รักใสๆ ของนายเย็นชา

ณ.บ้านของยูโตะ
    หลังจากที่วันแรกของการเรียนจบลงยูโตะและเคย์ก้ได้แยกย้ายกันกลับบ้านพอกลับมาถึงบ้านยูโตะก็เดินขึ้นห้องของตนเพื่อนทำการบ้านตามปกติแต่วันนี้การบ้านมีน้อยเพราะเป็นการเรียนวันแรกยูโตะจึงทำเสร็จอย่างรวดเร็วและกำลังคิดที่จะไปหาเคย์
  "แม่ฮะ มีงานบ้านอะไรให้ผมช่วยไหมพอดีผมจะไปหาเคย์น่ะ"ยูโตะเดินลงมาหาแม่ที่อยู่ในห้องครัว
  "ไม่หรอก ลูกจะไปหาเคย์ก็ไปเถอะลูกแต่อย่ากลับดึกนักล่ะ"แม่ของยูโตะหันมายิ้มให้ยูโตะ
  "งั้นผมไปก่อนน่ะครับ"ยูโตะเดินออกจากบ้านแล้วมุ่งหน้าไปหาเคย์พลางฟังเพลงในมือถือของตนเอง
    พอมาถึงหน้าบ้านของเคย์ยูโตะก็ได้เรียกให้เคย์มาเปิดประตูให้และได้สอนการบ้านที่เคย์ไม่เข้าใจแล้วยูโตะก็ได้ชวนเคย์ออกไปเล่นบาสที่สนามข้างแม่น้ำ 
   หลังจากที่มาถึงสนามข้างแม่น้ำแล้วเคย์ก็ได้มองเห้นคุโรกิจึงได้ตะโกนและโบกมือทักทาย
  "เฮ้ คุโรกิ สวัสดี"พอพูดจบเคย์ก็ได้พายูโตะเดินไปหาคุโรกิ
  "อะ อืมสวัสดีน่ะคุณ..."พูดจบคุโรกิมองเคย์กับยูโตะที่กำลังเดินมาหา
  "อ่อ ยังไม่ได้แนะนำตัวสิน่ะ ฉันชื่อ เคย์ ส่วนหมอนี้ชื่อ ยูโตะยินดีที่รู้จัก"พูดจบเคย์ก็ได้ส่งยิ้มให้กับคุโรกิแล้วก็จับมือเพื่อเป้นการทำความรู้จัก
  "ยัยซุ้มซ้ามนี่กรดาษของเธอใช่ไหม?"ยูโตะพูดแทรกขึ้นมาแล้วหยิบกระดาษให้คุโรกิ
  "ชะ ใช่แล้วล่ะ แต่ฉันไม่ได้ชื่อยัยซุ้มซ้ามน่ะ= =*"พูดจบคุโรกิก็รับกระดาษคืนแล้วมองยูโตะ
   "ขอโทษด้วยพอดีหมอนี้ไม่ค่อยจะถูกกับผู้หญิงนะว่า แต่มาทำอะไรแถวนี้หรอ"เคย์พูดขอโทษแทนยูโตะแล้วก็มองคุโรกิอย่างสงสัย
   "ฉันมาเดินเล่นน่ะพอดีบ้านฉันอยู่ใกล้ๆนี่เองเลยมาเดินเล่นแถวนี่บ่อยๆน่ะ"ยิ้มให้เคย์เล็กน้อย
   "อ่ออย่างนี้นี่เองปกติพวกเราก็มาเล่นบาสที่นี้กันบ่อยๆน่ะ"เสียงโทรศัพท์ของเคย์ดังแทรกขณะที่กำลังคุยกับคุโรกิ
   "เคย์แม่โทรตามแล้วนะเพื่อนจะมาคุยกุ๊กกิ๊กแบบนี้มันจะดีหรอ"มองเคย์แล้วยิ้มเย็นชา
   "ยูโตะ ทำไมถึงไม่ยิ้มออกมาจากใจจิงๆล่ะ"มองหน้ายูโตะแล้วทำน่าสงสัย
   "มันก็ไม่ได้เกี่ยวกับเธอนี่ ยัยซุ้มซ้ามกลับกันเถอะเคย์"ลากคอเสื้อเคย์กลับบ้าน
  พอถึงทางแยกเคย์กับยูโตะก็แยกกันเพราะบ้านไปคนละทาง ระหว่างที่ยูโตะกำลังจะเข้าบ้านได้เห็นคุโรกิเดินเข้าไปในบ้านที่ถัดจากบ้านของตนไป1หลัง แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรแล้วยูโตะก็เดินเข้าบ้านไปเป้นเวลาอาหารเย็นพอดี ยูโตะก็ทานอาหารกับครอบครัวแล้วก็อาบน้ำและเข้านอน