ปิ๊ง!รักนายแวมไพร์

                    วันนี้มุลนิลตื่นแต่เช้าเพราะมิล่านอนด้วยเลยปลุกขึ้นมา ตอนนี้มุลนิลแทบจะเดินหลับเลยก็ว่าได้ เดินเข้ามาในหมาวิทยาลัยฯด้วยใบหน้าที่ง่วงเต็มที่
          "นี่!นิลแกทำหน้าดีหน่อยได้ไหม คนเค้ามองกันใหญ่แล้ว"มิล่าพูดกับมุนิล พร้อมเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น
          "จ๊ะเอ๋ ไปไหนจ้ะสาวๆ"บาสีท่มาจากไหนไม่รู้กระโดดออกมาจากพุ่มไม้
          "เฮ้ย!นี่นายปากเสียหนิ"มิล่าจำบาสได้เพราะเขาทักว่าเธอเป็นทอมนั่นเอง
          "นี่น้องครับเรียกพี่ให้มันดีๆหน่อย-..-"บาสทำหน้าเซง
          "นายมีธุระอะไรไม่ทราบ"มิล่าพูดอย่างเบื่อหน่าย
          "วันนี้พี่จะบอกว่าพี่ชอบน้อง"บาสยิ้มก่อนจะยื่นดอกไม้ให้มิล่า เอาคนแถวนั้นมองกันใหญ่
          "ไอ่บ้า!เก็บไปเลยนะฉันอายเขา"มิล่าอายจริงๆอย่างที่พูดก่อนจะเดินหนี พร้อมดึงมุนิลที่กึ่งหลับกึ่งตื่นไปด้วยกัน
          "-..-*"----มิล่า
          "*0*"----บาส
          "-..-zzz"มุนิล
          ตึ่ง!!มิล่าตบโต๊ะเสียงดังจนมุนิลที่กึ่งหลับกึ่งตื่นสะดุ้งจนเกือบตกเก้าอี้
          "*0*!!เกิดอะไรขึ้น"มุนิลทำหน้าเหลอหลา
          "นี่นิลแกตื่นไก้แล้วฉันคุยกับแกอยู่นะ"มิล่าพูดอย่างเหนื่อยใจ
          "แกพูดว่าอะไรนะ"มุนิลถาม
          "ฉันถามว่ามาคอสกับเชนแปลกๆมั้ย ฉันว่าเขาสองคนดูแปลกๆนะแกว่า...เฮ้ยหลับอีกล้ะ ครั้งนี้ฉันจะให้นอนล้ะกันยัยขี้เซา"
          ผลั่ก!"โอ้ย!""เฮ้ย!"หนังสือตกอยู่เต็มพื้นเนื่องจากแรงกระแทก ทำให้มิล่าล้มลงพร้อมกับอีกคน
          "ขอโทษค่ะ/ขอโทษครับ"ทั้งสองมองหน้ากัน
          "นาย/เธอ"มิล่ากับเชนพูดพร้อมกัน ตอนนั้นอาจารย์ก็เข้ามาพอดี
"นี่พวกเธอสองคนนั้นรีบเก็บหนังสือแล้วตามฉันมา"เจ๊แว่นสายโหดประจำตึกเรียกมิล่ากับเชนเข้าไปในห้องสมุดก่อนที่จะให้มิล่าและเชนช่วยกันปั๊มตราในหนังสือทุกเล่ม ซึ่งร่วมแล้วไม่ต่ำกว่า 2000เล่ม
            "เพราะนายคนเดียวเลย ทำให้ฉันโดนทำโทษ"  มิล่าโทษเชน
          "เพราะฉันคนเดียวที่ไหน เธอเดินไม่ดูทางเอง เพราะฉะนั้นทำไปอย่าบ่น"เชนพูดอย่าไม่สนใจ
          "ก็ได้ๆ"มิล่าพูดจบก็ฟุ้บลงไปนอนทันที 
'ง่วงจังนอนดีกว่าโชคดีนะจ้ะ'มิล่านึกในใจ
