Lucky Guy!!!! บริการรักร้ายผู้ชายสี่มิติ
เขียนโดย 
LuckyDog
วันที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 20.15 น.
แก้ไขเมื่อ 14 มีนาคม พ.ศ. 2558 20.59 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) ตอนที่ 2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“ เจฟฟี่พ่อว่าเราออกไปหาคุณน้าดีกว่านะลูก ป่านนี้คงจะตามหาเราแล้ว ” จู่ๆป๊ะป๋าก็พูดขึ้นพร้อมกับสะกิดฉันเบาๆเมื่อการแสดงใกล้จะเริ่มขึ้นหลังจากที่พวกเรานั่งกันแล้วสักครู่
“ ไม่อ่ะ หนูจะดู ” ฉันพูดก่อนจะหันไปสนใจที่หน้าเวทีที่มีพิธีกรชายร่างท้วมขึ้นไปเต้นจ้ำบ๊ะอยู่บนนั้น
“ สวัสดีครับท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน ในที่สุดเวลาที่พวกท่านรอคอยก็มาถึง ผม ไมเคิล จะมารับหน้าที่เป็นพิธีกรในวันนี้ยังไงก็ฟากตัวด้วยนะครับ…..” ฉันนั่งฟังตาแก่ไมเคิลนั่นพูดอย่างตั้งใจในขณะที่ป๊ะป๋ามีสีหน้าหวาดระแวงอย่างเห็นได้ชัด
“ เอาละ ได้เวลาแล้วเรามาเริ่มที่สินค้าชิ้นแรกกันเลย ” และเมื่อตาแก่นั้นพูดจบจ่อวีดีทัศน์ขนาดใหญ่ก็ฉายภาพที่ทำให้ทุกคนที่นั่งอยู่ถึงกับอ้าปากค้างรวมถึงฉันด้วย อือฮือ!! แม่สาวคนนั้นจัดว่าเด็ด!
“ เธอชื่อ เบลล่า อายุ 18 ปี สาวน้อยร่างบางที่จะมามอบความสุขให้กับท่านชายขี้เหงาทุกท่าน ทางเราขอรับลองว่าเธอบริสุทธิ์ 100% ” ฉันฟังที่ตาแก่นั้นพูดอย่างไม่อยากจะเชื่อ ในห้องนี้มันใช้ประมูลคนอย่างนั้นเหรอนี่มันผิดกฎหมายชัดๆ
“ เอาล่ะครับ ค่าตัวของเธอเริ่มต้นที่!! ”
“ 10000 บาท!! ”
“ 20000!! ” พวกตาแก่หื่นๆเริ่มที่จะร่วมประมูล
“ เจฟฟี่พ่อว่าเราออกไปจากที่นี่กันเถอะ ” ฉันมองหน้าป๊ะป๋าก่อนจะตอบไปเลยดังๆว่า ไม่!! ใครมันจะอยากออกไปล่ะในเมื่อที่นี่มีอะไรสนุกๆกว่าข้างนอกตั้งเยอะ
“ 35000!! ”
“ 40000 ” ฉันหันไปมองตาแก่ที่นั่งอยู่ข้างๆฉันชั่วครู่ก่อนจะหันไปมองตาแก่ไมเคิลที่ยืนเด่นอยู่กลางเวที
“ มีใครให้มากกว่านี้อีกมั้ยครับ ผมรับลองว่าเธอเป็นสาวงามที่คู่ควรแก่การครอบครองจริงๆ ”
“ 50000!!! ” ทุกคนในห้องถึงกับเงียบเมื่อตาแก่เคราแพะนั้นเสนอราคามากกว่าตาแก่ที่นั่งอยู่ข้างๆฉัน
“ ผมจะเริ่มนับแล้วนะครับ ใครที่สนใจเธอก็อย่าใจเย็นนะครับเพราะเธออาจจะหลุดมือพวกคุณไป!! ” ตาแก่ไมเคิลยังพูดต่อโดยที่ผู้ชมทั้งหลายต่างเงียบฉี่แม้กระทั่งตาลุงที่นั่งอยู่ข้างๆที่เจ็บใจแต่ก็ทำอะไรไม่ได้
“ ผมจะเริ่ม นับ 1-10 แล้วนะครับ!!!! ”
“ 1……2….3…..4….5….6….7….8….9….10….!!! ”
“ สิ้นสุดการประมูล!!! ผู้ที่ได้ครอบครองเธอคือผู้เข้าประมูลหมายเลข 99 ขอแสดงความยินดีด้วยครับ!!! ” ฉันมองหมายเลขที่ติดอยู่ที่เสื้อ แบบนี้นี่เองจะได้สะดวกในการประมูลสินะ
“ เอาล่ะครับ เชิญไปรับสินค้าด้านในได้เลย ” ไอ้แก่เอ้ย!! คนนะโว้ยไม่ใช่สินค้า
“ เอาล่ะครับเรามาเริ่มประมูลของชิ้นต่อไปกันเลยดีกว่า เนื่องจากเราได้ประมูลเด็กสาวกันไปแล้ว ต่อไปผมก็มีสินค้าดีๆ ที่จะมานำเสนอให้กับทุกท่าน ผมหวังว่าทุกท่านคงจะชื่นชอบสิ้นค้าชิ้นพิเศษของเรานะครับ ” เมื่อตาแก่นั้นพูดจบจอมอนิเตอร์ก็ฉายภาพเด็กสาวผมสีทองนัยน์ตาสีฟ้าที่ทำให้ท่านผู้ชมที่นั่งอยู่ถึงกับฮือฮา
“ ผมขอเสนอ เด็กหนุ่มที่มีใบหน้าหวานราวกับเทพธิดา!! ” ฉันถึงกับตะลึงในสิ่งที่ตาแก่ไมเคิลพูด เด็กคนนั้นเป็นผู้ชายอย่างงั้นเหรอ
“ เค้าเป็นเด็กที่น่าสงสารที่เติบโตมาโดยได้รับการเลี้ยงดูจากแม่เลี้ยงใจร้ายที่ติดหนี้เพราะการพนันจึงได้นำตัวเค้ามาขาย เป็นหนุ่มน้อยลูกครึ่งที่อายุเพียงแค่ 15 ปีเท่านั้น…. ” ฉันที่มองแต่หน้าจอมอนิเตอร์ถึงกับอ้าปากค้างเมื่อหน้าจอฉายภาพเด็กคนนั้นกำลังโดนชายชุดดำสามคนล้วงเกินด้วยอุปกรณ์เซ็กซ์ทอยอย่างนาเวทนา ไอ้พวกเลว!! เด็กตัวเล็กแค่นั้นพวกแกจะยัดอะไรเข้าไปนักหนา
“ ผมรับลองได้ครับว่าเด็กคนนั้นบริสุทธิ์ทางเราไม่ได้ทำอะไรไปมากกว่านั้น ภาพที่ฉายอยู่นั้นเป็นแค่ตัวอย่างให้ทุกท่านได้เห็นว่าพวกท่านจะไม่ผิดหวังหากได้ตัวเขาไป ”
“ เอาล่ะครับ ราคาที่เราจะเริ่มประมูลเด็กคนนี้ก็คือ!! ”
“ 30000!!! ” ไม่ทันที่ตาแก่ไมเคิลจะได้เสนอราคา ตาแก่หมายเลข 88 ที่นั่งอยู่หน้าฉันก็เสนอราคาทันที
“ 40000!! ” และก็ตามด้วยหมายเลข 30 ที่นั่งอยู่ข้างๆกัน เอาเป็นว่าช่วงนี้สาวดุ้นกำลังเป็นที่นิยมสินะ ฮึๆๆ
“ 50000!! ” ตาแก่ที่นั่งอยู่ข้างๆฉันเอาบ้าง คราวนี้ก็อย่าให้ชวดนะลุง
“ 55000 ” รู้สึกว่าค่าตัวจะพุ่งกว่าผู้หญิงซะอีก
“ 60000!! ” เอายังไงดี!! ฉันเองก็สนใจเด็กคนนั้นอยู่เหมือนกัน ยิ่งเห็นหน้าตอนโดน SM แบบนั้นแล้วมันฟินเวอร์ หน้าจับมาเป็นดาวเด่นของร้านชะมัด มันต้องใสๆแบ๊วๆแบบนี้สิลูกค้าถึงจะชอบ!
“ ป๊ะป๋า ” ฉันสะกิดป๊ะป๋าเบาๆด้วยสายตาที่เปล่งประกาย หึหึ
“ 70000!!! ”คนเริ่มประมูลต่อไปเรื่อยๆ ช่างสิฉันไม่สน!!
