ยัยจอมเวทเอาแต่ใจvsสามวุ่นวายแสนน่ารัก
7.7
เขียนโดย mintlesty
วันที่ 19 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 06.17 น.
7 ตอน
3 วิจารณ์
9,855 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2559 19.26 น. โดย เจ้าของนิยาย
6) อดีต
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"มันเกิดอะไรขึ้น พวกนายบอกฉันสิ"
"เอ่อ...คือเมื่อคืน เรสเชอร์มาที่ห้องของเธอแล้วก็ใช้ศาสตร์มืดทำให้พวกฉันหลับไป แล้วเธอก็เปิดประตูเวทย์มนต์ ทำให้เธอมาอยู่ที่นี่ พวกฉันก็เลยรีบตามเธอมา" เนลพูดขึ้น
"แล้วเราจะออกไปจากที่นี่ได้ยังไงล่ะ"
"ฉันกับเนลอะ ออกไปจากที่นี่ได้ แต่ฉันเอาเธอไปด้วยไม่ได้นี่แหละสิ"แฟนเชอร์พูด
"ทำไมล่ะ"
"ก้อเพราะเธอต้องใช้เวทย์ให้เปนก่อนหนะสิ เพราะเมืองเวทย์มนต์ ถ้ายังเวทย์ไม่แข็งแรงพอต้องใช้เวทย์เปิดทางของศาสตร์มืดเปิดเท่านั้น ถึงจะเข้ามาได้ แล้วตอนนี้ยัยเรสเชอร์ไปไหนแล้วก็ไม่รู้"แฟนเชอร์พูด
"แล้วทำไมเรสเชอร์ ถึงต้องเอาฉันมาที่นี่ด้วยละ"
"ก็เอาเธอมาให้แบล็คเมอร์ไงล่ะ"แฟนเชอร์
"แล้วอิตาแบล็คเมอร์นี่คือใครอะ"
"ก็คือ ราชาจอมเวทย์ ที่แสวงหาหญิงงามเพื่อมาเป็นราชินีของศาสตร์มืดยังไงล่ะ"เนลพูด
"มันก็ไม่เกี่ยวกับฉันอยู่ดีอะ ฉันอยากกลับบ้านแล้วๆๆๆ"
"ถ้าเธออยากกลับเธอก็ต้องฝึกใช้เวทย์ก่อน"เนล
"เอิ่ม... แค่ยืนฉันยังจะยืนไม่ไหวเลย นี่นายให้ฉันฝึกเวทย์ โอ้ย!!!ตายยยยย"
ฟื้บ ฟับ ฟื้บ ฟับ
"เนล คุ้มครองแอลฟ่า"แฟนเชอร์
"นี่มันอะไรกันหนะ"แอลฟ่า
"เนลพาแอวฟ่าหนีไปเร็ว"แฟนเชอร์
อยู่ๆ ก็มีผู้ชายมา 4-5 คน พร้อมกับชายหนุ่มที่หน้าตาหล่อหัวสีแดง กับหญิงสาวชุดแดงกระโดดลงมาจากต้นไม้ พร้อมกับเรียกชื่อฉัน
"แอลฟ่าฉันมารักเธอกลับปราสาทของเราแล้ว"แบล็คพูด
"อย่ามาพูดอะไรงี่เง่าแถวนี้"เนล
มันคืออะไรกันเนี่ย ทำไมอยู่ดีๆฉันก็รู้สึกว่าฉันคุ้นเคยกับอีตาหัวแดงนี่แปลกๆ อยู่ๆก็มีภาพฉันกับแบล็คเมอร์ตอนเด็กๆที่ใส่ชุดแต่งงานกัน ในงานแต่งงาน เอ๊ะ นี่มันอะไรกันเนี่ยฉันงงไปหมดแล้ว มีแม่ฉันอยู่ในงานด้วย ทำไมแม่ถึงยิ้มอย่างดีใจแบบนั้นละ ทำไมทุกคนถึงมีความสุขจัง
(ความทรงจำของแอลฟ่า)
("แอลฟ่า เธอมีความสุขมั้ย"เสียงเล็กๆของเด็กชายผมสีแดงใส่ชุดสูตรสีดำน่าตาน่ารักจับมืออยู่ข้างๆฉันพูดขึ้น)
("ใช่ ฉันมีความสุข"ทำไมน่าตาของฉันถึงไม่มีความสุขเลยล่ะ)
