มึงเล่นๆ กูเอาจริงๆ 18+

9.4

เขียนโดย ไอบอม

วันที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 14.02 น.

  6 ตอน
  14 วิจารณ์
  11.20K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2558 15.33 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) วันเฮงซวยกับผู้ชายเหี้ยๆ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

    สถานที่ของเหล่าผีเสื้อราตรีไม่หลับไม่นอน  Sky Club แหล่งรวบรวมหนุ่มหล่อสาวสวย..

เรื่องนั้นเอาไว้ก่อนเถอะเพราะตอนนี้ฉันกำลังมองหายัยเพื่อนตัวดีที่โทรเรียกฉันออกมาหา ฉันย่างก้าวเข้ามาที่นี่ได้ร่วมสามสิบนาทีก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของเธออย่าให้เจอนะจะเอารองเท้าห้านิ้วกระแทกหน้าให้....รู้สึกฉันจะลืมแนะนำตัวสินะ ฉันมีชื่อว่าดีว่า ที่มากจาก ดีว่า วอดก้า*   ฉันเลือกที่จะกดโทรศัพท์โทรหายัยตัวดี..
    " ฮาโหลลลลลลลดี๊หว่าาาเปื้อนนนร้ากก"  บอกฉันที่ว่ายัยนี่ยังไม่เมา --?

    "แกอยู่ส่วนไหนของผับย่ะ ตอบมาให้ไว" 

    "ช้านนนอยู่ชะ...โซนวี..ไอ..พี พี ดี๊ว่าาาเปื้อนนรักแกรีบบมาาาหาาช้านนน๊าา"  ปวดหัวกับคนเมาชะมัด

    "เออ!! แค่นี่แหละ "  

ฉันวางสายจากยัยขี้เมาแล้วรีบสาวเท้าตรงไปที่โซนวีไอพีทันที   โซฟาสีแดงสดที่ฝังมุกมีร่างของสาวสุดเซ็กส์ซี่นั่งกอดขวดเหล้าอยู่เห็นแล้วทุเรศลูกกระตาสุดๆ  ฉันเข้าไปหาเพื่อนรักพลางเอาเท้าเขี่ยๆที่เท้าของเธอ 

      "ยายยดี๊ว่าาาา มาแย้ววเหรออนั่งๆๆเดี๋ยวช้านนนเลี้ยงเองงงง"   = =^  ทำไมเพื่อนฉันมีสภาพทุเรศจังเลยวะ  

      "กลับกันเถอะแก แกเมามากแล้วนะ"

      "ม่ายยยยคายเม๊าาาา ช้านนนยางงม่ายยเมาา"  

      "บ้านแกดิไม่เมา -- จะกลับไม่กลับถ้าแกไม่กลับฉันจะโทรบอกพี่ไปป์*มารับ"    

      "ม่ายยยเอ๊าาช้านนนไม่เอาาาพี่ไปปปปปป์ T^T  ช้านนนจะกลับบบ้านนน"   เชื่อยัยนี่เลย 

      "งั้นแกรอฉันแป๊บ"   ฉันเตรียมจะก้าวเท้าไปห้องน้ำแต่ก็ต้องสะดุดเพราะมีมือมาคว้าขาไว้

      "แกรรจะปายยยไหนนน"  

      "จะไปฉี่!! ไปด้วยไหม =="   ฉันสลัดมือยัยขี้เมาออก  นี่มันเวรมันกรรมอะไรของฉันวะที่ต้องมาตามเก็บซากคนเมา  มาถึงห้องน้ำแต่เข้าไม่ได้มันใช่ไหมเนี่ยถามว่าเพราะอะไรน้ะเหรอ..


        
"โรงแรมไม่มีให้เอากันเหรอไง ขวางทางคนจะเข้าห้องน้ำ"    มันยังไม่สนในสิ่งที่ฉันพูดยังนัวเนียกันอย่างเมามัน --"  มึงจะหน้าด้านไปไหนนน 

        " ไอ้เหี้ยฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องเหรอ กูจะเข้าห้องน้ำ!! "  ร่างสูงเงยหน้าจะหน้าอกหันมามองฉัน

        "รู้เรื่อง แต่ไม่ทำตามมีปัญหาไรปะ ??"   ฉันเกลียดสายที่หมอนี่ชะมัด

        "ทุเรศสิ้นดี หน้าตาก็ดีแต่นิสัยทรามวะ"

        "แล้วอยากได้ผู้ชายหล่อๆนิสัยทรามๆเป็นผัวปะละ??"  มั่นหน้ามาก!!   

        " เมลกลับไปก่อน"  เขาหันไปบอกผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ  

        "ตะ...แต่ เรา "

        "ไสหัวไปได้ละ น่ารำคาญ"    ครบสูตรผู้ชายเหี้ย

        "ก็ได้คะ!!! "  เธอจัดการกลับเสื้อตัวเองให้เข้าที่เข้าทางก่อนจะเดินจากไปในความมืด

        "ที่นี่ก็เหลือแค่เราสองคน"    

        "เราบ้านมึงสิ หลีกไปกูจะเข้าห้องหน้า"  

        "หน้าตาก็สวย หุ่นก็เอ็กซ์ ทำไมพูดไม่เพราะจังครับ"  

