รักร้ายๆ ... ฉบับแซ่บเว่อร์!!! [Yaoi]

Chapter 13
 
 
ผมหันขวับมามองหน้าพี่จินขอคำอธิบาย พี่จินมองมาประมาณว่าเดี๋ยวค่อยเล่า พี่ไปร์เดินเข้ามาตามมาด้วยพี่เฟซพี่ไฟซ์ฝาแฝดคนละฝา พวกผมยกมือไหว้ทั้งสามคน
 
 
"โอ้ะ ไม่นึกจะเจอเธอที่นี่นะนังไปร์"สองสาวจ้องหน้ากันจิกกัดทางสายตา
 
"ฉันควรจะพูดคำนั้นมากกว่านะเพลิน ใครจุดธูปมาเหรอถึงได้มาขอส่วนบุญถึงนี่"
 
"แก๊! ฮึย ฉันไม่ต้องจุดธูปก็มาเองได้เพราะฉันไม่ใช่เธอ"เพลินกอดอกยิ้มเยาะ ไปร์เดินเข้ามาใกล้เพลิน"เราต่างกันอยู่แล้วแหละเพลิน ต่างกันราวฟ้ากับเหวนะ ฮ่าๆ คงไม่ต้องบอกใครฟ้าใคร...เหว"มองเพลินตาดุ
 
 
"พ่วงตำแหน่งสารเลวด้วยนะ"ไฟซ์ยิ้มพูดแดกดัน ไม่ไหวจริงๆเธอคนนี้ ถึงจะเป็นผู้หญิงก็เถอะ
 
"เก็บปากไว้แดกข้าวเถอะค่ะไฟซ์ ผู้ชายอะไร๊...หน้าหวานยิ่งกว่าผู้หญิง ถามจริงตุ๊ดป่ะเนี่ย" เพลินถามซึ่งหน้า ไฟซ์กำหมัดแน่นไม่อยากทำร้ายผู้หญิง
 
"พี่ว่าเพลินกลับบ้านไปดีกว่านะครับ" เฟซตัดความรำคาญพูดไล่แบบสุภาพ เพลินยิ้มหวานให้เฟซเดินมาหมายจะเกาะแขน
 
"อย่ามาจับเฟซนะ เดี๋ยวเสนียดติด"ไปร์กระชากตัวเพลินออก
 
 
"กรี้ดดด!! เฟซไปเอานังนี่มาเป็นเมียได้ยังไง ถ่อยสิ้นดี หน้าตาก็งั้นๆแหละ" เพลินร้องลั่นด่าออกมา เฟซอ้าปากจะเถียงกลับถูกไปร์ห้ามไว้ก่อน
 
"หึ คบคนไม่ได้อยู่ที่หน้าตาอย่างเดียวนะ มันอยู่ที่ลีลาและท่ายาก พอดีจัดว่าเด็ด!ไม่เหมือน..." มองเพลินหัวจรดเท้า
 
"หน้าเห็ดๆแถมยังกลวงโบ๋อีกต่างหาก" คิกคิก ผมหัวเราะเบาๆอย่างสะใจ พี่จินมันยิ้มหันมาปรามว่าอย่าดังมากมันไม่ดี
 
ผมไม่รู้ไม่ชี้หัวเราะดังกว่าเดิมอีก เจ๊แกจัดว่าเด็ดจริง แร๊งงง
 
กรี๊ดดดดดดดด
 
เพลินกรีดร้องเสียงสั่นด้วยความโกรธ จะมีสักกี่ครั้งที่เธอชนะผู้หญิงคนนี้ ไม่มีเลยปากดีไปเถอะนั่งไปร์ หึ อย่าให้ถึงวันของฉันบ้างจะเหยียบให้จมดินเลย เธอวิ่งออกไปโทรบอกคนรถให้มารับโดยเร็ว ไปร์ยิ้มสะใจปิดประตูบ้านเข้ามาด้านใน
 
