My lovewer สะดุดรักนายอมยิ้ม

(โรงเรียน)

เชิานี่ผมได้อาสาสมัครขับรถมาส่งภุงรร.ไมาใช่หมาที่ใหนแต่เป็นพ่ลูกอมเองนั่นแหละผมทำหน้าระอาตอนเดินมาแล้วเจอพ่นนท์อย่าคิดว่าผมลืมตอนไปผับน่ะคับพี่แกชวนผมแต่เสือกไม่ไปผมจำได้แม่นเลย(เพาะกะให้เจาเล่้ยงเหล้าคืน อิอิ)พอพี่นนท์เห็นผมเดินาก็เดินเข้ามาหาเฃยครับ

"อ้าว คอฟโทดน้ะที่เมื่อคืนพี่ไปไม่ได้ติดธุระน่ะ"

พ่นนท์พูดจบไอ้หน้าหมาก็เดินมาโอบไหล่ผมเลยครับ

"มึงไปใหนมาว่ะ?"

พี่ลูกอมถามพี่นนท์

"เอ่อ....อ่า...กูอนู่กับไอ้โต้หล้งจากที่พวกมีงกลับกันอ่ะกูก็มาน้ะแต่พวกมึงกลับไปก่อน"

พี่นนท์พูดแล้วรีบอธิบาย

"ได้กันแล้วสิมึง"

แฃ้วพี่ลูกอมก็โพลงบขึ้นมาทันทีทำเอาพี่นนท์หร้่ขึ้นสีผมที่ยืนฟังอยู่ก็เริ่มปะติดปะต่อเรื่องราวได้ก็ อ๋อ ขึ้นมาทันที

"พี่นนท์กับพี่โต้เป็นแฟนกันฟรอครับ"

ผมถามออดไปทำหน้าตาใสซื่อพอพี่นนท์ได้ยินก็ก้มหน้าหงุดแลิวเกาห้วตัวเองก่อสจะมองมาทางผมกับพี่ลูกอมสลับดันไปมาอย่างชั่งใจ

"ลูกอม...มึงคงจะยังไม่ได้เอ่อ...น้องเขาหรอกน้ะ"

พี่นนท์พูดหลังจากที่เฟ็นพี่ลูกอมยืนโอบไหล่ผมมาต้องนานเพราะผมก็รู้สึกเหมือนกัน

"เราป่าวเป็นแฟนกันน้ะ"

พี่ลูกอมพูดแล้วเลื่อนมือมาจับเอวผมไว้

"แต่เฃื่อนไปเป็นผัวกะเมียแล้ว"

พอภี่ลูกอมพูดจบผมก็หน้าร้อนผ่าวขึ้นมาทันทีนึกถีงสภาพเมื่อคืนแล้วเจ็บใจชะมัดพี่นนท์ก็ดูจะค้างสักสิบวิเน้นว่าสิบวิจริงๆแล้วหันมายิ้มใฟ้ผม

"งั้นหรอ เฟมือนพี่เลยสิน้ะโดนกดแบบไม่ันตั้งตัวใช่มั้ย"

พี่นนท์ยิ้มให้ผมแบบจะซื่อความผมายว่าเาาสภาพเดียวกันผมก็ได้แต่พยักหน้าไปให้ปล่อยให้พี่ลูกอมรั้งเอวไ,แบบนั้นจนถีงห้องบางคนก็หันมามองพวกผมแล้วนินทากันน่ะครับแต่ว่าใช่ว่ากูอยากแต่ถ้ากูบอกให้ปล่อยกูคงได้ล้มตุ่บไปฃงกองกับพื้นเป็นแน่แท้ฉะนั้นอย่ามาเมากูเป็นแบบนั้น(แบบใหนล่ะ)เอาเหอะพอผมเดินมาถี

งห้องพีลูกอมก็บอกตอนเที่ยงจะมารับก่อนจะเดินไปผ้องของตัวเองอยากจะบอกออกๆปจุงเบยว่าไม่ต้องถีงตอนนั้นกูก็คงจะหายเจ้บแสบทางช่องหลังแล้วล่ะ...ผมเดนมานั่งที่โต๊ะประจำก่อนที่ไอ้โอเช่จะหันหลังมาคุยกับผมแล้วยิ้มกรั้มกริ้ม

"ได้กันแล้วดิมึง"

โอเล่ว่าก่อนจิ้มจึกๆที่แขนผมเป็นเชิงหลอกคือ...อยากรู้ว่าพวกมึงตั้งกล้องวงจรปิดไว้ในห้องกูหรอหรือสภาพกูมันน่าให้คิดพวกมึงถึงได้รุ้กันว่ากุเสียซิงค์ไปเสด็จแล้วน่ะห้ะถ้าึงเป็นเอ็กซ์-เมนท์นี่กูคงไม่แปลกใจเลยแต่นี่มีงคนธรรมดาเองน่ะ

"หยุดด่ากูได้แล้วมึงอ่ะกุเสียหานหมด"

น่าน~เสือกรุ้อีกเหี้ยมึงทำให้กึคิดว่ามึงแม่งีพลังจิตล่ะน่ะ

"บอกไรใฟ้มั้ยกุปล่าวมีพลังจิตแต่หน้ามึงนี่แหละที่บอกกู"

มันพูดแล้วหันมาชี้หน้าผมแล้วหันไ,ที่โต๊ะของมันก่อนที่อ.จะเข้าาสอน