Mischievous Love ปิ๊งรัก...นายจอมกวน
8.5
เขียนโดย ♥♫Hikaru♪♥
วันที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 09.06 น.
14 chapter
2 วิจารณ์
16.32K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 23 มีนาคม พ.ศ. 2558 21.07 น. โดย เจ้าของนิยาย
8) อย่าทำให้ฉันหน้าแดงนะ -//-
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ...คืนนั้นเอง ณ ห้องของฉัน...
"อะ...อือ..." ฉันที่กำลังนอนอยู่บนเตียงก็รู้สึกเหมือนตัวเองถูกกอดหรือรัดไว้แน่น จึงลืมตาขึ้นมาดู
"อ๊ะ!" สิ่งที่ฉันพบคือร่างอันแสนบอบบางของฉันถูกกอดไว้ด้วยร่างกายอันแสนอบอุ่นของโคทาโร่
ตึกๆๆๆๆ
อือ...ใจฉัน มันเต้นแรงอีกแล้ว...
"โคทาโร่..." ฉันสะกิดอีกฝ่ายที่กอดฉันไว้แน่น
"..." โคทาโร่ยังคงนอนหลับสนิท ไม่ได้ยินที่ฉันพูด
"นี่.." ฉันสะกิดเขาแรงขึ้นพร้อมกับยื่นใบหน้าอันร้อนผ่าวของฉันไปมองใบหน้าที่แสนดูดีของเขา
"..." เขายังคงไร้การตอบสนองทำให้ฉันหน้าร้อนผ่าวทั้งๆที่ภายในห้องก็เปิดแอร์ในอุณหภูมิที่ใครหลายคนอาจจะหนาว
"ถ้านายไม่ตื่นฉันจะ----" >//< อาห์~~ ฉันยังพูดไม่ทันจบ ริมฝีปากของโคทาโร่ก็ประกบกำริมฝีปากบนใบหน้าอุ่นๆของฉัน
"อะ...อื้อ~" เขาโอบฉันแน่นขึ้นราวกับว่าฉันเป็นของเขาคนเดียว
"ถ้าฉันไม่ตื่นจะทำไมงั้นเหรอ? ที่รัก^^" เขาถอนจูบของเขา แล้วพูดกลับมาด้วยใบหน้าทะเล้น
"ปะ...ป่าว" ฉันเอาหมอนใบข้างๆมาปิดหน้าตัวเองเพื่อปกปิดใบหน้าอันร้อนผ่าวและแดงแจ๋ของฉัน
--เช้าวันต่อมา ณ สนามฟุตบอลของโรงเรียน--
ฉันนั่งเล่นไลน์ คุยกับยัยมากิ และนั่งรอโคทาโร่ที่กำลังเล่นฟุตบอลกับเพื่อนๆ
>♥Maki♥< :
แก๊!!ยังไม่เข้าห้องอีกเหรอวะ
~'NekoJung'~ :
โห่แก!ฉันต้องรออีตาโคทาโร่อีกนะ >//< แกก็เห็นใจกันมั่งดิ
>♥Maki♥< :
หืม...? คู่นี้ยังไงเนี้ย ^0^ คริคริๆ
~'NekoJung'~ :
แน่ะ!~แล้วคู่แกอ่ะยังไง -*-
>♥Maki♥< :
หิว~ฉันไปหาอะไรกินก่อนละ บ๊ายบาย^^~แฟนโคคุง
~'NekoJung'~ :
บายจ้า ภรรยาซาโตชิ^^~
>♥Maki♥< :
โด่ววว แกอ่ะ :(
แล้วมากิก็ออฟไลน์ไปเมื่อจบประโยคนี้
"เธอระวัง!!!" เสียงเพื่อนของโคทาโร่คนนึงตะโกนมาบอกฉัน ฉันจึงเงยหน้าขึ้นไปดูก็พบกับ ลูกบอล!!! กำลังลอยมาทางฉัน!! ทำให้ฉันนี่ตกใจถึงขั้นจะกรี๊ดออกมา
พลั่ก!!
"กรี๊ด!!!??" ฉันกรี๊ดออกมาดังลั่นพร้อมกับหลับตาปี๋ เพราะคิดว่าลูกบอลลอยมาโดนตัวเองซะแล้ว แต่พอฉันลืมตาขึ้นมาก็พบกับ...
"- -เอิ่ม..." ส้นเท้าของโคทาโร่อยู่เหนือหัวฉันไปนิดเดียว เพราะเขารับลูกบอลที่จะตกมาโดนหัวของฉัน
"^^ เป็นอะไรมั๊ยจ๊ะ ที่รัก" -.- คำพูดของโคทาโร่ทำให้กลุ่มเพื่อนของเขาส่งเสียงฮิ้วๆ เหมือนชะนีร้องหาคู่(?)
"-.- อย่าเรียกว่าที่รักสิยะ ถ้าเรียกอีกวันหลังฉันจะไม่รอแล้วนะ" ฉันยืนขึ้นถือกระเป๋าพร้อมจะขึ้นห้องเรียน
"โอ๋ๆๆๆไม่เรียกแล้วก็ได้^^" เขาแย่งกระเป๋าของฉันไปถือแล้วลูบหัวฉันเบาๆ
-//- อ่าห์~ฟินค่ะ(?)
"-)3(- จะขึ้นห้องเรียนแล้ว!" ฉันพูดพลางหยิบหูฟังมาสวมเพื่อฟังเพลงเพราะรำคาญโคทาโร่
"โอเคๆ^^ ไปก่อนนะเพื่อน" เขาพูดกับฉันแล้วหันไปบอกลาเพื่อนๆของเขา ก่อนจะเดินมาโอบไหล่ของฉัน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