black music ดนตรีร้ายสะกดใจ

           พักกลางวันนี้พวกเราซื้อขนมปังกับนมจืดแล้วก็ขนมคบเคี้ยวอีกเล็กน้อยไว้สำหรับกินเวลาหิว

"นี่ๆ ทุกคนจะเข้าชมรมอะไรกันหรอ"นาริเปิดประเด็น

"Black music"มิร่าตอบ หึหึแน่นอนที่คำตอบของเธอจะเป็นสิ่งนี้เพราะมิร่าน่ะมีขวัญใจอยู่ที่ชมรมนี้น่ะสิแถมมิร่าก็ยังตีกลองได้เก่งอีกด้วย(ก็เพราะได้ฉันเป็นคนสอนน่ะสิ:โทกะ)แต่มิร่าบอกว่าอยากลองเล่นกีต้าร์ซึ่งฉันเล่นเป็นจึงมาขอให้ฉันสอนให้(ที่ไปหาหนังสือเมื่อเช้าสินะ:ทาเกะตะ)

"แล้วเนโกะล่ะ"นาริหันมาถามฉันบ้าง

"อืม...ไม่รู้สิ"ฉันไม่อยากเข้าชมรมเพราะมันวุ่นวายซึ่งเมื่อปีที่แล้วฉันก็ไม่ได้เช้าชมรมอะไรเลยอยู่แต่ที่ห้องสมุด"แล้วแกล่ะนาริ.."ฉันหันไปถามนาริบ้าง

"Black music"เหอะ ไม่น่าถามก็แฟนยัยนี่อยู่ชมรมนี้นี่นา

"หรอ..."

"เนโกะก็เข้าชมรมเดียวกับพวกสิ"นาริพูดขึ้น

"ไม่ปฏิเสธ"นี่ไม่ใช่เสียงฉันนะ พวกเราหันไปทางต้นเสียง

"พี่โทกะ!!!"ไอ้พี่บ้า

"อ่ะนี่ใบสมัครนะ เจอกันตอนเย็นนะ"พี่โทกะยื่นใบสมัครมาให้มันมีอยู่สามใบ ก่อนจะส่งยิ้มแล้วเดินจากไป หนอย

      และแล้วเวลาก็ผ่านไปจนมาถึงชั่วโมงสุดท้ายที่ทุกต้องออกไปหาชมรมอยู่ พวกเราเดินมาที่ห้องชมรม เมื่อมาถึงก็พบกับผู้คนมากมาย โห้ อะไรมันจะเยอะซะขนาดนี้พวกเราเดินเข้าไปในห้องพอวางใบสมัครไว้ให้คนในชมรมเลือก

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"โอ้ย หนวกหูจริง ไม่รู้จะกรี๊ดกันทำไมกะอีแค่คนสามคน(เทพบุตรต่างหาก:ซาเกะ)ทั้งสามั่งลงก่อนจะหยิบใบสมัครมาดูไปเรื่อยๆ สาธุขออย่าให้มีชื่อฉันฉันจะได้หาข้ออ้างว่าทำไมถึงไปเข้าชมรมอื่น

"พวกเราตกลงกันได้แล้วครับว่าใครจะได้เข้าชมรม คนที่จะได้เข้ามีเพียงสี่คน"ทาเกะตะพูดขึ้น ทำให้เสียงของคนทั้งห้องเงียบลงในทันที เหอะนึกว่าตัวเองเท่ห์นักหรือไง(ใช่:ทาเกะตะ)

"คนแรก ฮิคารุ นาริ นาริจี้~"ซาเกะพูดจบแล้วก็เดินมาหานาริ ทำให้สาวๆพากันกรี๊ดซะ เหอะ อะไรนักหนา

"คนที่สอง คิรูรุ มิร่า"พี่โทกะพูดขึ้นบ้าง เหอะเหลืออีกสองคน

"คนที่สาม..."ขณะที่ทาเกะตะกำลังจะพูดก็มีนักเรียนคนหนึ่งวิ่งเข้ามา ใครกันหน้าคุ้นจังเลย

"ขอโทษครับ ผมหวังว่าคงทันนะครับ"หมอนั้นพูดขึ้นก่อนจะเดินออกมาทางพวกฉันทำให้พวกนั้นต้องหันกลับไปตกลงกันใหม่ว่าอีกสองคนจะเป็นใคร

"ไง...เนโกะ"ใครกันรู้จักฉันหรอ(แกเป็นดาวไม่ใช่หรอ)

"เอ่อ..ไงนายคือ..."ฉันนึกไม่ออกจริงๆ

"จำผมไม่ได้แล้วหรอ..."หมอนั้นทำท่าสลด

"เนโกะ...ใครอ่ะ"นาริกับมิร่าถามขึ้น

"ฉันไม่รู้อ่ะ.."ฉันบอก

"อ้าว..จำไม่ได้จริงแหะ"อะไรของมันเนี่ย

"ผม อาราตะ ฮิโรโตะ ไงครับ"หมอนั้นพูดยิ้มๆ ห๊ะ ฮิโรโตะเนี่ยนะ ฮิโรโตะเพื่อนของฉันตั้งแต่เด็กเหมือนกัน แต่หลังจากตอนประถมเราก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย

"ฮิโรโตะ นายจริงๆด้วย"ฉันกอดฮิโรโตะแน่น น้ำใสๆไหลออกมาจากตาเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันมาตั้งนานแต่ตอนนี้ก็ได้เจอแล้ว