อย่าบังคับ ( ตัณหา )

            เสียงประกาศดังกึกก้องทั่วทั้งโรงเรียน นักเรียนกทุกคนต่างตื่นเต้นกับการเปิดเทอมครั้งใหม่ ขึ้นชื่อว่าโรงเรียนต่างวุ่นวายเป็นธรรมดา  โรงเรียน st.king โรงเรียนที่ขึ้นชื่อว่ามีเด็กนักเรียนครบทุกประเภท ตั้งเเต่ต่ำสุดจนถึงสูงสุด ขึ้นอยู่ว่าใครจะเอาอะไรเป็นเกณฑ์ โรงเรียนนี้คุณครูแทบจะไม่มีความหมาย เพราะนักเรียนแต่ละคน ขึ้นชื่อว่ารวยเเละถือตัว วัดจากค่าเทอมที่แสนเเพงแล้ว  ไม่ต้องมีใครกล้าสงสัย แต่โรงเรียนนี้รู้สึกจะเป็นสวรรค์ของคนที่ชอบแข่งขัน และเปรียบเทียบซะด้วย โรงเรียนได้มีนโยบายตั้งเเต่เปิดโรงเรียนใหม่ๆ นักเรียนทุกคนจะมีปลอกแขนที่บ่งบอก อำนาจบารมีของตนเอง ทุกอย่างจะมีระดับตั้งเเต่ ห้องน้ำ ห้องเรียน ชุดเครื่องเเต่งกาย จะมีเเยกไว้เป็นระดับ ทำให้พวกคุณหนูทั้งหลายทั้งเเหล่แห่มาโรงเรียนนี้ เพราะถือเป็นการเปรียบเทียบที่ดูเหมือนพวกคนรวยๆจะชอบเป็นพิเศษ 
     ณ ห้องประชุมใหญ่ของโรงเรียน
" เอาหละ นักเรียนทุกคนจงตั้งใจฟังให้ดี โรงเรียน st.king ยินดีต้อนรับนักเรียนทุกคน ขอให้มีความสุขกับการเรียนในโรงเรียนแห่งนี้ด้วย ส่วนคนที่เข้ามาใหม่ขอให้รอพบตุณครูที่นี้ก่อน " ผู้อำนวยการโรงเรียนกล่าวการเปิดโรงเรียน และประกาศให้นักเรียนแยกย้าย เหลือเเต่พวกนักเรียนย้ายเข้ามาใหม่ รวมถึงฉันด้วย เพราะหลายสาเหตุจึงทำให้ฉันย้ายเข้ามาโรงเรียนแห่งนี้ 
 " ไอรยา มาทางนี้ " ผู้หญิงคนนึงเรียกฉันเข้าไปหา ท่าทางจะเป็นคุณครูประจำชั้น 
" คุณครูประจำชั้น ? " ฉันถาม
" ไม่ใช่จ้ะ ห้องหนูไม่มีครูประจำชั้น ห้องสูงสุดของโรงเรียนเค้าไม่มีครูประจำชั้นกันจ้ะ ส่วนนี้ปลอกแขน รับไว้สิจ้ะ " พูดจบครูก็ยืนปลอกแขนสีแดง ที่มีตัวอักษรสีทอง เขียนว่า king มาให้ฉัน ฉันลองสวมดูแล้วหันไปรอบๆ ทุกคนไม่มีใครใส่ปลอกสีแดง นี่สินะที่เค้าพูดกันว่า โรงเรียนนี้มันโรงเรียนสำหรับคนที่ชอบเปรียบเทียบ 
" แล้วห้องไปทางไหน? " โรงเรียนนี้ออกจะกว้างใหญ่จะให้เดินหาคงใช้เวลานานทีเดียว
