รักมหัศจรรค์ทลายหัวใจเจ้าชายน้ำแข็ง

                     @-@ โอ้ย..ปวดหัวจัง(- -  )(  - -)มองซ้ายมองขวาที่นี้หนายยยยยยเนี้ยยยย นี้มันห้องหรือโถงพระราชวังเนี้ยใหญ่เท่าฟ้าเลยมั้งเนี้ย

"ตื่นแล้วหรอเพค่ะ เชิญเสวยน้ำก่อนน่ะเพค่ะ"

                     เอิ่ม..นี้ฉันไปเป็นเจ้าหญิงตอนใหนฟร่ะ

"โอ้ย..ฉันเจ็บหลังจัง"

"ค่อยๆน่ะเพค่ะ แผ่นหลังคุณมีแผลประเดียวอีกซักพักเจ้าชายซีเวลค์จะมารับตัวคุณไปรักษาเพค่ะ"

"ไม่ต้องมาอำฉันหรอกน่านี้มันยุคสมัยใหนกันแล้วอย่ามาแกล้งพูดคำราชาศัพท์กับฉันหรอก"

"เอาเถอะเพค่ะ คุณจะคิดยังไงก็เรื่องของคุณแต่ตอนนี้ดิฉันว่าคุณฉลองเสื้อผ้าก่อนดีกว่าน่ะเพค่ะชุดคุณมันดูแปลกประหลาดจะทำให้เป็นจุดสนใจของผู้คนที่พบเห็น และฉันชื่อว่า ลินลี่ค่ะ"

                     ลินลี่ส่งชุดกระโปรงยาวสีม่วงให้ฉันพร้อมเสื้อคลุมที่เข้ากับชุด 0.0สวยแท้

"สวยจัง"

"ค่ะ..ชุดกระโปรงยาวนี้ถูกท่อจากอัญมณีสีม่วงที่ลำค่า ส่วนผ้าคลุมถูกกลัดด้วยไข่มุกที่อยู่ลึกที่สุดในมหาสมุทรนาเนียเป็นของหายากที่ล้ำค่าทั้งสอง"

                       ถ้าขายของจะได้หลายตังเนอะ อิอิ[คิดแต่เรื่องชั่ว- -]

"ห้องน้ำอยู่ใหนอ่ะ"

"อะไรน่ะเพค่ะ"

"ห้องน้ำ!! จะให้ฉันเปลี่ยนตรงนี้เลยไม"

"อะ...ยะ..อยู่ทางนู้นเพค่ะ"

                       ลินลี่ชี้ไปตรงห้องที่มีเพียงผ้าม่านที่กั้นเอาใว้

"ยะ..อย่าบอกน่ะว่าจะให้ฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องโล่งนั้นน่ะ"

"เพค่ะ..อย่ารอช้าเพค่ะ"

                       ฉันยังไม่ทันพูดอะไร ลินลี่ก็ผลักฉันเข้ามาในห้องแล้วรีบประตูทันที!! แต่ที่ฉันต้องตะลึงพ..เพราะว่ามันไม่ใช่ห้องน่ะสิจู่ๆก็เปลี่ยนเป็นสระน้ำมีน้ำตกไหลลงมารอบข้างเต็มไปด้วยดอกสโนดรอปมีผีเสื้อบินร่ายล้อมเต็มไปหมด เวทมนตร์ชัดๆ!! มะ..เมื่อกี้ยังเป็นห้องโล่งอยู่เลย0.0นี้ฉันกำลังถูกประสาทหลอนกินหรอฟร่ะเนี้ย

"ทำอะไรอยู่เพค่ะ รีบๆอาบน่ะเพค่ะอีกประเดียวเจ้าชายซีเวลค์จะมารับ"

"ที่นี้มันที่ใหนเนี้ย!!"

"ห้องอาบน้ำไงเพค่ะ ถ้ามีอะไรเรียกหม่อมฉันได้น่ะเพค่ะ"

"ดะ.."

