zombies ชุลมุนวุ่นรักนายตัวร้าย
เขียนโดย 
ネパール
วันที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 17.21 น.
แก้ไขเมื่อ 18 มีนาคม พ.ศ. 2558 22.49 น. โดย เจ้าของนิยาย
6) Home
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เห้ย นี่บ้านนายหรอ ใหญ่จังเลยอ่ะ" อากิพูดขึ้นหลังจากที่เรามาถึงคฤหาสน์เเห่งหนึ่ง
"อืม เเต่เราไม่ได้พักที่นี้" ทริกเกอร์ตอบ
"เอ้า เเล้วที่ไหนละ"
"นู้น" ทริกเกอร์ชี้ไปที่บ้านเล็กๆหลังหนึ่ง ที่ดูเหมือนจะเป็นบ้านล้างสะมากกกว่าเป็นบ้านที่มีคนอยู่
"ห๊าาา!!!" ฉัน ฮันนี่ เเละอากิ พูดพร้อมกัน ใครจะไปอยู่บ้านหลังเล็กๆเเค่นั้น ฉันขอผ่านคนหนึ่ง
ละกัน ให้ฉันเจอซอมบี้ดีกว่าไปเจอผีอีกเหอะ
"ไม่ละ ถ้าจะไปอยู่ที่บ้านหลังนั้น ฉันเดินกับไปอยู่หอดีกว่า"ฉันพูดขึ้น
"ใช่ๆ ฉันเห็นด้วย ทำไมนายถึงไม่พักที่คฤหาสน์ละ"ฮันนี่เห็นด้วยกับฉัน
"คฤหาสน์หลังนั้นมีซอมบี้อยู่ ฉันได้กลิ่น เเล้วพวกนั้นก็ไม่ได้กากเหมือนพวกที่เราต่อสู้มาด้วย"
ทริกเกอร์พูดด้วยสีหน้าจริงจัง "เอาเหอะเเล้วเเต่พวกเธอละกัน จะไปไหนก็เเล้วเเต่ เเต่ฉันจะ อยู่ที่
นั้น ไปก่อนละ" ทริกเกอร์พูดก่อนจะออกเดินตรงไปที่บ้านหลังนั้น ตามด้วยราเชนทร์เดินตาม ไป
ฉัน ฮันนี่ เเละอากิ มองหน้ากันโดนไม่ได้นัดหมาย ก่อนที่ฮันนี่จะจับมือฉันเเละอากิเเล้วเดินตรงไป
ฉันไม่ได้คัดค้านอะไร เพราะต่อให้ทำเเบบนั้นไป ฉันจะไปอยู่ที่ไหนละ อีกอย่าง ฉันก็สัมผัสได้
เหมือนกัน เอาเถอะ อยู่ก็อยู่ว้าาา ฉัน ฮันนี่ เเละ อากิ เรา 3 คน รีบเดินไปหา ทริกเกอร์ เเละ
ราเชนทร์ อย่างรวมใจกัน ตึก ๆ ๆ ๆ เเละเรา 5 คน ก็ยืนอยู่ ณ บ้านล้างหลังนี้เเล้ว ยิ่งเข้ามาใกล้
ยิ่งหน้ากลัวเลยอ่ะ TT ขนลุกเลยย ทริกเกอร์ผู้กล้า เดินไปหน้าประตูบ้านเเละเปิดมันออก ปึก!
เเอ๊ด∼∼∼ ก่อนที่ทริกเกอร์จะเดิน นำเข้าไปข้างใน ฉันจึงเดินตามเข้าไป เป็น คนที่ 4 เพราะฉัน
ไม่อยากอยู่ข้างนอกเป็นคนสุดท้าย ภายในบ้านเเต่ต่างจากภายยนอกอย่างสิ้นเชิง ตกเเต่งเป็น
เเบบคลาสสิค เเม้จะดูหลังเล็กเเต่ก็มี ถึง 3 ห้องนอน 2 ห้องนอน เเละห้องครัวกับห้องรับเเขก
อีกอย่างละ 1 ถือว่าใหญ่พอตัวกับบ้าน หลังเล็กๆเเค่นี้ หลังบ้านมีระเบียงติดกับทะเลสาป พร้อม
กับเก้าอี้ไม้โยกเยก 2 ตัว เเละโต๊ะไม้ บ้านหลังนี้เป็นบ้านที่ดีจริงๆเลย ไม่เหมือนที่เห็นเเค่ข้างนอก
เลย ฉันยิ้มบางๆออกมาอย่างไม่ทัน ตั้งตัว ก็มันดีจริงๆนี้น้า
"เป็นไงละ" ทริกเกอร์พูดขุึ้น ทำฉันถึงกับหุบยิ้มเลย ชิ ทำเสียบรรยายกาศหมดเลย
"ก็งั้นๆเเละ ธรรมดา!"
