ความใสของหนูน้อยลูลู่ และนายโอเซฮุน

9.3

เขียนโดย sandy9490

วันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 19.24 น.

  2 session
  0 วิจารณ์
  5,056 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 เมษายน พ.ศ. 2558 19.58 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) Nc เจ้าชายดอกไม้กับนายผึ้งน้อย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 Nc  เจ้าชายดอกไม้กับนายผึ้งน้อย
 
"โอ้ย โอเซช่วยลู่ด้วย ลู่เจ็บอ่า"
 
 
ร่างสูงซึ่งกำลังนั่งใช้ความคิดอยู่บนเตียง รีบลุกขึ้นวิ่งไปยังประตูห้องน้ำ พร้อมกับเปิดด้วยความรวดเร็ว
ภาพที่เซฮุนเห็นนั้นคือ ลู่หานกำลังกุมข้อเท้าของตัวเองเอาไว้พร้อมกับสีหน้าเจ็บปวด และมองมายังตัวเขาเองด้วยสีหน้าเต็มเปี่ยมไปด้วยความน่าสงสาร แต่ที่น่าตกใจกว่านั้นคือ ร่างบางไม่มีอะไรมาปกปิดร่างกายเลยแม้แต่น้อย แต่ถึงยังไงเวลานี้ก็ต้องรีบช่วยร่างบางก่อน
ร่างสูงรีบเข้าไปอุ้มร่างบางมาไว้แนบ อกแล้วเดินมายังเตียงนอน ขณะที่เดินมานั้น มือหนาของเซฮุนได้สัมผัสกับผิวเนียน อย่างเต็มมือ และผิวของลู่หานนั้นยังมีคราบสบู่อยู่ ทำให้ผิวลื่นนิดๆ ซึ่งทั้งหมดนั้นสามารถปลุกอารมณ์ของเขาได้ดีกว่าสิ่งใด
 
 
" ลู่หานทำอะไรมาถึงล้มในห้องน้ำล่ะ" เซฮุนถามโดยพยายามไม่มองเรือนร่างของร่างบาง ที่กำลังแอบยิ้มน้อยๆที่มุมปาก ร่างบางจึงเงยหน้าขึ้นมาตอบด้วยน้ำเสียงออดอ้อน
 
 
"ลู่กำลังจะออกมาเรียกเซฮุนอ่า แต่เท้ามันลื่น เลยล้มอย่างที่เห็นนั่นแหละ" ลู่หานพูดแล้วซบหน้าเข้าที่อก พร้อมกับนำแก้มเนียนไปไล้เบาๆ
 
 
"อย่าดิ้นสิ เรา..จั๊กจี้นะ" ร่างบางตอบ ร่างสูงทีพยายามกลัดกลั้นอารมณ์เอาไว้ แต่นะตอนนี้ไม่ทนมันละโว้ยยย
 
 
เซฮุนวางร่างบางลงกับเตียงก่อนจะตามขึ้นไปทาบทับ ก่อนจะเกี่ยวกระหวัดควานหาความหอมหวานของร่างบางลิ้นสากแยกเรียวกลีบปากบาง  ลิ้นเล็กถูกลิ้นใหญ่ตอดต้อนจนมุม
 
 
“ อ่ะ..อื้อ.. อื้อ”  เสียงครางเล็กๆ ดังประท้วงเมื่อมือหนาอยู่ไม่สุข  มือของร่างสูงก็ทำการปลดเปลื้องเสื้อออกจากตัวร่างบาง  ฝ่ามืออุ่นร้อนทาบลงกับแผ่นอกขาวที่ล่อตาล่อใจมาสักพัก  นิ้วเรียวบดขยี้ตุ่มรับสัมผัสบนแผ่นอกอย่างที่เรียกเสียงร้องให้ดังขึ้นเป็นเท่าตัว..
 
 
“ครางอีกสิลู่หาน ครางอีกสิ”
 
 
“ฮึกกก..อย่าทำแบบนี้เลยนะ..ขอร้องเซฮุนน..อย่าา”  ปากของร่างบางพูดไปแบบนั้น แต่ในใจอยากให้ร่างสูงทำจนใจจะขาด
 
 
“เสี่ยวลู่อย่าแกล้งได้ไหม ซี้ดดดดดดดดด ” ร่างบางค่อยๆขยับขึ้นไปนั่งบนตักของร่างสูง แล้วใช้ขาไปเสียดสีกับส่วนกลางตัวของร่างสูงผ่านเนื้อผ้าบาง ทำให้ตอนนี้สาวนกลางลำตัวนั้นทั้งคับทั้งพองอยู่บริเวณขาของร่างบาง
 
 
“อ๊ะ......ซี๊ดดดดดด” ร่างบางร้องครางออกมาเมื่อถูกร่างสูงใช้ฟันคมขบกัดเข้าที่ซอกคอขาวระหงส์เพื่อเอาคืนที่ร่างบางแกล้งในคราแรก
 