“ อะไรเหรอลูก ”
“ มือป๊ะป๋าอุ่นจัง ” ฉันพูดก่อนจะกุมมือแกร่งของป๊ะป๋าไว้ ฮึๆๆ เสร็จฉันล่ะ
“ มีใครจะ….. ”
“ 100000!!!!! ” ฉันพูดพร้อมกับยกมือป๊ะป๋าขึ้น ทำเอาทุกคนหันมาอย่างไม่ต้องสงสัย
“ ผู้ชายคนนี้ให้ 100000 มีใครจะให้มากกว่านี้มั้ย!!! ” ฉันพูดแทนป๊ะป๋าที่นั่งหน้าซีดเป็นไก่ต้ม เสนอราคามากขนาดนี้ใครหน้าไหนกล้าแย่งก็สวยสิ!
“ ว่ายังไงครับมีใครจะให้มากกว่านี้มั้ยครับ… ” ตาแก่ไมเคิลพูดด้วยสีหน้าที่ดูจะอึ้งไม่ต่างไปจากคนอื่นๆ
“ ผมจะเริ่มนับแล้วนะครับ ”
“ 1……2….3…..4….5….6….7….8….9….10….!!! ”
“ สิ้นสุดการประมูล!!!! ” ทันทีที่ตาแก่ไมเคิลบอกสิ้นสุดการประมูลฉันก็ดี้ด๊าสุดๆ ในที่สุดฉันก็หาดาวเด่นของร้านได้ หุหุ
“ ฟากด้วยนะคะ ป๊ะป๋า ” ฉันพูดพร้อมกับหอมแก้มป๊ะป๋าเบาๆเพื่อเป็นการขอบคุณล้วงหน้า
“ ลูกนิ! ชอบทำให้พ่อยุ่งยากจริงๆ ” ป๊ะป๋าพูดก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินไปที่หน้าเวทีเพื่อแสดงตัวอย่างจำนง มีหรือที่จะขัดใจฉันได้ โฮะๆ
ฉันมองป๊ะป๋าเดินเข้าไปที่หลังเวทีอย่างชื่นมื้นก่อนจะเดินออกไปจากตัวงานทันทีเพราะที่เหลือให้ป๊ะป๋าจัดการส่วนฉันก็แค่นั่งรอเฉยๆเท่านั้น
“ เข้าไปไม่ได้นะครับ ที่นี่ห้ามเด็กอายุต่ำกว่า 18 ปีเข้าไปข้างใน!!! ” เสียงเอะอะโวยวายดังขึ้นหลังจากที่ฉันเดินออกมาจากงานได้สักครู่ใครมันมาทะเลาะกันอยู่แถวนี้หว่า
“ ต่ำกว่า 18 บ้านแกสิ ฉัน 30กว่าแล้วโว้ย!!! ” เสียงเอะอะโวยวายดังขึ้นเรื่อยๆ แต่เอ๊ะ!! เสียงนี้มันคุ้นๆ ซวยแล้วไงเสียงแบบนี้มันต้องเป็นคุณน้าของฉันนิ!!!
“ จับมันไว้!!!!!!!!!!!!!! ”
“ อยากตายใช่มั้ยพวกแก! ”
“ พล๊วะ!!! พล๊วะ!!! ผลัก!!! อ๊าก!!! แว๊ก!!!!!!!!!!!!! ” ฉันที่ยืนมองเหตุการณ์ถึงกับหน้าซีดเพราะรายต่อไปที่จะไปกราบพื้นอาจจะเป็นฉันก็ได้ ก๊าก!! ลืมไปเลยว่าทิ้งคุณน้าไว้ เราต้องหนีต้องไม่ให้ถูกจับได้!!
“ ว่าไง หลานรัก!! ” จอมมารในร่างคนแคระค่อยๆเดินตรงมาหาฉันที่ยืนสั่นงกๆ ตายแน่ฉัน ไม่น่าทิ้งน้าไว้คนเดียวเลยแล้วยิ่งถ้ารู้ว่าฉันไปประมูลเด็กคนนั้นมาในราคาที่แพงลิบลิ่วฉันต้องตายแน่ๆ
“ เธอกับพ่อเธอทิ้งฉันไว้แล้วหายหัวไปไหนมา ”
“ คือ…. ” จะตอบยังไงดีฟ่ะ!
“ ช่างเถอะ ฉันขี้เกียจฟังว่าแต่พ่อเธอไปไหน ” เงิบยิ่งกว่าเดิมตรูจะตอบยังไงดี
“ เจฟฟี่พ่อจัดการให้เรียบร้อย ลูกนี่ทำพ่อเหนื่อยจริงๆ….แล้วยิ่ง….เออ ” ป๊ะป๋าถึงกับพูดไม่ออกเมื่อเห็นฉันยืนอยู่กับคุณหน้าสำอรที่สีหน้าบงบอกว่าอารมณ์บูดสุดๆมาได้จังหวะจังเลยนะคะ ป๊ะป๋า ขอให้โชคดีค่ะ!
