รักใสๆ ของนายเย็นชา
เขียนโดย Yuto
วันที่ 30 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 16.03 น.
แก้ไขเมื่อ 1 เมษายน พ.ศ. 2558 12.04 น. โดย เจ้าของนิยาย
10) น้ำแข็งที่เริ่มละลาย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ.โรงเรียนไวฮาร์ต
หลังจากที่เมื่อวานเคย์กับอายาโกะได้มีความสุขและดีใจกับวันครบรอบ3เดือนแล้ววันถัดมาก็ต้องมาเรียนตามปรกติ ระหว่างทางเคย์ก็เล่าให้ยูโตะฟังว่าเมื่อวานตอนพวกยูโตะกลับไปแล้วเคย์กับอายาโกะได้คุยอะไรกันบ้าง
"เมื่อวานอะน่ะฉันได้คุยกับอายาโกะตั้งหลายเรื่องแหนะนายหน้าจะอยู่น่ะ"เคย์พูดพร้อมท่าทางมีความสุข
"งั้นหรอ แต่ฉันไม่ใช่พวกอยากรู้อยากเห็นเหมือนยัยนั้นน่ะ ออกมาสะมิวะโกะ"ยูโตะพูดจบก็หันไปมองมิวะโกะที่หลบอยู่หลังเสาร์ไฟฟ้า
"เอ๋!! มิวะโกะจังหรอ"เคย์พูดพร้อมกับหันไปมอง
"ขะ ขะ ขอโทษที่แอบตามมาน่ะค่ะ แต่ฉันไม่กล้าที่จะขอเดินด้วยน่ะค่ะ"มิวะโกะเดินออกมายืนตรงหน้าเคย์กับยูโตะ
"เฮ้อจะเดินด้วยกันก็ได้น่ะเพราะปรกติยัยนั้นก็เดินกับพวกฉันอยู่แล้ว"ยูโตะพูดพร้อมกันไปมองคุโรกิที่กำลังวิ่งมา
"นะ นะ นี่ยูโตะใจร้ายจังน่ะออกมาก่อนแบบนี้น่ะ อะ อ่าวมิวะโกะนี่ สวัสดีจ่ะมิวะโกะจัง"คุโรกิหันไปมองมิวะโกะที่ยืนข้างๆยูโตะ
"มันไม่ใช่เรื่องของฉันที่จะต้องรอเธอนี่ยัยต๊อง"ยูโตะพูดพร้อมเดินไปโรงเรียน
"เฮ่ รอฉันด้วยสิยูโตะคุง ทั้ง2คนนะไม่รีบระวังจะสายน่ะ"เคย์รีบวิ่งตามยูโตะ
"ฉันบอกกี่รอบแล้วว่าไม่ต้องเติม คุง หลังชื่อฉันน่ะเคย์"ยูโตะพูดพร้อมมุ่งหน้าไปโรงเรียน
"อะนี่รอพวกเราด้วยสิเคย์คุง ยูโตะ ไปกันเถอะมิวะโกะจัง"พูดจบคุโรกิก็จับมือมิวะโกะแล้วรีบวิ่งตามพวกยูโตะ
หลังจากที่ทั้ง4คนมาถึงโรงเรียนก็ได้เจอกับอายาโกะที่ยืนรออยู่หน้าโรงเรียนเหมือนทุกๆวันแล้วคุโรกิก็จับมือมิวะโกะแล้ววิ่งไปหาอายาโกะทันทีแล้วสาวๆทั้ง3คนก็เดินเข้าโรงเรียนไปพร้อมกันตามปรกติ
"ไปกันเถอะยูโตะ"เคย์พูดพร้อมหันมามองยูโตะ
"หืม.ปรกตินายน่ะต้องยืนแข็งเป็นหินนี่หว่า ไขหายแน่รึป่าวเนี่ย"พูดจบยูโตะก็แตะหน้าผากเคย์
"หายแล้วเฟ้ย แค่ฉันกับอายาโกะจินน่ะเข้าใจกันดีแล้วเลยไม่เป้นก้อนหิน"เคย์พูดพร้อมปัดมือยูโตะ
"อ่อๆ งั้นก็รีบไปกันเถอะ วันนี้ภาษาญี่ปุ่นคาบแรก อาจารย์เขายินเคร่งครัดเรื่องเวลาอยู่"พูดจบยูโตะก็วิ่งนำเคย์ไปก่อน
"แกเริ่มจะวิ่งนำฉันตลอดแล้วนะยูโตะคุง"รีบวิ่งตามยูโตะ
"ไม่มีคุง เฟ้ย ยูโตะเฉยๆ"วิ่งไปที่ห้องเรียนพลางพูดกับเคย์
พอคาบแรกเริ่มยูโตะกับเคย์ก็วิ่งเข้าห้องเรียนทันแบบเชียดชิวแล้วรีบวางกระเป๋ารออาจารย์เข้าสอนทันที หลังจากเรียนคาบแรกแล้วยูโตะกับเคย์ก็รีบเดินไปเรียนคาบที่2ต่อ และเมื่อเรียนคาบเช้าจนจบแล้วเคย์กับยูโตะก็ไปนั่งทานอาหารกลางวันกับพวกอายาโกะตามปรกติ
"เคย์ไปเดินเล่นกันหน่อยไหมยังพอมีเวลาเหลืออยู่"ยูโตะพูดพร้อมหันไปมองเคย์
"อ่าแล้วจะไปเดินเล่นที่ไหนกันดีล่ะ"เคย์มองไปทางยูโตะ
"ไม่รู้เหมือนกันเดินไปเรื่อยๆก่อนแล้วกัน"ยูโตะพูดพร้อมกับเดินไปเรื่อยๆรอเวลาเข้าเรียน
"เห้ยๆ ยูโตะดูนั่นดิเจ้าเทนโกมันเอาอีกแล้ว"เคย์พูดพร้อมชี้ไปทางที่เทนโกยืน
"แล้วนั่นกำลังแกล้งใครอยู่น่ะ ผมสีดำๆน่ะ คุโรกิรึเปล่าน่ะ"เคย์พยายามมองดูหน้าคนที่โดนเทนโกแกล้ง
"เคย์ ฝากด้วย แล้วจะรีบเครียให้จบก่อนเข้าเรียน"ยูโตะพูดแล้วโยนกระเป๋าให้เคย์แล้วรีบวิ่งไปหาเทนโก
"เห้ย เธอน่ะอยุ่กับเจ้าซาคามากิ ตลอดเลยไม่ใช่รึไงหน้าจะรู้จัดอ่อนของหมอนั่นบ้างสิ"เทนโกพูดพร้อมม้วนผมคุโรกิ
"ฉะ ฉะ ฉันไม่รู้หรอกแล้วนายต้องการอะไรจากฉันงั้นหรอ"คุโรกิพูดด้วยน้ำเสียงที่กลัว
"ฉันคงต้องการตัวเธอละมั้ง คุโรกิ"เทนโกพูดพร้อมยิ้มอย่างเ้จาเหล่
"ฝันไปเถอะแก ฉันบอกไม่ให้ยุ่งกับมิวะโกะ แกก้มายุ่งกับยัยต๊องงั้นหรอ"ยูโตะพูดพร้อมมองเทนโก
"โอ๊ะ เจ้าของมาวะ แหม ขี้หังเหมือนกันนี้หว่าซาคามากิ"เทนโกพูดพร้อมยิ้ม
"ฉันไม่ได้หึงแค่ไม่อยากให้ใครมายุ่งกับเพื่อนฉันแค่นั้นแกน่ะรีบๆกลับไปเลย"ยูโตะพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
"เฮ้อ ครับๆไปแล้วครับ"เทนโกพูดด้วยท่าทางกวนแล้วเดินจากไป
"ไม่เป็นอะไรใช่ไหนยัยต๊อง"ยูโตะพูดพร้อมมองคุโรกิ
"อะ อืมขอบคุณที่ช่วยน่ะฉันไม่เป็นอะไรหรอก"มองยูโตะที่มาช่วย