        "มึงพูดเฉยๆก็ได้มั้ง"   ไอ้เวรนี่มันไม่พูดเปล่าแต่กลับเดินเข้ามาหาฉันเรื่อยๆจนแผ่นหลังฉันติดผนัง หน้าหล่อๆยื้นเข้ามาจนได้กลิ่นบุหรี่อ่อนๆ  

         "อยากเห็นหน้าชัดๆ ก็ต้องมองใกล้ๆสิ"   ฉันโคตรเกลียดรอยยิ้มผู้ชายคนนี้มันทำให้ฉันดูไร้ค่า ( มันยิ้มยังไงหว่าาา - -" ) 

 

        "กูเพื่อนเล่นมึงเหรอ ??"    บอกเลยไอ้หน้าหล่อมันไม่ได้สะท้านเลยสักนิด  มันยังตั้งหน้าตั้งตาเบียดเข้ามาใกล้กว่าเดิม มึงจะสิงกูเหรอ??  มุมที่เราสองคนอยู่มันค่อนข้างจะมืดถึงไม่อยู่ในที่มืดก็ไม่มีใครสนใจหรอก ==^   

         "นิ่มวะ ^.,^ "  นิ่มอะไรของมัน เอ๊ะ!  เดี๋ยวนะฉันก้มมองมือที่จับที่หน้าอกฉันก่อนจะมองไอ้หน้าเหี้ยที่อยู่ตรงหน้า มึง...มึง!!!

         "ไอ้เหี้ยยยยยมึงจับห่าอะไรของมึงงงงงงง!!!!"


         
 "จับนมไง --  โคตรนิ่มของแท้ซะด้วยย"    เกิดมาไม่เคยเห็นใครหน้าตายเท่าไอ้นี่มาก่อนน

ฉันมองหน้าคนตรงหน้าก่อนจะเอามือลูบหน้าหล่อ หึ หึ  เคลิ้มเลยนะมึง....


           
" โอยยยยยยยยยยยย"   ฉันยืนมองผู้ชายที่ก้มจับเท้าตัวเอาอย่างเจ็บปวด สมน้ำหน้า!

           "อย่าตามมานะมึงงง ไอ้ลามกก!!"     หลังจากที่ฉันใช่รองเท้าสันเข็มกระเทือบไปที่เท้าไอ้หน้าหล่อก็วิ่งหนีออกมาจากหน้าห้องน้ำทันที (นางเอกยังไม่ได้ฉี่== X )  มาถึงโต๊ะที่ยัยตัวดียังเมามายไม่เลิก หงุดหงิดชะมัดอย่าให้เจออีกนะกูจะเอาสันเข็มตอกหน้าให้ 

          

           "แกๆๆ กลับกันเถอะ"    

           "ดี๊หว่าาาา ทำมายยยแกปายยยนานนนจางงงง"   

           "ไว้จะเล่าให้ฟังกลับกันเร็วลุก"  ฉันพยุงร่างบางที่เมาเละฝ่าฝูงคนที่มากมาย กว่าจะออกจากผับเล่นซะเหนื่อยแทบตก  

            "ดี๊หว่าาาช้านนนจะอ้วกกอ่าาาาแก"   กริ๊ดดด!! อยากจะบ้าตายกับมันจริงๆ

เธอพลักฉันออกก่อนจะวิ่งไปอ้วกข้างถังขยะอย่างน่าเวทนา  บอกฉันทีว่านั่นคือยัยคุณหนูพันล้าน

ฉันเดินไปหยิบน้ำท้ายรถก่อนจะเดินเอาไปให้เธอ...

           "ไหวมั๊ยแก สภาพนี้กลับคอนโดฉันดีกว่าไหม ขืนแกกลับบ้าานสภาพนี้ที่บ้านด่าตาย"

           " อืออออออออออออออออออ"  พอได้คำตอบฉันลากยัยขี้เมาขึ้นรถ  

ทำไมต้องคิดถึงมันด้วยวะ!!  ผู้ชายบ้าอะไรเจอกันครั้งแรกก็มาจับหน้าอกกันได้ยิ่งคิดยิ่งแค้น ฉันเหยียบคันเร่งมิดไมล์ด้วยแรงโมโห.....อย่าให้เจอนะไอ้เหี้ยกูจะเอาคืนแน่

 

 

 

 

 

*ดีว่า วอดก้า (Diva Vodka)   มีราคา 1,000,000 เหรียญสหรัฐ เปลี่ยนเป็นเงินไทยก็ประมาณ 33,000,000 อะนะ

สาเหตุที่มันแพงก็ขวดบรรจุ  ที่ประกอบไปด้วยอัญมณีมากมายข้างในใจกลางขวดซึ่งสามารถมองเห็นได้ภายนอกขวด มันประกอบไปด้วย เพรชรัสเซีย  โปทาซ  อเมทิสต์  ซิทริน ทัวร์มาลีน  และเพอริดอท  (ก็ไม่รู้มันทำไปทำไม --???)

 

*ไปป์  (Pipe)  แปลตามพจนานุกรมคือกล้องยาสูบ กำเนิดมาจากทางยุโรปที่สร้างจากไม้  แต่หลังๆมาก็ทำจากหลายวัสดุ พูดง่ายๆคือทำอะไรก็ได้ที่ทนไฟ แต่กระนั่นก็นิยมที่ทำมาจากไม้เพราะมันดูคลาสสิกกว่าวัสดุอื่น

        

          

       

 

 

        

     

    

 

 


                       

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา