มึงเล่นๆ กูเอาจริงๆ 18+
9.4
เขียนโดย ไอบอม
วันที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 14.02 น.
6 ตอน
14 วิจารณ์
11.20K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2558 15.33 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) วันเฮงซวยกับผู้ชายเหี้ยๆ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ สถานที่ของเหล่าผีเสื้อราตรีไม่หลับไม่นอน Sky Club แหล่งรวบรวมหนุ่มหล่อสาวสวย..
เรื่องนั้นเอาไว้ก่อนเถอะเพราะตอนนี้ฉันกำลังมองหายัยเพื่อนตัวดีที่โทรเรียกฉันออกมาหา ฉันย่างก้าวเข้ามาที่นี่ได้ร่วมสามสิบนาทีก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของเธออย่าให้เจอนะจะเอารองเท้าห้านิ้วกระแทกหน้าให้....รู้สึกฉันจะลืมแนะนำตัวสินะ ฉันมีชื่อว่าดีว่า ที่มากจาก ดีว่า วอดก้า* ฉันเลือกที่จะกดโทรศัพท์โทรหายัยตัวดี.. " ฮาโหลลลลลลลดี๊หว่าาาเปื้อนนนร้ากก" บอกฉันที่ว่ายัยนี่ยังไม่เมา --?
"แกอยู่ส่วนไหนของผับย่ะ ตอบมาให้ไว"
"ช้านนนอยู่ชะ...โซนวี..ไอ..พี พี ดี๊ว่าาาเปื้อนนรักแกรีบบมาาาหาาช้านนน๊าา" ปวดหัวกับคนเมาชะมัด
"เออ!! แค่นี่แหละ "
ฉันวางสายจากยัยขี้เมาแล้วรีบสาวเท้าตรงไปที่โซนวีไอพีทันที โซฟาสีแดงสดที่ฝังมุกมีร่างของสาวสุดเซ็กส์ซี่นั่งกอดขวดเหล้าอยู่เห็นแล้วทุเรศลูกกระตาสุดๆ ฉันเข้าไปหาเพื่อนรักพลางเอาเท้าเขี่ยๆที่เท้าของเธอ
"ยายยดี๊ว่าาาา มาแย้ววเหรออนั่งๆๆเดี๋ยวช้านนนเลี้ยงเองงงง" = =^ ทำไมเพื่อนฉันมีสภาพทุเรศจังเลยวะ
"กลับกันเถอะแก แกเมามากแล้วนะ"
"ม่ายยยยคายเม๊าาาา ช้านนนยางงม่ายยเมาา"
"บ้านแกดิไม่เมา -- จะกลับไม่กลับถ้าแกไม่กลับฉันจะโทรบอกพี่ไปป์*มารับ"
"ม่ายยยเอ๊าาช้านนนไม่เอาาาพี่ไปปปปปป์ T^T ช้านนนจะกลับบบ้านนน" เชื่อยัยนี่เลย
"งั้นแกรอฉันแป๊บ" ฉันเตรียมจะก้าวเท้าไปห้องน้ำแต่ก็ต้องสะดุดเพราะมีมือมาคว้าขาไว้
"แกรรจะปายยยไหนนน"
"จะไปฉี่!! ไปด้วยไหม ==" ฉันสลัดมือยัยขี้เมาออก นี่มันเวรมันกรรมอะไรของฉันวะที่ต้องมาตามเก็บซากคนเมา มาถึงห้องน้ำแต่เข้าไม่ได้มันใช่ไหมเนี่ยถามว่าเพราะอะไรน้ะเหรอ..
"โรงแรมไม่มีให้เอากันเหรอไง ขวางทางคนจะเข้าห้องน้ำ" มันยังไม่สนในสิ่งที่ฉันพูดยังนัวเนียกันอย่างเมามัน --" มึงจะหน้าด้านไปไหนนน
" ไอ้เหี้ยฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องเหรอ กูจะเข้าห้องน้ำ!! " ร่างสูงเงยหน้าจะหน้าอกหันมามองฉัน
"รู้เรื่อง แต่ไม่ทำตามมีปัญหาไรปะ ??" ฉันเกลียดสายที่หมอนี่ชะมัด
"ทุเรศสิ้นดี หน้าตาก็ดีแต่นิสัยทรามวะ"
"แล้วอยากได้ผู้ชายหล่อๆนิสัยทรามๆเป็นผัวปะละ??" มั่นหน้ามาก!!
" เมลกลับไปก่อน" เขาหันไปบอกผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ
"ตะ...แต่ เรา "
"ไสหัวไปได้ละ น่ารำคาญ" ครบสูตรผู้ชายเหี้ย
"ก็ได้คะ!!! " เธอจัดการกลับเสื้อตัวเองให้เข้าที่เข้าทางก่อนจะเดินจากไปในความมืด
"ที่นี่ก็เหลือแค่เราสองคน"
"เราบ้านมึงสิ หลีกไปกูจะเข้าห้องหน้า"
"หน้าตาก็สวย หุ่นก็เอ็กซ์ ทำไมพูดไม่เพราะจังครับ"
"มึงพูดเฉยๆก็ได้มั้ง" ไอ้เวรนี่มันไม่พูดเปล่าแต่กลับเดินเข้ามาหาฉันเรื่อยๆจนแผ่นหลังฉันติดผนัง หน้าหล่อๆยื้นเข้ามาจนได้กลิ่นบุหรี่อ่อนๆ
"อยากเห็นหน้าชัดๆ ก็ต้องมองใกล้ๆสิ" ฉันโคตรเกลียดรอยยิ้มผู้ชายคนนี้มันทำให้ฉันดูไร้ค่า ( มันยิ้มยังไงหว่าาา - -" )
"กูเพื่อนเล่นมึงเหรอ ??" บอกเลยไอ้หน้าหล่อมันไม่ได้สะท้านเลยสักนิด มันยังตั้งหน้าตั้งตาเบียดเข้ามาใกล้กว่าเดิม มึงจะสิงกูเหรอ?? มุมที่เราสองคนอยู่มันค่อนข้างจะมืดถึงไม่อยู่ในที่มืดก็ไม่มีใครสนใจหรอก ==^
"นิ่มวะ ^.,^ " นิ่มอะไรของมัน เอ๊ะ! เดี๋ยวนะฉันก้มมองมือที่จับที่หน้าอกฉันก่อนจะมองไอ้หน้าเหี้ยที่อยู่ตรงหน้า มึง...มึง!!!
"ไอ้เหี้ยยยยยมึงจับห่าอะไรของมึงงงงงงง!!!!"
"จับนมไง -- โคตรนิ่มของแท้ซะด้วยย" เกิดมาไม่เคยเห็นใครหน้าตายเท่าไอ้นี่มาก่อนน
ฉันมองหน้าคนตรงหน้าก่อนจะเอามือลูบหน้าหล่อ หึ หึ เคลิ้มเลยนะมึง....
" โอยยยยยยยยยยยย" ฉันยืนมองผู้ชายที่ก้มจับเท้าตัวเอาอย่างเจ็บปวด สมน้ำหน้า!
"อย่าตามมานะมึงงง ไอ้ลามกก!!" หลังจากที่ฉันใช่รองเท้าสันเข็มกระเทือบไปที่เท้าไอ้หน้าหล่อก็วิ่งหนีออกมาจากหน้าห้องน้ำทันที (นางเอกยังไม่ได้ฉี่== X ) มาถึงโต๊ะที่ยัยตัวดียังเมามายไม่เลิก หงุดหงิดชะมัดอย่าให้เจออีกนะกูจะเอาสันเข็มตอกหน้าให้
"แกๆๆ กลับกันเถอะ"
"ดี๊หว่าาาา ทำมายยยแกปายยยนานนนจางงงง"
"ไว้จะเล่าให้ฟังกลับกันเร็วลุก" ฉันพยุงร่างบางที่เมาเละฝ่าฝูงคนที่มากมาย กว่าจะออกจากผับเล่นซะเหนื่อยแทบตก
"ดี๊หว่าาาช้านนนจะอ้วกกอ่าาาาแก" กริ๊ดดด!! อยากจะบ้าตายกับมันจริงๆ
เธอพลักฉันออกก่อนจะวิ่งไปอ้วกข้างถังขยะอย่างน่าเวทนา บอกฉันทีว่านั่นคือยัยคุณหนูพันล้าน
ฉันเดินไปหยิบน้ำท้ายรถก่อนจะเดินเอาไปให้เธอ...
"ไหวมั๊ยแก สภาพนี้กลับคอนโดฉันดีกว่าไหม ขืนแกกลับบ้าานสภาพนี้ที่บ้านด่าตาย"
" อืออออออออออออออออออ" พอได้คำตอบฉันลากยัยขี้เมาขึ้นรถ
ทำไมต้องคิดถึงมันด้วยวะ!! ผู้ชายบ้าอะไรเจอกันครั้งแรกก็มาจับหน้าอกกันได้ยิ่งคิดยิ่งแค้น ฉันเหยียบคันเร่งมิดไมล์ด้วยแรงโมโห.....อย่าให้เจอนะไอ้เหี้ยกูจะเอาคืนแน่
*ดีว่า วอดก้า (Diva Vodka) มีราคา 1,000,000 เหรียญสหรัฐ เปลี่ยนเป็นเงินไทยก็ประมาณ 33,000,000 อะนะ
สาเหตุที่มันแพงก็ขวดบรรจุ ที่ประกอบไปด้วยอัญมณีมากมายข้างในใจกลางขวดซึ่งสามารถมองเห็นได้ภายนอกขวด มันประกอบไปด้วย เพรชรัสเซีย โปทาซ อเมทิสต์ ซิทริน ทัวร์มาลีน และเพอริดอท (ก็ไม่รู้มันทำไปทำไม --???)
*ไปป์ (Pipe) แปลตามพจนานุกรมคือกล้องยาสูบ กำเนิดมาจากทางยุโรปที่สร้างจากไม้ แต่หลังๆมาก็ทำจากหลายวัสดุ พูดง่ายๆคือทำอะไรก็ได้ที่ทนไฟ แต่กระนั่นก็นิยมที่ทำมาจากไม้เพราะมันดูคลาสสิกกว่าวัสดุอื่น
เรื่องนั้นเอาไว้ก่อนเถอะเพราะตอนนี้ฉันกำลังมองหายัยเพื่อนตัวดีที่โทรเรียกฉันออกมาหา ฉันย่างก้าวเข้ามาที่นี่ได้ร่วมสามสิบนาทีก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของเธออย่าให้เจอนะจะเอารองเท้าห้านิ้วกระแทกหน้าให้....รู้สึกฉันจะลืมแนะนำตัวสินะ ฉันมีชื่อว่าดีว่า ที่มากจาก ดีว่า วอดก้า* ฉันเลือกที่จะกดโทรศัพท์โทรหายัยตัวดี.. " ฮาโหลลลลลลลดี๊หว่าาาเปื้อนนนร้ากก" บอกฉันที่ว่ายัยนี่ยังไม่เมา --?
