The crazy love 사랑해~รักบ้าๆยัยติ่งเกาหลี
8.6
เขียนโดย anonymous
วันที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 08.02 น.
15 chapter
7 วิจารณ์
17.56K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 15.58 น. โดย เจ้าของนิยาย
12) ไปเที่ยวให้ได้นะ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ อ่าาาาเช้าวันสดใสวันดีๆจริงโลยยย...เราปิดเทอมล๊าววเย่ นี่มันกี่โมงละนี่~
6.30น. อืมม=_= เคยสงสัยม้ะพอไป รร.ตื่นสายตลอดพอปิดเทอมนี่ตื่นเช้าจริงไรจริง- -;
ว่าาเเล้วฉันก็เลยหลับดีต่อครัชชปิดเทอมล้ะเต็มที่ฮะวันเน้!
-_-
-_-
-..-
O_O
ไม่มันไม่หลับต่อล่ะ เอ้อไหนๆไม่หลับก็นอนอืดบนเตียงละกันว้ะฮะฮ่าาาสบายจุยย
ไม่รอช้าฉันก็ตะเกียกตะกายเอื้อมมือไปคว้าโทรศัพท์ที่ชาตเเบตทิ้งไว้ตลอดคืน
"ฮึบบ"
"จะได้เเล้วๆ"
"เยสส"ในที่สุดฉันก็คว้ามาได้โดยไม่ต้องเก็บตามเคย55
ปิ้ด ฉันเปิดโทรศัพท์หลังจากที่ชาตทิ้งไว้เพราะเล่นเพลินเกินไป
วิ้ง~
"อ้ากกก"
ตุ้บ
"โอ้ยย"คือเข้าใจป้ะคนพึ่งตื่นเจอเเสงมันเเสบตามว้ากกอะ- -*มิหนำซ้ำยังเผลอทำตกใส่หน้าตัวเองอีกระบมจริงๆเลยฉันนT T
LINE
คุณมีข้อความ 99+
โหหมีคนส่งข้อความมาให้เรานะเตือนทีนี่เเดนส์กระจาย(สั่น)- -
อืมมจ้า - -คุ้กกี้รัน กะเกมส์เศรษฐี
อ้ะไอแป้งมันไลน์หาเราด้วยนี่หว่า
Lerpang:กี้ๆ
Lerpang:เห้ยๆ
Lerpang:เดี๋ยวพวกเราจะได้ไปเทืี่ยวทะเลกับพวกพี่ที่ชุมนุมนะเว้ย
Lerpang:ที่สำคัญ...
Lerpang:พี่เวย์บอกต้องชวนเเกมาให้ได้นะเว้ย
Lerpang:ไอกี้ตอบบ้างดิว้ะ- -*
Lerpang:รึแกดูแฟนฉันอยู่!!ไม่นะม้ายย
Lerpang:รีบอ่านด้วยไปล้ะบรัยย +0+
เห้ยจริงดิ้ต้องมีไรเเน่ๆเลยเเอร้ย><
Kiky~*:เห้ยจริงดิ้พี่เขามีเรื่องไรอะเเก๊
9.40 น.
เห้ยยลืมไปเลยต้องไปหาพี่อันที่ รพ.กลับบ้านต้องรีบไปอาบน้ำละ
ณรพ.
เเอ๊ด
อะอ้าวพี่อันหายไปหนายยยรึว่าโดดตึกไม่น้าม่ายยยย
"ป้าคะคนไข้หายไปไหนหรอคะ"ฉันรีบเดินไปถามป้าทำความสะอาดด้วยท่าทางกังวล
"ป้าก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะป้ามาก็ไม่เห็น"
"ห้ะ!!"
พี่อันนนนนอยู่หนายยยยย
ตึกๆ
ฉันรีบวื่งลงมาบันไดด้วยความเร็วเเสงมาที่ประชาสัมพันธ์
"เอ่อไม่ทราบว่าคนไข้ที่ชื่อ อัลทนัย อยู่ไหนหรอคือหนูไปที่ห้องไม่เลยอะค่ะ"ฉันถามด้วยความลุกลี้ลุกลน
"รอสักครู่นะคะ"
"ค่ะๆ"
"เน้"จูุ่ๆฉันก็ได้ยินเสียงคุ้นหูเเต่ไม่หันไป..
"ยัยกี้!!"
"พี่อัน!!"
"ยังจะมาหยิ่งใส่พี่อี้กก"
"ออกมาจากห้องทำไมห้ะ!"
"ก็แกบอกฉันไม่ใช่เรอะว่าให้มารอข้างล่าง"
"เออว่ะเเหะๆละเเล้วทำไมไม่เห็นพี่ล่ะ"
"ก็รอแกจนปวดขี้น่ะเส้"
"ขะขอ"
"ไม่ต้องมาขอโทษไปเอา๋กระเป๋าเลยไป๊"
"ค่าาา"
หลังจากที่ฉันไปรับพี่กลับบ้านระหว่างทางนั่งแท็กซี่ก็โดนบ่นฉอดๆ--อายคุณลุงคนขับจริงๆเลยก็ได้มาถึงบ้านซะพร้อมกับโซฟาห้องรับเเขกนุ่มๆโอยเมื่อยตูดผ่อนคลายจริงๆ555
LINE
Lerpang:เเหมกว่าจะตอบนะย้ะ พน.มาเจอกันที่xxxด้วยพนใไปทะเลนะย้ะ
Lerpang:อย่าเเต่งสวยให้มากเพราะฉันสวยกว่าโฮะๆ
Lerpang:ส่งสติกเกอร์โคนี่
Lerpang:เห้นี่ให้ฉันพร่ำคนเดียวอีกเเล้วหรอย้ะ!!
Kiky~*:ห้ะพน.หรอ!!
Lerpang:โห้ยเเกตอบเร็วจังเลยอ้าา- -
Kiky~*:เเล้วไปกี่วันอะอย่าเปลี่ยนเรื่องเส้
Lerpang:สองวันโว้ยย
Kiky~*:ก็ดีเที่ยวเร็วจังฟร้ะ- -*
Lerpang:ก็ได้เจอพี่เวย์นะเเก
Kiky~*:มันก็ดีเเต่มันเร็วเกินไปป๊าวว - -งั้นฉันไปล้ะไปเเต่งนิยาย
Lerpang:เห้อวันๆก็เอาเเต่เเต่งนิยาย
Kiky~*:เอ้าเราอยากเเบ่งปันจินตนาการให้ผู้อ่านได้รับรู้เน้
Lerpang:โห้จินตนาการเเกคงทำให้คนอื่นปวดหัวตายเลยก็ว่าได้
Kiky~*:เออๆไปล้ะความคิดกะลังบันเจิดเดะมันลืม ไปล้ะเเฟนอันเเจฮยอน
Lerpang:บ้าาไอกี้แกก็พูดตรงเกินไป><เออๆบาย
To be continue ~
6.30น. อืมม=_= เคยสงสัยม้ะพอไป รร.ตื่นสายตลอดพอปิดเทอมนี่ตื่นเช้าจริงไรจริง- -;
ว่าาเเล้วฉันก็เลยหลับดีต่อครัชชปิดเทอมล้ะเต็มที่ฮะวันเน้!
-_-
-_-
-..-
O_O
ไม่มันไม่หลับต่อล่ะ เอ้อไหนๆไม่หลับก็นอนอืดบนเตียงละกันว้ะฮะฮ่าาาสบายจุยย
ไม่รอช้าฉันก็ตะเกียกตะกายเอื้อมมือไปคว้าโทรศัพท์ที่ชาตเเบตทิ้งไว้ตลอดคืน
"ฮึบบ"
"จะได้เเล้วๆ"
"เยสส"ในที่สุดฉันก็คว้ามาได้โดยไม่ต้องเก็บตามเคย55
ปิ้ด ฉันเปิดโทรศัพท์หลังจากที่ชาตทิ้งไว้เพราะเล่นเพลินเกินไป
วิ้ง~
"อ้ากกก"
ตุ้บ
"โอ้ยย"คือเข้าใจป้ะคนพึ่งตื่นเจอเเสงมันเเสบตามว้ากกอะ- -*มิหนำซ้ำยังเผลอทำตกใส่หน้าตัวเองอีกระบมจริงๆเลยฉันนT T
LINE
คุณมีข้อความ 99+
โหหมีคนส่งข้อความมาให้เรานะเตือนทีนี่เเดนส์กระจาย(สั่น)- -
อืมมจ้า - -คุ้กกี้รัน กะเกมส์เศรษฐี
อ้ะไอแป้งมันไลน์หาเราด้วยนี่หว่า
Lerpang:กี้ๆ
Lerpang:เห้ยๆ
Lerpang:เดี๋ยวพวกเราจะได้ไปเทืี่ยวทะเลกับพวกพี่ที่ชุมนุมนะเว้ย
Lerpang:ที่สำคัญ...
