ช่วยบอกคำว่า"รัก"ที
5.0
เขียนโดย Happyman
วันที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 18.44 น.
5 บท
0 วิจารณ์
7,545 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2558 15.24 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) ตอน อลัน & นำ้ตาล
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ช่วยบอกคำว่า"รัก"ที
บท1
"เงียบปากไปเลยน่ะไอ้อลันบ้า อย่าตอกย้ำจะได้มั้ยห๊ะคนกำลังสิ้นหวังไม่รุ้จะอยุ่ต่อไปรอดมั้ยขาดพี่เอ็มสุดที่รักไปเนี่ย ฮือๆๆ"ไอ้อลันมันเปนเพื่อนสนิทฉันตั้งแต่สมัยอยู่ชั้นประถมต้นแต่พอขึ้นมัธยมฉันกับมันก็อยู่คนละร.ร.กันแต่ทุกวันหลังเลิกเรียนมันก็มาหาฉันแล้วก็รอขึ้นรถบัสพร้อมฉันทุกวัน
"เวอร์ละเวอร์เกินไปละแกก็เกินไปน่ะนำ้ตาลแค่เลิกกับพี่เขาเอง"ฉันเลยตอบกลับไปว่า"นี้แกใช้คำว่าแค่หรอไอ้อลัน"เราคุยกันไปด้วยหละหว่างที่เดินไปที่ป้ายรถ"เออๆวันนี้ฉันจะให้เธอช๊อปให้สะใจเลยเดี๊ยวฉันจ่ายเอง"ฉันจึงตอบกลับไปว่า"เยี่ยมๆthak youน้า~เออว่าแต่แกไม่ไปหาแฟนแกหรอว่ะ"
"ไปหาไรบ่อยๆหละ ตัวไม่ได้ติดกันซ่ะหน่อย" ฉันจึงตอบกลับไปว่า"ฉันว่าอีกเดี๊ยวน้องออมของแกต้องมาบอกเลิกแกแน่เลย ฉันไม่ได้แช่งน้า~"ฉันพูดพร้อมกับทำหน้าแบ๊ว"เงียบไปเลยน่ะยัยเจ้าแม่เครื่องสำอาง"จากนั้นเราทั้งคู่ก็หยุดอยู่หน้าร้านไอ้ติมตรงหน้าร.ร.
"ไม่ถูกทิ้งแน่ถึงระดับนี้แล้วน่ะเฟ้ย"อลันพูด"ระดับนี้ระดับไหนว่ะถ้าเปนระดับสติปัญญา
แกสู้งสูง สูงจากท้ายหน่อยนึง"ฉันพูด"จะหาเรื่องกันรึไงว่ะ" ถูกทิ้งแล้วอย่าพาลดิว่ะ"อลันพูดหน้าถมึงทึงก่อนจะยืดอกผายเปนคิงคอง"วันก่อนมีน้องผู้หญิงเอาขนมมาให้ฉันนะเว้ยฉันรุ้ว่าแกอิจฉาความเปนหนุ่มฮอตของฉัน"ฉันจึงตอบว่า"กะอีแค่คนเดียวจะอะไรนักหนาทำมาเปนอวด"
บท1
"เงียบปากไปเลยน่ะไอ้อลันบ้า อย่าตอกย้ำจะได้มั้ยห๊ะคนกำลังสิ้นหวังไม่รุ้จะอยุ่ต่อไปรอดมั้ยขาดพี่เอ็มสุดที่รักไปเนี่ย ฮือๆๆ"ไอ้อลันมันเปนเพื่อนสนิทฉันตั้งแต่สมัยอยู่ชั้นประถมต้นแต่พอขึ้นมัธยมฉันกับมันก็อยู่คนละร.ร.กันแต่ทุกวันหลังเลิกเรียนมันก็มาหาฉันแล้วก็รอขึ้นรถบัสพร้อมฉันทุกวัน
"เวอร์ละเวอร์เกินไปละแกก็เกินไปน่ะนำ้ตาลแค่เลิกกับพี่เขาเอง"ฉันเลยตอบกลับไปว่า"นี้แกใช้คำว่าแค่หรอไอ้อลัน"เราคุยกันไปด้วยหละหว่างที่เดินไปที่ป้ายรถ"เออๆวันนี้ฉันจะให้เธอช๊อปให้สะใจเลยเดี๊ยวฉันจ่ายเอง"ฉันจึงตอบกลับไปว่า"เยี่ยมๆthak youน้า~เออว่าแต่แกไม่ไปหาแฟนแกหรอว่ะ"
"ไปหาไรบ่อยๆหละ ตัวไม่ได้ติดกันซ่ะหน่อย" ฉันจึงตอบกลับไปว่า"ฉันว่าอีกเดี๊ยวน้องออมของแกต้องมาบอกเลิกแกแน่เลย ฉันไม่ได้แช่งน้า~"ฉันพูดพร้อมกับทำหน้าแบ๊ว"เงียบไปเลยน่ะยัยเจ้าแม่เครื่องสำอาง"จากนั้นเราทั้งคู่ก็หยุดอยู่หน้าร้านไอ้ติมตรงหน้าร.ร.
"ไม่ถูกทิ้งแน่ถึงระดับนี้แล้วน่ะเฟ้ย"อลันพูด"ระดับนี้ระดับไหนว่ะถ้าเปนระดับสติปัญญา
แกสู้งสูง สูงจากท้ายหน่อยนึง"ฉันพูด"จะหาเรื่องกันรึไงว่ะ" ถูกทิ้งแล้วอย่าพาลดิว่ะ"อลันพูดหน้าถมึงทึงก่อนจะยืดอกผายเปนคิงคอง"วันก่อนมีน้องผู้หญิงเอาขนมมาให้ฉันนะเว้ยฉันรุ้ว่าแกอิจฉาความเปนหนุ่มฮอตของฉัน"ฉันจึงตอบว่า"กะอีแค่คนเดียวจะอะไรนักหนาทำมาเปนอวด"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