-ตราบาป-

-

เขียนโดย SaHal

วันที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 13.20 น.

  4 ตอน
  0 วิจารณ์
  6,520 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 มีนาคม พ.ศ. 2558 14.14 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ผมเดินกลับมาที่บ้านพร้อมกับอาการที่ปวดเมื่อยตามตัว ก็เมื่อตอนกลางวันนั่นแหละครับพอผมแยก

กับเจ้าบ้าหัวทอง(เอลฟ์)แล้วผมก็โดน อ.ชาตรีใช้ไปทำสวนซะอย่างนั้นคืออยากรู้ว่าผมทำไรผิด

ทำไมถึงต้องไปทำสวนพอผมทำสวนเสร็จโผ๊มมมมก็ต้องไปเรียนพละอีกและวันนี้ก็เป็นวันทดสอบ

สมรรถภาพเลยต้องทั้ง วิ่ง! กระโดด! และอื่นๆอีกมากมายที่ผมนี่แทบจะได้คะแนนติดดิน อนาถแท้ๆเกิดมาเตี้ย =_+ ผมเดินขึ้นห้องมาแล้วเหวี่ยงกระเป๋าลงเตียงจากนั้นก็คลานขึ้นไปหลับเลย

ไม่องไม่อาบมันแม่งล่ะน้ำอ่ะ เหนื่อยยยยยย ผมกำลังเคลิ้มๆจะหลับ อยู่ๆก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น

ก๊อก ก๊อก ......

เงียบ.... กูหลับก่อนค่อยมาใหม่มึงอ่ะ(เสียมารยาทจังว่ะ)

ก๊อก ก๊อก....

ใครว่ะ?

ก๊อกๆๆๆๆๆๆ ปังๆๆๆๆๆๆ

"โว้ยยยยย กูรู้แล้วววววว!!!!!!"

ผมลุกขึ้นเดินไปเปิดประตูออกมาอย่างอารมณ์เสียเคาะดีๆก็ได้ไอ้ห่า (ก็มึงไม่ลุกนิ)

หุบปากๆ ผมเปิดประตูออกมาดูคนที่มาเคาะด้วยดวงตาที่ยังสะลึมสะลือแต่ก็ต้องเบิกตากว้างทันที

อุต๊ะ!!! ไอ้หัวทอง

"กว่าจะเปิดได้น่ะมึง กูนึกว่าตายคาห้องเลย"

มันพูดแล้วมองหน้าผมนิ่งๆ

"มะ...มึง มึงมาได้ไงว่ะ?"

ผมตะกุกตะกักถามมันแล้วชี้นิ้วไปที่หน้ามัน มันก็จ้องนิ้วผมก่อนที่มันจะงับนิ้วผม อ๊ากกกกกก!!!

สัสๆเจ็บ ผมกำนิ้วตัวเองแน่นน้ำตาเล็ด มึงคนหรือหมา เขี้ยวแม่งโคตรเจ็บเลย

 "กูมาหามึงนั่นแหละ เอ้า!พ่อมึงฝากมาให้"

มันพูดแล้วโยนถุงอะไรสักอย่างมาให้ผม พอลองเปิดดูปรากฏว่ามันคือ.....ต้มยำกุ้ง

"ขอบใจ"

ผมบอกแล้วทำท่าจะปิดประตูห้องแต่มันก็ดันประตูเอาไว้ไม่ให้ผมปิดผมมองหน้ามันแล้วขมดคิ้ว

แน่น มึงมาขวางกูทำเพื่อ?!!! สายตาผม มันก็ส่งกลับมาให้ว่า กูอยากทำ

ประมาณนี้ - - ผมก็เลยง้างประตูออกก่อนจะกระแทกโดนกับหน้าผากมันดัง ปึก จนหน้ามัน

หงาย สมน้ำหน้าไอ้ควาย เสือกเกิดมาสูง มันสูงจริงๆน่ะครับตัวผมแค่ไหล่มันเองเนี่ย

พอมันหน้าหงายหงายหน้าเสร็จมันก็หันมามองผม อู้ยยยย เลือดกำเดาไหล มันค่อยๆแตะจมูก

ตัวเองแล้วขมวดคิ้วแน่น ผมก็ทำท่าจะวิ่งหนีเข้าไปในห้องแต่มันก็ใช้มือดันประตูเอาไว้ผมเลยวิ่ง

หนีเข้าไปในห้องแทน หมับบบ มันจับคอเสื้อผมไว้แล้วกระชากให้ตัวผมเข้าไปใกล้มัน

"ไอ้เตี้ย........ มึง........"

มันก้มหน้าพูดแล้วลากเสียงยาวจนน่าขนลุก มีรังสีออร่าเห็นซาตานคละคลุ้งอยู่เต็มบริเวณนี้ไป

หมดผมก็เลยค่อยๆหันไปมองหน้ามันก่อนจะกลืนน้ำลายดัง เอื๊อก งานนี้ตายแน่ๆไอ้นิค ตาย

แน่เอ็งตายแน่ไอ้นิค งือ 

 

 

 

มาต่อให้แบบ สั้นๆงงๆมึนๆ ในตอนนี้นายเอกของเราท่าจะดูกวนตีนขึ้นน้ะ ผิดกับตอนอยู่ที่ รร.

ลิบลับเลยล่ะ

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา