ยัยติ่งต่องกับเจ้าชายเย็นชา

 เช้าวันสดใส แสงอาทิตย์ส่องเข้ามา ณ ห้องนอน ช่างสวยซะจนบรรยายไม่ถูก

 "วีนัส!!ตื่นได้แล้ว!! ลูกร๊ากก

"โอ๊ยย ตื่นแล้วค๊าาหญิงแม่" เด็กสาวลุกขึ้นเข้าห้องนำ้ ใบหน้าขาวใส ริมฝีปากชมพู แก้มแดงๆ หุ่นนางแบบผมสีทอง ตาสีฟ้า 

"อืออ โอ๊ย" (ทำอะไรในห้องนำ้ว่ะ) 30นาทีผ่านไป~ไวเหมือนโกหก~

"ลงมาแล้วหรอลูก"

"ถ้าไม่ลงมาจะเห็นหรอค่ะ"><

"กวนโอ้ยแต่เช้า เดี่ยวโดนเรย">0<

"555ก็หนูชอบอ่ะ"

"ไม่ต่อปากกับลูกแล้ว เอานี่ไป"

"อะไรหยอ"

"ส้มตำมั่ง(รู้แร้วว่าลูกได้นิสัยใคร><)

"ไม่ใส่ปูนะค่ะ555"

"จะบ้าหรอ ใบสมัครเรียนยะ"

"อาวแม่ไม่ไปกับหนูหรอ"

"ไม่ล่ะ งานที่บริษัทยุ่งมากงะต้องรีบไปช่วยพ่อแกทำ"

"เอ๊ะ แล้วคุณพ่อไปไหนหรอค้ะ"

"ไปบริษัทตั้งแต่เช้าแล้ว"

"เฮ้ยย พ่อกับแม่ไม่ค่อยมีเวลาให้หนูเรย(คิดในใจ)

"ไปได้แล้วเดี่ยวสายนะลูก ให้คมิน(คนขับรถ)ไปส่งลูกนะ"

"ค๊าา คุณหญิงแม่"

20นาทีผ่านไป ก็ถึงโรงเรียนฮันคิว เป็นโรงเรียนชื่อดังของประเทศนี้

ฉันเดินมาที่จุดยื่นใบสมัครนะ ลืมบอกไปว่ามาสมัครแล้วเมื่ออาทิตย์ก่อนนะ

เมื่อยื่นเสร็จก็เข้าเรียนได้ปกติ

"อ่ะ นักเรียนใหม่ทั้งหลาย ถ้าอยากรู้ว่าตัวเองอยู่ห้องไหน ไปดูได้ที่หน้าห้องประชาสัมพันนะจ๊ะ"

"เราอยู่ห้องไหนเนี่ย ตื่นเต้นจัง"

กรี๊ดฉันได้อยู่ห้อง6Aดีใจจังเรย(เสียงเด็กนักเรียนคนหนึ่ง ไม่เห็นสวยเรย)><

ห้อง6Aหรอ มีอะไรดีนะ ทำไมมีแต่คนอยากอยู่ห้องนั้น

"อ่ะ ฉันได้อยู่ห้อง6Aหรอ ดีล่ะจะได้รู้ว่าห้องนั้นมีอะไรดี"

ติ๊ง ติ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ (เสียงกริ่งเข้าห้องนะ)

"ฉันจะนั่งตรงไหนดีเนี่ย" ใครนะหล่อจังเบย ไปขอนั่งด้วยดีฟ่า555><

"นี่ๆ นายฉันขอนั่งด้วยได้ไหม" ไม่มีเสียงตอบรับ

"......."

"ไม่ตอบแสดงว่านั่งได้ ฉันนั่งล่ะนั่ง"

ก่อนที่จะนั่งฉันสังเกตเห็นเด็กในห้องมองมาที่ฉันเต็มเรย แต่ฉันก็ไม่ได้คิดอะไรนะ

นายหล่อนั้นหันมามองหน้าฉันทันทีเรยพอฉันนั่งลง

"มองอะไรยะ ไม่เคยเห็นคนสวยหรอ"

"......."

"ไม่พูด ชิส์ ใครง้อกันล่ะ"

:

:

:

เป็นนิยายเรื่ิองแรกค่ะ ที่แต่งโครตสั่นเรย555 ไม่รู้คิดยังไงเข้าเน็ตปุ๊บนึกสนุกอยากแต่ง

เรยเข้ามาดู ไม่ทันไรแต่งเรย?? ตัวละครนางเอกที่จริงเอานิวัยนักเขียนมาแต่งนะ55

ถ้าเรื่องนี้มีอะไรขัดข้องหรือไม่โดนใจ ก็เม้นเ่าได้เรยนะ55เป็นกำลังใจให้หน่อยนะค่ะ

เม้นเรยยยยยย นะๆๆๆๆๆๆ 

ป.ล คนสวย555