          "นี่ยัยทึ่มตื่นได้แล้ว ตื่นๆ"เชนปลุกมิล่า
          "ขอนอนต่ออีกแปปนะคะ"มิล่าละเมอ
เชนเห็นแบบนั้นก็อดขำไม่ได้'จะว่าไปมิล่าเวลานอนก็น่ารักดีนะ'เชนขยับหน้าเข้าไปใกล้มิล่าใกล้เข้าไปอีก ใกล้เข้าไป 
          พรึ่บ!"เฮ้ย/ว้าย"ทั้งสองสะดุ้งตัวเมื่อมิล่าลืมตาขึ้น
          "เอ่อ..อ.คือว่าฉันจะชวนเธอไปกินข้าวหล่ะ"เชนเห็นบรรยากาศเงียบจึงพูดออกมา
          "ไปสิ!กำลังหิวพอดี"มิล่าตอบ
          พอทั้งสองมาถึงโรงอาหารก็หาโต๊ะที่จะนั่งแต่ก็ไม่มีเลยเพราะตองพักเที่ยงโรงอาหารคนจะเยอะมาก 
          "มิล่าทางนี้ๆ"มิล่าหันตามเสียง  เสียงของก็คือบาส
          "ไปกัน"เชนดึงมือมิล่าให้ตามไปเพื่อที่จะนั่งโต๊ะเดียวกับบาส
          "วันนี้มิล่ากินอะไรหรอน่ากินจัง"บาสถาม
................(ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก)
          "นี่นาย!"มิล่ากระตุกเสื้อเชนก็จะกระซิบ
          "หื้มมีอะไร"เชนตอบทั้งทียังกินข้าว
          "เอ่อ..อ..ช่วยทำตัวเหมือนเราเป็นเอ่อ..อ.แฟ..แฟนกันได้มั้ยอ่ะ ฉันไม่ค่อยชอบเค้าเลย"มิล่าบอก
          "อ๋อได้สิหมูๆ"พูดจบเชนก็โอบไหล่มิล่าก่อนจะพูดว่า          
          "ที่รักลองกินนี่ดูสิ เดี๋ยวเค้าป้อนนะตัวเอง"พูดจบเชนก็ ป้อนข้าวป้อนน้ำให้มิล่า ดูแลอย่างดี ทั้งบาสและมิล่าอึ้งหนักมาก
          "นี่เธอสองคนเป็นแฟนกันหรอ"บาสถาม
          "ใช่ครับเรารักกันมาก ใช่มั้ยที่รัก"เชนขอความเห็น
          "ใช่ๆรักมากก"มิล่าลากเสียงยาว
          "ที่รักน่ารักที่สุดเลย ฟอด~~" เชนหอมแก้มมิล่านั่นทำให้บาสทึ่งไปอีก 
          "หอมที่สุดเลยที่รักของเค้า" (คุ้มจัง)เชนคิดใจ
          พอกันข้าวเสร็จบาสก็รับลุกออกไปทันที เหลือแค่มิล่ากับเชนที่อารมดี
          "นี่นาย แสดงเกินจิงไปมั้ย"มิล่าถาม
          "อะไรหรอที่รัก "เชนพูดอย่างอารมดี
          "ไอ้บ้า"มิล่าวิ่งออกไปโดยไม่ทัยสังเกตเห็นว่าบาสกำลังจ้องอยู่
          'แบบนี้นี่เองหลอกฉันงั้นหรอหึๆ"บาสคิดในใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
#ก่อนอื่นขอกราบเบญจางคประดิษฐ์  ต้องขอโทษจิงๆนะคะ คือก่อนหน้านี้ไม่ค่อยมีเวลา ตอนนี้ปิดเทอมแล้วก็จพมาอัพบ่อยนะคะ อย่าเพิ่งเบื่อกันนะคะ  จุบๆรักทุกคน