Dear my love

9.5

วันที่ 2 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 00.24 น.

  31 ตอน
  13 วิจารณ์
  37.37K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 เมษายน พ.ศ. 2558 17.29 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

13) ลักลอบเล่น NC

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

Am Part

 

“อืม... ตรงนั้นแหละ ปลาย”

“ตรงนี้ใช่หรือปล่าว”

“อ๊ะ.... อย่ารุงแรงนักสิ”

“ขอโทษ ไม่เคยทำให้ใครแบบนี้มาก่อนเลย”

“ก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ อ๊า... เราจะได้รู้ว่าเราเป็นคนแรกไง”

“คะที่รัก”

“อ่า.... อย่างนั้นแหละอีกนิดๆ”

“พอใจรึยังค่ะที่รัก”

“ฮ๊า! สบายตัวจริงๆเลยย~~ ปลายนวดหลังเก่งจริงๆ วันนี้อารมณ์ดีสุดๆเลยจะได้ออกจากรพ.แล้ววว”

“นี่ ระวังหน่อยซิอย่าพึ่งทำอะไรหักโหมมากด้วยนะรู้ไหม”

“ค่าๆ”

“อย่าทำเสียงเหมือนประชดอย่างนั้นสิ”

“เอาน่าวันพรุ้งนี้ก็ได้ออกจากรพ. แล้วด้วยคุณหมอก็บอกแล้วว่ากระดูกที่ขาแข็งแรงดีแล้วนี่นา”

“แต่ก็ยังวิ่งหรือกระโดดไม่ได้ใช่ไหมละ”

“ก็ใช่อยู่หร่อก”

“ก็เพราะอย่างนั้นไงถึงบอกให้ระวังหน่ะ”

“ได้คะ ที่รัก” ฉันยืดตัวไปหอมแก้มคุณสามีสุดรักสุดขี้หวงของฉันก่อนที่จะลองออกไปเดินเล่นข้างนอก

 

          ฉันอยู่ในโรงพยาบาลจนผิวฉันขาวนวลยิ่งกว่าเดิมโดยที่ไม่ต้องพึ่งยาหรือฉีดกลูต้าเลยด้วยซ้ำ แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ไม่ค่อยปลื้มเท่าไหร่เพราะว่าเวลาโดนแสงแดดนิดๆหน่อยๆมันจะรู้สึกแสบผิวอย่างบอกไม่ถูก ฉันเลยคิดว่าผิวสีแทนนี่ละดีที่สุดคุณสามีของฉันก็ชอบผิวสีแทนซะด้วยซิอย่างนี้ต้องพยายามไม่ให้กลับไปขาวซะแล้วละมั้ง ระหว่างทางที่ฉันมาเดินเล่นที่สวนน้อยๆที่อยู่ในโรงพยาบาลคุณสามีขี้กังวลของฉันก็ถามฉันตลอดทางจนฉันว่าไปหลายครั้ง

 

“แอม มานั่งพักตรงนี้ก่อนมา”

“จ้าๆ” ฉันเดินไปนั่งที่เก้าอี้ไม้แล้วนั่งซบไหล่ปลาย

“ปลายนี่ขี้กังวลจังเนอะ นี่ถ้าไม่ได้เข้าโรงพยาบาลจะรู้ไหมเนี่ยว่าอีกมุมหนึ่งของสามีขี้หึงจะเป็นคนขี้กังวลขนาดนี้”

“ถึงไม่ได้เข้าโรงพยาบาลเราก็กังวลอยู่ดี”

“กังวลอะไรเหรอคะ”

“กังวลว่าจะมีหนุ่มๆมาจีบแอมอะดิ”

“นี่ขี้กังวลแล้วยังขี้หึงด้วยใช่ไหมเนี่ย”

“ก็แฟนเรานี่ เราก็ต้องหวงสิ -3- ” ฉันยื่นมือทั้งสองข้างไปจับแก้มปลายด้วยความหมั่นใส้

“ค่า รู้แล้วค่ะที่รัก”

“ยู้แย้วย็ย่อยยิ (รู้แล้วก็ปล่อยซิ)”

“ขอจับอีกนิดนึงสิ แก้มปลายนุ่มซะจนอยากเก็บไว้คนเดียวไม่ให้ใครมาจับเลยอ่า”

“ง๊า เยาๆหย่อยเบ็บบะ(เบาๆหน่อยเจ็บนะ)”

“ปล่อยแล้วๆ”

