ความรัก ฟรุ้งฟริ้ง ♡♥☆★
9.4
เขียนโดย ชัดเจนนนน
วันที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 13.12 น.
1 ตอน
3 วิจารณ์
3,205 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 28 มีนาคม พ.ศ. 2558 22.01 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) แรกพบสบตา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ บรรยากาศช่วงเช้าของเดือนพฤษภาคม ครื้นเคร่งด้วยนักเรียนมากมายเพราะวันนี้เป็นวันแรกของการเปิดภาคเรียนของโรงเรียน
เพชรพลอยก้าวขาเรียว(สั้น)ลงมาจากรถสองแถวกลางเก่ากลางใหม่คันหนึ่งแล้วเดินมายังประตูโรงเรียนข้างประตูโรงเรียนที่ใหญ่เวอร์เป็นป้ายโรงเรียนใหญ่เลิศอลังการ
"โรงเรียนเซ็นเตอร์ ปีเตอร์" เพชรพลอยอ่าน พร้อมยิ้มอย่างภาคภูมิใจที่ตัวเองสามารถสอบเข้าได้แถมยังได้อยู่ห้องคิงอีกต่างหาก นี้ถ้าสอบเข้าไม่ได้แต่อยากเรียนโรงเรียนนี้เสียเข้า50,000+ เลยนะ "เพชรพลอย ทางนี้ๆ"เพชรพลอยหันไปตามเสียงที่เรียกชื่อเธอก็พบกับ น้ำคาง น้ำนิ่ง พี่น้องฝาแฝด กับฟิวส์ หนุ่มสวยสาวประเภทสอง
"อ้าว น้ำคาง,น้ำนิ่ง,ชาติชาย" เพชรพลอยเอ่ยชื่อจริงกาฟิวส์
"อร๊ายยย ฉันบอกหล่อนแก่ครั้งแล้วย่ะว่าอย่าเรียกชื่อจิงฉ๊านนน" ชาติชาย เห่ย! กาฟิวส์บอกอย่างที่เล่นที่จริง
"เราเข้าไปนั่งคุยกันในโรงเรียนดีกว่า มีเรื่องเมาส์เยอะเลย" น้ำค้างชวน
ม้านั่งบริเวณหลังเสาธงทั้ง4สาวครึ่งมานั่งเมาส์มอยตามประสาผู้หญิงแต่ส่วนมากมีแต่น้ำค้างดับกาฟิวส์พูดมากกว่าส่วนน้ำนิ่งนี้ก็นิ่งสมชื่อจริงๆ "ตุ้ม!!!!!" ร่างผู้ชายนิรนามกระแทกเข้าหลังน้ำค้างอย่างจัง
"โอ๊ย!!" น้ำค้างร้องอย่างปวดก่อนจะหันไปมองร่างนิรนามนั้น
"ไอ้เหี่ยต้น เล่นอะไรของมึงว่ะ กูเจ็บนะโว่ย"
"เห่ย น้ำค้างกูขอโทษ พวกไอ้ไอซ์มันถีบกูมาว่ะ" ต้นชี้นิ้วไปทางผู้ชายกลุ่มหนึ่งที่กำลังจะล้อมรอบตัวเขากับพวกเพชรพลอยเป็นวงกลม แต่จู่ๆแก๊งโมเช้ก็โพล่มาล้อมรอบไว้เป็นวงกลม สถานการณ์ตอนนี้คนที่ไม่รู้ไม่ชี้อย่างพวกเพชรพลอยกลายเป็นจุดกึ่งกลางสะงั้น