 
"เมียเฟซจัดว่าเด็ดจริง คืนนี้ลองท่ายากกันไหมครับ"เฟซพูดทะลึ่งเจอบิดหูเข้าไปเต็มเหนี่ยว
 
 
"ทะลึ่งแล้วเฟซ ไฟซ์ไม่เป็นไรนะ"ไปร์ดุแฟนหันมาถามไฟซ์ที่เจอว่าสะเทือนใจ
 
"ไม่เป็นไรหรอกไปร์ ผมก็ไม่ได้ปฎิเสธว่าไม่ใช่ ของแบบนี้กล้าเป็นก็ต้องกล้ารับ" ผมไม่นึกว่าพี่ไฟซ์จะเป็นจริงๆ แต่พี่ไฟซ์หน้าหวานมากสวยสุดๆ เมื่อเทียบกับพี่ไปร์จะออกมาคนละแนวเลย พี่ไปร์หวานซ่อนเปรี้ยว แต่พี่ไฟซ์สวยยั่วสวาทหน้าเซ็กซี่มาก
 
จ๊อกกกก ~~~
 
ให้ทายเสียงอะไร ไอ้เปอร์มันท้องร้องดังมากครับ มันทำหน้าอายยิ้มแหยๆ ทุกคนหัวเราะมันทำลายเรื่องมาคุเมื่อกี้เกลี้ยง
 
 
"เปอร์หิวนี่ครับ จะกินก่อนก็เกรงใจเห็นยืนปะทะกันอยู่"หันมาขู่พี่คิส"ห้ามหัวเราะนะพี่คิส บอกว่าอย่าหัวเราะ"มันงอแงใส่ผัวแล้วครับ
 
 
"เมื่อกี้ทำอะไรกันครับเสียงดังมากเลย พ่อปุนหัวเราะอะไรครับ" น้องปลายที่โดนแม่อุ้มพาไปข้างนอกกลับเข้ามาพร้องเสียงเล็กน่ารัก เรื่องแบบนี้กันเด็กออกไปดีที่สุด
 
 
"เปล่าครับลูก ฮ่าๆๆ ขอโทษนะครับคุณเปอร์ ผมอดไม่ไหวจริงๆ อาหารเย็นหมดแล้วทานกันดีกว่านะครับ" ปุนชายหนุ่มวัยกลางคนชวนทานข้าว ทุกคนเห็นด้วยอย่างแรง
 
 
"ผมว่าก็ดีครับ เดี๋ยวคนแถวนี้ท้องร้องขึ้นมาอีกจะพาลวีนเอา"ผมพูดล้อเพื่อนเปอร์
 
"ไอ้ซีน เดี๋ยวเถอะมึง"เปอร์หันมาทางจิน"คืนนี้จัดหนักเลยนะครับพี่จิน ฮ่าๆๆๆ"
 
มึงพูดอะไรครับเพื่อน >///< ไอ้พี่จินยิ้มพยักหน้าตอบแอบลูบขาอ่อนผมให่เสียวเล่น
 
/คืนนี้ซีนไม่รอดแน่ จะเอาท่าไหนดีครับหรือจะเอาท่ายากแบบพี่เฟซก็ได้นะ/จินกระซิบ
 
"ฮันแน่ กระซิบกระซาบอะไรกันสองคนวะ มึงมัวแต่คุยกันไอ้เปอร์กินเรียบแล้วเนี่ย" พี่เฟซแซว ผมมองจานไอ้เปอร์ โห อดอยากมาจากไหนครับเพื่อน เลเวลส่ายหน้าให้
 
"มึงกินแบบนี้ห่อไปกินบนห้องต่อไหม"เลเวลถาม
 
"ไม่เอาอะเดี๋ยวจุก คืนนี้กูว่าจะลองท่ายากสักหน่อย"พูดหน้าตาเฉย ยักคิ้วให้พี่คิส
 
"ฮิ้ววว เจ๋งว่ะไอ้เปอร์ ให้พี่ไปร์สอนให้ไหม โอยๆ กินครับกินไม่พูดแล้ว"เฟซแซว เจอแฟนสาวยิ้มพิฆาตให้
 
พวกเรานั่งกินกันไปคุยกันไปจนอิ่ม ผมอาสาช่วยพี่จ๋ายล้างจานเพราะว่างมาก พี่จินมันยืนเกาะขอบประตูมอง
 
"พี่จินออกไปเซ่ จะมายืนมองซีนล้างจานให้เมื่อยทำไมห้ะ" พี่จินมันเดินมากอดด้านหลัง พี่จ๋ายยิ้มล้างมือเดินออกไปอย่างรู้หน้าที่
 
"ด้านว่ะพี่จิน เห็นไหมล้างจานอยู่อย่าเพิ่งกอด"เวลาอื่นจะไม่ว่าเลย คิกคิก
 
"พี่กับเพลินไม่ได้มีอะไรกันนะครับ ซีนต้องเชื่อใจพี่นะ"ผมล้านจานใบสุดท้ายเสร็จหันมาล้างมือก่อนใช้ผ้าซับให้แห้ง
 
 
"ซีนเชื่อใจพี่มาตลอดแหละพี่จิน แต่ขอได้ไหม อย่าโง่ให้เขามาวางยาเหมือนในละคร ซีนรู้ว่าพี่ไม่โง่แต่ก็ไม่ได้ฉลาดไปซะทุกเรื่อง" เราเดินมานั่งข้างนอก
 
 
"ครับผม พี่จะไม่ตกเป็นเหยื่อเพลินแน่นอน" แต่ซีนจะตกเป็นเหยื่อของพี่แทน จินคิดในใจ
 
ผมมองทอดยาวไปข้างหน้าเห็นเด็กหนุ่มวัยน่าจะสิบหกสิบเจ็ดปีนต้นมะขามหน้าบ้าน ผิวขาวชุ่มไปด้วยเหงื่อจากอากาศร้อน
 
ตุ้บ
ร่างแข็งแรงกระโดดลงมาไม่กลัวขาหัก ถือมะขามกำหนึ่งไว้ในมือชูขึ้นให้ใครสักคนดู ร่างป้อมเล็กของน้องปลายวิ่งยิ้มกว้างแบมือจะเอามาขาม
 
 
"มองอะไรซีน"พี่จินถามเสียงเข้มขมวดคิ้วเป็นปม ผมส่ายหน้าไม่มีอะไร
 
"คนนั้นใครเหรอพี่จิน"ผมถาม ชี้ไปที่นักปีนต้นมะขามเมื่อกี้
 
"พี่ก็ไม่รู้นะ อ๋อ มองผู้ชายคนนี้นี่เอง"จินตอบก่อนนึกได้ว่าซีนมองอะไร  เขาดึงร่างบางลุกขึ้นจับนั่งตักท่ามกลางสายตาทุกคนที่อยู่ในสวน คิสกับเปอร์พากันนั่งดูคนสวนตัดส้มอย่างสนใจ โซตัสยืนซ้อนหลังเลเวลเอื้อมมือไปหยิบทุเรียนข้างหน้าเจอกำปั้นหนักทุบที่ไหล่ สาธุ!ขอให่ทุเรียนตกใส่เท้า ผมแช่งไอ้โซที่แอบกอดเมียทางอ้อม ซีนจะลุกขึ้นคงอายผมจับนั่งกอดเอวขอดแน่นไม่ให้ขยับ
 
 
"ชอบบ้านพี่ไหมซีน พ่อแม่พี่รักที่นี่มากเลยนะ สงบร่มเย็นอยู่แล้วสบายใจ"
 
"ซีนก็ชอบนะ"จินยิ้มที่ซีนชอบ"ผู้ชายหล่อกำยำน่าฟัดมาก"พี่จินมันหุบยิ้มหน้าบึ้ง
 
"ล้อเล่นครับ ใครจะหล่อสู้เดือนมหาลัยได้ล่ะ"ผมบีบจมูกโด่งหมันเขี้ยว
 
"ให้จริง บอกไว้ก่อนพี่จับได้มีแต่เช้ากับเช้า"ผมงง เช้ากับเช้า?
 
