เรื่องLove Addict เสพติดรัก กักขังร้าย

เรื่องLove Addict เสพติดรัก กักขังร้าย
ตอนที่1
Writer: KissO'clock

"นี้!!!!ไอ้ไฟ อย่าทำแบบนี้นะเว้ย!!!!"
ร่างเล็กตะคอกและดิ้นขัดขืนสุดแรงแต่ร่างสูงก็ใช้มือหนาล็อกคอร่างเล็กเอาไว้ ทำให้ร่างเล็กชะงักแล้วกลืนน้ำลาย

"ไม่เป็นไรหรอกไอ้เนย์ กูไม่ทำมึงตายหรอก กูจะทำให้มึงทรมานเรื่อยๆ หรือมึงอยากไปอยู่กับแม่มึงเร็วๆละ"
ร่างสูงพูดพร้อมแสระยิ้ม
ไฟคว้าเข็มฉีดยาที่บรรจุของเหลวสีม่วงที่เตรียมเอาไว้

"ม...ไม่เอานะ...ไฟกูขอเถอะ อึก.." เนย์กลัวจนตัวเกร็งไปหมด ทำให้ผิวขาวซีดของเนย์เห็นเส้นเลือดได้ชัดเจน พร้อมใบหน้าที่ตาแดงก่ำที่กำลังร้องไห้

"หึ....มึงทำลายครอบครัวกู มึงก็อย่าหวังว่ากูจะสงสารมึง" ไฟพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาแล้วเอาเข็มทิ่มกับเส้นเลือดตรงแขนที่มองชัดที่สุดและกดสลิงเพื่อให้ยาเข้าสู่เส้นเลือด เนย์ทั้งเจ็บก็ต้องอดทน
ยาส่งผมถึงอุณหภูมิในร่างกายของเนย์ ทำให้เนย์เริ่มร้อนขึ้นเรื่อยๆ
ไฟยิ้มร้ายๆเมื่อเห็นเนย์ทรมาน แล้วเดินออกจากห้องไปทิ้งให้เนย์นอนร้องไห้ทั้งทรมานร่างกายและ........จิตใจ

//สงสัยกรรมที่เราก่อ มันคงมาถึงแล้วสินะ เหอะๆ//เนย์พูดลอยๆออกมา

สาเหตุที่ผมต้องเจอกับผู้ชายคนนี้
.
.
.
.
.
สาเหตุที่ผมต้องมาเจอแบบๆนี้
.
.
.
.
มันเริ่มต้นที่เมื่อวานนี้

"น้องเนย์ครับ วันนี้พี่ไปที่หอเนย์นะ" เสียงชายหนุ่มพูดคุยโทรศัพท์ด้วยน้ำเสียงหวานๆ

{คือวันนี้...เนย์ขออะไรหน่อยได้ไหม..... พี่ดินไม่ต้องมาที่หอเนย์แล้วนะฮะ แล้วจะให้ดีก็ไม่ต้องมายุ่งกับเนย์อีกเลยนะฮะ}อีกฝ่ายพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ

"ท...ทำไมพูดอย่างงั้นละน้องเนย์.... เนย์เป็นอะไรอ่ะ ปกติเนย์ไม่พูดอย่างนี้นินา เรารักกันไม่ใช่เหรอ " ชายหนุ่มชื่อดินตอบไปอย่างเสียงสั่นๆ เมื่อได้ยินคำพูดเช่นนั้น

{เนย์ไม่เคยรักพี่ดิน พี่ดินเคยดีกับเนย์มาก แต่ตอนนี้เนย์มีงานแล้ว เนย์ไม่ต้องการพี่ดินแล้ว }ชายหนุ่มชื่อเนย์ตอบไปอย่างตรงๆโดยที่ไม่ห่วงจิตใจอีกฝ่าย

{แค่นี้นะครับ อย่ามายุ่งกับเนย์อีกเลย ลาก่อนครับ}
อีกฝ่ายตัดสายทันที ทิ้งให้ดินเจ็บจนพูดอะไรไม่ออก เพราะสิ่งที่เนย์มันจริง...

