Mischievous Love ปิ๊งรัก...นายจอมกวน

8.5

เขียนโดย ♥♫Hikaru♪♥

วันที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 09.06 น.

  14 chapter
  2 วิจารณ์
  16.30K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 มีนาคม พ.ศ. 2558 21.07 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

8) อย่าทำให้ฉันหน้าแดงนะ -//-

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          ...คืนนั้นเอง ณ ห้องของฉัน...

"อะ...อือ..." ฉันที่กำลังนอนอยู่บนเตียงก็รู้สึกเหมือนตัวเองถูกกอดหรือรัดไว้แน่น จึงลืมตาขึ้นมาดู 

"อ๊ะ!" สิ่งที่ฉันพบคือร่างอันแสนบอบบางของฉันถูกกอดไว้ด้วยร่างกายอันแสนอบอุ่นของโคทาโร่

ตึกๆๆๆๆ

          อือ...ใจฉัน มันเต้นแรงอีกแล้ว...

"โคทาโร่..." ฉันสะกิดอีกฝ่ายที่กอดฉันไว้แน่น

"..." โคทาโร่ยังคงนอนหลับสนิท ไม่ได้ยินที่ฉันพูด

"นี่.." ฉันสะกิดเขาแรงขึ้นพร้อมกับยื่นใบหน้าอันร้อนผ่าวของฉันไปมองใบหน้าที่แสนดูดีของเขา

"..." เขายังคงไร้การตอบสนองทำให้ฉันหน้าร้อนผ่าวทั้งๆที่ภายในห้องก็เปิดแอร์ในอุณหภูมิที่ใครหลายคนอาจจะหนาว

"ถ้านายไม่ตื่นฉันจะ----" >//< อาห์~~ ฉันยังพูดไม่ทันจบ ริมฝีปากของโคทาโร่ก็ประกบกำริมฝีปากบนใบหน้าอุ่นๆของฉัน 

"อะ...อื้อ~" เขาโอบฉันแน่นขึ้นราวกับว่าฉันเป็นของเขาคนเดียว

"ถ้าฉันไม่ตื่นจะทำไมงั้นเหรอ? ที่รัก^^" เขาถอนจูบของเขา แล้วพูดกลับมาด้วยใบหน้าทะเล้น

"ปะ...ป่าว" ฉันเอาหมอนใบข้างๆมาปิดหน้าตัวเองเพื่อปกปิดใบหน้าอันร้อนผ่าวและแดงแจ๋ของฉัน


          --เช้าวันต่อมา ณ สนามฟุตบอลของโรงเรียน--

ฉันนั่งเล่นไลน์ คุยกับยัยมากิ และนั่งรอโคทาโร่ที่กำลังเล่นฟุตบอลกับเพื่อนๆ 

>♥Maki♥< : 

แก๊!!ยังไม่เข้าห้องอีกเหรอวะ 

~'NekoJung'~ :

โห่แก!ฉันต้องรออีตาโคทาโร่อีกนะ >//< แกก็เห็นใจกันมั่งดิ 

>♥Maki♥< : 

หืม...? คู่นี้ยังไงเนี้ย ^0^ คริคริๆ

~'NekoJung'~ :

แน่ะ!~แล้วคู่แกอ่ะยังไง -*- 

>♥Maki♥< :

หิว~ฉันไปหาอะไรกินก่อนละ บ๊ายบาย^^~แฟนโคคุง

~'NekoJung'~ :

บายจ้า ภรรยาซาโตชิ^^~

>♥Maki♥< :

โด่ววว แกอ่ะ :(

 

แล้วมากิก็ออฟไลน์ไปเมื่อจบประโยคนี้

 

"เธอระวัง!!!" เสียงเพื่อนของโคทาโร่คนนึงตะโกนมาบอกฉัน ฉันจึงเงยหน้าขึ้นไปดูก็พบกับ ลูกบอล!!! กำลังลอยมาทางฉัน!! ทำให้ฉันนี่ตกใจถึงขั้นจะกรี๊ดออกมา

พลั่ก!!

"กรี๊ด!!!??" ฉันกรี๊ดออกมาดังลั่นพร้อมกับหลับตาปี๋ เพราะคิดว่าลูกบอลลอยมาโดนตัวเองซะแล้ว  แต่พอฉันลืมตาขึ้นมาก็พบกับ...

"- -เอิ่ม..." ส้นเท้าของโคทาโร่อยู่เหนือหัวฉันไปนิดเดียว เพราะเขารับลูกบอลที่จะตกมาโดนหัวของฉัน

"^^ เป็นอะไรมั๊ยจ๊ะ ที่รัก" -.- คำพูดของโคทาโร่ทำให้กลุ่มเพื่อนของเขาส่งเสียงฮิ้วๆ เหมือนชะนีร้องหาคู่(?)

"-.- อย่าเรียกว่าที่รักสิยะ ถ้าเรียกอีกวันหลังฉันจะไม่รอแล้วนะ"  ฉันยืนขึ้นถือกระเป๋าพร้อมจะขึ้นห้องเรียน

"โอ๋ๆๆๆไม่เรียกแล้วก็ได้^^" เขาแย่งกระเป๋าของฉันไปถือแล้วลูบหัวฉันเบาๆ

-//- อ่าห์~ฟินค่ะ(?) 

"-)3(- จะขึ้นห้องเรียนแล้ว!" ฉันพูดพลางหยิบหูฟังมาสวมเพื่อฟังเพลงเพราะรำคาญโคทาโร่

"โอเคๆ^^  ไปก่อนนะเพื่อน" เขาพูดกับฉันแล้วหันไปบอกลาเพื่อนๆของเขา ก่อนจะเดินมาโอบไหล่ของฉัน  

 

     

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา