รักใสๆ ของนายเย็นชา

           ณ.บ้านของคุโรกิ
          วันนี้เป้นสอบวันที่2แล้วคุโรกิจึงไม่ค่อยเครียดมากเพราะวิชาหลักๆก็สอบไปแล้วเมื่อวานจึงอาบน้ำลงมาทานอาหารเช้าแล้วก็นั่งเล่นก่อนที่จะไปรอยูโตะที่หน้าบ้านของยูโตะเองพอเดินออกจากบ้านก็เห็นยูโตะกำลังเดินไปโรงเรียนจึงได้วิ่งเข้าไปทัก
  "อรุณสวัสดิ์น่ะยูโตะคุง>0<"เสียงคุโรกิที่วิ่งมาทักยูโตะ
  "ไม่มีคุงยูโตะเฉยๆ แล้วก็ตื่นสายรึไงไม่เห้นมารอ"ยูโตะหันไปมองแล้วก็เดินไปโรงเรียน
  "ป่าวตื่นสายน้าาแค่นั่งเล่นอยู่น่ะคิดถึงหรอ"คุโรกิพูดพร้อมยิ้ม
  "ใครจะบ้าไปคิดถึงคนต๊องๆอย่างเธอกันเล่า"ยูโตะพูดพร้อมเดินไปโรงเรียน
  "งั้นหรออนี่เดินรอกันมั่งสิ"คุโรกิพูดพร้อมเดินตามยูโตะ
          หลังจากที่คุโรกิกับยูโตะเดินมาจนถึงหน้าประตูโรงเรียนก็เจอกับเคย์และก็อายาโกะที่ยืนรออยู่หน้าประตูจึงเดินเข้าไปในโรงเรียนพร้อมกันขณะที่กำลังจะเดินเข้าโรงเรียนก็เห็นมิวะโกะกับอาคาชิเดินมาพอดีเลยเดินเข้าโรงเรียนไปพร้อมกัน
  "นี่ๆอาคาชิไปถึงไหนกันแล้วละกับมิวะโกะน่ะ"เคย์พูดพร้อมเดินข้างๆอาคาชิ
  "เห้ยจะไปถึงไหนเล่าก็แค่บ้านอยู่ใกล้ๆกันเลยเดินมาพร้อมกันเฉยๆ"อาคาชิพูดพร้อมยิ้ม
  "อ่องั้นหรอนึกว่าจะได้อวยคู่ใหม่สะอีก"เคย์พูดพร้อมทำหน้าเบื่อๆ
  "เอาเถอะๆ วันนี้สอบวันสุดท้ายแล้วดีใจนิดๆแฮะ"อาคาชิพูดพร้อมยิ้ม
         หลังจากที่เดินเข้ามาในโรงเรียนแล้วอาคาชิเคย์แล้วก็ยูโตะก็ขอแยกจากอายาโกะไปยังห้องสอบของตนเองในระหว่างที่เดินอยู่นั้นเองก็เห็นเทนโกที่ดูท่าทางอารมณ์ไม่ดีไล่หาเรื่องผู้หญิงไปเรื่อย
  "เห้ยเทนโกนึกว่าเก่งหรอกที่หาเรื่องผู้หญิงน่ะ"เคย์พูดพร้อมมองเทนโก
  "แล้วแกละเคย์อยู่กับเจ้า ซาคามากิกับอาคาชิเข้าหน่อยทำมาเป้นเก่งหรอ"เทนโกพูดพร้อมมองเคย์
  "เคย์นะไม่ได้อวดดีแค่พูดไปตามที่เห้นเท่านั้นคนที่อวดดีหน้าจะเป็นนายมากกว่านะเทนโก"ยูโตะพูดพร้อมมองเทนโก
  "ชิส์ เจ้าซาคามากิ สอบครั้งนี่แหละที่ฉันจะชนะแก"เทนโกพูดแล้วทำหน้าไม่พอใจนิดๆ
  "เสียใจด้วยน่ะแต่คนที่จะชนะยูโตะน่ะคือฉันเฟ้ย"อาคาชิพูดพร้อมยิ้มอย่างมั่นใจ
  "ชิส์ แล้วเราจะได้รู้กัน"พูดจบเทนโกก็เดินจากไป