•••••••••••••••••(เนย์)•••••••••••••••••••••

"พี่ดินคงอันตรายถ้ายังอยู่กับเนย์.." หนุ่มหน้าใส ร่างเล็ก หน้าตาออกตี๋ๆคล้ายลูกครึ่งจีน พูดลอยๆออกมา ขณะที่ตัวเองหนีออกมาโทรศัพท์ในห้องน้ำในพับแห่งหนึ่ง

"น้องเนย์ครับ"
เสียทักของผู้ชายคนนึงทักเข้ามา ทำให้เนย์สติกลับมาแล้วเปิดประตูออกไป พบผู้ชายหน้าตาดี ร่างใหญ่เดินเข้ามา

"พี่แท็ก ผมบอกแล้วไงว่าไม่ต้องมาตาม" เนย์เสแสร้งทำเสียงขี้เล่น แล้วทำท่าทีล้างมือ แล้วหันหน้ามามองอีกฝ่าย

"พี่เห็นน้องเนย์มาห้องน้ำนานแล้วนินา" อีกฝ่ายตอบน้ำเสียงหวานๆพร้อมอ้อมมากอดเอวช้าๆ

"คนบ้า~ ป่ะกลับโต๊ะเถอะครับ" เนย์พูดหลีกเลี่ยงเพราะไม่อยากให้เขาคนนี้จะล่วงเกินไปมากกว่านี้

ขณะที่ทุกคนกำลังสนุก แต่เนย์คนเดียวที่รู้สึกไม่สนุกด้วย

นี้เราเป็นอะไรวะ มีแต่เรื่องพี่ดินเต็มสมองเลย เนย์เอ้ยยยยย เนย์บ่นกับตัวเองอยู่ในใจ

"น้องเนย์ครับ เป็นอะไรไม่สบายเหรอ"
แท็กถามเนย์ด้วยความเป็นห่วง

"เออ...เปล่าครับ เมื่อกี้เจ้าหนี้มาขู่เนย์น่ะฮะ"เนย์เสแสร้งทำเสียงหน้าสงสาร ทำให้อีกฝ่ายเชื่อสนิท

"แล้วน้องเนย์ทำอะไร ทำไมน้องเนย์ไปติดหนี้คนอื่นล่ะ..."อีกฝ่ายรีบถามกลับ เนย์แอบแสระยิ้มมุมปากเบาๆแล้วทำสีหน้าเศร้าต่อ

"พี่แท็กก็รู้ว่าเนย์พึ่งเรียนปีหนึ่ง คณะแพทย์ก็ต้องใช้เงินเยอะด้วย ครอบครัวเนย์ไม่มีเงินเยอะขนาดนั้นก็เลย...." เนย์บีบน้ำตาเบาๆ อีกฝ่ายจึงโอบไหล่ของเนย์

"ไม่เป็นไรนะ พรุ่งนี้น้องเนย์ส่งเลขที่บัญชีมาให้พี่แล้วก็ยอดเงิน พี่จะช่วยเนย์เอง" อีกฝ่ายพูดเสียงใจเย็นแล้วส่งยิ้มให้เนย์ เนย์ก็ยิ้มกลับเบาๆ

"ขอบคุณพี่แท็กนะฮะ เนย์รักพี่แท็กจัง..." เนย์หอมแก้มอีกฝ่าย

อีกฝ่ายเมื่อได้รับหอมแก้มจากเนย์ก็หน้าขึ้นสี จากนั้นก็จับคางเนย์แล้วหน้าก็ค่อยๆเข้าใกล้เรื่อยๆ

"อ๊ะๆ ที่นี้ไม่ได้นะ เนย์ไม่ให้ คิคิ"เนย์มีสติทันทีแล้วยกนิ้วชี้มาแตะริมฝีปากของแท็ก พร้อมหัวเราะเบาๆ

"โธ่~น้องเนย์ให้พี่นิดนึงนะ..."
อีกฝ่ายง้อพยายามให้ร่างโปร่งใจอ่อน

"ไม่ครับ เนย์ว่าเนย์กลับก่อนดีกว่า เดี๋ยวพ่อแม่เนย์สงสัยว่าทำไมเนย์หายไปนาน"

"พี่ไปส่งนะ" อีกฝ่ายทำท่าทีจะลุกขึ้นไปส่ง

"ไม่ต้องเลยครับ เนย์กลับเองได้ ถ้าไม่ฟังเนย์ เนย์งอนแน่~"เนย์ทำเสียน่ารัก แต่อันที่จริงเนย์พูดดักไว้เฉยๆ

