ทุ่มสุดใจหนุ่ม Vampire
เขียนโดย BlueDevil
วันที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 23.08 น.
แก้ไขเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2558 00.12 น. โดย เจ้าของนิยาย
26) พันธสัญญาที่สมบูรณ์??? >18+<
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“ยะ…อย่าครับ คะ..คุณรัน” รินห้ามด้วยเสียงตะกุกตะกัก
“ถึงนายจะบอกให้ชั้นหยุด แต่มันเป็นวิธีเดียวที่ช่วยนายได้” รันแทรกนิ้วเข้าไปในช่องทางรักของรินทันทีที่พูดจบ
“อ๊ะะ!!......อ๊าาาาาา!!” รินร้องออกมาเสียงหลง เมื่อรันเพิ่มนิ้วเข้าไปในช่องทางรักอีกนิ้วรันขยับนิ้วทั้งสองงเข้าออกอย่างช้าๆ จนช่องทางรักของรินเริ่มอ่อนนุ่และมขยายออก
“ริน!! รินผ่อนคลาย อย่าเกร็งน่ะ ผ่อนคลาย” รันถอดนิ้วออกจากช่องทางรักของริน แต่กลับนำแกนกายของเค้าแทรกเข้าไปแทนที่อย่างช้าๆ ทำให้แกนกายเล็กหดเล็กลงด้วยความเจ็บที่ได้รับจากช่องทางรัก
“อ๊ะะ!!......อ๊าาาาาา!!....จะ..เจ็บ มันเจ็บครับ อ๊ะ!..คุณรันผมเจ็บ อะ..อ๊ะ” รินร้องออกมาด้วยความเจ็บ
รันที่แทรกแกนกายเข้าไปในช่องทางรักของรินจนสุด ก็ค่อยๆขยับสะโพกเข้าออกอย่างช้าๆ ไปพร้อมๆกับเสียงร้องครวญครางด้วยความเจ็บของริน รันประกบปากจูบเกี่ยวพันลิ้นเล็กอย่างเร้าร้อน ก่อนจะขยับสะโพกเข้าออกเร็วขึ้น เร็วขึ้น และเร็วขึ้น
“ระ…ริน แน่นไปแล้ว ผ่อนคลายหน่อย อ๊ะะ!!...อืมม!!” แกนกายของรันโดนตอดรัดแน่นทางช่องทางรักของริน จนทำให้รันถึงกลับปลดปล่อยน้ำขาวข้นออกมาจนเต็มช่องทางรัก
“รินชั้นขอโทษ!!! ชั้นไม่ได้ตั้งใจจะปล่อยข้างใน” รันรีบขอโทษริน แต่รินกับสลบไปแล้ว
รันก้มลงดูรินในระยะประชิด ระบบหายใจกลับมาเป็นปกติ หน้ากับปากไม่ซีดแล้ว รันจับรินอ้าปากตรวจดูตราสัญญาลักษณ์ของเค้า ตราสัญญาลักษญ์ของเค้ามีสีเข้มขึ้นเป็นสัญญาลักษณ์ว่าได้ทำพันธสัญญาสมบูรณ์แล้ว ด้วยความโล้งใจรันอุ้มรินตรงไปที่ห้องน้ำ เพื่อทำความสะอาดร่างกายก่อนจะพากลับมานอนที่เตียงดังเดิม
“รัน!! รินรินเป็นงัยบ้าง!!”เสียงกัสและคนอื่นๆที่พึ่งกลับมาถึงดังขึ้นจากชั้นล่างของบ้าน
“เงียบๆหน่อยพี่ รินพึ่งหลับไป” รันรีบออกมาหาพี่น้องของเค้าด้วยสภาพ ร่างกายที่มีเพียงกางเกงบ๊อกเซอร์ตัวเดียว
รันลงมานั่งอธิบายสถานการณ์ต่างๆ ให้พี่น้องของเค้าฟังที่ห้องนั่งเล่น ทุกคนที่พอรู้ว่ารันทำเรื่องอย่างนั้นกับริน ก็โมโหมากแต่เพื่อช่วยริน ทุกคนเลยต้องเก็บอาราณ์และความรู้สึกไวในส่วนลึกของจิตใจ
“พี่เกลียดรินไม่ใช้งัย!! แล้วพี่จะแน่ใจได้ยังงัยว่าพันธสัญญาจะสมบูร์ ถ้าไม่มีความรักให้กัน” ซันที่ดูจะเก็บอารมณ์ไว้ไม่อยู่ที่สุด เดินตรงเข้าไปหารันที่นั่งอยู่
“ซัน!! พี่ว่า..” กัสที่ตกใจกับท่าทีของซันที่เปลี่ยนไป เพราะซันเป็นคนมีเหตุณ์ผลและอารมณ์เย็นที่สุดในบ้านนี้แล้ว