"แกอยู่ส่วนไหนของผับย่ะ ตอบมาให้ไว"
"ช้านนนอยู่ชะ...โซนวี..ไอ..พี พี ดี๊ว่าาาเปื้อนนรักแกรีบบมาาาหาาช้านนน๊าา" ปวดหัวกับคนเมาชะมัด
"เออ!! แค่นี่แหละ "
ฉันวางสายจากยัยขี้เมาแล้วรีบสาวเท้าตรงไปที่โซนวีไอพีทันที โซฟาสีแดงสดที่ฝังมุกมีร่างของสาวสุดเซ็กส์ซี่นั่งกอดขวดเหล้าอยู่เห็นแล้วทุเรศลูกกระตาสุดๆ ฉันเข้าไปหาเพื่อนรักพลางเอาเท้าเขี่ยๆที่เท้าของเธอ
"ยายยดี๊ว่าาาา มาแย้ววเหรออนั่งๆๆเดี๋ยวช้านนนเลี้ยงเองงงง" = =^ ทำไมเพื่อนฉันมีสภาพทุเรศจังเลยวะ
"กลับกันเถอะแก แกเมามากแล้วนะ"
"ม่ายยยยคายเม๊าาาา ช้านนนยางงม่ายยเมาา"
"บ้านแกดิไม่เมา -- จะกลับไม่กลับถ้าแกไม่กลับฉันจะโทรบอกพี่ไปป์*มารับ"
"ม่ายยยเอ๊าาช้านนนไม่เอาาาพี่ไปปปปปป์ T^T ช้านนนจะกลับบบ้านนน" เชื่อยัยนี่เลย
"งั้นแกรอฉันแป๊บ" ฉันเตรียมจะก้าวเท้าไปห้องน้ำแต่ก็ต้องสะดุดเพราะมีมือมาคว้าขาไว้
"แกรรจะปายยยไหนนน"
"จะไปฉี่!! ไปด้วยไหม ==" ฉันสลัดมือยัยขี้เมาออก นี่มันเวรมันกรรมอะไรของฉันวะที่ต้องมาตามเก็บซากคนเมา มาถึงห้องน้ำแต่เข้าไม่ได้มันใช่ไหมเนี่ยถามว่าเพราะอะไรน้ะเหรอ..
"โรงแรมไม่มีให้เอากันเหรอไง ขวางทางคนจะเข้าห้องน้ำ" มันยังไม่สนในสิ่งที่ฉันพูดยังนัวเนียกันอย่างเมามัน --" มึงจะหน้าด้านไปไหนนน
" ไอ้เหี้ยฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องเหรอ กูจะเข้าห้องน้ำ!! " ร่างสูงเงยหน้าจะหน้าอกหันมามองฉัน
"รู้เรื่อง แต่ไม่ทำตามมีปัญหาไรปะ ??" ฉันเกลียดสายที่หมอนี่ชะมัด
"ทุเรศสิ้นดี หน้าตาก็ดีแต่นิสัยทรามวะ"
"แล้วอยากได้ผู้ชายหล่อๆนิสัยทรามๆเป็นผัวปะละ??" มั่นหน้ามาก!!
" เมลกลับไปก่อน" เขาหันไปบอกผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ
"ตะ...แต่ เรา "
"ไสหัวไปได้ละ น่ารำคาญ" ครบสูตรผู้ชายเหี้ย
"ก็ได้คะ!!! " เธอจัดการกลับเสื้อตัวเองให้เข้าที่เข้าทางก่อนจะเดินจากไปในความมืด
"ที่นี่ก็เหลือแค่เราสองคน"
"เราบ้านมึงสิ หลีกไปกูจะเข้าห้องหน้า"
"หน้าตาก็สวย หุ่นก็เอ็กซ์ ทำไมพูดไม่เพราะจังครับ"
"มึงพูดเฉยๆก็ได้มั้ง" ไอ้เวรนี่มันไม่พูดเปล่าแต่กลับเดินเข้ามาหาฉันเรื่อยๆจนแผ่นหลังฉันติดผนัง หน้าหล่อๆยื้นเข้ามาจนได้กลิ่นบุหรี่อ่อนๆ
"อยากเห็นหน้าชัดๆ ก็ต้องมองใกล้ๆสิ" ฉันโคตรเกลียดรอยยิ้มผู้ชายคนนี้มันทำให้ฉันดูไร้ค่า ( มันยิ้มยังไงหว่าาา - -" )
"กูเพื่อนเล่นมึงเหรอ ??" บอกเลยไอ้หน้าหล่อมันไม่ได้สะท้านเลยสักนิด มันยังตั้งหน้าตั้งตาเบียดเข้ามาใกล้กว่าเดิม มึงจะสิงกูเหรอ?? มุมที่เราสองคนอยู่มันค่อนข้างจะมืดถึงไม่อยู่ในที่มืดก็ไม่มีใครสนใจหรอก ==^
"นิ่มวะ ^.,^ " นิ่มอะไรของมัน เอ๊ะ! เดี๋ยวนะฉันก้มมองมือที่จับที่หน้าอกฉันก่อนจะมองไอ้หน้าเหี้ยที่อยู่ตรงหน้า มึง...มึง!!!