"เเต่ฉันว่า มันเริ่ดมากเลยนะ คลาสสิคดีอ่ะ ฉันชอบ มีทะเลสาปด้วย โคตรโรเเมนติกเลยอ่ะ><"
"เอาเถอะพวกเธอ เดียวฉันพาไปดูห้อง" ทริกเกอร์พูดขึ้น ก่อนจะเดินขึ้นบันไดไปชั้นบน ฉัน
เเละฮันนี่จึงเดินตามขึ้นไปตามทริกเกอร์ เเละก็มาหยุดอยู่ห้องๆหนึ่ง ทริกเกอร์เปิดประตูเเละให้ ฉัน
กับฮันนี่เดินเข้าไปก่อน
"นี้คือห้องของพวกเธอ คงนอนด้วยกันได้นะ ส่วนห้องนํ้าอยู่ห้องตรง ข้ามเธอเลย ห้องนํ้ารวมนะ
ฉันไปก่อนละ " ทริกเกอร์พูดขึ้น ก่อนจะเดินออกไปเเละปิดประตูห้อง
"ที่นี้เป็นเตียง 2 ชั้นนี้ ดีจังเลยย ฉันนอนชั้นล่างนะ" ฮันนี่พูดขึ้น เลือกอะไรเสร็จสรรพเอาเอง
เลยเพื่อไม่ให้ฉันตามใจนาง เอาเหอะ ฉันก็ไม่มีปัญหาอยู่เเล้ว
"อะ อืม"ฉันตอบ
"ยูริ เเก..." ฮันนี่ยังไม่ทันพูดจบ ประตูก็ถูกเปิดออกอีกครั้ง พร้อมกับใบหน้าหล่อร้ายของคนที่
คุ้นเคย เเละคนๆนั้นก็ไม่ใช่ใคร นอกจากหมอนั้น คือ ทริกเกอร์ นั้นเอง
"ไร้มารยาสะไม่มี ก่อนเข้าห้องคนอื่นหัดเคาะประตูบ้างสิย่ะ"ฮันนี่ต่อว่าทริกเกอร์
"เรื่องของฉัน อย่ายุ่ง"ทริกเกอร์มองหน้าฮันนี่ดด้วยหางตาก่อนจะเลื่อนสายตากลับมามองฉันอีก
ครั้ง ทำเอาฮันนี่ไม่กล้าว่าอะไรต่อเลย หมอนี่หน้ากลัวจริงๆเลย "อีก 1 ชม. พวกเธอลงมาข้าง
ล่างด้วยละ" เมื่อทริกเกอร์พูดจบเขาหันหลังเเละเดินออกไม่ข้างหน้า ก่อนจะหันหน้ามาหาฉัน
เเละฮันนี่อีกครั้ง "อย่าช้า ไม่งั้นพวกเธอ โดนเเน่" ก่อนที่เขาจะปิดประตู ปึก!!!
"หมอนั้นหน้ากลัวจริงๆเลยเนอะ"ฮันนี่พูดขึ้น หลังจากที่ทริกเกอร์น่าจะเดินลงไปข้างล่างเเล้ว
"อะ อืม ฉันก็ว่างั้น" ฉันตอบก้มๆหน้า ก่อนจะนึกอะไรได้ "เมื่อกี้ถามอะไรนะ" ฉันเงยหน้าขึ้น
อีกครั่ง
"อ่อใช่ หน้าเเกดู ซีดๆ อึนๆ อ่ะ เป็นไรเปล่าเนี่ย"ฮันนี่ถามฉันอย่างเป็นห่วง
"ปะ..เปล่าหรอก ฉันเเค่สับสนน่ะ ฉันมาทำอะไรที่นี้เเละมันเกิดอะไรขึ้น ทุกอย่างมันเร็วมาเลย
เนอะ" ฉันพูดยิ้มๆ ก่อนจะก้มหน้าลงอีกครั้ง เฮ้อ∼∼∼ เเละถอนหายใจเสียงดัง
"เเกคิดมากไปเเล้ว ยูริ คิดน้อยๆหน่อยก็ดีนะ พวกเราน่ะ มีชีวิตอยู่ไปวันๆก็พอเเล้ว ดีกว่าต้อง
ไปตายเเบบพวกนั้นนะ " ฮันนี่พูดพร้อมกับรอยยิ้ม ฉันรู้ว่าเธอกำลังให้กำลังใจฉัน เเต่มันก็จริง
อย่างที่ฮันนี่พูดนั้นเเละ
"ก็จริงเนอะ^^"
"อืม เเต่ตอนนี้เเกต้องไปอาบนํ้าได้เเล้วนะ เดียวช้าหมอนั้นก็ฆ่าทิ้งสะหรอก"ฮันนี่พูดพร้อมส่งผ้า
ขนหนูผืนใหญ่มาให้ฉัน "เร็วๆด้วยเดียวฉันอดอาบ" ฮันนี่พูดติดตลก่อนจะทำหน้ามู่
"ฉันจะพยายามนะ"ฉันตอบฮันนี่ก่อนจะ เปิดประตู เเละวิ่งเข้าห้องนํ้าอย่างรวดเร็ว
"จริงๆเลยยัยเนี่ย"ฮันนี่พูดสบทเสียงดัง ก่อนจะปิดประตูห้อง
ก็อย่างที่ฮันนี้พูดละนะ ฉันจะคิดไรมากมาย เเค่มีชีวิตรอดไปวันๆ ไม่ตาย ก็พอเเล้ว ขอเเค่นี้ละ
__________________________________________________________
โทดน้าาา ที่หายไปนาน เดียวเเต่ 2 ตอนรวดเลยจร้าาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
