คนลึกไขปริศนาลับ กับ คดีฆาตกรรมปริศนา

"กลับมาแล้วเหรอครับคุณหนู" เซบาสเตียนพูดพร้อมเปิดประตูรอที่หน้าคฤหาสน์
"อืม" ฉันพูดเเล้วเดินเข้าไปแล้วได้เดินไปที่ห้องทำงานของตัวเอง
"เซบาสเตียน" ฉันเรียกเซบาสเตียน
"ขอรับ"
"ฉันว่าคุณมอร์แกนต้องเป็นคนร้ายแน่ๆเลย" พอเซบาสเตียนยิ้มที่มุมปาก
"ทำไมเหรอขอรับ"
"ก็ในระหว่างที่ฉันนั่งทานอาหารกับคุณโทมัสอยู่ คุณโทมัสเขาเล่าให้ฟังว่าคุณมอร์แกนยิงปืนเมาเซอร์ได้เก่งมากและเเม่นมากด้วยนะสิ" ฉันพูด
"แต่ว่าเรายังไม่มีหลักฐานนะ"ฉันพูด เซบาสเตียนพูดแล้วก็ยิ้มพร้อมกับพูดว่า
"เราก็ไปหาสิขอรับ"
"ที่ไหนล่ะ"
"กรมตำรวจนครบาล" เซบาสเตียนพูด
"อืม งั้นเดี๋ยวเราไปกันพรุ่งนี้ ส่วนวันนี้ฉันง่วงแล้วพาไปที่ห้องนอนที"
"ขอรับ" เซบาสเตียนเดินนำฉันไปที่ห้องนอนแล้วฉันก็ขึ้นเตียงเพื่อนอน
"เซบาสเตียนนายอย่าเพิ่งไป จนกว่าฉันจะหลับสนิท เข้าใจไหม" ฉันพูดพร้อมเขามือของเขามาจับเอาไว้
"ขอรับ"
และฉันก็หลับไป
///sebastian///
'บางทีคุณหนูไม่ควรจะมารู้ความจริงนะขอรับ เพราะมันอาจจะทำให้คุณหนูเจ็บปวดก็ได้' ผมพูดพร้อมเอามือข้างที่เธอไม่ได้จับไว้มาลูบหัวสีชมพูอย่างเบามือ ก่อนที่จะเดินออกจากห้อง
 
-วันต่อมา-
"อรุณสวัสดิ์ขอรับ คุณหนู" เซบาสเตียนมาปลุกฉัน
"อื้ม" พอฉันตื่นก็ไปอาบน้ำแต่งตัว และไปที่ห้องอาหารแล้วรับกินอาหาร เพื่อจะรับไปสืบที่่กรมตำรวจ
"เซบาสเตียนวันนี้ไม่มีกำหนดการอะไีีีีีีรใช่ไหม" ฉันถามเซบาสเตียน
"ขอรับ"
"งั้นไปกันเลย"
"ขอรับ"
ณ กรมตำรวจนครบาล
"คุณหนูครับ ยังไงผมก็ให้คุณเข้าไปไม่ได้นะครับ" นายตำรวจนายหนึ่งมาพูดกับฉัน เขาพยายามห้ามฉันไม่ให้เข้าไปกรมตำรวจ
"ให้ฉันเข้า ฉันมีเรื่องที่ต้องไปสืบ" ฉันพูด และในใจฉันตอนนี้หงุดหงิด
"ยังไงก็ไม่ไ้ม่ได้ครับ"
"อ้าว คุณหนูไวโอเล็ท" อยู่ๆก็มีคนเรียกชื่อฉัน พอหันไปก็พบกับนายตำรวจคนหนึ่งที่ชื่อว่า อเบอร์ลีน
"พวกคุณมาทำไมกันครับ" อเบอร์ลีนพูดกับฉัน
"ก็ว่าจะมาขอดูแฟ้มคดีหน่อยนะสิ" ฉันพูด ก่อนที่จะพูกต่อว่า
"เเต่ว่าฉันยังเข้าไปไม่ได้ พาฉันเข้าไปหน่อยสิ" 
"ได้สิครับ เเต่ว่าจะต้องมีของตอบแทนนะครับ" ไม่ต้องถามฉันก็รู้ว่าสิ่งตอบเเทนของเขาคืออะไร นั้นก็คือเงินไง
"อืม" ว่าแล้ว อเบอร์ลีนก็เดินไปหานายตำรวจคนนั้นแล้วก็คุยกันสักพักเเล้ว อเบอร์ลีนก็เดินมาหาฉัน
"เชิญครับจะนำทางไปที่เก็บแฟ้มคดีนะครับ" อเบอร์ลีนก็เดินนำไปที่ห้องเก็บแฟ้มคดีทั้งหมด ก่อนที่จะรับเงินไป
"ง้นผมไปทำงานต่อนะครับ" อเบอร์ลีนพูดแล้วก็เดินออกไป
"เซบาสเตียน หาคดีที่มอร์แกนมีส่วนเกี่ยวข้อง
"ขอรับ" ว่าแล้วเซบาสเตียนก็ไปหาคดีแล้วเอามาให้ฉันดูอย่างรวดเร็วทันใจ
"ได้มาแล้วขอรับ ทั้งหมดก็มี 10 คดี" เซบาสเตียนพูดก่อนที่จะเปิดแฟ้มคดีอ่านทีละคดี และฉันก็อ่านด้วย จนมาถึงคดีหนึ่งที่ทำให้ฉันถึงกับเงียบ นั้นก็คือ คดีที่ท่านพ่อกับท่านแม่เสียชีวิต มอร์แกนได้ตกเป็นผู้ต้องสงสัย และฉันก็ไปอ่านคำให้การของเขาที่ให้กับตำรวจ
ตำรวจถามว่าคุณไม่ชอบตะกลูเเฟนธ่อมไฮฟ์ไหม
ผมไม่ชอบครับเพราะว่าตะกลูเขาชอบมายุ่งเรื่องของคนอื่น และที่ผมไม่ชอบก็ไม่ได้หมายคามว่าผมจะเป็นคนฆ่าพวกเขาซักหน่อยนะครับ ถึงแม้ศพของทั้งสองจะตายด้วยการโดนยิงที่กลางศีรษะ
   พอฉันอ่านข้อความดังกล่าวฉันก็รู้ทันทีว่าคนร้ายเเน่นอน เพราะว่าเขาเป็นคนเดียวที่ยิงปืนใส่เหยื่อที่กลางศีรษะ นั้นก็ทำให้น้ำตาของฉันไหลออกมาพร้อมกับความแค้น และคำถามว่าทำไมเขาจะต้องทำอย่างนั้น
"ฮือ...ฮืิิอออ" ฉันน้ำตาไหล
"คุณหนูเป็นอะไรหรือเปล่าขอรับ" เซบาสเตียนเดิมมาข้างๆ พร้อมมองไปที่กระดาษที่เป็นต้นเหตุที่ทำให้ฉันร้องไห้
"เปล่า" ฉันนี้มัน...ทำไมไม่บอกไปว่าคนร้ายที่เป็นคนฆ่าท่านพ่อ กับ ท่านแม่ก็คือ มอร์แกนคนนั้น
"คุณหนูเป็นอะไรบอกกระผมมาสิขอรับ" เซบาสเตียนพูด ฉันหันหน้าไปหาเซบาสเตียน
"คนที่ฆ่าท่านพ่อท่านแม่ก็คือ มอร์แกนคนนี้" ฉันพูดพร้อมกับน้ำตาไหลเข้าไปอีก
หมับ!!!
จู่ๆเซบาสเตียนก็ดึงร่างของฉันไปกอด ทำไมฉันตอนที่ฉันกอดเขาฉันจะอบอุ่นทุกที และจะรู้สึกปลอดภัยด้วย
"อยากร้องก็ร้อง ออมาให้หมดเลยขอรับ" เซบาสเตียนพูดพร้อมกอดฉันมากกว่าเดิม
"ฉัน...ฉันจะต้องแก้แค้น" ฉันพูดเบาๆ
 ///sebastian///
ผมรู้ตัวคนร้ายตั้งนานแล้วเเต่ว่าไม่ได้พูดออกไปเพราะอยากให้เธอใช้ความสามารถของตัวเองมาสืบหาคดี แล้วสุดท้ายเธอก็ทำได้เเต่เธอก็ยังเเพ้น้ำตาของเธออยู่ดี แล้วอยู่ดีๆเธอก็เงียบเสียงไปพอผมเอาร่างบางของเธอมาดูก็เห็นเธอ หลับไปแล้วผมก็อุ้มเธอกลับที่คฤหาสน์  
ผมอุ้มร่างของเธอไปที่ห้องนอนเพื่อจะให้เธอนอน เธอคงช็อคอยู่นิดหน่อยก็เลยทำให้เธอหลับผมว่างร่างบางของเธอลงที่เตียงแล้วผมก็นั่งอยู่ที่ข้างเตียง แล้วก็เอามือไปลูบหัวอย่างเบามือ ก่อนที่ผมจะได้ยินเสียง สะอื้นของเธอแล้วเธอก็ละเมอว่า
"ท่านแม่..ฮือ..ท่านพ่อ.ท่านลุง" ผมเอามือไปปาดน้ำตาของเธอแล้วก็ห่มผ้าให้เธอแล้วก็เดินออกจากห้องไป 
 
##########
(โกเมนนะไซ) ขอโทษด้วยนะคะ ที่มิโดริหายไปนานเลย พอดีที่หายไปเนี่ยไปต่างจังหวัดมานะคะ
ยังมิโดริก็กลับมาแล้ว นะคะ