รักมหัศจรรค์ทลายหัวใจเจ้าชายน้ำแข็ง

 
                ณ อาณาจักรนาเนียเมืองที่ถูกปกคลุมด้วยหิมะมานาน100ปีแต่อีกไม่นานฤดูใบไม้ผลิจะกลับมาอีกครั้ง
"เรียบร้อยดีน่ะ เดทไลค์"
"ขอรับเจ้าชายซีเวลค์ กระผมไปตรวจมาทุกที่ทุกแห่งแล้วไม่พบร่องรอยลูกสมุนของนางแม่มดขาวเลยขอรับ"
"ดี งั้นข้าจะไปตรวจในป่าอีกครั้งหนึ่งไปเตรียมม้าขาวให้ข้า"
"ขอรับเจ้าชาย"
                              ณ ป่าใหญ่นอกเมืองNarnia
@-@"ที่นี้ที่ใหนเนี้ย"
          ฉันลืมตาขึ้นเมื่อรู้สึกตัวได้ ที่นี้ที่ใหนล่ะเนี้ย พื้นที่ที่เต็มไปด้วยหิมะแฝงไปด้วยความสวยงามของดอกสโนดรอปท้องฟ้าเบิกกว้าง สวรรค์ชัดๆ!!ฉันตายแล้วช่ายยยยยยยยไมมมมมมT T ฉันยังไม่ได้บอกลาพ่อแม่เลยน่าาาาาาาาาาา
"ไม่จริงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง"
          ฉันตะโกนออกไปดังก้องป่า ฟิ้ว.....ปึ้ก!! เห้ย!!..ธนูมาจากใหนเนี้ยเฉียวหน้าฉันไม่ถึง2เซนน่ะ
"เห้ย!!..นั้นมนุษย์จับมันไปหาแม่มดขาวเร็ว!!"
          อะ..อะไร จับใคร!! ฉันยืนงงเป็นไก่ตาแตกก่อนจะ...เผ่น!! ฟิ้ว..ฟิ้ว...ฟิ้ว ธนู10กว่าดอกเล้งมายังฉัน ฉ้านนนนนนนนนนทำอะไรผิดดดดดดดดดดด ฉันวิ่งหนีดงธนูจนกระทั่ง..ปึ้ก..
"โอ้ย!!"
          หกล้มซ่ะงั้นT T
"อย่าทำอะไรฉันเลยน่ะ ฉันตายแล้วอย่ามารบกวนซึ่งกันและกันเลยน่ะ"
"- - ตาย?"
"ใช่ฉันตายแล้ว ปล่อยฉันไปเหอะน่ะ"
"ยัยโง่ ตายบ้านเธอสิวิ่งหนีพวกฉันได้ จับมันก๊อปลิน"
          ปีศาจหน้าตาแปลกประหลาดตัวหนึ่งจับขาฉันแล้วลากทำให้หลังของฉันขูดกับพื้น เป็นแผลลากยาว
"ปล่อยฉันน่ะใอ้ปีศาจหน้าตาหน้ารังเกียจ นิสัยไม่ได้ดีแล้วยังไม่มีมารยาทกับผู้หญิง!!!"
          เจ็บT T แต่แล้วก็มีพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วย เอิ่ม..นั้นมันม้าขาวนี้น่า- -
"ปล่อยนางเดียวนี้!!"
"อย่ามายุ่งกะเรื่องของข้า ซีเวลค์!!"
"ปล่อยนาง!!"
"อยากได้ก็เข้ามาเอาเองสิ ซีเวลค์55+"
          ใอ้ก๊อปลินหน้าตาประหลาดจับฉันโยนขึ้นไปบนบ่า เกือบตก=_=
"ใอ้ปีศาจใจทรามปล่อยฉ้านนนนนลง!!"
           ปึ้ก..โครม!!! ว้ายยยยย..อยู่ๆใอ้ปีศาจหน้าอัปลักษณ์ก็พาฉันล่มซ่ะงั้น- -" เห็นใจฉันบ้างเซ่
"ไปเร็ว!!"
            ชายหนุ่มรูปหล่อที่เข้ามาช่วยฉันใว้ ฉุดมือฉันไปอย่างเร็ว ขอร้องเหอะเดียวก็กระชากเดียวก็โยนหน้าฉันเหมือนผักมากหรอเนี้ย=°=
"โอ้ย!!..ฉันเจ็บน่ะ เบาๆก็ได้นาย"
"เธอจะทนเจ็บแค่บาดแผลหรืออยากตายเป็นหุ่นแข็งทือให้กับนางแม่มดขาวหรือไง"
              - - นี้ฉันกำลังแสดงละคร อสูรน้อยในตะเกียงแก้วหรอไงฟร่ะ สุภาพบุรุษพาฉันวิ่งมาถึงบ่อน้ำแห่งหนึ่ง 
"ฉันขอพักก่อนได้ไม ฉันว่าพวกมันตามเราไม่ได้แล้วล่ะ แฮ่กๆ"
"ได้ตอนนี้เราเข้าเขตป่าเอฟล์แล้วล่ะ พวกมันตามมาไม่ได้แล้ว"
              สรุปฉันกำลังแสดงละคร2เรื่อง=°= ฮอบบิท สรุปว่าที่นี้มันสวรรค์หรือกองถ่ายเนี้ย
"เดียวๆ พอดีว่าฉันงงไปหมดแล้วว่านายกำลังพูดอะไร แล้วที่นี้ที่ใหน แล้วนายเป็นใครกัน??"
"Narnia"
"อ่อกองถ่าย^~° ใหนอ่ะกล้องนายอย่ามาอำฉันเลย"
"นี้เธอพูดอะไรฉันไม่เห็นจะเข้าใจ ฉันคือเจ้าชายซีเวลค์และที่นี้ก็คือเมืองNarnia!!! เลิกบ้าได้แล้ว
"หาาาาาาาาาา"
อ๊อก!...สลบ@-@