The Prince ลุ้นรักพิชิตใจเจ้าชายสุดหล่อ
เขียนโดย นางฟ้าปีกขาว
วันที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 17.53 น.
แก้ไขเมื่อ 28 เมษายน พ.ศ. 2558 09.31 น. โดย เจ้าของนิยาย
3)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ หลังจากที่เจ้าชายประกาศว่าฉันคบกับเค้า วันๆมีแต่เรื่องมาวุ่ยวายตลอดหนึ่งอาทิตย์ ไม่ว่าจะผู้หญิงของเค้าบ้าง พวกผู้ชายที่ชอบฉันบ้าง มันดูวุ่นายสุดๆแถมเจ้าตัวก็ดูจะสนุกมากกว่าสะอีก-..-
"ยูริ คบกับเจ้าชายดีไหม><"ซินเขยิบมาเป็นเพื่อนสนิทแล้ว-_-แต่วันๆถามแต่เรื่องเจ้าชาย
"ไม่รู้ ไม่ได้คบกันนี้-0-"ซินหัวเราะแล้วมาตบไหล่ฉัน จ..เจ็บน่ะย่ะ!TT
"อย่ามาหลอกกันน่าาาา เจ้าชายไปกินข้าวกับเธอทุกวันเลยนี้><" ซินยิ้ม อึดอัดจะตาย-..-
"ไง ยูริ" =_= ตายยากแหะ ฉันหันไปทำเป็นเมินใส่เค้า
"เฮ้!ทำไมไปเมินเจ้าชายล่ะ ยูริ" ฉันลุกขึ้นเอางานเอกสารในห้องไปส่ง โดยไม่สนใจเจ้าชายที่มองตามหลัง
แต่เอกสารมันหนักจังเลยอ่ะ-3- อึ้บๆ ฉันรีบเดินจนไม่ทันมองคนข้างหน้าแล้วชนเข้ายังจังทำให้ฉันล้มไปพร้อมเอกสารTTขี้เกียจเก็บน้าาาาา!
"ขอโทษน่ะครับ เป็นอะไรหรือเปล่า"ฉันก้มหน้าเก็บเอกสารแล้วเงยหน้ามอง อุ้ต่ะ!-///-หล่อจังแหะ
ชายผมดำมิด ร่างสูง หน้าหวาน ท่าทางอ่อนโยน -///-ภูมิต้านท้านผู้ชายหมดค้าาาาาา!
"เอ่อ...^^ ไม่ค่ะ ฉันเดินไม่ระวังเอง" เค้าช่วยฉันเก็บเอกสารแล้วเอาไปถือแทนฉัน
"ผมช่วยดีกว่า^^หนักแย่" ฉันได้แต่ยิ้มแล้วเดินตามหลังเค้าไป
"ขอบคุณน่ะค่ะ^^" ฉันยิ้มหวานให้เค้า
"^^ใช่ ยูริที่แฟนเจ้าชายหรือเปล่าครับ" ง่ะ-0-แม้แต่เค้ายังสนใจข่าวพวกนี้ด้วยหรอ
"ไม่ใช่แฟนหรอกค่ะ-_-ตาบ้านั้นแค่เล่นอะไรๆสนุกเฉยค่ะ" ฉันยิ้มฝืดให้ คงไม่เชื่อสิน่ะรูปมันก็ชัดเจนไปหน่อยก็เถอะ -_- แต่ไม่น่าหน่อยล่ะมั้ง
"งั้นหรอครับ^^แต่ยังไงก็ดูเหมือนแฟน" เค้ายิ้ม รอยยิ้มช่างอ่อนโยนหรือเกิน-///-ต่างกับเจ้าชายริบลับ
