รักมหัศจรรค์ทลายหัวใจเจ้าชายน้ำแข็ง

          หลังจากที่ฉันแยกตัวออกมาจากรุ่นพี่คนนั้นแล้วฉันก็รู้สึกว่าฉันเหม่อลอย ชอบนั่งคิดอะไรคนเดียว

'ติ้ด ติ้ด ติ้ด'

"ฮัลโหล"

"ฮัลโหลยัยฟ้า"

"มีอะไรหรอน้ำตาล"

"คือวันนี้แกว่างป่ะ"

"ว่างสิ มีอะไร"

"ถ้าว่างมาเที่ยวเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ ทรีโอเขาไปอังกฤษกับพ่อน่ะ"

"อืมๆ แล้วจะเจอกันที่ใหน"

"สวนสาธารณะแถวๆรังสิต"

"อืมแล้วเจอกัน"

          ฉันรู้สึกว่าน้ำตาลดูแปลกปกติไม่เคยนัดเที่ยวที่ใหนเป็นที่ที่ให้รอ(ยัยนี้แต่งตัวช้า--'') ฉันจึงหยิบเดรสสีชมพูอ่อนมาใส่เหมือนกับความว่างปล่าวที่ไม่มีชีวิตจิตใจ 

          ณ สวนสาธารณะ..ฉันนั่งรอยัยน้ำตาลมาสักพักก็รู้สึกเบื่อจึงลุกขึ้นมาเดินเล่น อิจฉาคนมีคู่จังบางคู่ก็มาออกกำลังกายด้วยกัน บางคู่ก็มานั่งคุยกัน ฉันเดินมาเรื่อยๆแล้วมาหยุดพักตรงสระน้ำที่มีพุ่มดอกไม้ออกดอกอย่างสวยงาม

"ถ้าที่นีัสวยเหมือนดอกไม้ที่นาเนียก็คงจะดีสิน่ะถึงจะมีหิมะปกคลุมแต่ดูแล้วก็สวยไปอีกแบบหนึ่ง"

"ดอกไม้ที่ใหนมันก็สวยหมดล่ะเว้นแต่ว่าเธอจะมองมันด้วยหัวใจหรือป่าว"

          ควับ!! ฉันหันไปมองผู้ชายที่อยู่ข้างหลังฉันอย่างตกใจแต่..ตอนนี้ยิ่งกว่าตกใจอีก!!!!

"ซีเวลค์!!!"

"..เจอกันอีกแล้วล่ะแต่ว่า..เธอควรเรียกฉันว่าพี่ซีเวลค์มากกว่าน่ะเพราะฉันเป็นรุ่นพี่เธอ"

"อะ..ขะ..ขอโทดค่ะ"

"พี่ซีค่ะ!!!"

          เสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังมาจากด้านหลังฉันเธอเดินมาใกล้ๆแล้วเกาะแขนซีเวลค์...เหมือน..แฟน?

"พี่ซีมาทำอะไรตรงนี้ค่ะ เอมหาพี่ส่ะทั่วเลย"

"อ่อ คือพี่เบื่อๆน่ะก็เลยมาเดินเล่นแล้วมาเจอคนรู้จักน่ะ"

          จู่ๆหัวใจของฉันมันก็รู้สึกเจ็บแปล๊บเหมือนน้ำตาจะไหลเพราะคำพูดเพียงหนึ่งคำของผู้ชายคนนี้ 'คนรู้จัก' งั้นหรอ..ใช่สิเขากับฉันเพิ่งเจอกันเมื่อวันก่อนนี้เองสิน่ะ

"หวัดดีค่ะฉันชื่อเอมเมรี่ค่ะ"

"ฉันชื่อฟองฟ้าค่ะยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"

"เช่นกันค่ะ จะเป็นอะไรไมค่ะถ้าเอมจะขอเชิญฟ้าไปเที่ยวกับเรา"

"ขอบคุณน่ะค่ะ..แต่ว่าฉันมีนัดแล้วค่ะใว้โอกาสหน้าน่ะค่ะ"

"ฟ้า! เอม!"

             ยัยน้ำตาลตัวแสบ! กว่าจะมาน่ะแต่..น้ำตาลรู้จักเอมด้วยหรอ

"น้ำตาล!"

              น้ำตาลกับเอมสวมกอดกันด้วยความดีใจ..นี้มันอะไรเนี้ย

"คิดถึงแกจังเลยยยยยยยัยหวานนนน"

"ฉันก็คิดถึงแกเหมือนกันแหละยัยเอวบางตอนที่แกโทรมาหาฉันว่ากลับมาจากอังกฤษได้2วันฉันล่ะดีใจจนจะหอบดอกไม้มาถวายแก"

"ไม่ต้องถึงขนาดนั้นก็ได้--'' "

"จ้าา หวัดดีค้ะพี่ซี"

"หวัดดีครับ^^"

"ฟ้า เอม พวกแกรู้จักกันด้วยหรอ"

"พึ่งรู้จักกันเมื่อกี้ล่ะ ว่าแต่วันนี้เราจะไปเที่ยวใหนดี"

"ไป...ช้อปปิ้งแถวๆพาราก้อนและไปสวนน้ำ"

"เดียวๆแกชวนฉันออกมาเป็นเพื่อนแกไม่ใช่หรอน้ำตาลแล้ว..เอมกับซีเวลค์"

"อ่อ พอดีน้ำตาลเค้าเพิ่งกลับมาจากเมืองนอกก็เลยชวนฉันมาเที่ยวแต่ฉันเห็นแกเป็นเศร้าๆซึมๆ อยู่แต่ในห้องเลยชวนออกมาเที่ยว"

"อ่อ..อืมแล้วชุดว่ายน้ำล่ะ..."

"ไปซื้อที่พาราก้อนเอาที่นั้นมีแต่ชุดสวยๆทั้งนั้นเลย"

"งั้นก็ไปกันเถอะอยากไปล่ะ ไปค่ะพี่ซี"

"ครับ^^"

            ซีเวลค์เดินเคียงกับเอมนำหน้าไปก่อน ส่วนฉันหรอ..มองพวกเขาแล้วเหมือนใจจะขาด

"เอมกับพี่ซีเป็นอะไรกันหรอน้ำตาล"

"อ่อ..ลูกพี่ลูกน้องน่ะ"

"ลูกพี่ลูกน้อง!"

"ใช่เห็นงุ้งงิ้งด้วยกันอย่างนั้นน่ะถ้าคนไม่รู้จักคงคิดว่าแฟนแต่...ถ้าดูจริงๆแล้วสองคนนั้นเขาเป็นแค่พี่น้องกันยัยเอมมันเห่อพี่มัน"

"0.0"

            นะ...นี้แสดงว่าฉันเข้าใจผิดงั้นหรอเนี้ย

"แล้ว..พี่ซีมีแฟนยังอ่ะ"

"เห็นว่า...ยังไม่มีแต่..ตอนนี้เขายังไม่อยากมีใครน่ะยัยเอมเคยเล่าให้ฟังว่า..ตอนที่เขา.."

"นี้สองคนนั้นน่ะเดินคุยกันอยู่นั้นล่ะเดียวห้างก็วายหรอก55+"

"ค่าาาาคุณเอมเดียวอิฉันจะรีบกระโดดขึ้นรถเลยน่ะเจ้าค่าา"

"นั่งเบาะหลังด้วยกันน่ะน้ำตาลพวกเราจะได้เป็นน้องเล็ก ฟ้าเป็นคุณพี่ใหญ่ พี่ซีเป็นคนขับรถ 55+"

"เอาสิๆ ฟ้าแกไปนั่งข้างๆพี่ซีน่ะ"

"อะ..เอาแบบนี้เลยหรอ"

"แบบนี้สิแกจะเขิลทำไมแกกับพี่เขาไม่เคยรู้จักกันไม่ใช่หรอ"

          มันก็ใช่อยู่หรอกน่ะ..แต่ทำไมมันรู้สึกเขินๆแบบนี้น่ะฉันเดินมานั่งข้างพี่ซีเวลค์เขามองฉันสักพักก่อนจะสตาทรถในระหว่างที่นั่งอยู่ในรถยัยเอมกะยัยน้ำตาล--ไม่รู้จะพูดอะไรนักหนาเม้ากันแบบเสียงดังมาก ฉันกับซีเวลค์ก็..ต่างคนต่างเงียบจนกระทั่งถึงห้าง

"พี่ซีเวลค์ค่ะจอดตรงหน้าห้างเลยค่ะ"