“จับแรงเกินไปปะเนี่ยเจ็บไม่หายเลย”

“แก้มแดงเลยอะน่ารักก >,….,<”

“-...-”

“มองหน้าอย่างนี้จะทำอะไรหน่ะ”

“หึหึ เดี๋ยวก็รู้”

“ปลาย อย่าทำหน้าแบบนั้นกลัวนะ - -”

“หึหึหึหึ”

 

          ปลายส่งสายตากรุ่มกริ่มมาให้ฉันแล้วกัดปากยั่วเย้าฉัน ปากสีอมชมพูธรรมชาติที่ไม่ได้ตกแต่งด้วยลิปสติกแต่อย่างใด มีเพียงลิปมันเท่านั้นที่อยู่บนปากกระจับนั่น ทำเอาฉันอยากจะโผเข้าไปลิ้มรสความหวานภายในปากเสียจริงๆ!

 

“พ.... พอเลยๆ อย่ามาทำเสียงหัวเราะแบบนั้นนะ เรากลับห้องพักละ!”

“อ่าว เฮ้ยย เดี๋ยวก่อนงอนเราเหรอ”

“ไม่รู้!”

“โอ๋ๆ เราขอโทษนะไม่งอนนะๆ”

“ไม่!”

“ง๊า QAQ”

 

          ฉันจะให้แกเห็นใบหน้าที่น่าอายแบบนี้ได้ยังไงกัน ที่แกมาทำแบบนั้นทำให้ฉันทั้งหน้าแดงทั้งยิ้มไม่หุบเพราะความน่ารักที่ปลายพยายามทำตัวเซ็กซี่ใส่ฉันจนฉันเกือบกลั้นไว้ไม่ได้พอมาถึงห้องฉันต้องรีบทำหน้าขรึมทันทีเพราะฉันไม่อยากเป็นแต่ฝ่ายแพ้เพียงฝ่ายเดียวหร่อกนะ หึหึ + +

 

          หลังจากที่กลับมาที่ห้องผู้ป่วยพิเศษ ฉันไม่รู้จะทำอะไรก็เลยยืมหนังสือนิยายที่ปลายคิดว่าสนุกที่สุดมาให้อ่าน ฉันอ่านไปแล้วรู้สึกติดใจอย่างบอกไม่ถูกมีทั้งฉากดราม่า ฉากโรแมนติก ฉากบู้ต่อสู่กัน มันสนุกจนทำให้ฉันตื่นเต้น แต่มีอยู่เล่มหนึ่งปลายถามฉันก่อนว่าจะอ่านต่อจริงๆใช่ไหมเรท ฉ เลยนะ ด้วยความอยากรู้ฉันเลยคยั้นคยออยากจะเอามาอ่านจนในที่สุดปล่ายก็ยอมแล้วยื่นหนังสือนิยาย2เล่มที่ต่อจากเล่มที่ฉันอ่านไปแล้ว

 

‘เป็นนิยายที่ได้หลายอารมณ์จริงๆชอบจังที่นักเขียนคนนี้แต่งให้ยาวต่อกันตั้ง3เล่มเลย’

 

          ฉันรับหนังสือนิยายมาจากปลายแล้วค่อยๆเปิดอ่านไปเรื่อยๆ หน้าของฉันเริ่มแดงระรื่อขึ้นมาเรื่อยๆเมื่อถึงฉากเรท ฉ ที่ปลายบอกในตอนแรกฉันนึกว่าจะเป็นฉากสยองขวัญไม่ก็มี่เนื้อหารุนแรงจัดจนกลัวว่ามันจะส่งผลกระทบต่อจิตรใจของฉัน แต่ไม่เลย มันทำให้ฉันเขินแบบสุดๆ ฉันอ่านมาถึงหน้าที่นักเขียนเขียนบรรยายถึงตอนที่พระนางและนางเอกได้นัวเนียกันอยู่ ฉันชักเริ่มรู้สึกแล้วซิว่าลมหายใจฉันเริ่มติดขัด ร่างกายฉันรู้สึกร้อนผ่าวไปหมด

          ฉันเลยมองไปหาปลาย ปรากฏว่าตัวการที่ทำให้ฉันรู้สึกปั่นป่วนกำลังนอนอ่านนิยายอีกเรื่องหนึ่งแล้วหัวเราะอย่างไม่สนใจฉันเลยซักนิดเดียว คอยดูเถอะ!