"ครับๆ ถึงเมื่อไหร่ส่งข้อความให้พี่ด้วยนะ"
อีกฝ่ายทำหน้าเซ็งเบาๆ

เนย์ไม่พูดอะไร แล้วรีบออกจากพับทันทีแล้วสตาร์ทรถที่มาจอดเอาไว้หลังพับ

อันที่จริงเนย์โกหกเรื่องประวัติส่วนตัวเยอะและพยายามปิดบังไม่ให้คนอื่นรู้จักตัวเองมากไป

จะเรียกเนย์ว่าเป็นนักต้มตุ่นก็ได้
เนย์อยู่ปี3 คณะนิเทศ และเคยโกหกแท็กว่าตัวเองขับรถไม่เป็น อันที่จริงแทบจะหลับตาขับได้เลย เนย์หลอกคนอื่นเพื่อหาเงินมาไม่นานมานี้

ที่บ้านของเนย์มีปัญหาเรื่องเงินจริงๆ พ่อของเนย์เล่นพนันจนติดหนี้มหาศาล แล้วไม่กี่วันนี้พ่อของเนย์ก็โดนเจ้าหนี้ทำร้ายร่างกาย เนย์ทำงานแค่พาร์ทไทม์ คงหาเงินไม่ทันแน่ เนย์จึงต้องเดินทางสายนี้...

Ring ring ring ....
เสียงโทรศัพท์เนย์ดังขึ้นในขณะที่เนย์ขับรถอยู่
เนย์จึงมองเบอร์ที่ขึ้นจอ ทำให้เนย์ชะงักนิด แล้วสายที่โทรเข้ามาคือ....

(((((พี่ดิน)))))

เอาไงดีวะ รับดีไหม หรือไม่รับดี เนย์พยายามทบทวนกับความคิดของตัวเองเพราะตัวเองแน่ใจว่าบอกพี่ดินแล้วว่าอย่ามายุ่งกันอีก แล้วทำไมถึงยังโทรมา

"โคตรหน้าด้านเลยว่ะ"เนย์ด่าก่อนที่จะรับสายของดิน

"ฮัลโหลครับพี่ดิน เนย์บอกแล้วไงว่าอย่ามายุ่งกันอีก เราเลิก-กัน-แล้ว" เนย์พูดเน้นคำท้ายเพื่อให้อีกฝ่ายเข้าใจ

{หึ..หึๆ}

เสียงหัวเราะดังออกจากมือถือ ทำให้เนย์หน้าชา เพราะอยู่ๆก็รู้สึกกลัวอย่างไม่มีเหตุผล เสียงหัวเราะอีกฝ่ายเป็นชายแล้วเสียงทุ้มต่ำ

"มึงเป็นใครว่ะ !?"
เนย์รีบเรียกสติแล้วถามออกไป เพราะแน่ใจเลยว่าไม่ใช่เสียงพี่ดิน

ตรู๊ด...ตรู๊ด....
ไม่ทันไรอีกฝ่ายก็ตัดสายซะแล้ว ทำให้เนย์นั่งอึ้งไปชั่วขณะ

"มันต้องการอะไรวะ..." เนย์พยายามไม่คิดอะไรมากและขับรถกลับบ้าน

--วันต่อมา--

"ผมไปทำงานก่อนนะพ่อ" เนย์บอกพ่อด้วยความเร่งรีบ

"เดี๋ยว!!!!" เสียงพ่อเนย์ตะโกนทำให้เนย์ชะงักพร้อมหันมาด้วยความสงสัย

"มีอะไรอ่ะพ่อ?"

"ไอ้ดิน แฟนแกเอาเงินมาให้ยัง...."พ่อของเนย์พูดไปยกขวดเหล้าขึ้นมากระเดือก

เนย์ถอนหายใจเมื่อเห็นพ่อตัวเองอยู่ในสภาพดูไม่ได้...
"เนย์เลิกกับเขาแล้ว..."