"ฉันว่าเรารีบไปจากที่นี้ดีกว่า" น้ำนิ่งบอก แต่ไม่ทันที่จะได้วิ่งทั้ง2แก๊งของโมเช้และไอซ์ ก็ตะลุมบอลกันอย่างหนัก
"ผั๊วะๆๆ ตุ้มๆๆๆ " นักเรียนทั้งชายและหญิงที่อยู่บริเวณนั้นต่างเอาโทรศัพท์มาถ่ายวิดีโอไว้บ้างโฮ่ร้องเชียร์บ้าง บ้างคนก็ร่วมแจมด้วย ในสถานการณ์คับขันอย่างนี้น้ำค้างกับน้ำนิ่งและเพชรพลอยรอดมาได้อย่างหวุดหวิด
"เฮ้อ เกือบไม่รอดแล้วไหมล่ะ" น้ำนิ่งพูดขึ้น "โรงเรียนดังระดับประเทศขนาดนี้มีเรื่องแบบนี้ด้วยหรอเนี่ย" เพชรพลอยถาม
"ประจำแหล่ะไอ้พวกนี้ตีเกือบจะทุ๊กกกวัน" น้ำค้างตอบ
"อ้าวน้ำค้างน้ำนิ่งแล้วกาฟิวส์ล่ะ" ต่างคนต่างมองกันสลับไปมาแล้วสายตาทั้งคู่ก็มาหยุดที่ส้นตรีนของพวกผู้ชายทั้งสองกลุ่มเห็นร่างของกาฟิวส์อย่างหน้าอนาถา มือข้างหนึ่งของกาฟิวส์ยืนออกมากพร้อมพูดว่า
"ช่วย-ฉ๊าน-ด้วย"
"กาฟิวส์!!!" ทั้ง3สาวอุทานพร้อมกัน เพชรพลอยรีบวิ่งไปช่วยกาฟิวส์เพื่อนเลิฟทันที แต่เหตุการณ์ชุลมุนวุ้นวายอย่างนี้ทำให้เพชรพลอยโดนลูกหลงบ้าง
มือหนากำหมัดแน่นของโมเช้บรรจงลงหน้าของไอซ์อย่างไม่ยั้ง บนใบหน้าไอซ์เต็มไปด้วยรอยเลือด รอยเขียวช้ำ และชกลงไปอีกครั้งอย่างหนักหน่วงเพื่อแทนที่ไอซ์บังอาจทำร้ายร่างกายมื้อซ้ายของโมเช้อย่างไอ้ต้น
"ผั๊วะ!!!" หมัดเดียวเท่านั้น ไอซ์สลบลงคาที "อร๊ายยย" ร่างเล็กผอมเพรียวของเพชรพลอยโดนบุคคลนิรนามคนหนึ่งกระแทก ทำให้ร่างเล็กทนแรงต้านท้านไม่ไหวล้มลง แต่โชคดีที่มีอะไรมารับไว้ อะไรมารับ อะไรมารับไว้ ?? เพชรพลอยเงยหน้าขึ้น สิ่งที่ประกฏอยู่ตรงหน้าคือชายหนุ่มรูปหล่อ หน้าเรียว ผมรองทรงยาว ริมฝีปากเปื้อนคราบเลือด แววตาคู่สวยของทั้งสองจ้องมองกันอย่างลึกซึ้ง แววตาเพชรพลอยเริ่มสั่นไหวเพราะเขิล โมเช้เห็นดวงตาคู่สวยนั้นสั่นไหวเขายิ่งหลงยิ่งมองอย่างชอบใจ เหมือนกับวินาทีนั้นเพลงนี้ลอยขึ้นมาเลย แรกพบสบตากับเธอ.......
