My lovewer สะดุดรักนายอมยิ้ม
9.0
เขียนโดย lงาขoงlธo
วันที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 13.41 น.
8 ตอน
1 วิจารณ์
10.95K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 26 มีนาคม พ.ศ. 2558 14.40 น. โดย เจ้าของนิยาย
7) ไม่ใช่แฟน แต่เป็นผัว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ(โรงเรียน)
เชิานี่ผมได้อาสาสมัครขับรถมาส่งภุงรร.ไมาใช่หมาที่ใหนแต่เป็นพ่ลูกอมเองนั่นแหละผมทำหน้าระอาตอนเดินมาแล้วเจอพ่นนท์อย่าคิดว่าผมลืมตอนไปผับน่ะคับพี่แกชวนผมแต่เสือกไม่ไปผมจำได้แม่นเลย(เพาะกะให้เจาเล่้ยงเหล้าคืน อิอิ)พอพี่นนท์เห็นผมเดินาก็เดินเข้ามาหาเฃยครับ
"อ้าว คอฟโทดน้ะที่เมื่อคืนพี่ไปไม่ได้ติดธุระน่ะ"
พ่นนท์พูดจบไอ้หน้าหมาก็เดินมาโอบไหล่ผมเลยครับ
"มึงไปใหนมาว่ะ?"
พี่ลูกอมถามพี่นนท์
"เอ่อ....อ่า...กูอนู่กับไอ้โต้หล้งจากที่พวกมีงกลับกันอ่ะกูก็มาน้ะแต่พวกมึงกลับไปก่อน"
พี่นนท์พูดแล้วรีบอธิบาย
"ได้กันแล้วสิมึง"
แฃ้วพี่ลูกอมก็โพลงบขึ้นมาทันทีทำเอาพี่นนท์หร้่ขึ้นสีผมที่ยืนฟังอยู่ก็เริ่มปะติดปะต่อเรื่องราวได้ก็ อ๋อ ขึ้นมาทันที
"พี่นนท์กับพี่โต้เป็นแฟนกันฟรอครับ"
ผมถามออดไปทำหน้าตาใสซื่อพอพี่นนท์ได้ยินก็ก้มหน้าหงุดแลิวเกาห้วตัวเองก่อสจะมองมาทางผมกับพี่ลูกอมสลับดันไปมาอย่างชั่งใจ
"ลูกอม...มึงคงจะยังไม่ได้เอ่อ...น้องเขาหรอกน้ะ"
พี่นนท์พูดหลังจากที่เฟ็นพี่ลูกอมยืนโอบไหล่ผมมาต้องนานเพราะผมก็รู้สึกเหมือนกัน
"เราป่าวเป็นแฟนกันน้ะ"
พี่ลูกอมพูดแล้วเลื่อนมือมาจับเอวผมไว้
"แต่เฃื่อนไปเป็นผัวกะเมียแล้ว"
พอภี่ลูกอมพูดจบผมก็หน้าร้อนผ่าวขึ้นมาทันทีนึกถีงสภาพเมื่อคืนแล้วเจ็บใจชะมัดพี่นนท์ก็ดูจะค้างสักสิบวิเน้นว่าสิบวิจริงๆแล้วหันมายิ้มใฟ้ผม
"งั้นหรอ เฟมือนพี่เลยสิน้ะโดนกดแบบไม่ันตั้งตัวใช่มั้ย"
พี่นนท์ยิ้มให้ผมแบบจะซื่อความผมายว่าเาาสภาพเดียวกันผมก็ได้แต่พยักหน้าไปให้ปล่อยให้พี่ลูกอมรั้งเอวไ,แบบนั้นจนถีงห้องบางคนก็หันมามองพวกผมแล้วนินทากันน่ะครับแต่ว่าใช่ว่ากูอยากแต่ถ้ากูบอกให้ปล่อยกูคงได้ล้มตุ่บไปฃงกองกับพื้นเป็นแน่แท้ฉะนั้นอย่ามาเมากูเป็นแบบนั้น(แบบใหนล่ะ)เอาเหอะพอผมเดินมาถี
งห้องพีลูกอมก็บอกตอนเที่ยงจะมารับก่อนจะเดินไปผ้องของตัวเองอยากจะบอกออกๆปจุงเบยว่าไม่ต้องถีงตอนนั้นกูก็คงจะหายเจ้บแสบทางช่องหลังแล้วล่ะ...ผมเดนมานั่งที่โต๊ะประจำก่อนที่ไอ้โอเช่จะหันหลังมาคุยกับผมแล้วยิ้มกรั้มกริ้ม
"ได้กันแล้วดิมึง"
โอเล่ว่าก่อนจิ้มจึกๆที่แขนผมเป็นเชิงหลอกคือ...อยากรู้ว่าพวกมึงตั้งกล้องวงจรปิดไว้ในห้องกูหรอหรือสภาพกูมันน่าให้คิดพวกมึงถึงได้รุ้กันว่ากุเสียซิงค์ไปเสด็จแล้วน่ะห้ะถ้าึงเป็นเอ็กซ์-เมนท์นี่กูคงไม่แปลกใจเลยแต่นี่มีงคนธรรมดาเองน่ะ
"หยุดด่ากูได้แล้วมึงอ่ะกุเสียหานหมด"
น่าน~เสือกรุ้อีกเหี้ยมึงทำให้กึคิดว่ามึงแม่งีพลังจิตล่ะน่ะ
"บอกไรใฟ้มั้ยกุปล่าวมีพลังจิตแต่หน้ามึงนี่แหละที่บอกกู"
มันพูดแล้วหันมาชี้หน้าผมแล้วหันไ,ที่โต๊ะของมันก่อนที่อ.จะเข้าาสอน
เชิานี่ผมได้อาสาสมัครขับรถมาส่งภุงรร.ไมาใช่หมาที่ใหนแต่เป็นพ่ลูกอมเองนั่นแหละผมทำหน้าระอาตอนเดินมาแล้วเจอพ่นนท์อย่าคิดว่าผมลืมตอนไปผับน่ะคับพี่แกชวนผมแต่เสือกไม่ไปผมจำได้แม่นเลย(เพาะกะให้เจาเล่้ยงเหล้าคืน อิอิ)พอพี่นนท์เห็นผมเดินาก็เดินเข้ามาหาเฃยครับ
"อ้าว คอฟโทดน้ะที่เมื่อคืนพี่ไปไม่ได้ติดธุระน่ะ"
พ่นนท์พูดจบไอ้หน้าหมาก็เดินมาโอบไหล่ผมเลยครับ
"มึงไปใหนมาว่ะ?"
