
งานนี้จะลุล่วงทุกอย่างจะต้องเรียบร้อยเฮเลนน่า"
"ตื๊ด ตื๊ด ตื๊ด..."
เเละตามเคยกระเป๋ากางเกงข้างซ้าย
"ฮันนิแกน ผมอยู่ในเมืองแล้ว"
"อ่าฮะ สถานการณ์เป็นไงมั่ง"
"เหมือนแย่ไปบรรลัยเเล้วนี่ไม่ต่างอะไรกับสงครามกลางเมืองระหว่างคนกับซอมบี้เลยนะนั่น
ผมอยู่กับเจ้าหน้าที่ BSAA พวกเขาก็ได้รับคำสั่งเหมือนกัน"
"โอเค ไว้ฉันจะรายงานท่านประธานธิปดี และก็ระวังตัวด้วย"
ฉันพยักหน้าแล้วตัดสายเธอทิ้ง แล้วเดินไปออกประตูหลังลงชั้นใต้ดิน ฉันกำลังคิเรียงลำดับเหตุการ์ณอยู่ดีๆ เเล้วขาฉันไปสะดุดอะไรบางอย่าง
"นี่กล่องบุหรี่นิ"
พอฉันเปิดกล่องดูปรากฎว่ามีบุหรี่อยู่เต็มซอง
"เฮ้ พวกนาย"
ด้วยความที่ฉันไม่ชอบสูบบุหรี่เฮเลนน่าก็คงไม่ต้องเดา ฉันเลยโยนกล่องบุหรี่ให้ทหารคนนึง
"เอ้า รับ"
"โอ้ แม่จ้าวโว้ย... อะ นี่ของนาย แจกไปได้ทุกคนไม่ต้องแย้งกัน ใครมีไฟแช็กบ้าง"
พอฉันหันกลับมาก็เห็นกระป๋องน้ำอัดลมค่อยๆกลิ้งผ่านหน้าฉันไป ทันใดนั้นก็มีพวกกุ๊ยประมาณ สามถึงสี่คนมาล้อมหน้าล้อมหลังพวกเราไว้ โดยที่พวกมันทุกคนถือไม้เบสบอลอยู่
"ปืนของพวกแกส่งมาให้ข้า"
ทุกคนมองหน้ากันเเละก็หัวเราะ ไม่เว้นแม้แต่ฉันกับเฮเลนน่า"
"หืมนางนี่ก็ไม่เบาแฮะ ไปล็อกตัวแม่นั่นมา"
ฉันก็ไม่ขัดขืนที่จะให้มันมาล็อกตัวเฮเลนน่าไป
"อ่าฮ่าๆ อยู่นิ่งๆน้า"
"ตุ๊บ!!"
"โอ็ยยย!"
เพราะอย่างงี้ไงฉันถึงไม่ขัดเธอเล่นซะเปิดหน้ามันเลือดกำเดาออก
"จัดการพวกมันเลย!!"
ก็เกิดการตะลุมบอนกันขึ้น เป็นพวกกุ๊ยเองที่หมดทางสู้นอนหมดสภาพกันหมด
"เป็นไงเล่าพวกแก ลุกขึ้นมาซิ ลุกมาซิวะ ฮะ!ทำได้แค่นี้หรอ?!"
แต่มันคนนึงมีปืน
เฮเลนน่าเห็นมันชี้ปืนมาทางทหารคนที่ตะโกนโอ้อยู่พอดีเธอจึงวิ่งไปเตะปืนให้หลุดจากมีมัน
"ปั่ง!!"
"เเอ่ด แอ่ด แอ่ดๆๆๆ!!!"
