ยัยติ่งต่องกับเจ้าชายเย็นชา

 เช้าวันสดใส แสงอาทิตย์ส่องเข้ามา ณ ห้องนอน ช่างสวยซะจนบรรยายไม่ถูก
 "วีนัส!!ตื่นได้แล้ว!! ลูกร๊ากก
"โอ๊ยย ตื่นแล้วค๊าาหญิงแม่" เด็กสาวลุกขึ้นเข้าห้องนำ้ ใบหน้าขาวใส ริมฝีปากชมพู แก้มแดงๆ หุ่นนางแบบผมสีทอง ตาสีฟ้า 
"อืออ โอ๊ย" (ทำอะไรในห้องนำ้ว่ะ) 30นาทีผ่านไป~ไวเหมือนโกหก~
"ลงมาแล้วหรอลูก"
"ถ้าไม่ลงมาจะเห็นหรอค่ะ"><
"กวนโอ้ยแต่เช้า เดี่ยวโดนเรย">0<
"555ก็หนูชอบอ่ะ"
"ไม่ต่อปากกับลูกแล้ว เอานี่ไป"
"อะไรหยอ"
"ส้มตำมั่ง(รู้แร้วว่าลูกได้นิสัยใคร><)
"ไม่ใส่ปูนะค่ะ555"
"จะบ้าหรอ ใบสมัครเรียนยะ"
"อาวแม่ไม่ไปกับหนูหรอ"
"ไม่ล่ะ งานที่บริษัทยุ่งมากงะต้องรีบไปช่วยพ่อแกทำ"
"เอ๊ะ แล้วคุณพ่อไปไหนหรอค้ะ"
"ไปบริษัทตั้งแต่เช้าแล้ว"
"เฮ้ยย พ่อกับแม่ไม่ค่อยมีเวลาให้หนูเรย(คิดในใจ)
"ไปได้แล้วเดี่ยวสายนะลูก ให้คมิน(คนขับรถ)ไปส่งลูกนะ"
"ค๊าา คุณหญิงแม่"
20นาทีผ่านไป ก็ถึงโรงเรียนฮันคิว เป็นโรงเรียนชื่อดังของประเทศนี้
ฉันเดินมาที่จุดยื่นใบสมัครนะ ลืมบอกไปว่ามาสมัครแล้วเมื่ออาทิตย์ก่อนนะ
เมื่อยื่นเสร็จก็เข้าเรียนได้ปกติ
"อ่ะ นักเรียนใหม่ทั้งหลาย ถ้าอยากรู้ว่าตัวเองอยู่ห้องไหน ไปดูได้ที่หน้าห้องประชาสัมพันนะจ๊ะ"
"เราอยู่ห้องไหนเนี่ย ตื่นเต้นจัง"
กรี๊ดฉันได้อยู่ห้อง6Aดีใจจังเรย(เสียงเด็กนักเรียนคนหนึ่ง ไม่เห็นสวยเรย)><
ห้อง6Aหรอ มีอะไรดีนะ ทำไมมีแต่คนอยากอยู่ห้องนั้น
"อ่ะ ฉันได้อยู่ห้อง6Aหรอ ดีล่ะจะได้รู้ว่าห้องนั้นมีอะไรดี"
ติ๊ง ติ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ (เสียงกริ่งเข้าห้องนะ)
"ฉันจะนั่งตรงไหนดีเนี่ย" ใครนะหล่อจังเบย ไปขอนั่งด้วยดีฟ่า555><
"นี่ๆ นายฉันขอนั่งด้วยได้ไหม" ไม่มีเสียงตอบรับ
"......."
"ไม่ตอบแสดงว่านั่งได้ ฉันนั่งล่ะนั่ง"
ก่อนที่จะนั่งฉันสังเกตเห็นเด็กในห้องมองมาที่ฉันเต็มเรย แต่ฉันก็ไม่ได้คิดอะไรนะ
นายหล่อนั้นหันมามองหน้าฉันทันทีเรยพอฉันนั่งลง
"มองอะไรยะ ไม่เคยเห็นคนสวยหรอ"
"......."
"ไม่พูด ชิส์ ใครง้อกันล่ะ"
:
:
:
เป็นนิยายเรื่ิองแรกค่ะ ที่แต่งโครตสั่นเรย555 ไม่รู้คิดยังไงเข้าเน็ตปุ๊บนึกสนุกอยากแต่ง
เรยเข้ามาดู ไม่ทันไรแต่งเรย?? ตัวละครนางเอกที่จริงเอานิวัยนักเขียนมาแต่งนะ55
ถ้าเรื่องนี้มีอะไรขัดข้องหรือไม่โดนใจ ก็เม้นเ่าได้เรยนะ55เป็นกำลังใจให้หน่อยนะค่ะ
เม้นเรยยยยยย นะๆๆๆๆๆๆ 
ป.ล คนสวย555