แป้วววววววววว!~~
"จริงๆน่ะค่ะ-..-ฉันไม่ชอบเค้าสะนิด!" เค้าหัวเราะเบาๆก่อนจะมากุมมือฉันด้วยท่าทางอ่อนโยน
"^^ครับบ คราวหน้าเจอกันใหม่น่ะ ยูริจัง" แต่ยังไม่รู้ชื่อเค้าเลยนีหน่าาา
"เดี่ยวค่ะ คุณชื่ออะไรหรอค่ะ" เค้ายิ้มหวานแล้วมากระซิบที่ข้างหูฉัน-///- ทำไมต้อเขินด้วยง่ะ
"ทาคะชิ เรน ครับ^^ เรียกเรนเฮยๆก็ได้"ฉันได้แต่ยืนตัวแข็ง เค้าเดินหายไปปล่อยให้ฉันยืนคิดบ้าอยู่คนเดียวอะไรเนี่ยยยย! ยูริ-0- ฉันรีบวิ่งกลับไปห้องเรียน แต่ไม่เห็นเจ้าชายแต่ช่างเค้าเหอะ
"ซินๆๆๆๆๆ"ฉันเขย่าแขนซิน
"ว่าไงจ๊ะ^^จะถามหาเจ้าชายใช่ม่ะ ฮ่าๆๆๆๆ" -_-นั่นงั้นล่ะ ไม่ถามหรอกเจ้าชายหน่ะ
"รู้จัก ทาคะชิ เรน ไหม " ซินเบิกตาโพลงก่อนจะรีบเขยิบมานั่งใกล้ๆฉัน
"รู้จักเรนด้วยอ่อเนี่ยยยยย!><" ซินทำตาประกายวิ๊งๆใหญ่เลย =_=
"เมื่อกี้น่ะ ฉันเดินชนเค้าเอกสารมันล่นเค้าเลยอาสาถือไปให้=-=" ฉันทำหน้านิ่งๆ
"กรี๊ดดดด! เรนน่ะ เป็นขวัญใขสาวๆพอๆกัยเจ้าชายเลยล่ะ แถมอ่อนโยนสุดๆ" ทำตัวตื่นเต้นไปหรือเปล่าน่ะซิน=_=?
"แล้วเจ้าชายล่ะ?"ฉันถามอะไรออกไปเนี่ยยยยยยย! ได้ใจยัยซินพอดี-0-
"ฮั่นแน่! ^^ ไปไหนไม่รู้เหมือนกัน คุยโทรศัพท์แล้ววิ่งออกไปเลย" มีเรื่องอะไรหรือเปล่าน่ะ แต่จะไปสนใจทำไมกัน ไม่อยากรู้เลยสะนิด!
"อื้ม^^เดี่ยวมาน่ะ" ยัยซินยิ้ม เพราะคงคิดว่าฉันไปหาเจ้าชายแต่คิดผิด ไปเดินเล่นๆเฉยๆเดินเล่นจริงๆน่ะ!
ฉันเดินมาหลังตึกแล้วแอบอยู่หลังเสา จ...เจ้าชาย! กับ จัสมินคนนั้นนี่หน่า! เพื่อนกันที่ไหนจับบมือกัน!
"เจ้าชายคบกับยูริจริงหรอ....ฉันไม่สำคัญแล้วหรอ"เธอก้มหน้ายืนกำมือเจ้าชาย
"จัสมิน สำคัญกับฉันเสมอก็แค่สนุกๆไปงั้นไม่มีไรหรอก จัสมินก็รู้" เค้าดึงจัสมินไปกอด หึ!ก็แค่สนุกๆ ก็จริงๆอย่างนั้นแหละ ฉันจะเสียใจทำไม! ไม่สิความรู้สึกต่างห่างล่ะ ถึงจะรู้แท้ๆว่าเค้าแค่อยากแกล้งเราเล่นแต่ทำไมต้องไปเล่นตามเค้าด้วยล่ะ ไม่เข้าใจตัวเองจริงๆ!