เมื่อพ่อของเนย์ฟังเข้าก็เบิกตาโต แล้วหันมามองเนย์อย่างไม่พอใจ

"ทำไมว่ะ!!!! แกไม่มีน้ำยาน่ะสิถึงเขาเลิกกับแก อ่อยนิดอ่อยหน่อย เสียตัวซักคือสองคืน ถ้าแกทำนะ กูสบายนานแล้ว!!!!! "
พ่อพูดด่าลูกชายตัวเองด้วยฤทธิ์เหล้า

เธอกำมือแน่น ไม่กล้าด่าเพราะยังไงคนด้านหน้าก็เป็นผู้มีพระคุณ แต่ในใจเนย์กลับคิดว่า

เงินสำคัญกว่าตัวเนย์สินะ.....

เนย์ไม่พูดอะไรแล้วออกจากบ้านทันที เนย์ขับรถเข้าลานจอดรถของร้านอาหารแห่งหนึ่ง ในขณะนั้นเอง...

ตรึงๆๆๆ....
เสียงข้อความจากโทรศัพท์เนย์ดังขึ้น เมื่อเนย์เปิดก็คือพี่แท๊กส่งข้อความมาเกี่ยวกับการโอนเงินให้เนย์

เนย์ถอนหายใจเบาๆแล้วส่งเลขที่บัญชีพร้อมยอดเงินที่หลอกพี่แท๊ก ซึ้งพี่แท๊กก็เชื่อสนิท

"เฮีย หวัดดีฮะ"
เนย์ไหว้ทักทายเจ้านายของตัวเอง

"หวัดดีๆ อาเนย์วันนี้ลื้อมาเร็วดี ฮ่าๆ ช่วยทำคว่มสะอาดร้านให้อั้วหน่อยละกันนะ ตอนนี้คนอื่นยังไม่มากันเลย" เจ้านายพูกอย่างเป็นมิตร

"ได้ฮะเฮีย เดี๋ยวเนย์เปลี่ยนชุดแล้วไปทำความสะอาดให้"^^

เนย์ทำงานพิเศษในภัตคารจีนเล็กๆในสุขุมวิท ซึ้นเนย์ก็มาทำงานที่นี้ไม่นาน แต่เนย์กลับชอบงานนี้ที่สุด

เนย์เปลี่ยนชุดเป็นกี่เพ่าผู้ชายที่เป็นยูนิฟอร์มร้านแล้วก็ลุยทำความสะอาดร้านเลื่อยๆ จนกระทั่งๆ

กริ๊งๆ
เสียงประตูร้านขึ้น ทำให้เนย์งงเพราะร้านยังไม่เปิด เนย์ส่องหน้าประตูก็ติดป้ายcloseอยู่นินา
เนย์พบกับผู้ชายร่างสูงใหญ่ แต่งตัวดีสุดๆแสดงถึงฐานะที่ร่ำรวยแถมหน้าตาดีอีก

ไอ้หมอนี้เพี้ยนแน่ๆ ร้อนตายหงตายห่าใส่โค๊ทหนัง =__= เนย์ด่าอยู่ในใจ

"ขอโทดนะครับ ร้านยังไม่เปิด เออ...หรือมีธุระกับเฮียครับ"เนย์พูอย่างสุภาพ

"เปล่า " อีกฝ่ายตอบสั้นๆ

ห่ะะะะ กูงง แล้วคุณมรึงจะมาทำเตี่ยอะไรที่นี้ไม่ทราบ!? เนย์ด่าอีกฝ่ายในใจแล้วไม่รู้จะไปต่ออย่างไรดี

"แล้วคุณจะมาทำไมครับ ร้านเราเปิดเที่ยงนะครับ ตอนนี้พึ่ง10โมงเอง"เนย์พูดไปตรงๆ

"หึ เป็นเด็กเป็นเล็กอย่าเสือก" ร่างสูงพูดแล้วมองเนย์ด้วยหางตา

"เอา คุณ~ด่างี้ก็ไม่ถูกนะ ถ้าคุณไม่มีอะไรจะทำที่หรือหรือคิดก่อกวน กลับไปเลยไป!!!"

"หึๆๆ" ร่างสูงหัวเราะในลำคอ และเดินเข้าไปให้เนย์เรื่อยๆ เนย์รู้สึกใจไม่ดีก็ถ้อยหลัง จนกระทั่งตัวเนย์ติดชิดกำแพง แล้วมือของชายแปลกหน้าก็แตะไหล่เนย์...