 

“ปลาย เรื่องนี้สนุกดีเราชอบ” เมื่อได้ยินเสียงฉันปลายก็เลยละสายตาจากนิยายเรื่องที่อ่านอยู่มามองหน้าฉัน

“ก็ดีแล้วหล่ะ เรื่องนั้นเป็นเรื่องที่เราชอบที่สุดเลย นักเขียนเขียนได้ถึงอารมณ์ถึงใจมากก” ใช่ ถึงใจมาก มากซะจนร่างกายฉันรู้สึกปั่นป่วนสุดๆเลยตอนนี้ แล้วฉันก็เริ่มรู้สึกถึงเหงื่อที่เริ่มไหลออกมาจากร่างกาย ฉันรู้แล้วว่าจะแก้แค้นปลายยังไง + +

“ปลาย เราอยากอาบน้ำมาช่วยเราอาบหน่อยซิ”

“จ....จะดีเหรอ” คิคิ ปลายตอบสนองได้น่ารักมากเลยอ่าาา น่าแดงนิดๆพร้อมกั๊กยิ้มทำท่าขรึมๆไว้ด้วยย น่าร๊ากกกก

“ดีซิ เราไม่ค่อยถนัดอะแล้วอีกอย่างนึงจากที่ไปเดินเล่นเมื่อกี๊ทำเอาซะเหงื่อออกเลยเห็นไหมเนี่ย”

ฉันค่อยๆขยับเสื้อผู้ป่วยเพื่อระบายความร้อนจนทำให้ปลายต้องกลืนน้ำลายไปอึกใหญ่ ฉันเลยขอตัวเดินเข้าห้องน้ำไปก่อนส่วนแอมก็กำลังเก็บหนังสือนิยายพร้อมกับเอาผ้าปิดตามาด้วย

“เรามัดให้เอาไหม” ปลายพยักหน้าแล้วกำลังจะหันหลังแต่ก็โดนฉันจับให้หันหน้ามาเหมือนเดิม

“ไม่ต้องหันหลังให้หร่อก”

 

          หลังจากนั้นฉันก็ค่อยๆยืดตัวไปหาปลายแล้วยื่นแขนไปด้านหลังเพื่อมัดผ้าปิดตา ทำให้หน้าอกของเราชนกัน ฉันรู้สึกว่าปลายเริ่มหายใจติดๆขัดๆแล้วฉันก็เริ่มรู้สึกพอใจที่ได้แกล้งคืนสำเร็จ ฉันอาบน้ำไปเรื่อยๆโดยให้ปลายช่วยขัดหลังให้จนอาบเสร็จ แต่พอฉันกำลังล้างตัวปลายก็เริ่มขยับเข้ามาใกล้มากขึ้นแล้วกอดฉันจากด้านหลัง พร้อมกระซิบใส่หูด้วยเสียงยั่วยวน

 

“มายั่วเราแบบนี้เราก็มีขีดจำกัดเหมือนกันนะ”

“ด...เดี๋ยว....อ๊ะ...” มือของปลายเริ่มซุนซนขึ้นเรื่อยๆจนขยับมาถึงหน้าอกหน้าใจของฉันแล้วเริ่มขยำมันเบาๆด้วยมือเรียวทั้งสองข้าง

“ม.... อ๊ะ.... ไม่กลัวเปียกเหรอ...”

“กลัวว่าจะไม่ได้กินกระต่ายน้อยของเรามากกว่าซะอีก อยู่นิ่งๆให้กินดีๆซะเถอะกระต่ายน้อยของปลาย”

 

          เสียงหวานของปลายทำให้ความคิดฉันเริ่มเลือนหายไปเรื่อยๆจนฉันเริ่มจะคล้อยตามซะแล้วซิหลังจากที่ปลายเห็นว่าฉันไม่ขัดขืนอะไรก็เริ่มซุกไซร้คอฉันมากขึ้นและทำสัญลักษณ์ว่ามีเจ้าของไว้ตรงท้ายทอยและไหล่ฉันหลายจุด

 

“เรารักแอมนะ” อ่า เสียงแสนหวานนี้มันช่างง....