Lerpang:พี่เวย์บอกต้องชวนเเกมาให้ได้นะเว้ย
Lerpang:ไอกี้ตอบบ้างดิว้ะ- -*
Lerpang:รึแกดูแฟนฉันอยู่!!ไม่นะม้ายย
Lerpang:รีบอ่านด้วยไปล้ะบรัยย +0+
เห้ยจริงดิ้ต้องมีไรเเน่ๆเลยเเอร้ย><
Kiky~*:เห้ยจริงดิ้พี่เขามีเรื่องไรอะเเก๊
9.40 น.
เห้ยยลืมไปเลยต้องไปหาพี่อันที่ รพ.กลับบ้านต้องรีบไปอาบน้ำละ
ณรพ.
เเอ๊ด
อะอ้าวพี่อันหายไปหนายยยรึว่าโดดตึกไม่น้าม่ายยยย
"ป้าคะคนไข้หายไปไหนหรอคะ"ฉันรีบเดินไปถามป้าทำความสะอาดด้วยท่าทางกังวล
"ป้าก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะป้ามาก็ไม่เห็น"
"ห้ะ!!"
พี่อันนนนนอยู่หนายยยยย
ตึกๆ
ฉันรีบวื่งลงมาบันไดด้วยความเร็วเเสงมาที่ประชาสัมพันธ์
"เอ่อไม่ทราบว่าคนไข้ที่ชื่อ อัลทนัย อยู่ไหนหรอคือหนูไปที่ห้องไม่เลยอะค่ะ"ฉันถามด้วยความลุกลี้ลุกลน
"รอสักครู่นะคะ"
"ค่ะๆ"
"เน้"จูุ่ๆฉันก็ได้ยินเสียงคุ้นหูเเต่ไม่หันไป..
"ยัยกี้!!"
"พี่อัน!!"
"ยังจะมาหยิ่งใส่พี่อี้กก"
"ออกมาจากห้องทำไมห้ะ!"
"ก็แกบอกฉันไม่ใช่เรอะว่าให้มารอข้างล่าง"
"เออว่ะเเหะๆละเเล้วทำไมไม่เห็นพี่ล่ะ"
"ก็รอแกจนปวดขี้น่ะเส้"
"ขะขอ"
"ไม่ต้องมาขอโทษไปเอา๋กระเป๋าเลยไป๊"
"ค่าาา"
หลังจากที่ฉันไปรับพี่กลับบ้านระหว่างทางนั่งแท็กซี่ก็โดนบ่นฉอดๆ--อายคุณลุงคนขับจริงๆเลยก็ได้มาถึงบ้านซะพร้อมกับโซฟาห้องรับเเขกนุ่มๆโอยเมื่อยตูดผ่อนคลายจริงๆ555
LINE
Lerpang:เเหมกว่าจะตอบนะย้ะ พน.มาเจอกันที่xxxด้วยพนใไปทะเลนะย้ะ
Lerpang:อย่าเเต่งสวยให้มากเพราะฉันสวยกว่าโฮะๆ
Lerpang:ส่งสติกเกอร์โคนี่
Lerpang:เห้นี่ให้ฉันพร่ำคนเดียวอีกเเล้วหรอย้ะ!!
Kiky~*:ห้ะพน.หรอ!!
Lerpang:โห้ยเเกตอบเร็วจังเลยอ้าา- -
Kiky~*:เเล้วไปกี่วันอะอย่าเปลี่ยนเรื่องเส้
Lerpang:สองวันโว้ยย
Kiky~*:ก็ดีเที่ยวเร็วจังฟร้ะ- -*
Lerpang:ก็ได้เจอพี่เวย์นะเเก
Kiky~*:มันก็ดีเเต่มันเร็วเกินไปป๊าวว - -งั้นฉันไปล้ะไปเเต่งนิยาย
Lerpang:เห้อวันๆก็เอาเเต่เเต่งนิยาย
Kiky~*:เอ้าเราอยากเเบ่งปันจินตนาการให้ผู้อ่านได้รับรู้เน้
Lerpang:โห้จินตนาการเเกคงทำให้คนอื่นปวดหัวตายเลยก็ว่าได้
Kiky~*:เออๆไปล้ะความคิดกะลังบันเจิดเดะมันลืม ไปล้ะเเฟนอันเเจฮยอน
Lerpang:บ้าาไอกี้แกก็พูดตรงเกินไป><เออๆบาย
To be continue ~
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