นานไป นานไป นานไป จะจ้องตากันอีกนานไหมเนี่ย ตอนนี้เพชรพลอยจะรู้หรือยังว่าชาติชาย เห่ย!! กาฟิวส์ออกจากบาทาพวกนั้นได้แล้ว ยัยกาฟิวส์ก็ได้แต่ยืนนิ่งพยายามเรียกร้องให้ทั้งสองออกมาจากภวังค์
"ยัย เพชร พลอยยยยยย" หลังจากที่กาฟิวส์หมดความอดทนก็ร้องออกมาอย่างเสียงดัง
"โอ๊ยหนวกหูน่า อิ่กาฟิวส์หัวโปก" พอหลุดออกจากภวังค์โมเช้ก็โวยวายทันที่ นี่รู้ไหมว่าขัดจังหวะเขามากขนาดไหน กำลังจ้องตากับนางฟ้าอนู่ดีๆอินี้ก็มาขัดจังหวะ
"ว๊ายยยๆๆๆครูมาแล้ว เพชรพลอยรีบไปกันเถอะ" กาฟิวส์รีบดึงแขนเพชรพลอยแล้วออกวิ่งใส่พลังเกียร์หมาอย่างสุดฝีเท้า ตอนครูมาเนี่ยทำไหมวิ่งหนีเร็วจัง ทีตอนผู้ชายจะตีกัน กลับปล่อยให้เขารุม
เพชรพลอยก้าวขาเรียว(สั้น)ลงมาจากรถสองแถวกลางเก่ากลางใหม่คันหนึ่งแล้วเดินมายังประตูโรงเรียนข้างประตูโรงเรียนที่ใหญ่เวอร์เป็นป้ายโรงเรียนใหญ่เลิศอลังการ
"โรงเรียนเซ็นเตอร์ ปีเตอร์" เพชรพลอยอ่าน พร้อมยิ้มอย่างภาคภูมิใจที่ตัวเองสามารถสอบเข้าได้แถมยังได้อยู่ห้องคิงอีกต่างหาก นี้ถ้าสอบเข้าไม่ได้แต่อยากเรียนโรงเรียนนี้เสียเข้า50,000+ เลยนะ "เพชรพลอย ทางนี้ๆ"เพชรพลอยหันไปตามเสียงที่เรียกชื่อเธอก็พบกับ น้ำคาง น้ำนิ่ง พี่น้องฝาแฝด กับฟิวส์ หนุ่มสวยสาวประเภทสอง
"อ้าว น้ำคาง,น้ำนิ่ง,ชาติชาย" เพชรพลอยเอ่ยชื่อจริงกาฟิวส์
"อร๊ายยย ฉันบอกหล่อนแก่ครั้งแล้วย่ะว่าอย่าเรียกชื่อจิงฉ๊านนน" ชาติชาย เห่ย! กาฟิวส์บอกอย่างที่เล่นที่จริง
"เราเข้าไปนั่งคุยกันในโรงเรียนดีกว่า มีเรื่องเมาส์เยอะเลย" น้ำค้างชวน
ม้านั่งบริเวณหลังเสาธงทั้ง4สาวครึ่งมานั่งเมาส์มอยตามประสาผู้หญิงแต่ส่วนมากมีแต่น้ำค้างดับกาฟิวส์พูดมากกว่าส่วนน้ำนิ่งนี้ก็นิ่งสมชื่อจริงๆ "ตุ้ม!!!!!" ร่างผู้ชายนิรนามกระแทกเข้าหลังน้ำค้างอย่างจัง
"โอ๊ย!!" น้ำค้างร้องอย่างปวดก่อนจะหันไปมองร่างนิรนามนั้น
"ไอ้เหี่ยต้น เล่นอะไรของมึงว่ะ กูเจ็บนะโว่ย"
"เห่ย น้ำค้างกูขอโทษ พวกไอ้ไอซ์มันถีบกูมาว่ะ" ต้นชี้นิ้วไปทางผู้ชายกลุ่มหนึ่งที่กำลังจะล้อมรอบตัวเขากับพวกเพชรพลอยเป็นวงกลม แต่จู่ๆแก๊งโมเช้ก็โพล่มาล้อมรอบไว้เป็นวงกลม สถานการณ์ตอนนี้คนที่ไม่รู้ไม่ชี้อย่างพวกเพชรพลอยกลายเป็นจุดกึ่งกลางสะงั้น
"ฉันว่าเรารีบไปจากที่นี้ดีกว่า" น้ำนิ่งบอก แต่ไม่ทันที่จะได้วิ่งทั้ง2แก๊งของโมเช้และไอซ์ ก็ตะลุมบอลกันอย่างหนัก
