ปิ๊ง!รักนายแวมไพร์
เขียนโดย เลอโฉม
วันที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 18.47 น.
แก้ไขเมื่อ 12 มีนาคม พ.ศ. 2559 07.13 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) ชมรมบาส1
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนนี้มุนิลและมิล่าอยู่หลังเวทีเรียบร้อยแล้ว เพื่อรอให้มุนิลขึ้นไปกล่าวคำปราสัยกับเพื่อนทุกคน
"สวัสดีค่ะนักศึกษาทุกคนตอนนี้ได้เวลาแล้วนะคะที่จะให้เพื่อนของน้องๆมากล่าวคำปราสัย คนที่ได้คะแนนสูงสุดคนแรกคือ พิมพ์ลภัสค่ะ ตบมือด้วยนะคะ"พอพิธีกรพูดจบทุกคนก็ตบมือพอเป็นพิธี
"แต่!...ไม่ได้มีคนเดียวนะคะยังมีอีกหนึ่งคนค่ะ"พิธีกรพูด 'อ่าวไม่ได้มีฉันคนเดียวหรอกหรอ'มุนิลคิดในใจ
"อีกคนก็คือ มาคอสค่ะ!!"เมื่อพิธีกรขานชื่อนั้นจบพวกสาวๆต่างกรี๊ดกันใหญ่โดยที่ไม่ต้องบอก
หลังจากนั้นก็มีผู้ชายเดินออกมาจากหลังเวที
"ว้าว!กรี๊ดกันขนาดนี้แสดงว่าเป็นหนุ่มสินะคะ"พอพิธีีกรพูดจบก็ยื่อไมค์ให้มุนิล
"สวัสดีค่ะเพื่อนๆทุกคน ฉันมุนิลนะคะ ยังไงก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ"มุนิลพูดก่อนจะโค้งให้ทุกคน เสียงโห่แซวจากผู้ชายดังก้องหอประชุม ก่อนที่มาคอสจะมาพูดต่อ
"ครับ!ผมชื่อมาคอส"พอพูดจบก็เดินลงจากเวทีไปเลย
ตอนนี้ทุกคนแยกย้ายกะนไปเรียน ตอนนี้ฉันได้เรียนวิชาประวัติศาสตร์เป็นวิชาที่มุนิลชอบเพราะศาสตราจารย์บราวน์เป็นคนสอน
"สวัสดีนักศึกษาทุกคนวันนี้เราจะมาเรียนเรื่องพระเจ้ากันนะ"ศาสตราจารย์บราวน์พูดเมื่อเห็นว่าทุกคนพร้อมแล้วแต่ข้างๆมุนิลมีอีกสองที่ข้างขวามีมิล่ามุนิลเรียนไปเรื่อยๆไม่รู้จักเบื่อ เพราะเธอชอบเกี่ยวกะบเรื่องพระเจ้ามากจรไม่ทันสังเหตุว่าข้างๆมีคนมานั่งแล้วเธอเลยเท้าคางไปข้างนั้นจนแขนเธอไปโดนไหล่เขา
"อุ่ย!ขอโทษนะไม่ทันสังเกตุ"มุนิลของโทษคนข้างๆก่อนจะสังเกตุว่าเป็นคนที่ไปรับรางวัลพร้อมเธอ
"อื้ม!เธอชื่ออะไร"มาคอสถามมุนิล
"ชื่อมุนิล"มุนิลตอบเพราะจะได้ว่าอะไรเพราะยังไงก็จะได้เรียนด้วยกันอยู่แล้ว
"อืมฉันชื่อมาคอส"มาคอสแนะนำตัว แล้วทำหน้าเย็นชาแต่ในใจยิ้มแทบแก้มปริ
เมื่อหมดชั่วโมงเรียนแล้วทุกคนจะต้องไปเลือกชมรมที่ตัวเองอยากไป ซึ่งมุนิลอยากไปบาสฯมากส่วนมิล่ายังไงก็ได้เลยไปที่ชมรมบาสทันที
"น้องๆคนไหนสนใจชมรมบาสมาลงชื่อทางนี้เลยครับ"มีรุ่นพี่คนหนึ่งตะโกน มุนิลกับมิล่าเลยรับไปเพื่อจะลงชื่อแต่คนเยอะมากจริงๆทำให้มิล่าไปชนกับคนๆนึง
ผลั่ก!โอ้ย เฮ้ย