"อึ๊บยันเช้าแน่ ฮ่าๆๆๆ เขินอะดิ กิ้วๆ"ผมตบหน้ามันเบาๆ เลวว่ะแฟนกู
 
"พี่หื่นจังวะ ไม่พูดด้วยแล้วไปหาน้องปลายดีกว่า"ผมลุกขึ้นพร้อมพี่จินเดินไปหาปลาย
 
"พี่จินนน หม่ำๆมะขามเปรี้ยวกัน พี่ปายปีนสูงๆเอามาเลย"เสียงเล็กชวนตบพื้นให้นั่ง
 
ปาย หรือ เปมณัช พานา เด็กหนุ่มวัยสิบหกผิวสีขาวต่างจากพ่อแม่ที่ออกสีแทน นั่งหักมะขามให้น้องชายตัวแสบกินอย่างเอร็ดอร่อย
 
 
"พี่ปาย น้องปลาย ตกลงชื่ออะไรกันแน่ครับ"ผมงงถามออกมา
 
"ก็นี่พี่ปายสุดหล่อ" ชี้ไปที่เด็กหนุ่ม"ส่วนนี่น้องปลายหล่อสุดไงครับ"ชี้มาที่ตัวเองโอ้ ปลายกับปาย ผมงงยกมือกุมขมับ พี่ปุนพี่จ๋ายหัวเราะช่วยอธิบายให้ฟัง
 
 
"คืออย่างนี้จ้ะ น้องปลายคนที่นี่จะเรียกไอ้เเสบ ส่วนนี่ลูกคนโตพี่ชื่อปายเหมือนกันจะเรียกว่าปายโต คนนี้พี่รับมาเลี้ยงน่ะ พ่อแม่เขาตายหมดพี่เลยรับมาเลี้ยงไม่อยากเปลี่ยนชื่อเพราะเรียกตั้งแต่เด็กจนชิน พ่อแม่เขาก็เพื่อนพี่เนี่ยแหละ"
 
ผมพยักหน้าเข้าใจ พี่จ๋ายพูดไม่งงเท่าเด็กแสบนี่เลย หล่อสุด ฮ่าๆๆ เด็กน้อย
 
 
"เออ นี่คุณจินเป็นเจ้าของไร่สวน"พี่ปุนบอกปาย เด็กหนุ่มยกมือไหว้นอบน้อม
 
"ส่วนคนอื่นเป็นเพื่อนๆน้องๆคุณเขา จะมืดแล้วผมว่าเข้าข้างในกันดีกว่าครับ"พี่ปุนบอก พี่จินตะโกนบอกคนในสวนให้เข้าบ้านได้แล้ว ผมกับพี่จินขึ้นห้องมาอาบน้ำอาบท่า รอพี่จ๋ายทำอาหารมื้อเย็นให้กิน ไม่นานก็อิ่มแปล้แยกย้ายกันขึ้นห้อง
 
 
พลั้ก
 
ผมเปิดประตูเดินออกมาชนกับร่างเด็กหนุ่มที่วิ่งมาพอดี ผมพยุงตัวเองลุกขึ้นยืน ร่างป้อมของเด็กแสบวิ่งมาหาผมและปายที่พยุงตัวเองขึ้น
 
 
"พี่ปายล้ม หนูขอโทษ พี่คนนี้ก็ล้มด้วย ขอโทษครับ"น้องปลายปากแบะจะร้องไห้
 
"อย่าร้องนะตัวแสบ วิ่งขึ้นมาทำไมบนนี้ครับ พี่ตามหาซะทั่วเกือบวิ่งตามไม่ทัน" ปายว่าน้องที่ชึ้นมาห้องเจ้านาย ผมยิ้มอุ้มตัวเล็กขึ้นมาปลอบ
 