"อย่าอวดเก่งมากนะไอ้เนย์"ร่างสูงพูดออกมาทำให้เนย์ตัวชาทั้งตัว เพราะเนย์เริ่มรู้ตัวว่าคนคนที่อยู่ข้างหน้าคือคนที่โทรศัพท์เมื่อวาน!

"มึงจะทำอะไรกู!!! ปล่อยเว้ยยย เฮีย!!! ช่วยด้วย!!!" ร่างสูงรีบล็อกเนย์ในขณพที่เนย์ดิ้นไม่หยุดพร้อมตะโกนขอความช่วยเหลือ

//อึก.....//

ร่างสูงเอาขวดที่ใส่ผงยามาจ่อจมูกเนย์อยากรวดเร็วทำให้เนย์เผลอดมมัน ฤทธิ์ยารุนแรงทำให้เนย์รู้สึกหัวใจบีบตัว ทำให้เนย์เจ็บหน้าอกและสลบลงพื้น

.
.
.
.
.
.
เนย์เริ่มรู้สึกตัวอีกครั้ง ร่งกายชาๆและตาก็เบลอๆ เนย์พยายามจับจุดโฟรกัสก็รู้ตัวอีกทีว่าตนเองอยู่บนเตียงนอนกว้างๆสีขาว และรอบตัวไม่มีเฟอร์นิเจอร์อะไรมากมาย เห็นแต่ตู้เสื้อผ้า และชั้นหนังสือ

"นี้เกิดอะไรขึ้นกับกูวะ....กูจำได้ว่ากูช่วยทำงานแล้วมีคนคนนั้น......" เนย์ทบทวนความจำตัวเอง

"นี้กูโดนลักพาตัวรึไงวะ...ไอ้เหี้ยย กรรมอะไรของกูวะ" เนย์สำรวจห้องแล้วก็ไม่มีใครอยู่เนย์จึงตัดสินใจลงจากเตียงแต่ว่า....

//กริ้ง...//
เสียงโลหะคล้ายโซ่กระทบกัน ทำให้เนย์ชะงักแล้วสำรวจร่างกายเหมือนมีอะไรถ่วงเท้าตัวเอง

"เชี่ยยย....กูโดนล่ามเหรอ" โซ่ยาวประมาณ2เมตร ถูกล่ามที่ขาซ้ายของเนย์ไว้กับหัวเตียว

//แกร็ก// เสียงลูกบิดดังขึ้น ทำให้เนย์หันไปมองตาเขียว เพราะเป็นคนที่ลักพาตัวเขามา

คนมองเนย์อย่างเย็นช้า ก่อนที่จะแสระยิ้ม ทำให้เนย์โกรธเข้าไปอีก

"ไอ้เหี้ย!!!!!!!"
เนย์วิ่งตรงเข้าไปหาชายคนนั้นและยกมือกำปั้นแน่นแต่ก็ต้องล้มลงเตียงเพราะโซ่ตึง

"หึ โง่ชะมัด... เห็นหลอกเงินคนอื่นเก่งนักนี่"
เนย์ตัวชะงักเมื่อได้ยินคำนั้น

"ม..มึงเป็นใครวะ!?"
เนย์เริ่งเสียงสั่นเบาๆ เพระไม่น่ามีใครรู้เรื่องนี้

"หึ...กูชื่อ ไฟ น้องของพี่ดิน คนที่มึงทิ้งเมื่อวานน่ะ ใช่ไหม เนรา สุวิทยา"
คำพูดของไฟทำให้เนย์ตัวชาจนมือสั่น ร่างสูงค่อยๆเดินมาหัวเตียงแล้วจ้องหน้าเนย์เขม็ง

"มึงต้องการอะไร..."

"ก็ไม่มีอะไรหรอก เมื่อคืนพี่ดิน... ฆ่าตัวตาย และเป็นเพราะมึง"
เนย์ฟังถึงกับอึ้ง เหมือนร่างกายเริ่มไม่มีแรง

"นอกจากนั้น บังเอิญกูพอเอามือถือพี่ดินไปเช็คดูทุกๆอย่างคือเงินของพี่ดินหายไปล้านกว่าบาทได้ พอสืบๆดูก็รู้ว่ามึงหลอกเงินพี่กู" ไฟพูดและมองหน้าเนย์นิ่งๆ