("เราไปเข้าพิธีของเรากันเถอะ"เด็กชายตัวน้อยที่อยู่ข้างๆฉัน เดินจูงมือฉันเข้าไปในงาน ทุกๆคนต่างมองพวกเราแล้วก็ส่งเสียงดีใจกันใหญ่เลย นี่มันอะไนกันเนี่ย)
("ถึงเวลาแล้วที่เมืองเวทย์มนต์ของพวกเราจะรวมกันเป็นหนึ่งเดียว ศาสตร์มืดและจอมเวทย์จะได้เป็นเมืองเดียวกันแล้ว เอ้า ทุกคน ดื่มให้กับราชาและราชินีของพวกเราหน่อยเร็ว")
("เย้ เย้ เย้")
(เอ๊ะ นั่นมันเนลเมอร์ กับแฟนเชอร์ตอนเด็กๆนี่นา ทำไมมองมาทางฉันกันแปลกๆล่่ะ)
("เดี๋ยวฉันมานะ"แบล็คเมอร์กระซิบข้างหูฉัน แล้ววิ่งไปหาแฟนเชอร์ กับเนลเมอร์)
(แบล็คเมอร์เดินเข้าไปคุยอะไรกับ แฟนเชอร์และเนลเมอร์ก็ไม่รู้ แล้วทั้งสองก็เดินไปที่บนปราสาทของพิธีงาน และมองฉันแบบเศร้าหมอง แล้วแบล็คเมอร์ก็เดินกลับมาหาฉัน หลังจากพิธีงานเสร็จฉันก็มาอยู่ที่ห้องของฉันในปราสาท แบล็คเมอร์ส่งฉันเข้านอนและเดินมานอน เตียงข้างๆฉัน)
ปัจจุบัน
เอ๊ะ เมื่อกี้นี้มันอะไรกันหนะ
"กลับปราสาทเรากันเถอะ ที่รัก"แบล็ค
"ข้อตกลงมันไม่มีแล้ว นายอย่ามายุ่งกับเธอ"แฟนเชอร์
"มันไม่ใช่เรื่องของพวกนายอย่ามายุ่งดีกว่า ฉันไม่อยากทำร้ายพวกนาย"แบล็ค
"ยังไง ฉันก็ไม่ยอมให้นายเอา แอลฟ่าไปเด็ดขาด"เนล
"งั้น อย่าหาว่าฉันรังแกเด็กแล้วกันนะ"แบล็ค
ตุบ ตับ ตุบ ตับ
" อ๊าาาาา"แฟนเชอร์
"นี่ หยุดนะ " แอลฟ่า
Mintlesty
ฝากคอมเม้นกันด้วยนะคะ
ติดตามตอนต่อไปกันด้วยน้าาา
"เอ่อ...คือเมื่อคืน เรสเชอร์มาที่ห้องของเธอแล้วก็ใช้ศาสตร์มืดทำให้พวกฉันหลับไป แล้วเธอก็เปิดประตูเวทย์มนต์ ทำให้เธอมาอยู่ที่นี่ พวกฉันก็เลยรีบตามเธอมา" เนลพูดขึ้น
"แล้วเราจะออกไปจากที่นี่ได้ยังไงล่ะ"
"ฉันกับเนลอะ ออกไปจากที่นี่ได้ แต่ฉันเอาเธอไปด้วยไม่ได้นี่แหละสิ"แฟนเชอร์พูด
"ทำไมล่ะ"
"ก้อเพราะเธอต้องใช้เวทย์ให้เปนก่อนหนะสิ เพราะเมืองเวทย์มนต์ ถ้ายังเวทย์ไม่แข็งแรงพอต้องใช้เวทย์เปิดทางของศาสตร์มืดเปิดเท่านั้น ถึงจะเข้ามาได้ แล้วตอนนี้ยัยเรสเชอร์ไปไหนแล้วก็ไม่รู้"แฟนเชอร์พูด
"แล้วทำไมเรสเชอร์ ถึงต้องเอาฉันมาที่นี่ด้วยละ"
"ก็เอาเธอมาให้แบล็คเมอร์ไงล่ะ"แฟนเชอร์
"แล้วอิตาแบล็คเมอร์นี่คือใครอะ"
"ก็คือ ราชาจอมเวทย์ ที่แสวงหาหญิงงามเพื่อมาเป็นราชินีของศาสตร์มืดยังไงล่ะ"เนลพูด
"มันก็ไม่เกี่ยวกับฉันอยู่ดีอะ ฉันอยากกลับบ้านแล้วๆๆๆ"
"ถ้าเธออยากกลับเธอก็ต้องฝึกใช้เวทย์ก่อน"เนล
"เอิ่ม... แค่ยืนฉันยังจะยืนไม่ไหวเลย นี่นายให้ฉันฝึกเวทย์ โอ้ย!!!ตายยยยย"
