2สาวคู่แฝดมหัศจรรย์

เช้าวันที่สดใส  เสียงนกนางนวลร้องพร้อมกับบินร่อนไปบนท้องฟ้าอย่างอิสระเสรี  แต่หารู้ไม่ว่า  ภายใต้ผืนน้ำอันกว้างใหญ่แห่งมหาสมุทรแอตแลนติส กลับเงียบเหงาเหมือนไร้ซึ่งผู้คน   ครอบครัวของสองสาวคู่แฝดนางเงือกก็เช่นกัน  ช่างเงียบเหงา บรรยากาศมึงตึงเคร่งเครียด  ทุกคนในบ้านดูมีสีหน้าที่หมองหม่นลงมาก  เพราะต้องช่วยทำภารกิจครั้งใหญ่ของสมาชิกในครอบครัวที่เคยหายสาบสูญไป  เขากลับมาแล้ว  สมาชิกที่เรียกว่า  "พ่อ"   การพบกันครั้งนั้นทำให้ได้รู้ว่าหัวหน้าครอบครัวคนนี้ยังไม่ได้จากโลกนี้ไปตามทีเหล่าญาติๆลือกันไว้  ถึงจะทำให้ภายในบ้านมีความอุ่นอกอุ่นใจอยู่บ้างที่ทั้ง เรโกะมิ น้องสาวฝาแฝดและ มิเรโกะ พี่สาวฝาแฝดไม่ใช่เด็กนางเงือกกำพร้าบิดา  แต่หน้าที่ก็สำคัญไม่แพ้ความรัก และการต้องหาเลี้ยงครอบครัวก็เป็นหน้าที่ของผู้เป็นพ่อเช่นกัน  แม้ว่าจะเป็นเพียงหน้าที่ของเขาคนเดียว  แต่คนที่เขารักและรักเขาก็เป็นห่วงเป็นใยและเป็นเดือดเป็นร้อนแทนกันไปหมด  โดยเฉพาะแม่  หรือ ภรรยาคนสวยของเขาที่คอยดูแลเอาใจใส่เขาเป็นอย่างดี   เมื่อภารกิจอันคร่ำเคร่งหายไปพร้อมกับเกลียวคลื่นที่ซัดมายังหมู่บ้านชาวเลอย่างไม่ขาดสายเป็นเสียงครืนๆ  ก็ได้เวลาพักร้อนที่ดูน่าตื่นเต้นสนุกสนาน  และเพื่อเป็นการตอบแทนที่ทั้งครอบครัวใช้เวลาว่างมาช่วยงานพ่อ  เขาจึงตัดสินใจพาไปพักร้อนที่ริมชายหาดเพื่อดูดวงอาทิตย์ตกในยามเย็น 

คลื่นซัดมายังโขดหินที่มีสาหร่ายและเปลือกหอยที่สะท้อนแสงกับน้ำทะเลสีครามเป็นประกายระยิบระยับ แลดูสวยงาม  นางเงือก2ตนว่ายน้ำมายังผิวน้ำและโผล่มาเกาะหินก้อนนั้นเอาไว้ไม่ให้สายน้ำพัดพาร่างน้อยๆของเธอลอยไปไกลกว่านี้  สักพัก  ก็มีฟองอากาศบุ๋งอยู่ที่ผิวน้ำข้างกายเธอ  ฮ่า~~~  บิดาของพวกเธอหายใจเอาออกซิเจนจนเต็มปอดอย่างสดชื่น  ที่เขาต้องทำแบบนี้เพราะเขาไม่ใช่นางเงือกหรือนายเงือก  ต่อมามารดาของพวกเธอก็โผล่ขึ้นมาเหนือผิวน้ำและขึ้นบกเดินนำหน้าครอบครัวอันอบอุ่นไปยังริมชายหาด   ณ  ที่แห่งนั้น เหล่าชาวเลร้องรำทำเพลงอย่างสนุกสนาน  เสียงนกนางนวลร้องดัง  แกว้กๆ เสียงดังก้องทั่วทั้งชายหาดแถวนั้น  เหล่าปศุสัตว์แถวนั้นถูกเลี้ยงไว้ในคอกที่ทำมาจากไม้ชั้นดี  ทั้งครอบครัวที่เคยพบเจอกับความเครียดต่างก็อดยิ้มไม่ได้เพราะได้เห็นบรรยากาศที่สนุกสนานและผ่อนคลายตรงหน้า  แต่พอแสงแดดกระทบหาดทรายทำให้รู้สึกร้อนระอุ  ชาวเลส่วนใหญ่จึงพยายามถอยห่างออกมาเพื่อหนีแสงแดดร้อนๆที่อาจทำให้ผิวไหม้ได้  มีเพียงเด็กชาวเลที่พากันเก็บเปลือกหอยที่ต้องแสงอาทิตย์จนมีความแวววาวสวยงาม แต่เก็บได้ไม่นานพ่อแม่ที่เฝ้ามองดูอยู่ห่างๆก็เรียกให้เข้าบ้านเพราะต่างกลัวว่าแสงที่ร้อนระอุนี้จะเป็นอันตรายต่อผิวของเหล่าเด็กน้อยไร้เดียงสาพวกนี้       ครอบครัวเงือกก็เช่นกัน ที่รีบนำร่มมากางป้องกันแสงแดด  ถึงจะมีร่มเพียงคันเดียวแต่ด้วยความเฉลียวฉลาดและเจ้าแผนการของมิเรโกะ หรือ มิจัง  ทำให้ทุกคนสามารถใช้ประโยชน์จากร่มคันเดียวกันได้คุ้มค่ามากกว่าที่คิด   ฉลาดจริงๆ