"จูบฉันสิ เจ้าชาย" เจ้าชายค่อยโน้มใบหน้าไปหาหล่อนทั้งสองคนประกบปากด้วยกัน ฉันรีบเอามือมาปิดปากตัวเองไว้เพราะกลัวเค้าได้ยินเสียงร้องไห้! ทำไมต้องร้องไห้กันคงเสียความรู้สึกแน่ๆ ฉันรีบวิ่งกลับไปห้องเรียน ซินที่เห็นฉันมาในสถาพที่ตาแดงก็คงรู้แหละว่าร้องไห้
"ยูริ เป็นอะไรหรือเปล่า ตาแดงๆ" ฉันส่ายหน้าแล้วยิ้มให้ แต่กับยิ้มไม่ออกเลยแหะ!!
"ฮ..ฮึกก! ทำไม?" สุดท้ายฉันก็กลั่นไม่อยู่จนได้ ซินเข้ามากอดแล้วลูบหัวฉันเบาๆ
"ไม่เป็นไรๆฉันจะไม่ถามเธอว่ามีเรื่องอะไร แต่ไปกินข้าวกันเถอะน่ะ^^" ฉันรีบปาดน้ำตาแล้วลุดไปกับซิน
วันนี้ไม่ได้นั่งกินข้าวกับเจ้าชาย รู้สึกแปลกๆปกติเค้าจะกวนฉันตลอดที่กินข้าว
"หายไปไหนมา ฉันหาเธอไม่เจอ" ซินตบไหล่ฉันเบาๆให้ฉันใจเย็นๆ
"เปล่า" ฉันตอบเสียงเย็นชาสุดๆ เค้าเดินมานั่งข้างๆฉัน แต่ฉันเขยิบหนี
"โกรธอะไรฉันหรือเปล่า?"เค้าขมวดคิ้ว ฉันไม่ตอบนั่งกินข้าวเงียบๆไป
"ยูริจังงงงง^^ "ฉันเงยหน้าไปมองแล้วยิ้มให้เค้า เจ้าชายมองหน้าฉันอยู่แต่ฉันทำเป็นไม่สนใจ
"เรนคุง^^ทานข้าวเสร็จแล้วหรอจ๊ะ" ฉันถามเค้าด้วยเสียงหวานๆ
"ยังหน้ะ ยูริมานั่งทานเป็นเพือนหน่อยสิ" ฉันรีบยกถาดอาหารเดินตามเค้าไปโดยไม่สนใจเจ้าชายที่นั่งก้มหน้าและหันไปคุยกับซิน
"ทะเลาะกันหรอ^^" เค้าหันมายิ้มให้ อยู่กับเค้าสบายใจดีจัง
"เปล่าหรอกค่ะ^^ฉันแค่อยากถอยห่างออกมา" ฉันนั่งลงข้างๆเค้า
"มีอะไรไม่สบายใจมาหาผมได้เสมอหน่ะ^^" เค้ายังคงสีหน้าที่อ่อนโยนเสอม ต่างกับเจ้าชาย!
"^^ ขอบคุณน่ะเรนคุง สบายใจมากๆ"
"ขอเบอร์โทรได้ไหม ยูริจัง^^"เค้ายื่นโทรศัพท์มาให้ฉัน เจ้าชายเองก็มีเบอร์ฉันเหมือนกันแถมโทรมาทุกวันแต่ตอนนี้คงไม่แล้วล่ะ ฉันเมมเบอร์ให้เค้าแล้วยื่นโทรศัพท์คืน
"เดี่ยวโทรไปหาน้ะ^^" เค้ายิ้ม ฉันได้แต่ยิ้มบางๆให้เค้า เพราะภาพในหัวมีแต่ภาพที่เจ้าชายจูบดับจัสมิน
ฉันแอบเหล่ไปทางซินเพือมองเจ้าชาย เค้ากำลังมองฉันอยู่สายตาที่มองกันพอดีทำให้ฉันตกใจแล้วหันกับไปกินข้างเหมือนเดิม พอกันที่ฉันจะไม่ยุ่งกับนายอีกต่อไปแล้ว!
ฉัน.........ทำไงดี? ฉันต้องถอยห่างออกไปคงน่าจะดีกว่าดีไหมน่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