ขอโทษที ยัยนี้มีเจ้าของแล้ว I'm sorry girl.

"นายอย่าทำอะไรบ้าๆนะ!" ฉันร้องลั้นเมื่อได้ยินคำขู่อันแสนน่ากลัว นี่เขาเป็นผู้ชายแบบนี้จริงๆหรอเนี้ย สัญชาติญานในตัวบอกว่าการที่อยุ่ใกล้เขาเป็นอันตรราย ฉันจึงรีบถอยหลังออกห่างจากเขาทันที...

ทว่า

หมับ! 

"อ๊ายย! อย่าทำอะไรฉันนะแม็ก ไม่เอานายอย่าเล่นอย่างนี้สิ ฉันกลัวนะแม็ก..." ฉันหวีดร้องเสียงดังลั้นเป้นเวลาเดียวที่ร่างสูงโผเข้ามาตะครุบตัวฉันไว "เฮ้ย! ฉันไม่ได้จะทำอะไรเธอสักหน่อย คิดไปถึงไหนแล้วเนี้ย ยัยบ้า!" "ก็นาย..อยู่ดีๆ ก็ทำท่าอย่างกะจะเข้ามาปล้ำฉันแบบนั้น ใครมันจะไม่กลัวบ้างละ" น่าอายที่สุดเลย! หลังจากขวัญกระเจิงจนหมดฟอร์มคุณหนู ฉันจึงปรับสีหน้าให้เป้นปกติที่สุด แต่มันคงดูตลกมากแน่ๆ คนตัวสูงเลยเอาแต่หัวเราะไม่หยุดอย่างนี้ เพราะเขานั้นละจู่ๆ ก้กระดจเข้ามา แถมเล่นขู่แํนไว้อีกด้วย ใครไม่กลัวก้บ้าแล้ว! "แต่ก้มีเธอคนแรกนี้ละ ที่กลัว ฉันทำกับผุ้หญิงคนอื่นไม่เห้นมีใครกลัวเลย มีแต่คนบอกให้ทำอีก" "เดี๋ยวเถอะ!"ฉันตีแขนเขาแรงไปทีนึง แล้วถลึงตาใส่ "นี้ถามอะไรอย่างดิ" "อะไรอะ" "เมื่อกี้ที่ฉันจูบเธออะ แปลว่าเธอเป็นเมียฉันแล้วใช้ปะ!" แม็กฟิวเลิกคิ้วถาม แล้วทำหน้าซื่อตาใสจนฉันหมันไส้หยิกเขาไปทีนึง "ยังไม่เลิกอีกนะ!" คนอะไรเจ้าเล่ห์ที่สุด 

(From...LoveBerries)