"ม...มึง กล่าวหากูว่ะ กูมีปัญหาเรื่องเงินพี่ดินเลยช่วย" เนย์รีบแก้ตัวเพราะไม่อยากให้ไฟไปแจ้งความ

"หึๆๆ รู้สึกว่ามึงจะเอาคำนี้อ้างกับคู่ขามึงตลอดจนเขาโอนให้นินา เรื่องแบบนี้กูสืบมาหมดละ" ไฟทำเสียงดูถูก

"ม...มึงไปสืบกูมาเหรอวะ!?" เนย์ทำเสียงไม่พอใจ

"ก็เออน่ะสิ แล้วกูก็คิดอยู่ว่าจะเอายังไงกับมึงดี ง่ายๆก็แจ้งตำรวจ" เนย์ตาเบิกกว้างเมื่อได้ยินคำว่าตำรวจ

"ไม่!!!! กูยอมทุกอย่างเลยนะไอ้ไฟ แต่ขออย่างเดียวอย่าแจ้งตำรวจ ขอร้องเหอะ"

"แล้วเรื่องอะไรกูต้องมาฟังมึงละไอ้เนย์ มึงหลอกเงินครอบครัวกูนะ"

"ขอละ..กูทำได้ทุกอย่าง กูยังเรียนอยู่ กูยังมีพ่อต้องดูแล อย่าแจ้งตำรวจเลย... ฮึก...." เนย์กลัวจนน้ำตาไหลออกมา ทำให้ไฟชะงักนิดก่อนที่จะปรับสีหน้าให้ปกติ

"มึงทำได้ทุกอย่างเลยใช่ไหม?" ไฟพูดขึ้น
ทำให้เนย์เริ่มลังเลกับท่าทีชายคนนี้ แต่เพราะไม่อยากเข้าคุกกินข้าวดำข้าวแดงก็ต้อง...

"ได้...." เนย์พูดแผ่วเบาๆ

"ดี ก็อยากจะให้มึงเป็นหนูทดลองให้กูหน่อย" ไฟพูดน้ำเสียงร้ายๆ แล้วเดินออกจากห้อง

หนูทดลอง!? อีเหี้ยยยย นี้เป็นเวรกรรมอะไรของกูวะ!!! ทำไมกูต้องมาเจอคนแบบนี้ ตายแน่เลยเราๆๆ

//แกร็ก//
เสียงลูกบิดดังขึ้นอีกครั้ง ทำให้เนย์ถึงกับหน้าซีดเพราะสิ่งที่ไฟนำมาด้วยคือ.....เข็มฉีดยา

••••••••••••กลับมาเวลาปัจจุบัน••••••••••••••••

พอผ่านไป1ชั่วโมง ยานั้นกลับกลายเป็นปลุกอารมณ์เนย์ไปด้วย แกนกลางของเนย์เริ่มเบียดกับกางเกงชั้นในเพราะยิ่งใหญ่และพร้อมปลดปล่อยออกมา

"อ...อย่าบอกนะ ว...ว่ามันคือยา....."

.......ปลุกเซ็กส์.......
เนย์คิดในใจเพราะเนย์ก็เคยโดนยานี้เหมือนกัน เนย์พยายามตั้งสติแต่มันไม่ไหวจริงๆ เนย์คว้าแกนกลางออกมาจากกางเกงเพื่อปลดปล่อยความอึดอัด

"อ...อะ...อ๊ะ"ร่างเล็กครางเสียงหวานออกมาโดยอดกลั้นไม่ได้ มือเนียนๆของร่างเล็กก็จับแกนกลางแล้วถูเร็วขึ้น

"อ..อะ..อ๊ะๆๆ อื้ม..." ร่างเล็กครางต่อเนื่อง

//แกร็ก//
เสียงลูกบิดดังขึ้น ทำให้ไฟชะงักกับภาพที่เนย์กำลังนอนบนเตียงของตนและช่วยตัวเองอยู่

ไฟเห็นอาการแบบนี้แล้วแสระยิ้ม แล้วค่อยๆขึ้นเตียงแล้วมาคร่อมบนร่างกายของเนย์

"หึๆๆ อยู่บ้านกูก็ยังทำเรื่องอุบาดตาบนเตียงกูนะ" ไฟพูดแขวะใส่ ทำให้เนย์อายจนหน้าแดงอย่างเห็นได้ชัด