พี่ลูกอมถามพี่นนท์
"เอ่อ....อ่า...กูอนู่กับไอ้โต้หล้งจากที่พวกมีงกลับกันอ่ะกูก็มาน้ะแต่พวกมึงกลับไปก่อน"
พี่นนท์พูดแล้วรีบอธิบาย
"ได้กันแล้วสิมึง"
แฃ้วพี่ลูกอมก็โพลงบขึ้นมาทันทีทำเอาพี่นนท์หร้่ขึ้นสีผมที่ยืนฟังอยู่ก็เริ่มปะติดปะต่อเรื่องราวได้ก็ อ๋อ ขึ้นมาทันที
"พี่นนท์กับพี่โต้เป็นแฟนกันฟรอครับ"
ผมถามออดไปทำหน้าตาใสซื่อพอพี่นนท์ได้ยินก็ก้มหน้าหงุดแลิวเกาห้วตัวเองก่อสจะมองมาทางผมกับพี่ลูกอมสลับดันไปมาอย่างชั่งใจ
"ลูกอม...มึงคงจะยังไม่ได้เอ่อ...น้องเขาหรอกน้ะ"
พี่นนท์พูดหลังจากที่เฟ็นพี่ลูกอมยืนโอบไหล่ผมมาต้องนานเพราะผมก็รู้สึกเหมือนกัน
"เราป่าวเป็นแฟนกันน้ะ"
พี่ลูกอมพูดแล้วเลื่อนมือมาจับเอวผมไว้
"แต่เฃื่อนไปเป็นผัวกะเมียแล้ว"
พอภี่ลูกอมพูดจบผมก็หน้าร้อนผ่าวขึ้นมาทันทีนึกถีงสภาพเมื่อคืนแล้วเจ็บใจชะมัดพี่นนท์ก็ดูจะค้างสักสิบวิเน้นว่าสิบวิจริงๆแล้วหันมายิ้มใฟ้ผม
"งั้นหรอ เฟมือนพี่เลยสิน้ะโดนกดแบบไม่ันตั้งตัวใช่มั้ย"
พี่นนท์ยิ้มให้ผมแบบจะซื่อความผมายว่าเาาสภาพเดียวกันผมก็ได้แต่พยักหน้าไปให้ปล่อยให้พี่ลูกอมรั้งเอวไ,แบบนั้นจนถีงห้องบางคนก็หันมามองพวกผมแล้วนินทากันน่ะครับแต่ว่าใช่ว่ากูอยากแต่ถ้ากูบอกให้ปล่อยกูคงได้ล้มตุ่บไปฃงกองกับพื้นเป็นแน่แท้ฉะนั้นอย่ามาเมากูเป็นแบบนั้น(แบบใหนล่ะ)เอาเหอะพอผมเดินมาถี
งห้องพีลูกอมก็บอกตอนเที่ยงจะมารับก่อนจะเดินไปผ้องของตัวเองอยากจะบอกออกๆปจุงเบยว่าไม่ต้องถีงตอนนั้นกูก็คงจะหายเจ้บแสบทางช่องหลังแล้วล่ะ...ผมเดนมานั่งที่โต๊ะประจำก่อนที่ไอ้โอเช่จะหันหลังมาคุยกับผมแล้วยิ้มกรั้มกริ้ม
"ได้กันแล้วดิมึง"
โอเล่ว่าก่อนจิ้มจึกๆที่แขนผมเป็นเชิงหลอกคือ...อยากรู้ว่าพวกมึงตั้งกล้องวงจรปิดไว้ในห้องกูหรอหรือสภาพกูมันน่าให้คิดพวกมึงถึงได้รุ้กันว่ากุเสียซิงค์ไปเสด็จแล้วน่ะห้ะถ้าึงเป็นเอ็กซ์-เมนท์นี่กูคงไม่แปลกใจเลยแต่นี่มีงคนธรรมดาเองน่ะ
"หยุดด่ากูได้แล้วมึงอ่ะกุเสียหานหมด"
น่าน~เสือกรุ้อีกเหี้ยมึงทำให้กึคิดว่ามึงแม่งีพลังจิตล่ะน่ะ
"บอกไรใฟ้มั้ยกุปล่าวมีพลังจิตแต่หน้ามึงนี่แหละที่บอกกู"
มันพูดแล้วหันมาชี้หน้าผมแล้วหันไ,ที่โต๊ะของมันก่อนที่อ.จะเข้าาสอน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