“ ไปประมูลอะไรมา ” ฉันที่ยืนอยู่ใกล้ๆแทบอยากกลั้นใจตาย จะโหดไปไหนคะคุณน้า!!!
“ ขอโทษครับที่มาช้า ” ลูกน้องคนสนิทของพ่อฉันรายงานพร้อมกับลากตัวเด็กที่ฉันเพิ่งประมูลมาอย่างยากรำบากโดยมีชายอีกสองคนคอยควบคุมตัวไว้
“ มันหมายคามว่ายังไงเออวิล! ”
“ คือ….. ”
“ อย่าบอกนะว่านายไปประมูลเด็กที่อยู่ในงานนั้นมา น่าขยะแขยงชะมัด นี่น่ะเหรอคนที่แสนดีของพี่สาวฉัน ”
“ คือ…คุณน้าป๊ะป๋าเปล่านะ! หนูเป็นคนประมูลเอง ” ฉันพูดขึ้นเพื่อปกป้องป๊ะป๋าอย่างถึงที่สุดเพราะรู้ดีว่าคนที่อยู่ตรงหน้าน่ากลัวขนาดไหนเวลาโกรธ ขนาดลูกน้องป๊ะป๋าฉันเป็นสิบยังห้ามไม่อยู่
“ ไม่ตอบแสดงว่าป๊ะป๋าของเธอคงจะชอบสินะ ไอ้เด็กผมทองตัวเล็กน่ารักนี่ ” ฉันหันไปสบตากับคุณน้าก่อนจะหันไปทางไอ้เด็กผมทองที่ถูกมัดมือมัดเท้าในสภาพเปลือยเปล่าแต่มีสูทของป๊ะป๋าฉันคลุมอยู่ ก๊าก!! ได้เด็กนี่มันจะตายก่อนได้ไปทำงานที่ร้านฉันมั้ยวะ
“ กลับบ้านไปก่อนนะเจฟฟี่ พ่อมีธุระที่ต้องไปเคลียร์ ” ป๊ะป๋าพูดงพร้อมกับยื่นกุญแจรถให้คนขับรถที่ยืนอยู่ข้างๆ
“ ช่วยไปส่งลูกสาวฉันที่บ้านทีนะ ฟากด้วยล่ะ ”
“ แต่….. ” ฉันแย้งขึ้น
“ กลับไปพร้อมฉันมันจะตายรึไง ” คุณน้าพูดเสียงดุพร้อมกับมองฉันอย่างหาเรื่องซึ่งฉันก็ได้แต่เงียบเพราะไม่กล้าเถียง
“ นายยังไปไหนไม่ได้ นายต้องอยู่ที่นี่กับฉัน ”
“ ฉันจะกลับ!!! ”
“ นายจำที่พี่สาวนายพูดไม่ได้รึไง เขาบอกให้นายเชื่อฟังฉัน ” ป๊ะป๋าเริ่มเอามะม๊ามาอ้างเพราะรู้ดีถ้าพูดแบบนั้นอีกฝ่ายต้องไม่กล้าขัด
“ แต่ฉันเป็นห่วงหลานสาวฉัน ” คุณน้าพูดพร้อมกับหันมาทางฉัน พรีส!! ได้โปรดอย่าเอาฉันเป็นข้ออ้างเลย
“ หลานโตแล้วไม่ต้องห่วงไปหรอกลูกสาวฉันไม่ได้อ่อนแอ อีกอย่างนายอย่าลืมสิว่าเรามางานนี้เพราะอะไร ”
“ ก็ได้ไปทำธุระของเราให้เสร็จแล้วฉันจะเคลียร์กับนายทีหลัง ”
“ แบบนี้ค่อยน่ารักหน่อย ” ฉันที่ยืนฟังประโยคเหล่านั้นถึงกับจิ้นไปไกลแต่พักหลังๆมานี้ฉันชักเริ่มจะชิน
“ ไปขึ้นรถได้แล้วยัยหลานรัก!! ” คุณน้าสำอรไล่ฉันขึ้นรถเมื่อคนขับรถได้เปิดประตูรอฉันนานแล้ว เหอะๆ ว่าแต่ไล่ฉันขนาดนี้ไอ้ธุระที่ว่านั้นมันอะไรหว่า
“ พ่อรักลูกนะ” ป๊ะป๋าพูดพร้อมกับกอดฉันเหมือนเช่นทุกครั้งเวลาแยกจากกัน มันทำให้ฉันรู้สึกดีสุดๆถึงแม้ฉันจะโตจนป่านนี้แล้วแต่ฉันก็ต้องการความรักของป๊ะป๋า