"ไอ้เหี้ยยยยยมึงจับห่าอะไรของมึงงงงงงง!!!!"
"จับนมไง -- โคตรนิ่มของแท้ซะด้วยย" เกิดมาไม่เคยเห็นใครหน้าตายเท่าไอ้นี่มาก่อนน
ฉันมองหน้าคนตรงหน้าก่อนจะเอามือลูบหน้าหล่อ หึ หึ เคลิ้มเลยนะมึง....
" โอยยยยยยยยยยยย" ฉันยืนมองผู้ชายที่ก้มจับเท้าตัวเอาอย่างเจ็บปวด สมน้ำหน้า!
"อย่าตามมานะมึงงง ไอ้ลามกก!!" หลังจากที่ฉันใช่รองเท้าสันเข็มกระเทือบไปที่เท้าไอ้หน้าหล่อก็วิ่งหนีออกมาจากหน้าห้องน้ำทันที (นางเอกยังไม่ได้ฉี่== X ) มาถึงโต๊ะที่ยัยตัวดียังเมามายไม่เลิก หงุดหงิดชะมัดอย่าให้เจออีกนะกูจะเอาสันเข็มตอกหน้าให้
"แกๆๆ กลับกันเถอะ"
"ดี๊หว่าาาา ทำมายยยแกปายยยนานนนจางงงง"
"ไว้จะเล่าให้ฟังกลับกันเร็วลุก" ฉันพยุงร่างบางที่เมาเละฝ่าฝูงคนที่มากมาย กว่าจะออกจากผับเล่นซะเหนื่อยแทบตก
"ดี๊หว่าาาช้านนนจะอ้วกกอ่าาาาแก" กริ๊ดดด!! อยากจะบ้าตายกับมันจริงๆ
เธอพลักฉันออกก่อนจะวิ่งไปอ้วกข้างถังขยะอย่างน่าเวทนา บอกฉันทีว่านั่นคือยัยคุณหนูพันล้าน
ฉันเดินไปหยิบน้ำท้ายรถก่อนจะเดินเอาไปให้เธอ...
"ไหวมั๊ยแก สภาพนี้กลับคอนโดฉันดีกว่าไหม ขืนแกกลับบ้าานสภาพนี้ที่บ้านด่าตาย"
" อืออออออออออออออออออ" พอได้คำตอบฉันลากยัยขี้เมาขึ้นรถ
ทำไมต้องคิดถึงมันด้วยวะ!! ผู้ชายบ้าอะไรเจอกันครั้งแรกก็มาจับหน้าอกกันได้ยิ่งคิดยิ่งแค้น ฉันเหยียบคันเร่งมิดไมล์ด้วยแรงโมโห.....อย่าให้เจอนะไอ้เหี้ยกูจะเอาคืนแน่
*ดีว่า วอดก้า (Diva Vodka) มีราคา 1,000,000 เหรียญสหรัฐ เปลี่ยนเป็นเงินไทยก็ประมาณ 33,000,000 อะนะ
สาเหตุที่มันแพงก็ขวดบรรจุ ที่ประกอบไปด้วยอัญมณีมากมายข้างในใจกลางขวดซึ่งสามารถมองเห็นได้ภายนอกขวด มันประกอบไปด้วย เพรชรัสเซีย โปทาซ อเมทิสต์ ซิทริน ทัวร์มาลีน และเพอริดอท (ก็ไม่รู้มันทำไปทำไม --???)
*ไปป์ (Pipe) แปลตามพจนานุกรมคือกล้องยาสูบ กำเนิดมาจากทางยุโรปที่สร้างจากไม้ แต่หลังๆมาก็ทำจากหลายวัสดุ พูดง่ายๆคือทำอะไรก็ได้ที่ทนไฟ แต่กระนั่นก็นิยมที่ทำมาจากไม้เพราะมันดูคลาสสิกกว่าวัสดุอื่น
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