“ชั้นรักริน!! รักมากจริงๆ ชั้นเองก็พึ่งรู้ตัว ตอนที่จะเสียรินไป” รันพูดด้วยเสียงหนักแน่นชัดเจน
“งั้นก็ดี!!” ซันเดินออกจากห้องนั่งเล่น ตรงไปที่ห้องของเค้าในทันที
รินที่งัวเงียตื่นขึ้นเพราะเสียงฝนตก ก่อนจะรู้ว่านี่ไม่ใช้ห้องของเค้า รินรีบก้าวลงจากเตียง แต่ก็ทำให้ตัวของรินร่วงลงไปกองอยู่กับพื้นในทันทีเช่นกัน
“เอ๋!! ทำไมเจ็บสะโพกอย่างนี้น่ะ?” รินนึกย้อนกลับไปเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา ว่าเค้าทำอะไรกับรันไปบ้างก็ถึงกลับหน้าแดงแปร๊ด
“ต้องรีบกลับห้องแล้ว” รินที่ไม่รู้จะสู้หน้ารันยังงัย เพราะแค่นึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นหัวใจของเค้าก็เต้นแรงแล้ว ถ้าเจอหน้ารันก็ไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างรัย รินที่ค่อยๆเดินออกมาจากห้องของรัน ก็เจอเข้ากับซันที่เดินหน้าเครียดขึ้นบันไดมา
“ซัน!! คุณเป็นอะไรหรือป่าวครับ อ่ะ!!” รินเดินเข้าไปหาซัน แต่เพราะว่าลืมว่าเจ็บสะโพกอยู่ จึงทำให้รินล้มลง
“ริน!! เป็นอะไรมัย” ซันรีบเข้ามาพยุงตัวรินขึ้น
“ผมไม่เป็นรัยครับ!! ว่าแต่ซันเถอะ เป็นอะไรครับ คิ้วเนี้ยขมวดจนจะพันกันแล้วน่ะดูไม่เข้ากับซันเลยครับ ผมชอบซันตอนยิ้มมากกว่าอีก” รินเอานิ้วจิ้มไปที่ระหว่างคิ้วของซันแล้วยิ้ม
“ครับๆ!! งั้นเดี๋ยวชั้นพาไปที่ห้องและกันน่ะ” ซันที่เห็นรอยยิ้มของริน มันทำให้ตัวเค้าเองก็ยิ้มออกมา
ซันพยุงตัวรินไปที่ห้อง แต่พอเปิดประตูห้องของรินออก สิ่งที่พวกเค้าเห็นคือ ห้องที่เปียกไปด้วยน้ำฝนและใบไม้ที่ปลิวเข้ามาจนเต็มห้อง เพราะรินเปิดหน้าต่างทิ้งไว้
“กว่าผมจะได้นอน คงอีกซักพักล่ะนะ” รินหันไปยิ้มให้ซัน
“ไม่ต้องหรอก ไปนอนห้องชั้นก่อนแล้วกัน” ซันพารินตรงไปที่ห้องของตนทันที
“เอ่อ!!คือ!! ซันครับผมว่าเดี๋ยวผมเก็บกวาดซักหน่อย ก็คงนอนได้แล้ว” รินยืนยันอีกครั้ง ซันปล่อยมือจากตัวรินทันที ทำให้รินพยุงตัวเองไม่อยู่ร่วงลงไปกองกับพื้นอีกครั้ง
“ขนาดยื่นเองยังไม่ไหวเลย แล้วจะทำอะไรได้!!” ซันเข้ามาอุ้มรินด้วยท่าเจ้าสาว ตรงเข้าห้องของเค้าไป
“ซันครับ! ผมนอนพื้นก็ได้ครับ” รินพูดขณะที่ซันอุ้มตนตรงมาที่เตียง
“โอ๊ย!!! อูย!!” รินร้องรั้นเพราะความเจ็บสะโพก เมื่อซันวางตัวเค้าลงบนเตียง
“งัย!! นี่แค่วางบนเตียงน่ะยังร้องขนาดนี้ เจ็บสะโพกล่ะสิ นอนพักซ่ะ” ซันพูดจบก็เดินออกจากห้องไป
ซันกลับมาที่ห้องพร้อมกับผ้าและน้ำอุ่น แต่รินก็หลับไปเสียแล้ว ซันเลยจับตัวรินพลิกให้นอนคว่ำ ค่อยๆเปิดเสื้อขึ้น เผยให้เห็นแผ่นหลังบางและสะโพกที่ได้รูปของริน ซันรีบเอาผ้าชุบน้ำอุ่มไปประคบไว้ที่สะโพกทันที
“ชั้นรักริน น่ะ” ซันก้มลงจูบ…….
โปรติดตามตอนต่อไปน่ะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