-ตราบาป-
เขียนโดย SaHal
วันที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 13.20 น.
แก้ไขเมื่อ 23 มีนาคม พ.ศ. 2558 14.14 น. โดย เจ้าของนิยาย
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความผมเดินกลับมาที่บ้านพร้อมกับอาการที่ปวดเมื่อยตามตัว ก็เมื่อตอนกลางวันนั่นแหละครับพอผมแยก
กับเจ้าบ้าหัวทอง(เอลฟ์)แล้วผมก็โดน อ.ชาตรีใช้ไปทำสวนซะอย่างนั้นคืออยากรู้ว่าผมทำไรผิด
ทำไมถึงต้องไปทำสวนพอผมทำสวนเสร็จโผ๊มมมมก็ต้องไปเรียนพละอีกและวันนี้ก็เป็นวันทดสอบ
สมรรถภาพเลยต้องทั้ง วิ่ง! กระโดด! และอื่นๆอีกมากมายที่ผมนี่แทบจะได้คะแนนติดดิน อนาถแท้ๆเกิดมาเตี้ย =_+ ผมเดินขึ้นห้องมาแล้วเหวี่ยงกระเป๋าลงเตียงจากนั้นก็คลานขึ้นไปหลับเลย
ไม่องไม่อาบมันแม่งล่ะน้ำอ่ะ เหนื่อยยยยยย ผมกำลังเคลิ้มๆจะหลับ อยู่ๆก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น
ก๊อก ก๊อก ......
เงียบ.... กูหลับก่อนค่อยมาใหม่มึงอ่ะ(เสียมารยาทจังว่ะ)
ก๊อก ก๊อก....
ใครว่ะ?
ก๊อกๆๆๆๆๆๆ ปังๆๆๆๆๆๆ
"โว้ยยยยย กูรู้แล้วววววว!!!!!!"
ผมลุกขึ้นเดินไปเปิดประตูออกมาอย่างอารมณ์เสียเคาะดีๆก็ได้ไอ้ห่า (ก็มึงไม่ลุกนิ)
หุบปากๆ ผมเปิดประตูออกมาดูคนที่มาเคาะด้วยดวงตาที่ยังสะลึมสะลือแต่ก็ต้องเบิกตากว้างทันที
อุต๊ะ!!! ไอ้หัวทอง
"กว่าจะเปิดได้น่ะมึง กูนึกว่าตายคาห้องเลย"
มันพูดแล้วมองหน้าผมนิ่งๆ
"มะ...มึง มึงมาได้ไงว่ะ?"
ผมตะกุกตะกักถามมันแล้วชี้นิ้วไปที่หน้ามัน มันก็จ้องนิ้วผมก่อนที่มันจะงับนิ้วผม อ๊ากกกกกก!!!
สัสๆเจ็บ ผมกำนิ้วตัวเองแน่นน้ำตาเล็ด มึงคนหรือหมา เขี้ยวแม่งโคตรเจ็บเลย
"กูมาหามึงนั่นแหละ เอ้า!พ่อมึงฝากมาให้"
มันพูดแล้วโยนถุงอะไรสักอย่างมาให้ผม พอลองเปิดดูปรากฏว่ามันคือ.....ต้มยำกุ้ง
"ขอบใจ"
ผมบอกแล้วทำท่าจะปิดประตูห้องแต่มันก็ดันประตูเอาไว้ไม่ให้ผมปิดผมมองหน้ามันแล้วขมดคิ้ว
แน่น มึงมาขวางกูทำเพื่อ?!!! สายตาผม มันก็ส่งกลับมาให้ว่า กูอยากทำ
ประมาณนี้ - - ผมก็เลยง้างประตูออกก่อนจะกระแทกโดนกับหน้าผากมันดัง ปึก จนหน้ามัน
หงาย สมน้ำหน้าไอ้ควาย เสือกเกิดมาสูง มันสูงจริงๆน่ะครับตัวผมแค่ไหล่มันเองเนี่ย
พอมันหน้าหงายหงายหน้าเสร็จมันก็หันมามองผม อู้ยยยย เลือดกำเดาไหล มันค่อยๆแตะจมูก
ตัวเองแล้วขมวดคิ้วแน่น ผมก็ทำท่าจะวิ่งหนีเข้าไปในห้องแต่มันก็ใช้มือดันประตูเอาไว้ผมเลยวิ่ง
หนีเข้าไปในห้องแทน หมับบบ มันจับคอเสื้อผมไว้แล้วกระชากให้ตัวผมเข้าไปใกล้มัน
"ไอ้เตี้ย........ มึง........"
มันก้มหน้าพูดแล้วลากเสียงยาวจนน่าขนลุก มีรังสีออร่าเห็นซาตานคละคลุ้งอยู่เต็มบริเวณนี้ไป
หมดผมก็เลยค่อยๆหันไปมองหน้ามันก่อนจะกลืนน้ำลายดัง เอื๊อก งานนี้ตายแน่ๆไอ้นิค ตาย
แน่เอ็งตายแน่ไอ้นิค งือ
มาต่อให้แบบ สั้นๆงงๆมึนๆ ในตอนนี้นายเอกของเราท่าจะดูกวนตีนขึ้นน้ะ ผิดกับตอนอยู่ที่ รร.
ลิบลับเลยล่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