        หลังจากที่เทนโกเดินจากไปแล้วพวกยูโตะก้เข้าห้องสอบทันที แล้วหลังจากนั้นสักพักการสอบวันที่2ก็เริ่มขึ้น ห้องสอบก็เป็นเหมือนวันแรกคือ ไม่มีใครเสียงดังเลยจนกระทั่งสอบเสร็จทุกคนก็แยกย้ายกันออกจากห้องสอบ แต่เคย์บอกว่าอย่าพึ้งกลับบ้านเพราะอายาโกะมีเรื่องจะคุย
  "เคย์จิน บอกพวกอาคาชิคุงรึยัง"เสียงของมิวะโกะที่เดินมาหาเคย์
  "อืมบอกให้รออยู๋ก่อนแล้วล่ะ"เคย์พูดพร้อมยืนข้างอายาโกะ
  "แล้วมีเรื่องอะไรงั้นหรออายาโกะ"อาคาชิพูดพร้อมเดินไปยืนข้างๆมิวะโกะ
  "นั่นสิทำไมต้องให้พวกเราอยู่ก่อนด้วยล่ะอายาโกะจัง"เสียงของคุโรกิเอ่ยถามพร้อมกับเดินมายืนข้างยูโตะ
  "คือว่าน่ะ ปิดเทอมน่ะฉันรู้ว่าทุกคนว่างเลยว่าจะชวนทุกคนเที่ยวไงล่ะ"อายาโกะพูดพร้อมทำหน้าภูมิใจ
  "ผมเอาด้วยคนละแล้วคนอื่นว่าไง"เคย์พูดพร้อมยิ้ม
  "ฉันเอาด้วยค่ะ ฉันก็อยากใช้เวลากับเพื่อนในตอนปิดเทอมค่ะ"มิวะโกะพูดพร้อมยิ้ม
  "ถ้ามิวะโกะเอาด้วย ฉันก็ขอร่วมด้วยเพราะว่าถ้ากลับเย็นแล้วไม่มีคนเดินข้างๆมิวะโกะละก็มันอันตรายเกินไป"อาคาชิพูดพร้อมยิ้ม
  "คะ คะ คุณอาคาชิ"มิวะโกะพูดจบก็หน้าแดง
  "เรื่องแค่นี้ไม่เห้นต้องใช้ฉันอยู่รอเลยน่ะ เพราะคำตอบของฉันเจ้าเคย์รู้ดีที่สุด"พูดจบยูโตะก็เดินกลับบ้านไป
  "งั้นฉันเอาด้วยน่ะ ขอตัวกลับก่อนน่ะ"คุโรกิพูดพร้อมวิ่งตามยูโตะ
  "นี่เคย์จินยูโตะนะจะมารึป่าวน่ะ"อายาโกะพูดพร้อมทำหน้าเป้นห่วง
  "มาสิหมอนั้นต้องมาแน่ งั้นเราก็แยกย้ายกันกลับเถอะ"เคย์พูดพร้อมยิ้ม
          หลังจากที่แยกย้ายกันกลับบ้านแล้วขณะที่ยูโตะกำลังเดินอยู่นั้นคุโรกิก็เกิดสะดุดก้อนหินขึ้นยูโตะจึงรีบเข้าไปรับก่อนที่คุโรกิจะล้ม ทำให้หน้าของยูโตะกับคุโรกิยิดจนเกือบจะจูบกันแล้วคุโรกิก็พูดขึ้นว่า
  "ขะ ขะ ขอบคุณนะยูโตะ"คุโรกิพูดพร้อมหน้าแดง
  "อืม ไม่เป้นอะไรใช่ไหม"พูดจบยูโตะก็พยุงตัวคุโรกิให้ยืนในท่าปรกติ
  "ที่หลังก้ระวังหน่อยแล้วกันน่ะ"พูดจบยูโตะก็รีบเข้าบ้านไป
  "นี่ยูโตะเป็นห่วงเรางั้นหรอ แล้วทำไมเขาถึงต้องช่วยเราด้วยล่ะ"คุโรกิคิดในใจขณะเดินเข้าบ้าน
  "แล้วความรู้สึกนี่มันอะไรกันน่ะ หรือว่าเราจะ...ไม่ๆต้องไม่ใช่แน่ๆ"คุโรกิพูดพร้อมเดินขึ้นห้อง
           หลังจากที่คุโรกิทานข้าวเย็นและอาบน้ำแล้วก็เดินขึ้นห้องไปพลางคิดเรื่องที่ยูโตะช่วยตนก่อนจะล้มแล้วก็คิดถึงเรื่องความรู้สึกแปลกๆที่มีให้กับยูโตะว่ามันคืออะไรกันแน่จนคุโรกิเพลอหลับไป