                        ปั้ง!! ไปแล้ว- -แต่ก็ชั้งเหอะตอนนี้ฉันอยากเล่นน้ำมากเลย อิอิสวรรค์มันเป็นอย่างนี้นี้เอง โอ้ย!!..ฉันร้องเสียงหลงหลังฉันเป็นแผลนี้น่าถูกน้ำก็ได้แสบกันพอดี แต่เอ๊ะ! ผีเจ็บเป็นด้วยหรอเนี้ยทำไมฉันไม่เคยรู้- -

"เจ็บมากหรือป่าว แผลน่ะ"

                         เห้ย!!มะ..เมื่อกี้ใครพูดกับฉันอ่ะ เสียงคล้ายผู้ชายด้วยฉันรีบหันควับไปดูข้างหลัง ปรากฏว่า..

"กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด อะ..ใอ้โรคจิต วิปริต ลามก!!เข้ามาทำไม"

"โทดที พอดีว่าฉันจะมารักษาแผลให้เธอ"

"โห้ ใจดีโครต บุญคุณน่ะฉันจะทดแทนให้หรอกแต่ใอ้ที่จะช่วยฉันเนี้ยมันเกินไปป่ะ"

                         ดีน่ะสระน้ำนี้ระดับน้ำถึงหน้าอกฉันพอดี ไม่งั้นใอ้บ้านี้ได้เห็นหมด- - ฉันคดตัวงอเป็นกุ้งและเริ่มขยับตัวห่างจากใอ้โรคจิตผู้เป็นบุญคุณที่ช่วยเหลือฉันใว้

"ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอกน่า แค่จะช่วย"

"ชะ..ช่วยยังไง"

"ลองเอามือเธอมาสิ"

                         ผู้มีบุญคุณแด่ฉันยืนมือมาใกล้เพื่อขอมือ- -ทำอย่างกะขอแต่งงาน ฉันค่อยเอาไปวางบนมือของเขา

"ดูนี้น่ะ"

                         เขาบรรจงจูบลงที่มือของฉันอย่างนุ่มนวลที่มีแผลจากการกระแทกลงพื้นตอนที่ใอ้ปีศาจมันล่ม- -ฉันรู้สึกเขินขึ้นมาเล็กน้อยเวลาผ่านไปประมาณ3นาที เขาค่อยๆเงยหน้าขึ้นมา ใอ้หมอนี้มองใกล้ๆแล้ว หล่อดีเหมือนกันน่ะเนี้ย จมูกโด่ง ในตาสีน้ำเงินผสมเกล็ดขาวเป็นประกาย ริมฝีปากสีชมพูอ่อน บอกเลยน่ะเขาดูเป็นคนที่มีเสน่ห์ในตัวสุดๆ

"จะจ้องฉันอีกนานไม"

"อะ..อุ้ย"

                          ฉันตื่นจากผวังก่อนจะมองที่มือของตัวเอง ปะ..เป็นไปได้ยังไงเมื่อกี้ยังมีแผลเต็มอยู่เลยนิ

"น..นายทำได้ยังไง"

"ฉันสามารถรักษาสมาณแผลได้ ไม่ว่าแผลตรงนั้นจะใหญ่หรือเล็กหรืออักเสบ"

"ม..ไม่น่าเชื่อเลยอ่ะ ว่าแต่นายรักษายังไงฉันไม่เห็นว่านายจะใช้อุปกรณ์อะไรเลยน่ะ"

"อยากรู้ไมล่ะ^-^"

                          เขามองฉันด้วยสายตามีเหล่เหลี่ยม ยะ..อย่าบอกน่ะว่าเขาใช้..ปากของเขา

"แล้วนายจะรักษาฉันยังไง"

"ริมฝีปากฉันน่ะสิ^-^"

                          แค่คิดก็สยิวแย้วววววววววว-///-