ทั้งสองชนกันแต่มิล่าทำท่าจะล้ม'บาส'เลยโอบเอวมิล่าเพื่อไม่ให้ล้มลงไป
"เธอเป็นอะไรรึป่าว"บาสถามมิล่า
"เห้ย!ปล่อยฉันนะ"มิล่ารีบผลักคนตัวสูง เพราะไม่ชอบให้ใครมาถูกตัวเธอซักเท่าไหร่
"อ่าว!ไหนงั้นหล่ะ คนอุตส่าห์ช่วยอยู่ปีหนึ่งอยู่เลย เรียกฉันว่าพี่สิถึงจะถูก"บาสเริ่มกวนโทสะมิล่า
"ฝันค้างเถอะย่ะ"มิล่ารีบสะบัดหน้าหนี
"จะไปไหนครับน้องทอม"จึก!! มิล่าเจ็บจึกที่ใจเลยเมื่อเขาเรียกเธอว่าทอม
"ใครเป็นทอมห้ะ"มิล่าพูดก่อนจะถลกเสื้อขึ้นพร้อมจะหาเรื่อง
"มี่เรื่องอะไรกันบาส"แฟร้งเดินเข้ามาเมื่อเห็นว่าบาสมานานแล้ว แล้วก็ต้องไปเจอน้องสุดที่รัก
"อ่าว มิลทำไมมาอยู่นี่ได้หล่ะ มาสมัครเข้าชมรมใช่มั้ย ดีเลยเข้ามาเซนต์ชื่อก่อน เดี่ยวแล้วนิลหล่ะ"แฟร้งพูดมาเป็นชุดทำเอามิล่าตามไม่ทัน
"เออไอ้นิลมันหายไปไหนไม่รู้ ช่วยตามหาหน่อย"มิล่าบอกพี่ชาย
"เดี๋ยวนี่น้องแกหรอ"บาสถามแฟร้ง
"อืมใช่คนที่ฉันเล่าให้ฟังบ่อยๆไง"แฟร้งตอบ คำตอบนั้นทำให้บาสอึ่งเลยทีเดียว ไหนบอกว่าอ้วนดำ ขี้มูกโป่ง สกปรก เตี้ย (แต่เตี้ยนี่ใช่หน่อย)พอมาเจอเธอก็น่ารักอีกแบบนะแต่ไม่ได้ชอบหรอก สงสัยต้องแกล้งบ่อยซะแล้ว
"แกอยู่ไหนนะมิล"มุนิลคิดในใจเพราะตอนนี้เพื่อนเธอไม่รู้อยู่ที่ไหน เดินมาเรื่อยๆจนมาเจอคนสองคนกระหนุ๋งกระหนิ๋งกัน'นายคนนี้อีกแล้ว'มุนิลคิดเมื่อคนที่เห็นก็คือมาคอส
มาคอสเมื่อรู้สึกว่ามีคนมาก็รีบตีหน้าเรียบเฉยเย็นชาเพราะอยากจะไปจากตรงนี้เต็มทนเพราะบิวตี้เกาะจนเขาไม่ได้ไปไหนเลยแล้วก็ต้องขอบคุณพระเจ้าที่ส่งมุนิลมา มาคอสคิดในใจเมื่อเห็นว่ามุนิลมองอยู่ก็รีบเดินไปหามุนิล ทำให้บิวตี้เหวอเล็กน้อย เพราะกำลังจะกอดมาคอสแต่เขาลุกขึ้นก่อน
"อ่าวมุนิลมาตามเราใช่ไหมไปกันเถอะ"เขาพูดก่อนจะคล้องคอเธอเดินออกไป ตอนนั้นมุนิลก็งงเล็กน้อย แต่พอมาคอสกระซิบว่าช่วยหน่อย เธอก็แสร้งตีเนียนเล่นตามน้ำไป
"เออขอบใจเรื่องเมื่อกี้ แล้วตอนนี้เธอจะไปไหน"มาคอสถาม
"ฉันตามหาเพื่อนอยู่ว่าจะไปสมัครชมรมบาส"เธอบอกเหตุผล
"ดีเลยฉันก็กำลังจะไปเหมือนกันงั้นไปด้วยกันนี่แหละ"มาคอสพูดจบก็จับมือมุนิลแล้วเดินไปสมัครเข้าชมรมผ่านสายตานับร้อยที่มองมายังมุนิลเดี๋ยวความอิจฉา ไม่เว้นแต่บิวตี้
'แก!!นังมุนิลแกกับฉันคงอยู่ร่วมโลกกันไม่ได้แล้ว'บิ้วตี้คิดดในใจเพราะเธอมีแผนการณ์ที่จะทำให้มุนิลออกห่างจากมาคอส
จ๊ะเอ๋เป็นไงกันบ้างคะในตอนที่2 คำไกนที่เขียนผิดก็ขอโทดด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