ปิ๊ง!รักนายแวมไพร์
เขียนโดย 
เลอโฉม
วันที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 18.47 น.
แก้ไขเมื่อ 12 มีนาคม พ.ศ. 2559 07.13 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) เชน-แชมเปญ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ครูส"มาคอสรีบหันไปดูเพราะเสียงนี้ดูคุ้นๆพอหันกลับไปก็ได้เจอกับ'เชน'เพื่อนของเขาสมัยเด็กแต่พอขึ้นม.ปลายเซนก็ต้องย้ายไปอยู่มี่อื่นแต่สองคนนี้จะติดต่อกันเสมอจนบางคนคิดว่าเขาเป็นคู่เกย์
"เฮ้ย!เชนแกมาได้ยังไง เดี๋ยวหล่อขึ้นเยอะเลยหนิ"มาคอสพูดพร้อมเขาไปกอดคอ
"ฉันก็คงสู้แกไม่ได้อยู่ดีนั่นแหละ มากอดหน่อยสิ มาม้ะ"เชนพูดพร้อมกางมือออก
"ไอ่เชนแกอย่าทำอะไรนะเว้ย"มาคอสพูดก่อนจะยกกำปั้นขึ้น เชนเลยถอดกรูด
"เล่นหน่อยไม่ได้เลยนะ "เชนพูด
"แล้วแกมาที่นี่ได้ยังไง อยากบอกนะว่าเรื่องเดิมๆ"มาคอสพูดเพราะทุกครั้งที่ย้ายที่เรียนจะเกี่ยวกับเรื่องชกต่อยตลอด
"ป่าวๆเดี๋ยวนี้ฉันเป็นคนดีแล้วเว้ย ที่ฉันย้ายมาที่นี่ก็เพราะว่าฉันอยากย้าย"เชนพูด
"ส่วนแกคงตามยัยนั่นมาสินะ คนที่ชื่อมุ...มุ"เชนทำท่าครุ่นคิด
"มุนิล!!"เสัยงนั้นไม่ใช่เสียงของมาคอส
"เออใช่ ใช่ ใช่ มุนิล มุนิล ว่าแต่ใครเป็นคนพูด"
"นี่ มาคอสนายเห็นนิลมั้ย"มิล่าทำท่ากระวนกระวายเดินเข้ามาถามมาคอส ส่วนเชนก็มองสาวน้อยคนนี้ก่อนจะทักทาย
"สวัสดีครับน้องทอม"เชนทักทายหารู้ไม่ว่านั้นคือคำพูดต้องห้าม ไม่ทันไรมิล่าก็หันขวับ
"นี่นายใครเป็นน้องนายไม่ทราบ แล้วนายบอกว่าใครเป็นทอมห้ะ"มิล่าทำท่าจะชก
"อ่าวงั้นหรอเธอหน่ะตัวเตี้ยแถมยังเหมือนทอมอีกต่างหากเพระหุ่นเธอไม่มีอะไรเลย"เชนพูดกวนประสาทก่อนจะมองที่หน้าอกของเธอ
"ตัวเตี้ยงั้นหรอเหมือนทอมงั้นหรอ ดะ..เดี๋ยวฉัน..จะชกให้กระเด็นเลย"มิล่าพูดด่อนจะชกหน้าเชน ส่วนเชนที่ไม่ทันตั้งตัวก็โดนหมัดของมิล่าเต็มๆ
"หยุดได้แล้วทั้งสองคน"มาคอสเริ่มโมโหเพราะเขารอฟังว่าเกินอะไรขึ้นกับมุนิลแต่สองคนนี้กลับมาทะเลาะกัน
"หมัดหนักใช้ได้เลยนะ"เชนพูดก่อนจะเช็ดเลือดที่มุมปาก เขาไม่คิดว่าคนตัวเล็กจะต่อยจริงสงสัยคงไม่ชอบให้ใครมาเรียกทอมล้ะมั้ง แต่ยิ่งห้ามเหมือนนิ่งยุแต่ตอนนี้ก็หยุดแค่นี้ไว้ก่อนดีกว่าเพราะตอนนี้มาคอสเริ่มโมโหแล้วถ้ายังทะเลาะกันอีกทั้งเชนและมิล่าอาจไม่เหลือชีวิตกลับบ้านแน่
"แล้วมุนิลหายไปไหน"มาคอสถามมิล่า
