ยัยจอมเวทเอาแต่ใจvsสามวุ่นวายแสนน่ารัก

" งั้นเธอก็กลับปราสาทของเราสิ แล้วฉันจะปล่อยพวกมันไป "
" ฉันจะไม่ไปไหนทั้งนั้นแหละ ฉันจะกลับบ้าน เข้าใจมั้ย!!! "
" งั้นฉันคงต้องบังคับเธอแล้วละ ขอโทดนะที่รัก "
หลังจากที่แบล็คเมอร์พูดจบ อยู่ดีฉันก้อล้มลงแบบไม่รู้สึกตัว 
 
ลูบๆๆ
เอ๊ะ!!! ฉันรู้สึกตัว พร้อมกับลืมตามาพบว่าฉันกำลังนอนตักแบล็คเมอร์อยู่ อีตาหัวแดงนี่ก็ลูบหัวฉันเล่นเป็นน้องหมาเลยนะ บ้าบอเกินไปละ 
" นี่นาย!!! ฉันไม่ใช่หมานะ " ฉันลุกขึ้นจากตักอิตาหัวแดงแล้วโวยวาย
" เวลาแอลโวยวายนี่น่ารักเหมือนเดิมเลยนะที่รัก แอลไม่เปลี่ยนไปเลยนะ " แบล็คเมอร์ลุกขึ้นพร้อมกับดึงฉันเข้ามากอด ทำไมฉันรู้สึกอบอุ่นจังนะ ฉันรับรู้ได้ถึงความโหยหา คิดถึงคนที่จากไปแสนนาน ทำไมฉันถึงรู้สึกปลอดภัยจังนะ อยู่ดีๆฉันก็กอดแบล็คเมอร์กลับ พร้อมกับมีหยดน้ำใสๆ ร่วงออกมาจากตาของฉัน นี่ฉันกำลังร้องไห้อยู่หรอเนี่ย ทำไมละฉันถึงรู้สึกคิดถึงเค้ามากขนาดนี้ 
" แอลคิดถึงแบล็คมากนะ " เอ๊ะ!!! นี่ฉันพูดอะไรออกไปเนี่ย ฉันไม่รู้สึกตัวเลย 
" แบล็ครอแอลมานานมากนะ แบล็คจะไม่ปล่อยให้ใครมาทำร้ายแอลอีกแล้ว แบล็คจะปกป้องแอลยิ่งกว่าชีวิตของแบล็ค แบล็คจะอยู่กับแอลนะ เราจะไม่แยกจากกันอีก "
ทำไมฉันถึงรู็สึกรักแบล็คขึ้นมานะ ทำไมถึงได้รู้สึกว่าเราสนิทกันมาก เราเคยรักกัน เรารักกันมาก ทำไมตอนนี้หัวฉันมีแต่เครื่องหมายคำถามทำไมกัน ฉันร้องไห้ทำไมกัน
 
ก๊อกๆๆ
" พี่แบล็ค เรสขอเข้าไปได้มั้ย " เสียงเล็กๆ ถามแบล็คเมอร์ขึ้นหลังเคาะประตู
" เห้ออออ ยัยน้องบ้า " แบล็คพูดขึ้น
นี่ฉันกำลังทำอะไรอยู่เนี่ย ตื่นๆ  ฉันพลักตัวออกจากแบล็คเมอร์
" นี่ฉันทำอะไรอยู่เนี่ย มันเกิดอะไรขึ้น แล้วแฟนเชอร์กับเนลเมอร์อยู่ไหน "
" แอลเธอจำอะไรของเราไม่ได้เลยหรอ " แบล็คพูดขึ้น
" จำอะไรของนาย นายเปนใคร จับฉันมาทำไม "
" ฉันจะทำให้เธอจำได้เอง " แบล็คเมอร์ โน้มตัวลงมาจนเกือบถึงริมฝีปากฉัน
- แว๊บ -
มีผู้หญิงผมยาวหายตัวมานั่งที่เตียง ของแบล็คเมอร์ เดี๋ยวนะแล้วนี่ใครอีกเนี่ยทำไมทุกคนถึงได้เข้ามาวุ่นวายกับฉันมากมายจังนะ นี่มันเรื่องอะไรกันนักหนาเนี่ย ฉันอยากกลับบ้าน
" คุยกับราชินีอยู่นี่เอง คิดถึงมากเลยสินะ ลืมน้องสาวคนนี้เลยเคาะเรียกตั้งนานก็ไม่เปิดให้เลย "
" พี่ยังไม่ว่างนะเรส พี่ขอเวลาก่อนได้มั้ย "
" โห่ๆๆๆ ยอมก็ได้ "
-แว๊บ-   แล้วเธอก็หายไปจากห้อง
" เรากลับมาเรื่องของเรากันเถอะ " แบล็ค
" ฉันจะกลับบ้าน ตอนนี้ "
" แบล็ครักแอลนะ " แบล็คค่อยๆ โน้มตัวลงมาหาฉันอีกรอบ แล้วประกบริมฝีปากลงบนปากฉัน ทำไมฉันไม่ขัดขืนนะ 
- ฟึบ -
ฉันถูกดึงเข้าไปในอดีต ฉันเห็นเนลเมอร์กับแฟนเชอร์วิ่งเล่นกับแบล็คเมอร์อยู่ตรงสวนดอกไม่ ฉันนั่งอยู่ที่เถาวัลย์ อยู่ๆ ทั้ง 3 คนก็วิ่งมาที่ฉัน
" แอลไปเล่นกันเถอะ " แบล็คพูดขึ้น
" ได้สิ "
" แอลเป็นแม่นะ ฉันจะเป็นพ่อ "เนลพูด
" ไม่ได้ ฉันจะเป็นพ่อ " แฟนเถียง
" แอล ให้ฉันเป็นพ่อนะ ฉันจะปกป้องเธอเอง "แบล็คพูดขึ้น
ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าคำพูดของแบล็คเมอร์ ดูจิงจังกับฉันมากนะ 
-ฟ่อๆๆ- เสียงอะไรนะ ทำไมมันอยู่ใกล้ๆฉันจัง ฉันหันไปมองที่ข้างๆ
" แอล ระวัง " แบล็คพูดขึ้น ก่อนที่จะใช้เวทย์มนต์เผางู
" ไม่เป็นอะไรนะ แอล " แฟนพูด
" ไม่เป็นไร ขอบคุณนะแบล็ค " 
" ฉันจะดูแลเธอเองนะ " แบล็ค
" ที่แอลต้องเจออันตรายก็เพราะนายนั่นแหละแบล็ค งูนี่มาจากโลกของศาสตร์มืด แอลเกือบตายแล้วนะ " แฟนพูด
" ฉันขอโทษนะแอล " แบล็ค
" ไม่ใช่ความผิดนายหรอก " แอล
 
Mintlesty
ฝากติดตามกันด้วยเน้ออออออออ
แอลกับแบล็คเป็นอะไรกันแน่นะ รออ่านกันด้วยนะตัวเองงงงงง