ฟื้บ ฟับ ฟื้บ ฟับ
"เนล คุ้มครองแอลฟ่า"แฟนเชอร์
"นี่มันอะไรกันหนะ"แอลฟ่า
"เนลพาแอวฟ่าหนีไปเร็ว"แฟนเชอร์
อยู่ๆ ก็มีผู้ชายมา 4-5 คน พร้อมกับชายหนุ่มที่หน้าตาหล่อหัวสีแดง กับหญิงสาวชุดแดงกระโดดลงมาจากต้นไม้ พร้อมกับเรียกชื่อฉัน
"แอลฟ่าฉันมารักเธอกลับปราสาทของเราแล้ว"แบล็คพูด
"อย่ามาพูดอะไรงี่เง่าแถวนี้"เนล
มันคืออะไรกันเนี่ย ทำไมอยู่ดีๆฉันก็รู้สึกว่าฉันคุ้นเคยกับอีตาหัวแดงนี่แปลกๆ อยู่ๆก็มีภาพฉันกับแบล็คเมอร์ตอนเด็กๆที่ใส่ชุดแต่งงานกัน ในงานแต่งงาน เอ๊ะ นี่มันอะไรกันเนี่ยฉันงงไปหมดแล้ว มีแม่ฉันอยู่ในงานด้วย ทำไมแม่ถึงยิ้มอย่างดีใจแบบนั้นละ ทำไมทุกคนถึงมีความสุขจัง
(ความทรงจำของแอลฟ่า)
("แอลฟ่า เธอมีความสุขมั้ย"เสียงเล็กๆของเด็กชายผมสีแดงใส่ชุดสูตรสีดำน่าตาน่ารักจับมืออยู่ข้างๆฉันพูดขึ้น)
("ใช่ ฉันมีความสุข"ทำไมน่าตาของฉันถึงไม่มีความสุขเลยล่ะ)
("เราไปเข้าพิธีของเรากันเถอะ"เด็กชายตัวน้อยที่อยู่ข้างๆฉัน เดินจูงมือฉันเข้าไปในงาน ทุกๆคนต่างมองพวกเราแล้วก็ส่งเสียงดีใจกันใหญ่เลย นี่มันอะไนกันเนี่ย)
("ถึงเวลาแล้วที่เมืองเวทย์มนต์ของพวกเราจะรวมกันเป็นหนึ่งเดียว ศาสตร์มืดและจอมเวทย์จะได้เป็นเมืองเดียวกันแล้ว เอ้า ทุกคน ดื่มให้กับราชาและราชินีของพวกเราหน่อยเร็ว")
("เย้ เย้ เย้")
(เอ๊ะ นั่นมันเนลเมอร์ กับแฟนเชอร์ตอนเด็กๆนี่นา ทำไมมองมาทางฉันกันแปลกๆล่่ะ)
("เดี๋ยวฉันมานะ"แบล็คเมอร์กระซิบข้างหูฉัน แล้ววิ่งไปหาแฟนเชอร์ กับเนลเมอร์)
(แบล็คเมอร์เดินเข้าไปคุยอะไรกับ แฟนเชอร์และเนลเมอร์ก็ไม่รู้ แล้วทั้งสองก็เดินไปที่บนปราสาทของพิธีงาน และมองฉันแบบเศร้าหมอง แล้วแบล็คเมอร์ก็เดินกลับมาหาฉัน หลังจากพิธีงานเสร็จฉันก็มาอยู่ที่ห้องของฉันในปราสาท แบล็คเมอร์ส่งฉันเข้านอนและเดินมานอน เตียงข้างๆฉัน)
ปัจจุบัน
เอ๊ะ เมื่อกี้นี้มันอะไรกันหนะ
"กลับปราสาทเรากันเถอะ ที่รัก"แบล็ค
"ข้อตกลงมันไม่มีแล้ว นายอย่ามายุ่งกับเธอ"แฟนเชอร์
"มันไม่ใช่เรื่องของพวกนายอย่ามายุ่งดีกว่า ฉันไม่อยากทำร้ายพวกนาย"แบล็ค
"ยังไง ฉันก็ไม่ยอมให้นายเอา แอลฟ่าไปเด็ดขาด"เนล
"งั้น อย่าหาว่าฉันรังแกเด็กแล้วกันนะ"แบล็ค
ตุบ ตับ ตุบ ตับ
" อ๊าาาาา"แฟนเชอร์
"นี่ หยุดนะ " แอลฟ่า
Mintlesty
ฝากคอมเม้นกันด้วยนะคะ
ติดตามตอนต่อไปกันด้วยน้าาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