ปืนก็หลุดจากมือมันแต่กลับลั่นไปโดนรถที่จอดใกล้ๆ ฉันรู้เลยมันต้องเกิดอะไรขึ้นต่อไป
"แย่แล้ว ทุกคนกลับเข้าข้างใน"
พอทุกคนเข้าข้างในแล้วฉันเห็นมันคนนึงนอนอยู่ใกล้ประตูที่สุด
"นายมาช่วยฉันที ช่วยพาไอ้หมาวัดนี่เข้ามาหน่อย"
ช่วยกันหิ้วปีกมันเข้ามาคนนึง และจัดการล็อกประตู ก็เป็นจังหวะเดียวกันที่พวกผีดิบมันแห่กันเข้ามาพวกมันตามเสียงรถมา และตรงเข้าหาพวกที่โดนซ้อมเละจนหมดสภาพหนีไปไหนไม่ได้ เหมือนกับเป็นชิ้นเนื้อวางอยู่บนพื้นรอหมามากิน ฉันมองลอดช่องลูกกรงออกไป
"อะไรกันวะเนี่ย!?"
"ไม่ๆ อย่าเข้ามา!!"
"เฮ้ย ปืนตกตรงไหล่แก ยิงมันซิยิงมันเร็ว"
"ชิกๆๆ"
"ตายโหงแล้ว!!!!"
"ม่ายยย!!"
พวกผีดิบกรูกันเข้าไปหาไอ้พวกกุ๊ย แล้วรุมฉีกเนื้อพวกมันกินอย่างสยดสยองท่ามกลาง
เลือดที่นองตรงร่างพวกมันและเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดกับความกลัวของพวกมัน
พวกเราได้แต่มองช่วยอะไรไม่ได้ หันมาอีกทีทหารคนนึงกระชากคอเสื้อมันคนนึงที่เหลือมาแล้วพยายามเค้นความจริงออกมาจากปากมัน
"แกบอกมาว่ามันเกิดอะไรขึ้น?!"
"ฉันไม่รู้ ไม่รู้จริงๆ"
แล้วเขาก็ชักปืนออกมาจ่อหน้าผากมัน
"ฉันจะถามแกครั้งสุดท้าย ว่า มัน เกิด อะไร ขึ้น นับ3!!!"
"ไม่ๆอย่าทำฉันเลยได้โปรด"
"หนึ่ง!!!"
"สอง!!!"
"ไม่อย่าฆ่าฉัน"
"เพื่อนไม่เอาน่าอย่า!"
ทุกคนก็เริ่มที่จะตะโกนห้าม
"นายอย่าทำอย่างงี้!!"
"สามมมม!!!!"
"โอ้ มันถูกกัดมันติดเชื้อนี่ไง"
เขาหยิบมีดมาแทงที่ซอกคอมันจนมิดด้าม แล้วยิงซ้ำกลางหน้าผาก
"ปั่ง!!!"
ปรากฏว่าสายไปแล้ว เขาคลุ้มคลั่ง เราห้ามเขาไว้ไม่ได้ทุกคนหน้าเสียกันหมด
"คุกคามพยายามทำร้ายร่างกาบและไม่ให้ความร่วมมือกับเจ้าหน้าที่...ตายสถานเดียว"
ทหารอีกคนก็เดินไปผลักอกเขาแล้วต่อว่าต่างๆนาๆ
"นายมีทางเลือกไหมที่จะฆ่ามันน่ะ!?"
"เฮ้ ฉันก็แค่"
"ปั่ง!!"
เขาถูกยิงทิ้งไปอีกคน ด้วยฝีมือของเฮเลนน่า ทุกคนมองเธอหมด เธอยืนกำด้ามปืนแน่นตัวเกร็ง น้ำตาคลอ
"ฉัน...ฉันๆ"
"คุณทำถูกแล้วเฮเลนน่าไม่เป็นไรๆ"
ฉันปลอบใจเธอ
"ใช่คุณทำถูกแล้ว เดลเพื่อนผมเขาไม่เหมือนเดิมแล้ว เก็บเขาไว้ก็อันตราย ขอบคุณมาก"
และแล้วก็มีวิทยุจากคริสเขามาหาฉัน
"ลีออน ลีออนนายอยู่ไหน!?"
"คริสนายมีอะไรแล้วนายอยู่ไหน?"
"รีบออกมาจากที่นั้น ด่วนเลย!!!!"
ที่ตึกที่กลุ่ม2ยังอยู่เกิดอะไรขึ้น ติดตามต่อตอนหน้านะครับ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