" ตามมาทางนี้จ้ะ " คุณครูเดินนำหน้าฉันไปขึ้นไปที่ตึกสีขาวสะอาดปูหินอ่อนทั้งตึก ไม่สิ มันไม่ดูเป็นตึก มันดูคล้ายๆ บ้านหลังใหญ่มากกว่า ด้านหน้ามีส่วนน้ำพุ ฉันเดินตามเข้าไป ภายในตกแต่งด้วยเครื่องเงินเครื่องทอง มีห้องโถงห้องใหญ่ มีโต๊ะสำหรับนั่งเล่น ฉันเดินตามคุณครูไปที่ลิฟต์ 
" สวยใช่ไหม ตึกนี้ เค้าทำมาสำหรับเด็กนักเรียนอย่างหนูเลยนะ สะดวกสบายกว่านักเรียนคนอื่นๆมาก คุณครูที่สอนเค้าก็เก่งๆทั้งนั้นเลย อย่างครูก็ไม่ค่อยกล้าเข้ามาที่นี้หรอก " คุณครูพูดขึ้นระหว่างที่รอลิฟต์ขึ้นไป ฉันเหลือบไปดู ' 3 ' ชั้น 3 ฉันลองมอง ตึกนี้มีถึง 7 ชั้น
"ถึงแล้วจ้ะ ห้องหนูมีนักเรียนน้อยหน่อยนะจ้ะ เพราะคนที่จะเข้ามาในตึกนี้ได้ ก็ต้องใช้เงินเยอะไม่ใช่เล่น เรื่องนั้นหนูน่าจะเข้าใจ " คุณครูพูดจบ ลิฟต์ก็เปิดออก เผยให้เห็น ห้องด้านหน้าที่มีประตูเปิดซะอลังการเลยทีเดียว ด้านซ้ายเดินไปจะเป็นห้องน้ำ ด้านขวาเดินไปจะเป็นโต๊ะนั่งเล่น เท่าที่ฉันฟังคุณครูพูดท่าทางจะไม่มีอะไรมาก ฉันก็ชอบอยู่แล้ว คุณครูเดินไปเปิดประตู และกวักมือให้ฉันเดินตามเข้าไป 
" สวัสดีนักเรียนทุกคนนะ นี่ไอรยาเพิ่งเข้ามาใหม่ เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันด้วยหละ " พูดจบคุณครูก็พยักหน้าให้ฉันเข้าไปนั่งตรงโต๊ะที่จัดไว้ ริมหน้าต่าง โต๊ะตัวใหญ่เลยทีเดียว ใหญ่ประมาณโต๊ะที่ทำงานได้เลย เป็นไม้สักอย่างดี เก้าอี้ก็สวยพร้อมเป็นเซตลงตัว พอฉันนั่งลงคุณครูก็ออกไปแล้วฉันเลยมองรอบๆห้อง พบว่าในห้องนี้มีนักเรียนไม่ถึงสิบคนด้วยซ้ำ และถ้าลองสังเกตุดีๆมีนักเรียนผู้หญิงอยู่แค่สองคนคือฉันกับใครอีกคนที่กำลังมองฉันอยู่เหมือนกัน แล้วจู่นักเรียนคนนั้นก็ลุกขึ้นมาหาฉันแล้วยิ้มเป็นมิตรให้
" สวัสดีจ้ะ ฉันชื่อลินินนะ เธอชื่ออะไรเหรอ? " 
" ดาวฟ้า ทั้งห้องมีอยู่แค่นี้นะเหรอ? " ฉันถาม
" ใช่ ทั้งห้องมีอยู่แค่นี้หละ เธอก็น่าจะรู้ว่าเข้ามาไม่ได้ง่ายๆ ต้องเก่งเเถมรวยอีกต่างหาก" ลินินยิ้มกว้าง
" ใช่ เรื่องนั้นฉันเข้าใจ แต่เธออยู่คนเดียวนี้มานานแล้วเหรอ ? " 
" ใช่ ส่วนมากฉันก็อยู่คนเดียว ตอนเที่ยงก็มีคนขับรถรับไปกินข้าว ส่วนมากเด็กห้องนี้จะอยู่คนเดียวกันนะ เธอหละ อยู่คนเดียวไ้ด้รึปล่าว ?" ลินินถาม
"หึ ก่อนหน้านี้ ฉันอยู่คนเดียวมาตลอดแล้วหละ " ฉันยิ้มตอบไป
" ก็ดีแล้ว st.king ยินดีต้อนรับ " พูดเสร็จก็เดินไปนั่งโต๊ะตัวเองต่อ ฉันก็นั่งมองออกไปนอกหน้าต่าง จู่ๆฉันได้กลิ่นบุหรี่... มาจากด้านหลังฉันนี่แหละ ฉันหันไปมอง พบผู้ชายคนหนึ่งผมสีทองตาสีฟ้า ท่าท่างกวนไม่เบานั่งอยู่ลังฉันกำลังจุดบุหรี่สบายใจ พอฉันหันไปมองก็ดันยิ้มใส่ซะเนี่ย 
" เอาไหม ? " พูดพลางยืนบุหรี่มาให้ 
" ได้สิ แต่ไม่ใช่ตรงนี้ จะได้ไหม ? " ฉันพูดพร้อมยิ้มเข้าให้ หมอนั่นดูอึ้งไปพักหนึ่ง แล้วยิ้มออกมา 
" งั้นไปห้องน้ำกัน " 
 
ควันออกจากปากฉันยังกับหมอก ฉันเพิ่งรู้ว่าห้องน้ำที่นี้ห้องรวม ไม่แยกหญิงแยกชาย 
" เธอนี่สูบบุหรี่ด้วยเหรอ " 
" ก็สูบนะ " ฉันหันไปมอง ผู้ชายคนนี้หน้าตาดีใช่ได้เลย เราสบตากันพักหนึ่ง
" เธอชื่ออะไรนะ ไอรยาใช่ไหม แล้วชื่อเล่นหละ ? "
" ชื่อดาวฟ้า นายหละ "
" ไมเคิล ฉันไม่ค่อยเจอผู้หญิงตาสีเทาอย่างเธอนะ " 
ตาสีเทา.. จู่ๆ ความทรงจำอันและความลับของฉันแวบเข้ามาทันที ฉันหวังว่าให้มันเป็ยความลับตลอดไป
" หึ ไม่ดีหรอก " พูดจบฉันก็เดินออกจากห้องน้ำ แล้วตรงไปที่ห้องเรียน ไมเคิลเดินตามหลังฉันมา ฉันเข้ามานั่งในห้องเรียนสักพัก คุณครูประจำวิชาก็เข้ามา หลังจากเรียนเสร็จก็พักเที่ยง ไมเคิลชวนฉันไปกินข้าวข้างนอกฉันเลยถามกลับไปทำไมไม่กินข้าวที่โรงอาหาร เค้าก็บอกว่าเด็กปลอกแขนสีแดงส่วนมากจะเอารถมาเองไม่งันก็มีคนไปรับ ซึ่งฉันปฎิเสธอยากเดินดูรอบๆโรงเรียนสักหน่อย
     ฉันเดินไปรอบๆโรงเรียน แล้วฉันพบนักเรียนกำลังกินข้าวกลางวัน มองหน้าฉันเเล้วมองปลอกแขน ฉันก็พบว่าคงไม่มีคนที่มีปลอกแขนสีแดงเลยสักคน 
พลั่กกก..
มีใครบางคนเดินชนฉัน ฉันเงยหน้าขึ้นไปมอง ผู้ชายคนนั้นมองฉันกลับลงมา แล้วยิ้มมุมปาก เหลือบสายตาลงมา ฉันช็อคกับสายตานั้นอัติโนมัติ เเล้วเดินผ่านไปฉันรีบวิ่งไปคว้ามือเค้าไว้ไม่ทันให้เค้าได้ตั้งตัว ฉันกระซิปข้างหูว่า " ฉันอยากกินเธอเหลือเกิน "