“ หนูไปก่อนนะคะ ”
ฉันบอกลาทั้งสองคนก่อนจะเดินไปขึ้นรถโดยมีคนของป๊ะป๋าลากไอ้เด็กผมทองนั้นขึ้นรถมาด้วย ซึ่งทันทีที่เข้าไปนั่งในรถไอ้เด็กนั้นก็เริ่มขัดขืนทันที
“ คุณหนูให้ผมซัดมันให้น่วมดีมั้ยครับมันจะได้ไม่ขัดขืนเรา ” คนของป๊ะป๋าที่อาสามาส่งฉันพูดขึ้นเมื่อเขาถูกไอ้เด็กผมทองนั้นถีบเข้าที่จุดตาย
“ แก้มัดเค้าซะ ” ฉันสั่ง
“ ครับ!! ”
ฉันมองใบหน้าสวยได้รูปนั้นด้วยความอิจฉา ดวงตากลมโต จมูกโด่งได้รูป ริมฝีปากบางเรียวเล็ก หึหึ แบบนี้แหละสิ่งที่ฉันกำลังตามหา
“ ปะ…ปล่อยผมไปเถอะนะครับ ” ฉันมองใบหน้าหวาดวิตกของไอ้เด็กที่นั่งอยู่ข้างๆอย่างครุ่นคิด ไอ้เด็กนี่น่ารักชะมัดต่อให้ร้องไห้หรือแสดงสีหน้าแบบไหนก็ตาม
“ นายอยากให้ฉันปล่อยนายไปก็เอาเงินมาคืนฉันสิ ” ฉันพูดขึ้นก่อนจะเชยคางไอ้เด็กที่นั่งสั่นอยู่ข้างๆขึ้นมาอย่างพวกโรคจิตที่พร้อมจะกินเหยื่อ
“ ผม…. ”
“ เลือกเอาว่านายอยากจะอยู่กับฉันหรืออยากถวายตูดให้ตาแก่พวกนั้น ” ฉันยื่นข้อเสนอ
“ ผมคงไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้วสินะ ” ดวงตากลมโตนั้นฉายแววเศร้าพร้อมกับน้ำตาที่เริ่มไหหลออกมาจากดวงตาทั้งสองข้าง
“ ถ้านายอยู่กับฉัน ฉันจะดูแลนายเป็นอย่างดี! ” ฉันพูดด้วยความมั่นใจเพราะฉันไม่คิดจะเอาไอ้เด็กนี่มาฆ่าแกงหรือมาทำมิดีมิร้าย แค่เอามาหากินเฉยๆ โฮะๆ
“ จริงๆเหรอครับ ”
“ ใช่!! ”
“ คุณไม่ได้หลอกผมเหมือนเจ้าพวกนั้นใช่มั้ยครับ ” ฉันมองใบหน้าเศร้าสร้อยนั้นอย่างนึกสงสารก่อนจะลูบหัวอีกฝ่ายเบาๆด้วยความเอ็นดู
“ อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ ฉันยิ่งเป็นโรคแพ้น้ำตาของคนน่ารักๆแบบนายด้วยสิ ”
“ อย่าแกล้งผมสิ… ” อีกฝ่ายพูดหน้าเครียดแต่ก็ยังน่ารักอยู่ดี
“ ต่อไปนี้นายจะมาเป็นน้องชายของฉัน ”
“ ผม….”
“ อย่าร้องไห้สิ เช็ดน้ำตาซะ!! ” ฉันพูดพร้อมกับเช็ดน้ำตาให้อีกฝ่ายก่อนจะลื้อหาอะไรบางอย่างในกระเป๋า
“ แบมือมา ”
“ครับ ” ฉันใช้ปากกาเมจิกเขียนลงที่มือของอีกฝ่ายก่อนจะอ่านคำที่ฉันเขียนลงไปดังๆเพื่อให้อีกฝ่ายได้รับรู้
“ ต่อจากนี้ไปนายคือ นิโคล่า ริชแมน น้องชายของฉัน!!! ”
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