"คือตอนที่นิลกำลังเข้าห้องน้ำฉันขอตัวไปหาพี่ฉันก่อนหน่ะพอกลับมาก็ไม่เจอมันแล้วโทรศัพท์ก้ไม่รับ ตามหาทั่วมหาลัยแล้วนะเนี่ยตอนนี้หน่ะ"มิล่าพูดมายาวเยียด ทังสามคนเริ่มตามามุนิลทั่วมหาลัยจนตอนนี้ก็มาอยู่ข้างหลังมหาลัยฯที่ดูแล้วเป็นที่มั่วสุมกันเรื่อง
กรี๊ดดดดดดดดดด!! ทั้งสามคนหันพร้อมกันเพราะเสียงนั้นเป็นเสียงของมุนิล ก่อนจะวิ่งไปทางหลังมหาลัยฯ
………………………………………………...........…………………
"ปล่อยฉันนะปล่อยฉันไปเถอะ ฮื้อๆ"มุนิลพูดพร้อมร้องไห้ทั้งทีโดนปิดตาไว้
"แกอย่ามาพูดมาก"เพี้ยะ!!บิวตี้ตบหน้ามุนิลอย่างแรงจนเลือดออก ก่อนจะเอาผ้ามามัดปากมุนิลไว้
"ทำอย่างนี้จะดีหรอ"แชมเปญถามบิวตี้เพราะเธอรู้สึกว่าจะทำแรงเกินไป
"ไม่เกินไปรอกสำหรับคนที่มันคืดจะแย่งครูสไปจากฉัน เธอกลับมาก็ดีแล้วเพราะเธอจะได้ทำตามที่ฉันสั่ง ไปกันเถอะปล่อยนังนี่ไว้ที่นี่คนเดียวอ่ะดีแล้วสงสัยพวกขี้ยาคงอยากได้"บิวตี้พูดก่อนจะออกไป
.....ผ่านไป10นาที......
"น้องสาวใครมัดน้องไว้อย่างนี้จ้ะ"พวกขี้ยากระซิบข้างหูมุนิลส่วนมุนิลคิดว่าจะมีคนมาช่วยเลยรีบขอร้อง
"ช่วยด้วยค่ะแกเชือกให้ฉันที "มุนิลขอร้อง
"ได้สิจ้ะเดี๋ยวพี่แก้ให้พูดจบขี้ยาก็แก้เชือกให้มุนิล
"ขอบคุณค่ะที่ช่วย"พูดจบมุนิลก็รีบเดินออกจากวงโคจรนั้นเราะรู้สึกแปลกๆ
"เดี๋ยวสิพี่ไม่ได้ทำให้ฟรีๆหรอกนะ"ขี้ยาพูดก่อนจะผลักมุนิลล้ม
"มาเป็นเมียพี่ก่อนแล้วค่อยไปนะพี่จะพาไปสวรรค์เลย"
"กรี๊ดดดดดด!!ปล่อยฉันนะ"มุนิลตะโกนออกมาพวกขี้ยาไม่ได้ใส่ใจคำพูดของเธอเลยก่อนที่มันจะได้ไซร้คอมุนิลก้โดนถีบออกไปก่อน
ตุ้บ!!!! คนๆนั้นก้คือเชน
"มุนิล"มาคอสเรียก มุนิลหันไปตามเสียงก่อนจะโผลกอดมาคอส
"ฮื้อๆๆฉันกลัว"มุุนิลร้องไห้ไม่หยุดตอนนี้มาคอสพลอยลูบผมมุนิลอย่างแผ่วเบา
"มึงมายุ่งอะไรด้วยว้ะ"พวกนั้นถามเชน
"ก็แค่อยากยุ่งมุงมีอะไรมั้ย"เชนตอบกลับ
"ถ้ามึงอยากยุ่งนักก็ได้"
กรี๊ดดดดด!!พรึบ!!
"น้องทอม!!"เชนตกใจเพราะเมื่อกี้เขาลืมไปว่าพามิล่ามาด้วย
"อย่าเข้ามานะเว้ยถ้าพวกมึงเข้ามานังนี่ตาย"พวกนั้นขู่ก่อนจะจ่อปืนไปที่มิล่า ตอนนั้นพวกมันไม่ทันระวังเชนเลยเข้าไปดึงตัวของมิล่ามา
"เฮ้ย!มึง!"
ปัง!!!!ตอนนั้นเองปืนก็ลั่นแล้วตรงมาทางที่มิล่าอยู่มิล่าหลับตาปี๋เชนก็เขามาบังไว้
เชนนนนนนนนนนนน!!!!!!!!
เป็นยังไงบ้างคะ โอเคหรือเปล่า ช่วยเม้นกันหน่อยนะรักทุกคน
ปล.เชนก็เป็นแวมไพร์นะคะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