 
นิ้วเรียวยาวของร่างสูงเลื่อนไปปลดตะขอกางเกงออกอย่างง่ายดาย เหลือไว้เพียงชั้นในสีขาวตัวบางเพียงตัวเดียว   ใบหน้าคมค่อยๆเลื่อนจากอกของร่างบางลงมาจนมาหยุดที่แก่นกายกลางลำตัวของร่างบาง ก่อนจะใช้มือทั้งสองข้างกอบกุมแล้วตามมาด้วยการรูดขึ้นรูดลง จนร่างบางครางเสียงกระเซ้าลั่นห้อง ร่างบางบิดตัวเร้าไปมาเพื่อต้องการการระบายของเหลวภายในที่เริ่มอยากปะทุขึ้นทุกวินาที
 
 
“อา…อื้อ…อ้าส์…ซะ.. เซฮุน”ร่างบาง กระตุกหน่อยๆ ก่อนที่ปลดปล่อยออกมา แล้วเตรียมที่จะนอนหลับพักผ่อน  หัวยังไม่ทันแตะลงถึงหมอนร่างสูงก็กระชากร่างบางขึ้นมา
 
 
“จะรีบนอนไปไหน มาช่วยฮุนก่อนสิ หึ” ร่างบางก็ว่าง่ายยอมนอนเฉยๆให้ร่างสูงขี่กวาง เมื่อเซฮุนเห็นดังนั้น  นิ้วยาวของร่างสูงก็สอดเข้าไปด้านในช่องทางด้านหลังเพื่อสำรวจความอ่อนนุ่มตอดรัดของคนตัวเล็กทันที จากหนึ่งเป็นสองและจากสองเป็นสาม เมื่อนิ้วที่สามผ่านเข้าไป ร่างบางก็ผวาเฮือกเพราะนิ้วที่แสนชำนาญสะกิดถูกบริเวณที่ไวต่อความรู้สึกหลายต่อหลายครั้ง ร่างบางเชิดหน้าขึ้นส่ายไปมาราวกับทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว
 
 
“โอ้ย...............เจ็บ!!เสี่ยวลู่เจ็บ แง้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”  ร่างบางครวญครางพร้อมทั้งดิ้นไปมาโดยไม่รู้ว่ายิ่งทำแบบนั้นมันก็จะยิ่งเจ็บ
 
 
“ผ่อนคลายนะครับ ผ่อนคลาย”
 
 
“อือ”ร่างบางขานรับ  ก่อนที่ร่างสูงจะชักมือออกแล้วจับขาคนตรงหน้าให้กว้างกว่าเดิมก่อนที่จะสอดแก่นกายเข้าไปในช่องทางด้านหลังจนมิด
 
 
“อ๊า! จะ เจ็บ.. เจ็บ.. มันอึดอัด...”
 
 
“อดทนหน่อยนะครับ ต่อไปก็จะได้ขึ้นสวรรค์แล้ว”
 
 
“อะ...อืม~”เมื่อได้รับการอนุญาตแล้ว  ร่างสูงจึงจับสะโพกมนไว้ให้มั่น  จากนั้นก็ค่อยๆ  ขยับสะโพกของตนเองช้าๆ 
 
 
“อ๊าาาาาา~”
 
 
เสียงครางได้อารมณ์ของร่างบางงดังไปทั่วห้องนอน  มันยิ่งทำให้ร่างสูงรู้สึกคึกคักมากขึ้น
 
 
“ครางดังๆ  เลยครับเสี่ยวลู่”
 
 
“อื้อ...อ๊าาาาาาาาาา...”
 
 
“อย่างนั้นแหล่ะ  ผมชอบเสียงคราวหวานๆ  ของเสี่ยวลู่มากเลย”
 
 
“จะ...มะ...ไม่ไหวแล้ว!”  ร่างเล็กลืมตามองอีกคนที่กำลังโยกตัวอยู่ด้านบน
 
 
“อื้ม~ ซี้ดดดดดดดดดดด”
 
 
“อ๊าาาาาาาห์!...แรงๆ  เลย  อย่าหยุดนะ  อ๊าาาาา~…ซี๊ดดดดด~”  ร่างบางครางแทบจะไม่เป็นเสียง
 
 
“จะถึงแล้ว...เสี่ยวลู่...ผมจะถึงแล้ว...อ๊าาาาาาาาาห์~”
 
 
ชายร่างด้านบนซอยสะโพกถี่ยิบแรงๆ  เมื่อรู้ตัวว่ากำลังจะถึงฝั่งฝัน  ร่างกายก็เริ่มจะเกร็งมากขึ้นๆ  จนในที่สุด
 
 
“อ๊าาาาาาา!”
 
 
“อื้มมมม!”
 
 
น้ำข้นขาวอุ่นๆ  ไหลพล่านอยู่ภายในช่องทางรักของคนร่างบาง  เซฮุนกระตุกเกร็งเพื่อปลดปล่อยน้ำรักออกมาให้หมด  แล้วจึงถอดแท่งเนื้อร้อนแข็งออกมาจากประตูรักของคนใต้ร่าง  จากนั้นก็เกี่ยวสะโพกมนดึงร่างอีกคนเข้ามากอดไว้ในอ้อมอก  แล้วก็หลับด้วยกันจนถึงเช้า
 
 
 
 
 
 
 
………………………………………………….
อ่านจบแล้วไปเม้นด้วยนะ จุ้บๆ
sf hunhan
จาก ไรต์เตอร์ใสๆไม่เคยอ่าน nc
55555555555555555555555
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา