ช่วยบอกคำว่า"รัก"ที
5.0
เขียนโดย Happyman
วันที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 18.44 น.
5 บท
0 วิจารณ์
7,547 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2558 15.24 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) ตอน โดนทิ้ง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ช่วยบอกคำว่า"รัก"ที
บท3
"บางทีคนดวงกินอาจเปนแกก็ได้ เราเลิกคบกันดีมั้ย"
"ฉันสิต้องพูดคำนั้น ชีวิตฉันอยู่ในหลุมดำตลอกตั้งแต่รู้จักแกเนี่ยไอ้นำ้ตาล"
"แกก็รุ้ว่าถ้าเเกขาดฉันแกอยู่ไม่ได้แน่ๆ"ฉันพูดพร้อมกับเอาแขนพาดคออลัน"แกเปนผู้หญิงทีปากดีแถมหลงตัวเองที่สุดในโลกเลยรุ้ป่ะ"อลันพูด"ชิ"ฉันพูดแล้วสบัดผมใส่อลัน
"อ่ารถเมย์มาแล้ว"อลันพูด"ชาตินี้แกขึ้นคานแน่ไอ้อลัน"อลันเลยตอบว่า
"ถ้าฉันขึ้นแกก็ขึ้นนั่นหละ"
"ไม่น่ะ อย่าชักจูงฉัน"ฉันกับอลันเดินไปนั้งที่เบาะหลังสุดของรถเมย์สายเดิมทที่นั้งประจำทุกวันนก่อนจะเถียงกันด้วยเรื่องไร้สาระทีสุดในโลก"เย็นนี้แกทำไรกินอ่ะ"หลังจากเเซตหน้าดำครำ่เครียด(คงจะตอบไลค์น้องออมเมื่อกี้อยู่หละมั้ง) ได้สักพัก อลันก็ถามโดยหน้ายังอยู่ที่ ไอโฟน ฉันเหล่หางตามองเขาก่อนจะถามอย่างรู้ทัน
"ถามไม จะมากินข้าวบ้านฉันอีกแล้วหรอ"ฉันพูดพร้อมกับหันไปมองหน้าอลัน
"อยากกินผัดกระเพราหมูสับ:D"
"ไม่มีเนื้อหมู"
"งั้นแวะซื้อที่ซูเปอร์ฯหน้าปากซอยก่อนล่ะกัน"อลันพูด"บ้านแกมีเชฟกะทะเหล็กอยู่ไม่ใช่หรอ ทำไมถึงได้มาฝากท้องบ้านฉันทุกวี่ทุกวันงี้ด้วยเนี่ย ซ่ะฉันคิดว่าตัวองมีลูกก่นวัยอันควรแล้วน่ะย่ะ"
แล้วว่าทำไมเขาถึงมางอแงอยู่บ้านฉันเป็นเพราะพ่อแม่ของตานี่ไม่เคยอยู่บ้านกินข้าวด้วยกันสักที เขาก็เลยชอบมาขลุกอยู่กับบ้านของฉันซึ้งประชากรมากมาย
บท3
"บางทีคนดวงกินอาจเปนแกก็ได้ เราเลิกคบกันดีมั้ย"
"ฉันสิต้องพูดคำนั้น ชีวิตฉันอยู่ในหลุมดำตลอกตั้งแต่รู้จักแกเนี่ยไอ้นำ้ตาล"
"แกก็รุ้ว่าถ้าเเกขาดฉันแกอยู่ไม่ได้แน่ๆ"ฉันพูดพร้อมกับเอาแขนพาดคออลัน"แกเปนผู้หญิงทีปากดีแถมหลงตัวเองที่สุดในโลกเลยรุ้ป่ะ"อลันพูด"ชิ"ฉันพูดแล้วสบัดผมใส่อลัน
"อ่ารถเมย์มาแล้ว"อลันพูด"ชาตินี้แกขึ้นคานแน่ไอ้อลัน"อลันเลยตอบว่า
"ถ้าฉันขึ้นแกก็ขึ้นนั่นหละ"
"ไม่น่ะ อย่าชักจูงฉัน"ฉันกับอลันเดินไปนั้งที่เบาะหลังสุดของรถเมย์สายเดิมทที่นั้งประจำทุกวันนก่อนจะเถียงกันด้วยเรื่องไร้สาระทีสุดในโลก"เย็นนี้แกทำไรกินอ่ะ"หลังจากเเซตหน้าดำครำ่เครียด(คงจะตอบไลค์น้องออมเมื่อกี้อยู่หละมั้ง) ได้สักพัก อลันก็ถามโดยหน้ายังอยู่ที่ ไอโฟน ฉันเหล่หางตามองเขาก่อนจะถามอย่างรู้ทัน
"ถามไม จะมากินข้าวบ้านฉันอีกแล้วหรอ"ฉันพูดพร้อมกับหันไปมองหน้าอลัน
"อยากกินผัดกระเพราหมูสับ:D"
"ไม่มีเนื้อหมู"
"งั้นแวะซื้อที่ซูเปอร์ฯหน้าปากซอยก่อนล่ะกัน"อลันพูด"บ้านแกมีเชฟกะทะเหล็กอยู่ไม่ใช่หรอ ทำไมถึงได้มาฝากท้องบ้านฉันทุกวี่ทุกวันงี้ด้วยเนี่ย ซ่ะฉันคิดว่าตัวองมีลูกก่นวัยอันควรแล้วน่ะย่ะ"
แล้วว่าทำไมเขาถึงมางอแงอยู่บ้านฉันเป็นเพราะพ่อแม่ของตานี่ไม่เคยอยู่บ้านกินข้าวด้วยกันสักที เขาก็เลยชอบมาขลุกอยู่กับบ้านของฉันซึ้งประชากรมากมาย
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