"ผั๊วะๆๆ ตุ้มๆๆๆ " นักเรียนทั้งชายและหญิงที่อยู่บริเวณนั้นต่างเอาโทรศัพท์มาถ่ายวิดีโอไว้บ้างโฮ่ร้องเชียร์บ้าง บ้างคนก็ร่วมแจมด้วย ในสถานการณ์คับขันอย่างนี้น้ำค้างกับน้ำนิ่งและเพชรพลอยรอดมาได้อย่างหวุดหวิด
"เฮ้อ เกือบไม่รอดแล้วไหมล่ะ" น้ำนิ่งพูดขึ้น "โรงเรียนดังระดับประเทศขนาดนี้มีเรื่องแบบนี้ด้วยหรอเนี่ย" เพชรพลอยถาม
"ประจำแหล่ะไอ้พวกนี้ตีเกือบจะทุ๊กกกวัน" น้ำค้างตอบ
"อ้าวน้ำค้างน้ำนิ่งแล้วกาฟิวส์ล่ะ" ต่างคนต่างมองกันสลับไปมาแล้วสายตาทั้งคู่ก็มาหยุดที่ส้นตรีนของพวกผู้ชายทั้งสองกลุ่มเห็นร่างของกาฟิวส์อย่างหน้าอนาถา มือข้างหนึ่งของกาฟิวส์ยืนออกมากพร้อมพูดว่า
"ช่วย-ฉ๊าน-ด้วย"
"กาฟิวส์!!!" ทั้ง3สาวอุทานพร้อมกัน เพชรพลอยรีบวิ่งไปช่วยกาฟิวส์เพื่อนเลิฟทันที แต่เหตุการณ์ชุลมุนวุ้นวายอย่างนี้ทำให้เพชรพลอยโดนลูกหลงบ้าง
มือหนากำหมัดแน่นของโมเช้บรรจงลงหน้าของไอซ์อย่างไม่ยั้ง บนใบหน้าไอซ์เต็มไปด้วยรอยเลือด รอยเขียวช้ำ และชกลงไปอีกครั้งอย่างหนักหน่วงเพื่อแทนที่ไอซ์บังอาจทำร้ายร่างกายมื้อซ้ายของโมเช้อย่างไอ้ต้น
"ผั๊วะ!!!" หมัดเดียวเท่านั้น ไอซ์สลบลงคาที "อร๊ายยย" ร่างเล็กผอมเพรียวของเพชรพลอยโดนบุคคลนิรนามคนหนึ่งกระแทก ทำให้ร่างเล็กทนแรงต้านท้านไม่ไหวล้มลง แต่โชคดีที่มีอะไรมารับไว้ อะไรมารับ อะไรมารับไว้ ?? เพชรพลอยเงยหน้าขึ้น สิ่งที่ประกฏอยู่ตรงหน้าคือชายหนุ่มรูปหล่อ หน้าเรียว ผมรองทรงยาว ริมฝีปากเปื้อนคราบเลือด แววตาคู่สวยของทั้งสองจ้องมองกันอย่างลึกซึ้ง แววตาเพชรพลอยเริ่มสั่นไหวเพราะเขิล โมเช้เห็นดวงตาคู่สวยนั้นสั่นไหวเขายิ่งหลงยิ่งมองอย่างชอบใจ เหมือนกับวินาทีนั้นเพลงนี้ลอยขึ้นมาเลย แรกพบสบตากับเธอ.......
นานไป นานไป นานไป จะจ้องตากันอีกนานไหมเนี่ย ตอนนี้เพชรพลอยจะรู้หรือยังว่าชาติชาย เห่ย!! กาฟิวส์ออกจากบาทาพวกนั้นได้แล้ว ยัยกาฟิวส์ก็ได้แต่ยืนนิ่งพยายามเรียกร้องให้ทั้งสองออกมาจากภวังค์
"ยัย เพชร พลอยยยยยย" หลังจากที่กาฟิวส์หมดความอดทนก็ร้องออกมาอย่างเสียงดัง
"โอ๊ยหนวกหูน่า อิ่กาฟิวส์หัวโปก" พอหลุดออกจากภวังค์โมเช้ก็โวยวายทันที่ นี่รู้ไหมว่าขัดจังหวะเขามากขนาดไหน กำลังจ้องตากับนางฟ้าอนู่ดีๆอินี้ก็มาขัดจังหวะ
"ว๊ายยยๆๆๆครูมาแล้ว เพชรพลอยรีบไปกันเถอะ" กาฟิวส์รีบดึงแขนเพชรพลอยแล้วออกวิ่งใส่พลังเกียร์หมาอย่างสุดฝีเท้า ตอนครูมาเนี่ยทำไหมวิ่งหนีเร็วจัง ทีตอนผู้ชายจะตีกัน กลับปล่อยให้เขารุม
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