"อะไรว่ะเนี่ยทำไมพอเห้นยัยนี้โดนแกล้งแล้วต้องวิ่งมาช่วยด้วยน่ะตัวฉัน"ยูโตะพูดในใจแล้วมองคุโรกิ
"ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วรีบไปเรียนคาบบ่ายสะสิ"ยูโตะพูดพร้อมเดินกลับไปหาเคย์
"อืม แต่ขอบคุณจิงๆน่ะยูโตะ"คุโรกิพูดด้วยน้ำเสียงร่าเริง
"ความรู้สึกนี้มันอะไรกัน แต่ก็ชั่งเถอะ รีบไปเถอะเคย์"ยูโตะวิ่งนำเคย์ไปที่ห้องเรียน
"หะ เห้ยรอด้วยเด้"เคย์พูดจบก็รีบวิ่งตามยูโตะ
พอเคย์กับยูโตะมาถึงห้องเรียนก็เรียนตามปรกติแต่ยูโตะก็เอาแต่คิดถึงความรู้สึกที่อยากจะช่วยคุโรกิที่กำลังจะโดนรังแก ว่าความรู้สึกนั้นมันคืออะไรจนไม่เป็นอันตั้งใจเรียน พอยูโตะรู้ตัวอีกทีก็ถึงช่วงเลิกเรียนแล้ว ยูโตะบอกกับเคย์ว่าขอกลับบ้านก่อนเพราะเหนื่อยๆ
"เคย์ฉันขอกลับก่อนน่ะพอดีรู้สึกเหนื่อยๆน่ะ"ยูโตะพูดพร้อมเดินกลับบ้าน
"อืม เจอกันพรุ่งนี้น่ะยูโตะ"เคย์พูดพร้อมยืนรออายาโกะ
หลังจากที่ยูโตะกลับไปแล้วพวกอายาโกะก็เดินออกมาจากโรงเรียนเพื่อที่จะกลับบ้านแต่เห้นเคย์ยืนรออยู่หน้าโรงเรียนเลยถามหายูโตะแล้วเคย์ก็บอกว่ายูโตะเหนื่อยๆเลยขอกลับบ้านไปก่อน
"นี่เคย์คุงแล้วยูโตะละ"เสียงของคุโรกิพูดแล้วมองหายูโตะ
"อ่อหมอนั่นบอกว่ารู้สึกเหนื่อยๆเลยขอกลับก่อนน่ะ"เคย์พูดพร้อมหันไปมองคุโรกิ
"ฉันขอกลับก่อนน่ะค่ะพอดีวันนี้ต้องกลับบ้านเร็วน่ะค่ะ"เสียงของมิวะโกะพูดพร้อมเดินกลับบ้าน
"อืมโชคดีน่ะมิวะโกะจัง"อายาโกะพูดพร้อมโบกมือให้มิวะโกะ
"ฉะ ฉันก็ขอตัวกลับด้วยน่ะวันนี้การบ้านเยอะต้องรีบไปทำน่ะ"พูดจบคุโรกิก้รีบวิ่งกลับบ้านไป
"อะ อืมแล้วเจอกันพรุ่งนี้น่ะคุโรกิ"อายาโกะพูดแล้วหันมองคุโรกิ
"อายาโกะจินผมจะเดินไปส่งก็แล้วกันน่ะ"เคย์พูดพร้อมกับยิ้ม
"อืมขอบคุณมากน่ะ"อายาโกะพูดพร้อมยิ้มให้เคย์
แล้วเคย์ก็เดินไปส่งอายาโกะที่บ้านหลังจากนั้นก็กลับบ้านของตนเอง ยูโตะที่ขอกลับบ้านมาก่อนได้อาบน้ำ ทานข้าวเย็นนั่งทำการบ้านแล้วก็นอนฟังเพลงพลางคิดเรื่องความรู้สึกแปลกๆที่เกิดขึ้นในวันนี้ที่มีให้กับคุโรกิที่รู้สึกเหมือนยังไงก้ต้องเข้าไปช่วยให้ได้จนยูโตะเพลอหลับไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