"อ้าวไม่เอารถไปเก็บกับพี่ก่อนหรอ"

"โห้ ไม่หรอกค่ะร้อนก็ร้อนเอมกับน้ำตาลขอเข้าไปในห้างก่อนน่ะค่ะเอาเป็นว่าแยกกันตรงนี้อีกประมาณ1ชั่วโมงค่อยเจอกันบนรถน่ะค่ะ"

"ฟองฟ้าเธอไปกับพี่เขาน่ะ พี่เขาไม่มีเพื่อน"

"อ้าว! เธอทิ้งฉันนิ"

"ป่าวส่ะหน่อยแค่ไปเดินเล่นเป็นเพื่อนพี่เขาคอยกันพวกสาวๆต่างหาก ป่ะๆเอม"

"ค่ะๆๆๆ"

          ไหงทิ้งฉันแบบนี้ล่ะ--ฉันยิ่งรู้สึกผูกพันธ์กับซีเวลค์อยู่ด้วยหลังจากที่ซีเวลค์เอารถมาจอดฉันก็..รู้สึกตื่นเต้นเหมือนเดทยังไงไม่รู้

"เธอเป็นอะไรหรือป่าวตัวสั่นเชียว"

"ปะ..ป่าวค่ะ^^"

"จะไปซื้อชุดว่ายน้ำไม่ใช่หรอเดียวฉันพาไป"

          จู่ๆเขาก็คว้ามาฉันจูงเดินเข้าห้าง..มันเหมือนตอนแรก..เจ้าชายซีเวลค์คว้ามือฉันเดินเข้าไปในราชวังเพื่อหาทางทำให้ฉันกลับมายังโลกปัจจุบันภาพตอนนั้นกับตอนนี้ทำไมมันเหมือนกันแบบนี้ ณ ร้านขายชุดว่ายน้ำ

"พี่..รอฉันตรงนี้น่ะค่ะเดียวฉันไปซื้อแปปเดียวไม่ทำให้พี่รำคาญหรอกค่ะ"

"อืม..ฉันขออะไรอย่างหนึ่งได้ไม"

"ค่ะ?"

"ไม่ต้องเรียกฉันว่าพี่ก็ได้เรียก ซีเวลค์เฉยๆนั้นล่ะดีแล้วฉันอยากให้เธอเรียกแบบเคยเรียกเคยเจอกันมาก่อน"

".อะ..ค่ะ"

          เอาอีกแล้วสิทำไมกันน่ะ..แค่คำพูดที่ออกจากปากของผู้ชายคนนี้มันเหมือนกับซีเวลค์

 "นายเป็นใครกันแน่"

"อะไรน่ะ"

"ปะ..ป่าวค่ะ^^"

          ฉันหลบสายตาซีเวลค์เข้าไปเลือกชุดว่ายน้ำสีฟ้าหรือสีชมพูดีน่ะ..แต่ทำไมมันมีแต่ชุดเปิดหลังเอวลอยไม่ก็....เสื้อชั้นใน--อันที่จริงมันก็สวยเซ็กซี่ดีน่ะแต่ฉันอาย...ซีเวลค์

"ยังเลือกไม่ได้หรอ"

          อุ้ย! ฉันสะดุ้งตกใจเข้ามาทำไมเนี้ย--

"นายเข้ามาทำไมเนี้ย"

"ก็เธอหายเข้ามาในนี้นานแล้วฉันก็เลยกะว่าเธอยังเลือกไม่ได้"

"ขะ...ขอโทดด้วยน่ะค่ะที่ทำให้เสียเวลา"

"ไม่หรอกฉันไม่เคยคิดว่าเธอทำให้ชีวิตของฉันเสียเวลา"

"เมื่อกี้คุณพูดว่า...อะไรหรอค่ะ"

"เอิ่ม...ฉันพูดว่าถ้าเธอยังไม่เลือกชุดว่ายน้ำมันก็อาจจะหมดเวลาเดินช้อปปิ้งน่ะ"

"อ่อ..ค่ะ"

          ถึงเมื่อกี้ที่เขาพูดฉันจะไม่ค่อยได้ยินแต่ความรู้สึกและหัวใจที่เต้นแรงเวลาที่เขาอยู่ใกล้ฉันมันเหมือนกับเขา..ปกปิดอะไรบ้างอย่าง