"มึงนั้นแหละ...วางยากู ไม่งั้นกูคงไม่ต้อง..ทำแบบนี้หรอก" เนย์ด่าไฟออกไปด้วยน้ำเสียงที่เหลืออยู่ แต่ไฟก็มองร่างกายเนย์ที่อยู่ตรงหน้าด้วยสายตาโลมเลียโดยไม่รู้ตัว

"เป็นไงล่ะ ยานี้กูคิดเองเลยนะเว้ย รับลองมึงสนุกกับยาของกูแน่ วันนี้มึงมีอารมณ์ตอนบ่าย4 พรุ่งนี้มึงก็จะมีอารมณ์ตอนบ่าย4อีกรอบ มันจะเป็นแบบนี้เรื่อยๆจนกว่ากูจะเอายาแอนตี้ให้มึง" ไฟพูดน้ำเสียงสนุกแต่เนย์ถึงกับหน้าซีด

"มึงแม่งเลว....มึงเห็นกูเป็นอะไรวะ...." เนย์พยายามข่มอารมณ์ตัวเองให้ถึงที่สุด

"หึๆ...หรือว่า....."
ไฟค่อยขยับปากเข้าหาใบหูร่างเล็กแล้วพูดว่า..

"อยากให้กูแจ้งตำรวจละ" ไฟพูดออกด้วยน้ำเสียงเย็นชา

"แฮกๆ...ม..ไม่"เนย์พูดติดหอบ

"ถ้ามึงบอกว่าไม่ กูคงขังมึงให้เป็นตัวถ่วงกระเป๋าตัวกูหรอก.....บังเอิญกูสั่งหนูทดลองจากต่างประเทศแล้วยังไม่ได้ บางทีใช้มึงอาจจะเห็นผลชัดกว่า" ไฟพูดพร้อมแสระยิ้มร้าย

"ก..กู..ก็เป็น..แฮกๆ...คนนะเว้ย!!!" เนย์ตะคอกด้วยน้ำเสียงเท่าที่มีแต่ไม่ได้ทำให้ไฟสะทกสะท้านซักนิด

"แล้วที่มึง ทำลายครอบครัวคนอื่นน่ะ..คนเค้าทำกันใช่ไหม!!!!!" ไฟตะคอกใส่เนย์ที่อยู่ด้านล่างของตน ทำให้เนย์หน้าซีด

จากที่เนย์เถียงไปเถียงมากลายเป็นว่าเนย์เงียบกับคำพูดของผู้ชาย ด้วยฤทธิ์ยารุนแรงทำให้เนย์น้ำตาไหลออกมาอย่างอดกลั้นไม่ได้ ทั้งทรมานทั้งกายและใจ เนย์ต้องทดกับอารมณ์ตัวเอง แถมยังต้องทดกับคำพูดที่อีกฝ่ายพูดอย่างไม่ใส่ใจ

"อ....อึก" ฤทธิ์ยากำลังกระตุ้นอารมณ์เนย์ขึ้นเป็นทวีคูณ เนย์เผลอร้องออกมาอย่างไม่รู้ตัว พอรู้ตัว เนย์ก็หน้าแดงก่ำเมื่อร่างหนาบนร่างกานตนจ้องมองตนเองอย่างไม่วางตาจนทำให้เนย์เบี่ยงหน้าไปทางอื่น

"หึ.....จะทนได้ซักกี่น้ำวะ ถ้าไม่ปล่อยมึงยิ่งทรมานขึ้นเรื่อยๆ"อีกฝ่ายพูอย่างไม่ใส่ใจ

"ม..มึงออกไปก่อน"เนย์พูดด้วยเรี้ยวแรงที่มี

"เรื่องอะไรวะ นี้ห้องกู"ไฟเถียงกลับ

"แฮกๆ...มึงออกไปก่อน...."เนย์พูดย่ำอีกรอบ

"ไม่เว้ย มีสิทธิสั่งกูด้วยเหรอ"

"ง...งั้นมึงช่วยกูชักว่าวเลยไหมล่ะ...ไอ้สัด!!"เนย์ประชดอีกฝ่าย

"หึๆๆ เอางั้นก็ได้" มีของไฟค่อยๆเลื่อนเข้าไปในเสื้อของเนย์

To be continue