“เราก็รักปลายเหมือนกันนะ”

 

          พอสิ้นเสียงพูดของฉันปลายก็เลื้อยมือลงไปเบื้องล่างเพื่อเริ่มกิจกรรมรักของเรา ปลายค่อยๆดำเนินกิจกรรมไปเรื่อยๆไม่ไวเกินไปจนดูหื่นกระหาย แต่ก็ไม่ช้าเกินไป มันทำให้ฉันรู้สึกว่าปลายอ่อนโยนกับฉันมากแค่ไหน

 

“ปลายไม่รังเกียจเราเหรอ เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกของเรานะ”

“ก็เพราะอย่างนั้นนั่นแหละฉันถึงต้องล้างมลทินจากที่ไอ่เลวนั้นมันทำไว้ไงละ”

“อืม... ขอบคุณนะที่ไม่รังเกียจเราและรักเราจนถึงทุกวันนี้” ฉันดีใจจังที่ได้รักผู้หญิงคนนี้และฉันอยากจะรักไปตราบนานเท่านาน

“ถ้าเจ็บก็บอกนะ” ปลายค่อยๆสอดนิ้วเข้ามาข้างในฉันถึงแม้มันจะเจ็บอยู่บ้างแต่พอปลายเริ่มขยับก็เริ่มรู้สึกดีขึ้นเรื่อยๆจนฉันเริ่มกักเสียงไว้ไม่อยู่แล้ว

“อ๊ะ...ปลาย...ฮ๊าา....”

“เดี๋ยวพยาบาลก็ได้ยินหร่อก”

“อ๊าาา…. ก... ก็มัน... อ๊ะ!... มันกลั้นเสียงไว้ไม่อยู่....” ปลายได้ยินอย่างนั้นก็เลยจับใบหน้าของฉันให้หันมาประกบปากกัน ปลายค่อยๆจูบอย่างอ่อนโยนและขยับนิ้วไปพร้อมกัน จังหวะการเค้นคลึงของนิ้วเรียวที่อยู่บนหน้าอกฉันทำให้ฉันแทบบ้า

 

แกร๊ก! แอ๊ดดด~~ หือ??!!

 

“หนูแอมป้ามาเยี่ยมแล้วจ้า อุ๊ย อาบน้ำอยู่เหรอจ๊ะ”

“ค...ค่ะ หนูอาบน้ำอยู่” แย่แล้ว!! ตายแน่ๆ! แม่ปลายมาได้ยังไง!

“ปลายลูกแม่มากวนอะไรหรือปล่าวจ๊ะ หนังสือนิยายกองเต็มเลย”

“ม...ไม่กวนหร่อกค่ะ... อ๊ะ....” ไม่นะ อย่าพึ่งขยับตอนนี้สิ

“หนูแอมเป็นอะไรไหมคะลูก”

“ม...ไม่ได้เป็น... อ.. อะไรหร่อกคะ แค่สบู่ตกเองค่ะ” ฉันหันหน้ามามองปลายด้วยสายตาอาฆาตแต่ปลายก็ไม่ได้สะทกสะท้านอะไรเลย มีหนำซ้ำยังยิ่มกรุ่มกริ่มให้อีก

‘ยัยบ้า! ยัยหื่น!! บ้าที่สุด!! แม่ตัวเองอยู่ในห้องยังจะทำต่ออีกนะ.... อ๊าห์.....’ จู่ๆปลายก็กระแทกนิ้วเข้ามาอย่างไม่ทันได้ตั้งตัวทำให้ฉันเริ่มเสียการทรงตัว

“งั้นเดี๋ยวป้าขอตัวไปทำธุระต่อแล้วนะจ๊ะ มีงานเข้ามาพอดี ถ้าปลายมาหาฝากบอกลูกป้าด้วยนะว่าอย่าดื้อให้มาก”

“ค... ค่ะ...เดินทางปลอดภัยนะคะ”

“จ้า”

 

แอ๊ดดด~~ แกร๊ก!

 

“ปลาย!”

“เอาน่ายังไม่ถูกจับได้ซักหน่อย”

“แต่มันเสี่ยงนะ อ๊า.....”

“มาต่อกันเถอะนะ”

“ด...เดี๋ยว... อือ.... อ๊า....” โถ่เอ้ย ฉันต้องเป็นฝ่ายแพ้ตลอดเลยใช่ไหมเนี่ย หลังจากที่ปลายเริ่มกิจกรรมรักให้ต่อไปเรื่อยๆฉันก็เริ่มจะยืนไม่อยู่เพราะความวาบวามทำให้ไม่มีแรง

 

          ปลายค่อยๆพยุงตัวฉันให้ค่อยๆหันตัวมาหาปลายลงมานั่งบนตักแล้วปลายก็ค่อยๆเล้าโลมลงมาเรื่อยๆในขณะที่มืออีกข้างของปลายกำลังขยับเข้าออกอย่างต่อเนื่อง

 

