รักที่ไม่จากไปไหน [ Yaoi ]

ติ๊งน๊อง ติ๊งน๊อง ติ๊งน๊อง~

เออรู้แล้วค่าบบจะกดไปบิณฑบาตที่ไหนก้านนนนนนน

 คนน่ารักนี่เอง

"ช้า" อ้าววว คิดยังไงว่าผมนี่มันบ้านผมนะคุณค่าบบ แล้วก็เดินตึกๆไปนั่งที่โซฟา  อะไรว่ะ มาแบบไม่ตั้งตัว

"คุณมีอะไร" ผมถาม ในขณะที่ถือแก้วน้ำไปวางตรงหน้าเขา เขามองหน้าผม และทำสายตาแบบนั้น สายตาที่ผมเจ็บ สายตาที่พร้อมจะร้องไห้ตลอดเวลา

ผมเกลียดคนที่ร้องไห้ มันเหมือนเขาไม่ผิดอะไรเลย  

"ก็เรื่องคดีไงคุณผู้กอง" เขาพูดและทำสีหน้าเซ็งๆออกมา

ผมเพลียจริงๆ นี่มันพึ่ง เจ็ดโมงครึ่งนะพ่อคุณ และวันนี้ก็วันอาทิตย์ 

"เฮ้อ" ผมถอนหายใจ และจะเดินไปชงกาแฟกินสักหน่อย

ขมับ!

"นี่นายจะไม่คิดช่วยกันเลยใช่มั้ย! ไอ้คนแล้งน้ำใจ ไอ้คนไม่ทำตามสัญญา... อุบ" ใครจะปล่อยให้ด่าฟรีๆล่ะ ผมจึงใช้ปากนี่แหละตอบคำถามเขาเอง เขาเบิกตากว้าง คงตกใจมากสินะ นี่คือบทลงโทษคนน่ารัก ( เดี๋ยวเจ๊จะเอาไปใช้ >\\\\\\<)

พลัก!

เขาพลักผมออกและเดินออกไปจากบ้านผม โดยที่สีหน้าเขาโกธรผมมาก ก็ผมเหนื่อยนิ เชื่อมั้ย เมื่อคืนผมไม่ได้นอน เพราะต้องสั่งการกับสายสืบผมหาตัว พี่ชายฝาแฝดแฟนเขา แล้วนี่ยิ่งเขามาเร่งผม มันยิ่งทำให้ผมเจ็บ 

เจ็บกับการเป็นได้แค่ คนที่มีชีวิต มีลมหายใจ แต่ ไม่เคยได้หัวใจจากเขา เพราะ หัวใจเขาให้กับคนทไม่มีชีวิตแล้ว ไม่มีลมหายใจแล้ว ไปหมดทั้งใจ

"โถ่โว้ยยยยย!!!!!!" ผมระเบิดอารมณ์ออกมาในขณะที่ผมยังนั่งอยู่กับพื้น

============================================

"ไอ้คนบ้า!" จูบมาได้ไงกัน คนอุสาเป็นงานเป็นการ ถ้าไม่ช่วยก็บอกดีๆดิว่ะ ทำไมต้องมาจูบกันล่ะ

หลังจากวิ่งออกมาจากบ้านเขาผมก็สตาร์ทรถ มาที่สวนสาธารณะที่ที่ ผมกับบัส มาทีนี่เกือบทุกวัน ตอนที่เขายังมีชีวิตอยู่

เขาไม่เคยบอกผมสักนิดว่าเขามีพี่ชาย ยิ่งไปกว่านั้นเป็นฝาแฝด เขาปกปิดเรื่องนี้มาตลอดหรือเขาไม่คิดว่าผมเป็นแฟนเขากันแน่ 

สักพักผมก็มาถึงสวนสาธารณะ ผมลงจากรถและเดินมาที่ที่เราเคยมานั่ง บนพื้นที่ธรรมชาติ ผมอยากอยู่คนเดียว คิดอะไรคนเดียว เวลาผมคิดถึงเขา ที่นี่คือที่ที่ทำให้ผมรู้สึกว่าเขายังอยู่กับผมเสมอ

"วุฒิยิ้มคับ หนึ่ง สอง สาม"  ภาพของผมกับเขายังติดอยู่ในความทรงจำเสมอ ตอนที่เขาถ่ายรูปผมและบอกให้ผมยิ้ม มันคอยวนเวียนตลอดมา และเหมือนว่าจะชัดขึ้นทุกครั้ง ที่นึกถึง

"ฮึก..." ในที่สุดผมก็ต้องร้องไห้อีกครั้งสินะ ผมปิดปากตัวเองเอาไว้ ไม่ให้ใครได้ยินเสียงที่ผมร้องไห้

แก๊ก~

เสียงอะไร ผมหันไปดูทางต้นไม้ใหญ่ ก็ไม่มีอะไร ผมคงคิดไปเองสินะ