 
"โอ๋เอ๋ ไม่ร้องนะครับคนเก่ง"ผมจับหน้าน้องซบกับบ่าลูบหลังปลอบ ปายยืนยิ้มมองผมนิ่ง
 
"พี่เป็นเพื่อนคุณจินเหรอครับ"ปายถาม เป็นจังหวะเดียวกับจินเปิดประตูออกมา
 
"ไม่ใช่! ซีนเป็นแฟนพี่"จินพูดย้ำสถานะให้รู้ ผมมองหน้าพี่จินทำไมต้องทำเสียงโหด
 
"พี่ชื่อซีนนี่เอง น้องปายชอบพี่ซีนตัวขาวปากแดงๆ"
 
"ครับผม ฟอด ไปนอนเล่นห้องพี่กันเนอะ" ผมอุ้มปลายเข้าห้อง "เดี๋ยวพี่ดูเองครับ" หันไปบอกปายที่ยืนหน้าซีดอยู่ ไอ้พี่จินนิสัยไม่ดีแกล้งน้อง ปายรีบเดินลงไปข้างล่าง ผมวางปลายลงบนเตียงล้มตัวนอนข้างๆดึงร่างป้อมมากอดเหมือนตุ๊กตา แก้มป่องปากเล็กเป็นกระจับน่าฟัดสุดๆเลย
 
"ซีน พี่ไม่อยากให้ซีนใกล้ผู้ชายคนอื่น"ผมเงยหน้าจากพุงเล็กมามองพี่จิน
 
"อะไรของพี่ ฮ่าๆๆๆ อย่าจี้เอวพี่ครับปลาย"ผมหัวเราจับเด็กแสบดันออกจากเอว
 
"เมื่อกี้พี่เห็นซีนยืนคุยกับปาย แววตาที่ปายมองซีนมันแปลกๆพี่ไม่ไว้ใจ"จินกังวล ผมอุ้มน้องปลายวางบนเตียงหยิบของเล่นเด็กที่พอมีในห้องมากองให้เล่น เดินมาหาพี่จินที่เปลี่ยนจากยืนเป็นนั่งหน้างอบนพื้น
 
"อย่าร้องนะไม่อายเด็กเหรอ วันนี้เป็นอะไรไหนบอกซีนสิ"ผมจับพี่จินนอนหนุนตัก
 
"พี่ไม่ชอบเวลาที่ซีนใกล้ผู้ชายคนอื่น ไม่ชอบที่ซีนใจดีไปทั่ว ไม่ชอบที่คนอื่นมองซีนไม่ชอบ...อุ๊บ...อืม..."ผมปิดปากพี่จินด้วยปากสีแดงสดของผม น้องปลายอยู่บนเตียงคงไม่เห็นเพราะเตียงค่อนข้างสูง
 
"พี่ซีนนนน ปลายง่วงแล้วขอนอนนี่นะ"ผมรีบผละออกมา ลุกขึ้นมาหาร่างป้อม
"จะนอนนี่เหรอครับ งั้นพี่ซีนนอนด้วยเนอะ"
 
"เย้ๆๆๆ งั้นพาพี่ปายมานอนด้วยได้ไหม"ผมกลืนน้ำลายลงคอ พี่จินลุกขึ้นมานั่งข้างผม
 
"ไม่ได้! น้องปลายนอนกับพี่จินก็ได้นะครับ มา เดี๋ยวพี่กอดนอนเนอะ"จินเขยิบตัวมานอนหันข้างเท้าแขนตั้งฉากข้างปลาย ร่างป้อมซุกกับอกกว้างหาวง่วงนอน
 
 
"พี่จินอย่าทำแบบนี้อีกนะ เด็กคือเด็กอย่าตะคอกใส่น้อง"ผมเตือน พี่จินหน้าบึ้ง
 
"หาวว ~~ พี่ซีนมานอนข้างหนูเร็ว หนูอยากกอดพี่ซีนด้วย"ปลายตบที่นอนอีกข้าง
 
"ยังไม่นอนอีกเหรอครับ ได้ๆเรานอนกอดกันเนอะ"ผมล้มตัวนอนขนาบร่างป้อม
 
"ปากพี่แด๊งแดง กัดได้ไหมครับ"ผมเบิกตากว้าง กัดปากเนี่ยนะ
 
"ไม่ได้นะครับ ปากนี้ของพี่จินคนเดียวพี่หวง"จินหน้าขึงขังจริงจัง
 
"ฮืออออ หนูจะกัด แงงง พี่ซีนให้ปลายกัดนะครับ"เอาไงดีร้องไห้แล้วด้วย
 
"อ่า ก็ได้ครับ โอ๋ๆอย่าร้องนะ"ปลายยิ้มเจ้าเล่ห์โน้มคอซีนลงมาใกล้หน้าตัวเอง จินลุกขึ้นนั่งชะโงกหน้าไปดูทั้งคู่
 
"จุ๊บจ๊วบ...อืม...ปากพี่ซีนอร่อยจังเลย ขอกินอีกได้ไหม"ปลายยิ้มหวานขออีก
 
"ไม่ได้เว้ย! ทนไม่ไหวแล้วแม่ง..."จินอุ้มร่างป้อมไว้ข้างหลังยกมือปิดตาไม่ให้เห็น ดึงหน้าซีนโน้มมาใกล้ประทับริมฝีปากร้อนปิดเอาไว้บนปากแดงนุ่ม ลิ้นร้อนละเมียดละไมไล้เลียโพรงปากบาง เกี่ยวกระหวัดรัดลิ้นเล็กเล่น ขบกัดปากล่างเบาๆเน้นๆ
 
"อืม...จ๊วบ...น้องอยู่นะพี่...อ้า...พ...พอแล้ว..."ผมเสียงสั่นเตือนออกมา
 
"ปล่อยหนูนะพี่จิน บอกให้ปล่อย หาวว หนูง่วงนอนแล้วนะ ไว้มากัดใหม่นอนๆ" ปลายหันหน้าไปอีกทางนอนนิ่งกางแขนป้อมหลับปุ๋ย สงสัยจะง่วงจริง
 
"เด็กพี่ก็ไม่ชอบ ซีนอย่าให้ใครทำแบบนี้อีกนะ"จินมองหยาดเยิ้ม ผมว่ามันไม่ปกตินะ
 
"เอ่อ...เรานอนกันดีกว่าเนอะ โทรบอกพ่อแม่เขายังเอาลูกเขามานอนเนี่ย"
 
"บอกตั้งนานแล้ว ซีนจ๋าาา น้องหลับแล้วแต่พี่ยังไม่ง่วงเลยอะ"อย่ามาอ้อนเด้
 
"ดูหนังไหม"จินส่ายหน้า"ฟังเพลงไง"ก็ยังส่ายหน้า"แล้วจะเอาอะไร"
 
"เอาซีน นะๆๆๆ เดี๋ยวเราก็กลับแล้ว บรรยากาศก็ดีโรแมนติกสุดๆเลย" ผมลังเลมองหน้าพี่จินที่ตาหวานเชื่อมมองผมตาละห้อย น้องปลายก็นอนอยู่มันยังกล้าทำ เหมือนจะรู้ว่าผมคิดอะไรมันรีบพูดขึ้น
 
"ห้องน้ำก็ได้ นะๆ ห้องน้ำพี่กว้างเก็บเสียงด้วยนะ ซีนจ๋าาาา" จินลูบสะโพกผมเล่น เลื่อนมือไปตามส่วนเว้าของเอวขอด อีกข้างก็เลื้อยเข้าใต้เสื้อแล้วครับ
 
 
 
 
 TBC.