The Horror
9.0
เขียนโดย อัตจัง
วันที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 20.58 น.
2 ตอน
3 วิจารณ์
4,433 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 23 มีนาคม พ.ศ. 2558 18.10 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) จุดเริ่มต้นที่ไม่มีสีแดง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ "ในหน้าร้อนที่แสนโครตจะร้อนผมยังต้องไปโรงเรียนอีกน่าเบื่อจังเลยโรงเรียนเนี่ยแต่มันก็มีข้อดีละนะ"ผมที่บ่นอยู่กับตัวเองในวันที่ร้อนนั้นก็บ่นไปโดยไม่มีไรดีขึ้น
"นี่ไอ้เอิร์ธ บ่นอีกแบบนี้มันหนวกหูฉันนะเฟ้ย"เสียงเพื่อนชายของผมที่บ่นมาจากด้านหลังก็ดังขึ้น
"เอ้าไงหมี วันนี้แกก็ขี้บ่นเหมือนเดิมเลยนะ"ผมหยุดเดินแล้วหันไปมองไอ้หมี(มั้ง)
"ตูชื่อดรีมนะเฟ้ยไม่ได้ชื่อหมี"ไอ้หมีเอ้ยไอ้ดรีมที่เป็นเพื่อนผมมาได้ซักประมาณสามวันก็ได้ตะคอกใส่ผมที่เรียกชื่อมันผิด
"เอ่อๆขอโทษก็ได้ก็ตูจำไม่ได้นอวะ ก็เองดันไปชื่อดรีมที่ดันจำได้ง่ายตูเลยไม่ได้จำ"ตัวผมที่พูดไปลอยๆแล้วได้ไปเจอกันสิ่งที่สุดยอดมว๊ากๆๆ
"นั่นดาวศุกร์หนิได้เจอตั้งแต่วันแรกแบบนี้ดีสุดๆไปเลยล่ะ"ตัวผมที่มองเธอไม่ละสายตาดาวศุกร์เพื่อนร่วมห้องของผมเธอสวยมากเลยแต่ออนแอเกินเลยทำให้เธอจ้องขาดเรียนบ่อยๆ ทำไมผมถึงรู้หน่ะหรอก็เพราะว่าดาวศุกร์เป็นเพื่อนร่วมห้องผมตั้งแตประถมแล้วล่ะ
"นั่นไงดาวศุกร์ยัยแคระหนิบังเอินจังเลยนะที่ได้มาเจอตอนนี้"ส่วนไอ้ดรีมก็ไม่ได้สนใจดาวศุกร์อะไรมากเพราะมันไม่ได้เป็นพระเอก
ในโรงแห่งหนึ่งในภาคกลางของไทยแลนด์หรือเมืองไทยนั่นเอง
"เอ่อดาวศุกร์คือว่าวันนี้ว่างรึเปล่าพอดีฉันมีอะไรจะให้ดูละนะ"ตัวผมที่เดินไปที่หน้าโตะเรียนเธอหลังเข้าแถว
"เอ่อฉันก็ว่างนะมีอะไรจะให้ดูก็รีบๆหน่อยนะพอดีฉันรู้สึกไม่ค่อยจะสบายแล้วล่ะเอิร์ธ"ดาวศุกร์ที่พูดด้วยเสียงสั่นเล็กน้อยแต่นั่นก็ทำให้ผมคิดว่าอยากจะปกป้องเธอไปชั่วขณะ
หลังจากนั่นหลังเลิกเรียนผมก็พาเธอไปที่ที่ผมว่าและที่นั่นก็คือสวนดวกไม้ที่ผมตั้งใจปลูกมันตั้งแต่เด็ก
"สวยจังเลยล่ะเนี่ยนายรู้ได้ไงหรอว่ามีสวยดอกไม้สวยๆแบบนี้หน่ะ"ในตอนนั้นเธอได้ยิ้มออกมารอยยิ้มนั่นช่างสดใสบริสุทธิ์
"เอ่อ...//เอ๊ะฉันต้องไปแล้วล่ะขอโทษทีนะ ..ขอบคุณนะที่พามาที่นี่หน่ะ"ตัวเธอที่พูดออกมาด้วยการตื่นตูมแล้วพูดออกไปนั้นมันทำให้ผมได้ใีกำลังใจกับคำพูดสุดท้ายที่เธอพูดมานั้น
"เห้อตูเนี่ยโชคดีสุดๆเลยล่ะ"ในขณะนั้นผู้ร่างเล็กๆก็ได้ปรากฎขึ้น
"เอิร์ธนี่แกยังหลงรักดาวศุกร์อยู่สินะ"ผู้หญิงคนนี้คือเพื่อนสนิทของดาวศุกร์ชื่อมะลิ
"เอ่อยัยเตี้ยนี่คือพอดีฉันจำได้ว่ามีธุระพอดีงั้นขอตัวก่อนนะ"ตัวผมที่พยายามหลีกเลี่ยงยัยเตี้ยเอ้ยมะลิก็สามารถทำทุกอย่างเพื่อที่จะไม่คุยกับเธอแล้วผมก็วิ่งหนีจากเธอไป
เวลาผ่านไปผมเดินไปที่หน้าต่างแล้วก็ไปเจอดาวศุกร์ในเวลาแบบนี้เนี่ยนะผมเลยตัดสินใจเดินตามเธอไป แต่ตัวผมในตอนนั้นไม่รู้เลยว่าจะทำสิ่งที่ไม่ควรเข้าให้แล้ว
"นี่ไอ้เอิร์ธ บ่นอีกแบบนี้มันหนวกหูฉันนะเฟ้ย"เสียงเพื่อนชายของผมที่บ่นมาจากด้านหลังก็ดังขึ้น
"เอ้าไงหมี วันนี้แกก็ขี้บ่นเหมือนเดิมเลยนะ"ผมหยุดเดินแล้วหันไปมองไอ้หมี(มั้ง)
"ตูชื่อดรีมนะเฟ้ยไม่ได้ชื่อหมี"ไอ้หมีเอ้ยไอ้ดรีมที่เป็นเพื่อนผมมาได้ซักประมาณสามวันก็ได้ตะคอกใส่ผมที่เรียกชื่อมันผิด
"เอ่อๆขอโทษก็ได้ก็ตูจำไม่ได้นอวะ ก็เองดันไปชื่อดรีมที่ดันจำได้ง่ายตูเลยไม่ได้จำ"ตัวผมที่พูดไปลอยๆแล้วได้ไปเจอกันสิ่งที่สุดยอดมว๊ากๆๆ
"นั่นดาวศุกร์หนิได้เจอตั้งแต่วันแรกแบบนี้ดีสุดๆไปเลยล่ะ"ตัวผมที่มองเธอไม่ละสายตาดาวศุกร์เพื่อนร่วมห้องของผมเธอสวยมากเลยแต่ออนแอเกินเลยทำให้เธอจ้องขาดเรียนบ่อยๆ ทำไมผมถึงรู้หน่ะหรอก็เพราะว่าดาวศุกร์เป็นเพื่อนร่วมห้องผมตั้งแตประถมแล้วล่ะ
"นั่นไงดาวศุกร์ยัยแคระหนิบังเอินจังเลยนะที่ได้มาเจอตอนนี้"ส่วนไอ้ดรีมก็ไม่ได้สนใจดาวศุกร์อะไรมากเพราะมันไม่ได้เป็นพระเอก
ในโรงแห่งหนึ่งในภาคกลางของไทยแลนด์หรือเมืองไทยนั่นเอง
"เอ่อดาวศุกร์คือว่าวันนี้ว่างรึเปล่าพอดีฉันมีอะไรจะให้ดูละนะ"ตัวผมที่เดินไปที่หน้าโตะเรียนเธอหลังเข้าแถว
"เอ่อฉันก็ว่างนะมีอะไรจะให้ดูก็รีบๆหน่อยนะพอดีฉันรู้สึกไม่ค่อยจะสบายแล้วล่ะเอิร์ธ"ดาวศุกร์ที่พูดด้วยเสียงสั่นเล็กน้อยแต่นั่นก็ทำให้ผมคิดว่าอยากจะปกป้องเธอไปชั่วขณะ
หลังจากนั่นหลังเลิกเรียนผมก็พาเธอไปที่ที่ผมว่าและที่นั่นก็คือสวนดวกไม้ที่ผมตั้งใจปลูกมันตั้งแต่เด็ก
"สวยจังเลยล่ะเนี่ยนายรู้ได้ไงหรอว่ามีสวยดอกไม้สวยๆแบบนี้หน่ะ"ในตอนนั้นเธอได้ยิ้มออกมารอยยิ้มนั่นช่างสดใสบริสุทธิ์
"เอ่อ...//เอ๊ะฉันต้องไปแล้วล่ะขอโทษทีนะ ..ขอบคุณนะที่พามาที่นี่หน่ะ"ตัวเธอที่พูดออกมาด้วยการตื่นตูมแล้วพูดออกไปนั้นมันทำให้ผมได้ใีกำลังใจกับคำพูดสุดท้ายที่เธอพูดมานั้น
"เห้อตูเนี่ยโชคดีสุดๆเลยล่ะ"ในขณะนั้นผู้ร่างเล็กๆก็ได้ปรากฎขึ้น
"เอิร์ธนี่แกยังหลงรักดาวศุกร์อยู่สินะ"ผู้หญิงคนนี้คือเพื่อนสนิทของดาวศุกร์ชื่อมะลิ
"เอ่อยัยเตี้ยนี่คือพอดีฉันจำได้ว่ามีธุระพอดีงั้นขอตัวก่อนนะ"ตัวผมที่พยายามหลีกเลี่ยงยัยเตี้ยเอ้ยมะลิก็สามารถทำทุกอย่างเพื่อที่จะไม่คุยกับเธอแล้วผมก็วิ่งหนีจากเธอไป
เวลาผ่านไปผมเดินไปที่หน้าต่างแล้วก็ไปเจอดาวศุกร์ในเวลาแบบนี้เนี่ยนะผมเลยตัดสินใจเดินตามเธอไป แต่ตัวผมในตอนนั้นไม่รู้เลยว่าจะทำสิ่งที่ไม่ควรเข้าให้แล้ว
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