รักใสๆ ของนายเย็นชา
8.5
เขียนโดย Yuto
วันที่ 30 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 16.03 น.
30 ตอน
10 วิจารณ์
29.52K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 1 เมษายน พ.ศ. 2558 12.04 น. โดย เจ้าของนิยาย
28) ความรู้สึกที่ขัดกับความจริง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ณ.บ้านของยูโตะ
หลังจกาที่เมื่อคืนยูโตะกับพวกอายาโกะไปเที่ยวงานเทศกาลด้วยกันแล้ววันนี้ก็คงเป็นวันพักผ่อนจิงๆของยูโตะโดยที่แม่กับพ่อของยูโตะจะไม่อยู่บ้านสัก2-3วัน ยูโตะจึงต้องอยู่บ้านคนเดียว จึงไม่ค่อยจะมีอะไรทำยูโตะเลยว่าจะไปเดินเล่นริมแม่น้ำ พอออกจากบ้านก็เจอกับคุโรกิ
"สวัสดียูโตะ กำลังจะไปไหนหรอ"คุโรกิเอ่ยถาม
"ว่าจะไปเดินเล่นแถวริมแม่น้ำสักหน่อย"ยูโตะพูดพร้อมกับปิดประตู
"งั้นฉันขอไปด้วยคนน่ะกำลังเบื่อๆพอดี"คุโรกิยิ้มแล้วมองยูโตะ
"นั่นมันก็แล้วแต่เธอสิ"ยูโตะพูดพร้อมเดินไปทางริมแม่น้ำ
"นี่รอกันด้วยสิยูโตะ"คุโรกิจบก็ก็รีบวิ่งมาเดินข้างๆยูโตะ
"นี่ยูโตะชอบเพลงแนวไหนหรอ"คุโรกิถามแล้วมองยูโตะ
"ก็ฟังได้ทุกแนวนั่นแหละน่ะ"ยูโตะพูดแล้วเดินไปริมแม่น้ำ
"งั้นเองหรอ ยูโตะน่ะมีคนที่ชอบรึเปล่า"คุโรกิมองแล้วเอ่ยถาม
"ของแบบนั้นน่ะไม่มีหรอกน่ะ"ยูโตะตอบแล้วมองคุโรกิ
"อืมงั้นเองหรอนั่นสิน่ะ"คุโรกิพูดพร้อมยิ้ม
หลังจากที่เดินมาจนถึงแถวริมแม่น้ำยูโตะก็นั่งลงบนขอบทางแล้วล้มตัวลงนอนช้าๆ แล้วมองท้องฟ้า แล้วนอนคิดอะไรเรื่อยเปื่อยจนเพลอหลับไป
"ยูโตะหลับไปแล้ว"คุโรกิค่อยๆเอาหัวของยูโตะมาวางบนตักแล้วยิ้ม
"ยูโตะตอนหลับนี่ก็น่ารักดีเนอะ"คุโรกิพูดจบก็ยิ้มและค่อยๆลูบหัวยูโตะ
หลังจากนั้นสักพักยูโตะก้ค่อยๆลืมตาแล้วเห็นคุโรกิมองไปทางอื่นอยู่ก็รีบหลับตาก่อนที่คุโรกิจะรู้ว่ายูโตะตื่นแล้ว แล้วยูโตะก็คิดในใจว่า อยู่แบบนี้ไปอีกสักพักหน้าจะดีกว่าหลังจากเวลาผ่านไปจนเย็นคุโรกิก็ปลุกยูโตะ
"นี่ยูโตะตื่นได้แล้วเย็นแล้วน่ะกลับบ้านกันเถอะ"คุโรกิพูดพร้อมเขย่าตัวยูโตะ
"หาววว เย็นแล้วหรอเนี่ยงั้นกลับกันเถอะ"ยูโตะพูดพร้อมลุกขึ้นแล้วเดินกลับบ้าน
"รอก่อนสิยูโตะ อะนี่"คุโรกิพูดพร้อมยื่นน้ำอัดลมให้ยูโตะ
"อืม ขอบคุณน่ะ"ยูโตะพูดจบก็เดินอื่มน้ำอัดลม
"เมื่อไรยูโตะจะยอมเรียกชื่อเรากันน่ะแต่ก็ชั่งเถอะ"คุโรกิยิ้มแล้วเดินตามยูโตะ
"คิดว่าจะดูไม่ออกรึไงยัยต๊องฉันรู้ว่าเธอชอบฉัน แล้วฉันก็ชอบเธอนิดๆเหมือนกันแต่มันยังไม่ถึงเวลาที่จะบอก"ยูโตะพูดในใจแล้วเดินกลับบ้าน
หลังจากที่ยูโตะเดินไปส่งคุโรกิที่บ้านแล้วก็เดินไปอาบน้ำ ทานข้าวเย็นแล้วเข้านอนพลางคิดถึงแต่เรื่องของคุโรกิจนยูโตะก็รู้สึกตัวว่ายูโตะนั้นชอบคุโรกิเข้าแล้ว แต่ยูโตะก็คิดไปอีกว่ายังไม่ถึงเวลาที่จะบอก และยังกลัวนิดๆว่าคุโรกิจะทำตัวเหมือนกับโมโมอิคิดแบบนี้ไปเรื่อยจนยูโตะนั้นเพลอหลับไป
หลังจกาที่เมื่อคืนยูโตะกับพวกอายาโกะไปเที่ยวงานเทศกาลด้วยกันแล้ววันนี้ก็คงเป็นวันพักผ่อนจิงๆของยูโตะโดยที่แม่กับพ่อของยูโตะจะไม่อยู่บ้านสัก2-3วัน ยูโตะจึงต้องอยู่บ้านคนเดียว จึงไม่ค่อยจะมีอะไรทำยูโตะเลยว่าจะไปเดินเล่นริมแม่น้ำ พอออกจากบ้านก็เจอกับคุโรกิ
"สวัสดียูโตะ กำลังจะไปไหนหรอ"คุโรกิเอ่ยถาม
"ว่าจะไปเดินเล่นแถวริมแม่น้ำสักหน่อย"ยูโตะพูดพร้อมกับปิดประตู
"งั้นฉันขอไปด้วยคนน่ะกำลังเบื่อๆพอดี"คุโรกิยิ้มแล้วมองยูโตะ
"นั่นมันก็แล้วแต่เธอสิ"ยูโตะพูดพร้อมเดินไปทางริมแม่น้ำ
"นี่รอกันด้วยสิยูโตะ"คุโรกิจบก็ก็รีบวิ่งมาเดินข้างๆยูโตะ
"นี่ยูโตะชอบเพลงแนวไหนหรอ"คุโรกิถามแล้วมองยูโตะ
"ก็ฟังได้ทุกแนวนั่นแหละน่ะ"ยูโตะพูดแล้วเดินไปริมแม่น้ำ
"งั้นเองหรอ ยูโตะน่ะมีคนที่ชอบรึเปล่า"คุโรกิมองแล้วเอ่ยถาม
"ของแบบนั้นน่ะไม่มีหรอกน่ะ"ยูโตะตอบแล้วมองคุโรกิ
"อืมงั้นเองหรอนั่นสิน่ะ"คุโรกิพูดพร้อมยิ้ม
หลังจากที่เดินมาจนถึงแถวริมแม่น้ำยูโตะก็นั่งลงบนขอบทางแล้วล้มตัวลงนอนช้าๆ แล้วมองท้องฟ้า แล้วนอนคิดอะไรเรื่อยเปื่อยจนเพลอหลับไป
"ยูโตะหลับไปแล้ว"คุโรกิค่อยๆเอาหัวของยูโตะมาวางบนตักแล้วยิ้ม
"ยูโตะตอนหลับนี่ก็น่ารักดีเนอะ"คุโรกิพูดจบก็ยิ้มและค่อยๆลูบหัวยูโตะ
หลังจากนั้นสักพักยูโตะก้ค่อยๆลืมตาแล้วเห็นคุโรกิมองไปทางอื่นอยู่ก็รีบหลับตาก่อนที่คุโรกิจะรู้ว่ายูโตะตื่นแล้ว แล้วยูโตะก็คิดในใจว่า อยู่แบบนี้ไปอีกสักพักหน้าจะดีกว่าหลังจากเวลาผ่านไปจนเย็นคุโรกิก็ปลุกยูโตะ
"นี่ยูโตะตื่นได้แล้วเย็นแล้วน่ะกลับบ้านกันเถอะ"คุโรกิพูดพร้อมเขย่าตัวยูโตะ
"หาววว เย็นแล้วหรอเนี่ยงั้นกลับกันเถอะ"ยูโตะพูดพร้อมลุกขึ้นแล้วเดินกลับบ้าน
"รอก่อนสิยูโตะ อะนี่"คุโรกิพูดพร้อมยื่นน้ำอัดลมให้ยูโตะ
"อืม ขอบคุณน่ะ"ยูโตะพูดจบก็เดินอื่มน้ำอัดลม
"เมื่อไรยูโตะจะยอมเรียกชื่อเรากันน่ะแต่ก็ชั่งเถอะ"คุโรกิยิ้มแล้วเดินตามยูโตะ
"คิดว่าจะดูไม่ออกรึไงยัยต๊องฉันรู้ว่าเธอชอบฉัน แล้วฉันก็ชอบเธอนิดๆเหมือนกันแต่มันยังไม่ถึงเวลาที่จะบอก"ยูโตะพูดในใจแล้วเดินกลับบ้าน
หลังจากที่ยูโตะเดินไปส่งคุโรกิที่บ้านแล้วก็เดินไปอาบน้ำ ทานข้าวเย็นแล้วเข้านอนพลางคิดถึงแต่เรื่องของคุโรกิจนยูโตะก็รู้สึกตัวว่ายูโตะนั้นชอบคุโรกิเข้าแล้ว แต่ยูโตะก็คิดไปอีกว่ายังไม่ถึงเวลาที่จะบอก และยังกลัวนิดๆว่าคุโรกิจะทำตัวเหมือนกับโมโมอิคิดแบบนี้ไปเรื่อยจนยูโตะนั้นเพลอหลับไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