“อึก.... อ๊า.... ปลาย... ฉันรักเธอ...” ฉันเริ่มขยับสโพกจนเข้ากับจังหวะเข้าออกของปลาย

“ตอนนี้แอมน่ารักมากเลยรู้ตัวไหม”

“ยัยบ้ามาพูดอะไรตอนนี้.... อ๊ะ.... อ๊าาส์..... ” ปลายก้มหน้าลงมาเพื่อที่จะได้ดูดดื่มยอดอกที่ล่อหน้าล่อตาอยู่นาน ทำให้ฉันสะดุ้งและรู้สึกดีขึ้นไปอีก

“ฮ๊า.... อย่างนั่นละคะที่รัก อ๊าาาส์......” ฉันเริ่มขยับสะโพกเร็วขึ้นเรื่อยๆ

“อ๊ะ...อ... ปลายย.... ฉ...ฉัน... ฉันไม่ไหวแล้ว.... อื้มมมม!....”

 

          ฉันรู้สึกเกร็งในช่องท้องพร้อมกับเรี่ยวแรงที่หายไป ปลายค่อยๆเอานิ้วออกมาแล้วดูดนิ้วให้ฉันดูอย่างนั้น ทำให้ฉันเขินจนไม่รู้จะเอาหน้าไปซุกไว้ที่ไหนแล้ว พอปลายดูดนิ้วเสร็จก็ทำหน้ากรุ่มกริ่มพร้อมยื่นหน้ามาจูบฉันเบาๆก่อนที่จะพูด

 

“คราวนี้แอมเป็นของปลายแล้วนะคะ ปลายจะไม่ให้ใครมาจีบแอมได้เลยคอยดูซิ”

“เมื่อกี๊ปลายใจร้ายมากเลย รู้ไหมแอมกลัวว่าแม่ของปลายจะจับได้แล้วก็จะโดนดุเอาอะสิ”

“โอ่ๆ เราขอโทษแต่เราทนไม่ไหวแล้วจริงๆ ก็ดูภรรยาเราสิคะ ยั่วขนาดนั้นถ้าเราไม่หื่นก็คงจะไปบวชชีได้แล้วล่ะคะ”

“เล่นซะไม่มีแรงเลยอะอย่างนี้จะเดินไปที่เตียงได้ไหมเนี่ย”

“ได้ซิ เดี๋ยวเราอุ้มไปเอง” พอปลายพูดจบปลายพยุงตัวฉันให้ยืนขึ้นจนฉันพอทรงตัวได้ปลายถึงเอาผ้าเช็ดตัวมาเช็ดให้พร้อมใส่เสื้อผ้าให้จนเสร็จ ปลายอุ้มฉันแล้วเดินไปวางที่เตียงผู้ป่วยเบาๆ

“เห็นไหมถึงเตียงแล้วคะ ^^”

“จ้าๆ”

 

          ปลายเดินไปที่เปลตัวเองเพื่อจะอ่านนิยายต่อจากที่อ่านค้างไว้แต่ก็ต้องชะงักการอ่านไว้เพื่อไปมองโทรศับที่เตือนว่ามีข้อความในไลน์เข้า ปลายเลยลุกมาหยิบโทรศับหลังจากที่ปลายอ่านข้อความนั้นก็ได้แต่ยืนหน้าแดงแล้วยื่นโทรศับมาให้ฉันแล้วรีบไปนอนบนเปลเพื่ออ่านนิยายต่อทันที

 

“อะไรของเขา - -” ด้วยความอยากรู้ว่ามันมีอะไรฉันเลยปลดล็อกโทรศับขึ้นมาอ่านข้อความ

 

“แม่ : ถ้าลูกจะทำอะไรประเจิกประเจ้อขนาดนี้อีกแม่จะโกรธเรานะ ที่แม่ไม่เข้าไปเตือนเราแม่กลัวว่าหนูแอมจะโกรธเราก็เลยมาเตือนในไลน์  ทีหลังถ้าจะทำกิจกรรมกันก็ไปทำที่ห้องตัวเองดีๆไม่ใช่ในโรงพยาบาลแบบนี้ เข้าใจไหมยัยลูกบ้า” ฉันอยากจะกรี๊ดดด ดังๆเมื่ออ่านข้อความเสร็จ

 

‘แม่คะ จะเป็นอะไรไหมถ้าหนูอยากจะเดินไปฆ่าลูกแม่ตอนนี้เลยนะได้ไหม ฮึ้มมันน่านัก! ยัยหื่น!’

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา