black music ดนตรีร้ายสะกดใจ

           พักกลางวันนี้พวกเราซื้อขนมปังกับนมจืดแล้วก็ขนมคบเคี้ยวอีกเล็กน้อยไว้สำหรับกินเวลาหิว
"นี่ๆ ทุกคนจะเข้าชมรมอะไรกันหรอ"นาริเปิดประเด็น
"Black music"มิร่าตอบ หึหึแน่นอนที่คำตอบของเธอจะเป็นสิ่งนี้เพราะมิร่าน่ะมีขวัญใจอยู่ที่ชมรมนี้น่ะสิแถมมิร่าก็ยังตีกลองได้เก่งอีกด้วย(ก็เพราะได้ฉันเป็นคนสอนน่ะสิ:โทกะ)แต่มิร่าบอกว่าอยากลองเล่นกีต้าร์ซึ่งฉันเล่นเป็นจึงมาขอให้ฉันสอนให้(ที่ไปหาหนังสือเมื่อเช้าสินะ:ทาเกะตะ)
"แล้วเนโกะล่ะ"นาริหันมาถามฉันบ้าง
"อืม...ไม่รู้สิ"ฉันไม่อยากเข้าชมรมเพราะมันวุ่นวายซึ่งเมื่อปีที่แล้วฉันก็ไม่ได้เช้าชมรมอะไรเลยอยู่แต่ที่ห้องสมุด"แล้วแกล่ะนาริ.."ฉันหันไปถามนาริบ้าง
"Black music"เหอะ ไม่น่าถามก็แฟนยัยนี่อยู่ชมรมนี้นี่นา
"หรอ..."
"เนโกะก็เข้าชมรมเดียวกับพวกสิ"นาริพูดขึ้น
"ไม่ปฏิเสธ"นี่ไม่ใช่เสียงฉันนะ พวกเราหันไปทางต้นเสียง
"พี่โทกะ!!!"ไอ้พี่บ้า
"อ่ะนี่ใบสมัครนะ เจอกันตอนเย็นนะ"พี่โทกะยื่นใบสมัครมาให้มันมีอยู่สามใบ ก่อนจะส่งยิ้มแล้วเดินจากไป หนอย
      และแล้วเวลาก็ผ่านไปจนมาถึงชั่วโมงสุดท้ายที่ทุกต้องออกไปหาชมรมอยู่ พวกเราเดินมาที่ห้องชมรม เมื่อมาถึงก็พบกับผู้คนมากมาย โห้ อะไรมันจะเยอะซะขนาดนี้พวกเราเดินเข้าไปในห้องพอวางใบสมัครไว้ให้คนในชมรมเลือก
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"โอ้ย หนวกหูจริง ไม่รู้จะกรี๊ดกันทำไมกะอีแค่คนสามคน(เทพบุตรต่างหาก:ซาเกะ)ทั้งสามั่งลงก่อนจะหยิบใบสมัครมาดูไปเรื่อยๆ สาธุขออย่าให้มีชื่อฉันฉันจะได้หาข้ออ้างว่าทำไมถึงไปเข้าชมรมอื่น
"พวกเราตกลงกันได้แล้วครับว่าใครจะได้เข้าชมรม คนที่จะได้เข้ามีเพียงสี่คน"ทาเกะตะพูดขึ้น ทำให้เสียงของคนทั้งห้องเงียบลงในทันที เหอะนึกว่าตัวเองเท่ห์นักหรือไง(ใช่:ทาเกะตะ)
"คนแรก ฮิคารุ นาริ นาริจี้~"ซาเกะพูดจบแล้วก็เดินมาหานาริ ทำให้สาวๆพากันกรี๊ดซะ เหอะ อะไรนักหนา
"คนที่สอง คิรูรุ มิร่า"พี่โทกะพูดขึ้นบ้าง เหอะเหลืออีกสองคน
"คนที่สาม..."ขณะที่ทาเกะตะกำลังจะพูดก็มีนักเรียนคนหนึ่งวิ่งเข้ามา ใครกันหน้าคุ้นจังเลย
"ขอโทษครับ ผมหวังว่าคงทันนะครับ"หมอนั้นพูดขึ้นก่อนจะเดินออกมาทางพวกฉันทำให้พวกนั้นต้องหันกลับไปตกลงกันใหม่ว่าอีกสองคนจะเป็นใคร
"ไง...เนโกะ"ใครกันรู้จักฉันหรอ(แกเป็นดาวไม่ใช่หรอ)
"เอ่อ..ไงนายคือ..."ฉันนึกไม่ออกจริงๆ
"จำผมไม่ได้แล้วหรอ..."หมอนั้นทำท่าสลด
"เนโกะ...ใครอ่ะ"นาริกับมิร่าถามขึ้น
"ฉันไม่รู้อ่ะ.."ฉันบอก
"อ้าว..จำไม่ได้จริงแหะ"อะไรของมันเนี่ย
"ผม อาราตะ ฮิโรโตะ ไงครับ"หมอนั้นพูดยิ้มๆ ห๊ะ ฮิโรโตะเนี่ยนะ ฮิโรโตะเพื่อนของฉันตั้งแต่เด็กเหมือนกัน แต่หลังจากตอนประถมเราก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย
"ฮิโรโตะ นายจริงๆด้วย"ฉันกอดฮิโรโตะแน่น น้ำใสๆไหลออกมาจากตาเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันมาตั้งนานแต่ตอนนี้ก็ได้เจอแล้ว