2สาวคู่แฝดมหัศจรรย์

ความเดิมตอนที่แล้ว
เรโกะมิ หรือ เรจังไปเดินห้างด้วยหัวใจที่ร่มรื่น แต่เธอก็ต้องมาพบกับชายปริศนาที่มีพลังจิตอ่านใจคน(!!?)ได้  ชายผู้นั้นได้ฝากฝังแง่คิดเรื่องความดื้อรั้น เอาแต่ใจ ไม่ใส่ใจคนอื่นของเธอเอาไว้ เพื่อเตือนสติเธอ ให้เปลี่ยนแปลง ปรับปรุงตัวเธอใหม่ซะ เธอผู้จำใจต้องยอมรับความจริงที่ว่านั้น ก็เข้าใจดีแต่ มีอีกเรื่องที่เธอสงสัยไม่หาย ทั้งเวลากลางวัน และ กลางคืน ก็คือ "ชายผู้นั้นเป็นใคร มาจากไหน รู้เรื่องฝาแฝดอีกคนของเธอได้อย่างไร ทั้งๆที่เธอไม่ได้คิดเรื่องมิเรโกะในหัวในเวลานั่นเลยแม้แต่น้อย" แต่น่าเสียดายจริงๆ ชายผู้นั้นหายตัวไปก่อนที่เธอจะซักถามเรื่องอื่นๆที่เธอสงสัย  ปริศนา ก็ยังคงเป็น ปริศนางั้นเหรอ คงจะได้รู้ในตอนนี้แหละค่ะ 4.มิเรโกะ ความหยิ่งคือศัตรูตัวฉกาจ
 
 
 
เรจัง//เรื่องที่เล่ามาก็ประมาณนั้นแหละ
มิจัง//นะ...น่ากลัวจัง แต่เขาดูลึกลับมากเลยนะ
เรจัง//อือ  ใช่เลยล่ะนะ
มิจัง//เธอไม่รู้จริงๆเหรอ  ว่าเขาเป็นใครกันแน่
เรจัง//จะไปรู้เหรอยัยพี่มิ  เขาใส่เสื้อคลุมสีดำเหมือนขนมกะลาแมตรงนั้นเลย
แล้วเรโกะมิก็ชี้ไปที่ถาดขนมกะลาแมที่แม่ถือมาให้ชิม
แม่//เล่นอะไรอยู่เนี่ยเด็กๆ
มิจังกระซิบเรจัง//เธอจะเล่าให้แม่ฟังป่าว  มีความลับกับผู้ใหญ่ไม่ดีนาเรจัง
เรจังกระซิบมิจัง//เล่าก็เล่า  เผื่อแม่จะรู้
แม่//มีความลับไม่บอกแม่อีกแล้วนะสาวๆ  พักนี้มีเรื่องที่รู้กันสองคนเยอะนะเรา
เรจัง+มิจัง//แหะๆ  คือเรามีเรื่องไม่ค่อยสบายใจน่ะค่ะแม่
แม่//แหม~~~  พูดพร้อมกันเชียวนะจ๊ะ  คงจะสำคัญจริงๆสินะจ๊ะ  ไหนเล่าให้แม่ฟังสิจ๊ะ
เรจัง//คือหนูไปเจอชายแปลกหน้ามาค่ะแม่  เขามาพูดเรื่องนิสัยแย่ๆของหนูด้วย
แม่//ตายจริง!  เขาพูดว่าอะไรบ้างลูก
เรจัง//เขาพูดว่าหนูควรจะไม่ดื้อรั้นกับพี่มิ และ กับแม่ค่ะ
มิจัง//มันก็จริง อุ๊บส์!!!
เรโกะมิรีบเอามือปิดปากพี่สาวฝาแฝดจอมยุ่งทันที
แม่//อืม...แล้วเขาได้แต่พูดสอนหนูหรือจ๊ะ
เรโกะมิพยักหน้า
แม่//งั้นหนูก็จำไว้นะแต่ถ้ามีอะไรไม่ชอบมาพากลก็ให้รีบโทรหาแม่ทันที เข้าใจตรงกันทั้งคู่นะ
แฝด//ค่า
แม่//แล้วมิเรโกะจะไปไหนล่ะจ๊ะ
มิจัง//หนูจะไปซื้อหนังสือน่ะค่ะ เล่มนี้มีออกใหม่เป็นแปลไทยแล้วเลยจะไปซื้อ
แม่//อ๋อ  จ้ะ จ้ะ  ระวังตัวล่ะ  อย่ากลับเย็นนักเป็นใช้ได้
มิจัง//ค่ะแม่  จะรีบไปรีบกลับนะคะ  ลาล่ะค่ะ
เรจัง//บายมิจังงง
 
 
ที่ร้านหนังสือ
ชายปริศนา//สวัสดีหนู  แฝดเรจังใช่มั้ย
มิจัง//คุณเป็นใครคะ
ชายปริศนา//เดี๋ยวก็รู้เองล่ะนะ  แต่หนูคงจะไม่ยอมสอนการบ้านน้องสาวฝาแฝดของหนูเลยสินะ
มิจัง//คุณรู้ได้ไงคะว่าฉันไม่สอน
ชายปริศนา//ก็  นิสัยหนูมันหยิ่งและยุ่งเรื่องคนอื่นบ่อยๆแถมบางครั้งใครถามอะไรก็ไม่ตอบด้วย
มิจัง//ขอโทษนะคะ  พอดีหนูต้องรีบกลับบ้านน่ะค่ะ
ชายปริศนา//หนูยังไม่ได้ซื้อหนังสือเลยนี่
มิจัง//ขอบคุณที่เตือนค่ะ  ขอตัวก่อ...
ชายปริศนา//อยากรู้อะไรสักอย่างมั้ย
มิจัง//คงงั้นน่ะค่ะ  บอกหน่อยนะคะ
ชายปริศนา//คงไม่ได้หรอกถ้าจะให้บอกเฉยๆ
มิจัง//คุณมีแผนอะไรล่ะคะ
ชายปริศนา//ใจของเธอ  รักน้องมั้ย ตอบคำถามคนอื่นที่เขาถามบ้างมั้ย  ลองถามใจตัวเองดูครับ  ถ้าไม่อยากบอกข้าก็ไม่ต้องบอกก็ได้  แต่ขออย่างนึงได้มั้ย  ถามตัวเองดูและเก็บคำตอบไว้คิด
มิจัง//เอ่อ...ค่ะ
มิจังคิด//เราไม่เคยใจดีกับน้องเกิน10ครั้งเลยนี่นา แล้วเราก็ไม่ได้เคย...ตอบคำถามคนอื่นจากใจจริงเลยสักครั้ง  อืม...น่าคิด
ชายปริศนา//เอาล่ะอยากรู้อะไรล่ะครับ
มิจัง//คุณเป็นใครคะ
ชายปริศนา//เรื่องนั้นคงบอกไม่ได้...
ฟรุ่บ
เรโกะมิกับแม่ตะครุบตาข่ายใส่ชายคนนั้นทันที
ชายปริศนา//เหวอออ
มิจัง//แต่คงไม่ต้องตอบหรอกค่ะ  "พ่อ"
เรจัง,แม่//เห!!!!!!